BlogGang.com : : คนผิดชื่อก้อง : แรงบันดาลใจ

แรงบันดาลใจ

วันนี้ได้เมลล์เพื่อนเกี่ยวกับเรื่องแรงบันดาลใจ
อ่านแล้วรู้สึกแปลกใจทำไมตัวเองถึงไม่มีแรงบันดาลใจเลย
คงเป็นเพราะ..
แรงบันดาลใจของผมมันหมดไปแล้ว
คนที่เป็นแรงบันดาลใจของผม
ตอนนี้กลายเป็นแรงบันดาลใจให้คนอื่นไปแล้ว
ผมยังมองไม่เห็น ยังไม่เคยสัมผัสแรงบันดาลใจครั้งใหม่..

ขอบคุณสำหรับ มิตรภาพที่คุณให้มา
ผมเคยผ่านช่วงเวลาที่โหดร้ายแต่ว่าไม่เหงา เพราะว่ามีเพื่อนๆอยู่
ช่วงนี้ผม อยู่ในช่วงเวลาที่สงบสุข แต่ว่าเหงามากๆ
ด้วยความรู้สึกว่าได้อยู่คนเดียวบนโลก
ไม่โทษเพื่อนๆ เพราะว่าแต่ละคนมีหนทางเป็นของตัวเองเลือกเดิน
ยังไงผมก็ยังคือเพื่อนสำหรับพวกมันเสมอ..

การได้คุยกับใครๆบ้างมันทำให้รู้สึกว่า อยากน้อยผมก็ยังมีชีวิตอยู่
ผมอยากคุยให้มากกว่านี้ อยากพูดเก่ง อยากทำให้คุณรู้สึกดีที่ได้คุยกับผม
แต่ผมทำไม่ได้ .....

ผมผ่านต่อสู้กับความเหงาด้วยการออกไปเที่ยว ออกไปอยู่ที่ที่มีคนมากมายเพื่อ
พยายามลบความเหงาออกจากในชีวิต

แต่สุดท้าย ถึงอยู่กลางผู้คนมากมาย แต่ความเหงาก็ยังขยายตัวออกไปเรื่อยๆ

เคยอ่านเจ้าชายน้อยหรือเปล่าครับ
ตอนนี้ผมเป็นหมาป่าที่ต้องการ ให้เจ้าชายน้อย ทำให้เชื่อง
ก็เพราะมันรู้ว่า...การฝึกให้เชื่อง คือการสร้างความผูกพัน
รู้สึกมั้ย .. ตอนนี้คุณก็เหมือนกับคนอื่น ๆ เป็นร้อยเป็นพัน
ผมไม่ต้องการคุณ และคุณก็ไม่ต้องการผม เราต่างไม่ต้องการกันและกัน
แต่ถ้าคุณฝึกให้ผมเชื่อง ... เราก็จะต้องการกันและกัน ..

..เราต้องเสี่ยงกับการหลั่งน้ำตาบ้าง ถ้าปล่อยให้ความผูกพันก่อตัวขึ้น...
หมาป่าบอกกับเจ้าชายน้อยไว้เช่นนั้น

หวังว่าคุณคงทำผมให้เชื่องนะครับ

Create Date : 29 มีนาคม 2550

Last Update : 29 มีนาคม 2550 18:07:30 น.

3 comments

Counter : 861 Pageviews.

แวะมาทักทายและเอากำลังใจมาฝากค่ะ

โดย: เพียงแค่เหงา

วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:18:48:15 น.

จุ๊ ๆ มากินขนมตรงนี้ ไม่ดื้อนะ

โดย: แซนด์ซี

วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:22:50:09 น.

ท่าทางหมาป่าตัวนี้..ต้องเลี้ยงด้วยมาม่ากะผักบุ้ง..เหอะๆๆ

โดย: ใสแจ๋วแหว๋ว IP: 58.64.54.80 วันที่: 12 เมษายน 2550 เวลา:0:56:40 น.