คำศัพท์ที่ควรทราบ

number = จำนวน

digit = เลขโดด

real number = จำนวนจริง

rational number = จำนวนตรรกยะ

irrational number = จำนวนอตรรกยะ

integer = จำนวนเต็ม

positive integer = จำนวนเต็มบวก

negative integer = จำนวนเต็มลบ

fraction = เศษส่วน

decimal = ทศนิยม

mixed number = จำนวนคละ

เมื่อทราบคำศัพท์กันแล้วมาดูว่าจะเริ่มต้นสอนกันอย่างไรดี

ครูจุ๊ขอแบ่งตามระดับชั้นก็แล้วกันนะคะ

- นักเรียนประถมที่เพิ่งเริ่มเรียน คณิตศาสตร์เป็นภาษาอังกฤษ ควรจะสอนให้นักเรียนรู้จักการอ่าน การเขียน ค่าประจำหลัก และการกระจายตามค่าประจำหลัก สอนคู่ขนานกับเลขไทยนะคะ ตามโครงสร้างหลักสูตรไทยเลย

เพราะฉะนั้น สำหรับ ป.1 ต้องสามารถอ่านและเขียนจำนวน 0 - 100 

ส่วน ป. 2 ก็ ไม่เกิน 1,000 ไล่ไปตามระดับชั้น แต่ลองสังเกตลูกหรือลูกศิษย์ว่าเขารับได้หรือเร็วไหม ถ้าเร็วและสนุกก็อาจเพิ่มขอบเขตได้ตามความเหมาะสม

- นักเรียนระดับมัธยมต้น เรื่องของจำนวนจะต้องพูดถึง จำนวนเต็มบวก เต็มลบ และเรื่องที่เน้นจำเป็นทฤษฎีจำนวนเบื้องต้นมากขึ้น กล่าวคือ ต้องพูดถึง ห.ร.ม. (GCF)  หรือ ค.ร.น. (LCM) มากขึ้น และเพิ่มเติมในส่วนของเลขยกกำลัง  การหาค่ารากที่สอง ค่ารากที่สาม และเน้นโจทย์ที่เชื่อมโยงกับพีชคณิตมากขึ้น แต่ดีตรงที่เด็กมัธยมเรื่องการอ่านและการเขียนจำนวน ครูไม่ต้องเสียเวลาไปทบทวนมาก

แต่ทั้งนี้ก็ต้องดูพื้นฐานของนักเรียนด้วยนะคะว่ามาอย่างไร ถ้าไม่ไหวจริงๆ ครูอาจจะต้องชี้แนะว่าน้องต้องเพิ่มเติมส่วนไหนบ้างก่อน

- นักเรียนระดับมัธยมปลาย เรื่องของจำนวนที่ชัดเจนมากๆ ก็เห็นจะเป็นเรื่อง Set, Logarithm and Exponential, Real number แต่ทั้งนี้มันก็แยกไม่ค่อยขาดจากพึชคณิต

ของ ม.ปลาย ไม่ค่อยจะห่วงอะไร เน้นสอนโจทย์ประเภท Aptitude Test ไปเลยดีกว่า เพื่อในนักเรียนได้ประสบการณ์ตรง ช่วงแรกอาจจะต้องช่วยเหลือเรื่องการแปลโจทย์นิดหน่อย

เอาล่ะคะ  Part แรกผ่านไปหวังว่า คงให้แนวคิดสำหรับคุณครูและผู้ปกครองพอสมควรนะคะ  มีอะไรอยากถาม หรือ แนะนำ ฝากข้อความื หรือ แชร์ความคิดได้นะคะ