BlogGang.com : : golfano : ตอนที่ 14 เกล็ดเล็กเกล็ดน้อยของ TOEFL (เหมาะสำหรับคนที่ชีวิตพัวพันกับฝรั่งน้อยเท่านั้น)

ตอนที่ 14 เกล็ดเล็กเกล็ดน้อยของ TOEFL (เหมาะสำหรับคนที่ชีวิตพัวพันกับฝรั่งน้อยเท่านั้น)

เย้ เย้ โคตรดีใจเลยโว้ยยยยยยยยย ในที่สุดก็สอบ TOEFL ผ่านแล้วเฟ้ย ได้ช่วงคะแนนน่าจะอยู่ที่ 580-597 SDSU ต้องการ 570 เป็นขั้นต่ำก็หมดภาระไปเปราะนึง ที่ดีใจมากๆก็เพราะว่านี่ถือเป็นคะแนนที่เราคิดว่าสูงมากสำหรับคนที่ปล่อยให้ฝรั่งเข้ามาพัวพันกับชีวิตน้อยมากอย่างเรา รวมทั้งเอาตัวเองเข้าไปเกลือกกลั้วกับฝรั่งน้อยเช่นกัน สอบครั้งแรกที่เมืองไทยกดมา 530 เอง แล้วย้ายตูดมานี่ 2 อาทิตย์ก็ต้องโดนบังคับสอบเพราะ Deadline ในการสมัคร เรียกว่าเวระซ้ำกำละซัดสำหรับเด็กน้อยตาดำๆอย่างเราจิงๆ ฉะนั้นตอนนี้ยังไม่สายสำหรับบางคน ถ้าครูสั่งให้อ่าน Text ก็อ่านไปเต๊อะ อย่าหลีกเลี่ยงด้วยการเห็นเลคเชอร์เพื่อนดีกว่าโปรเฟสเซอร์ที่เขียน Text อย่างเรา เจอฝรั่งก็หน้าด้านพูดไปเต๊อะ(อย่างน้อยไม่รู้เรื่องมันคงแต๊งกิ้วแล้วเดินหนีไปเอง)
แต่ถ้าใครคิดว่ามันสายไปแล้วสำหรับฉ้านจะทำยังไง มาลองเอาวิธีเราไปใช้ก็ได้นะไม่ว่ากัน แต่ไม่ใช่คำแนะนำทั้งหมดนะ เป็นเกล็ดเล็กเกล็ดน้อยที่รวบรวมมา หลักๆก็อย่างที่รู้แหละ ก็ขยันสิ

Listening
ถ้าใครศึกษารากศัพท์ของคำนี้อย่างลึกซึ้งมันตรงกับคำสอนของพุทธศาสนาคำนึงว่า “ปล่อยวาง” หรือภาษาเป็นทางการว่า “ปลง” เพราะสำหรับหูไอ้คนที่มีอังกฤษผ่านเข้ามาในชีวิตน้อยๆ มันคงรับฟังได้ยากมาก เสียงของข้อสอบก็อู้อี้และห่วยกว่าแม้แต่ CD ที่ Write เพลงฟังเองที่บ้านมาก นอกจากนี้ครูที่นี่ยังบอกเลยว่าขอบคุณที่คนอเมริกันไม่ต้องสอบ TOEFL เพราะศัพท์บางคำหรือสแลงบางคำเค้าก็ไม่ได้ใช้มาชาติครึ่งแล้ว การฝึก Part นี้จึงไม่มีคำแนะนำอะไรมากนอกจากตะบี้ตะบันฟังมันเข้าไป ที่สำคัญคือฝึกสมาธิ ทำยังไงให้ตั้งใจอยู่กับคนที่พูดอยู่ให้นานที่สุด หรือแม้แต่ทำยังไงให้พอฟังไม่รู้เรื่องแล้วลืมมันไปแล้วตั้งใจฟังประโยคต่อไปได้ทันที อันนี้สำคัญเพราะคำถามเค้าถามเป็นห้วง ตอบท่อนนี้ไม่ได้ก็อาจตอบท่อนหน้าได้ ไม่ใช่แบบฟังไม่ได้แล้วหูดับอย่างเรา ฮะฮะ แต่จะว่าไปก็แนะนำอะไรมากไม่ได้หวะเพราะตอนซ้อมโคตรมั่นใจเลยสอบจริงได้ 21 เองหวะ แป๊กแป๊ก

Structure
เป็น Part ที่คนเอเชียชอบมากที่สุด(รวมถึงเรา) เพราะเป็น Part ที่คนที่ไม่เก่งจะใช้เวลาสั้นที่สุดพัฒนาได้เร็วที่สุด ฝรั่งแม่งเลยรู้ทาง มึงชอบนักมึงเอาไปเลยเต็ม 13 ทำให้เต็มยังไงก็ได้ 13 คะแนน ที่เหลืออีก 17 ไปเอาใน Writing แล้วมันก็เห็นแก่ตัวมากกว่านั้นอีก ไอ้ตอนเราเขียนเองประโยคก็ใช้แบบโคตรเบสิคละนะ มันยังหาที่ผิดได้ตรูม แต่พอมันออกข้อสอบทำไมแม่งขีดสี่ข้อเหมือนผิดหมดเลยฟะ ข้อแนะนำคือเวลาฝึกเขียนข้อที่ทำผิดออกมาว่าผิดยังไงจะพบว่าตัวเองผิดคล้ายๆเดิม เช่นของเรามักจะมองไม่ออกว่าเป็น Noun หรือ Verb เพราะฉะนั้นถ้าไม่รู้จะกาข้อไหนก็เอาไอ้ข้อนี้หละ เออแล้วอีกอย่างตรงที่ขีด 2 คำมักมีนัยสำคัญมันอาจสลับที่กันหรือลืมเติมอะไรตรงกลาง เพราะถ้าไม่ผิดมันจะขีดยาวๆทำไมฟะ แต่ก็แล้วแต่การฝึกฝนนะไม่ได้เป็นงี้ทุกข้อหรอก ผลการฝึกก็เป็นที่น่าพอใจนะได้ 11 เต็ม 13

Reading
ก็คล้ายๆ Structure คือถ้าฝึกเยอะๆจะทำได้เพราะหัวข้อมันซ้ำๆ วิทย์ ประวัติศาสตร์ ศิลปะ อวกาศ อะไรเงียะ ที่สำคัญต้องท่องไว้ว่าคำถามไม่ยากๆ มันเป็นคำถามตรงไปตรงมา เราสามารถหาคำตอบได้จากใน Passage ซักที่ ถ้าไม่เจอแสดงว่าหลงทางอยู่ ศัพท์ที่ไม่รู้ก็จดไว้สิ เพราะส่วนตัวเป็นคนขี้เกียจท่องศัพท์ก็เลยท่องเอา 3-4 หน้าที่ List ออกมาจากแผ่น ETS ปรากฎออกมาประมาณ 3 ข้อ จาก 30 ซึ่งคิดว่าก็โคตรคุ้มละนะแล้ว Main Idea มาทำหลังสุดเพราะมันก็ต้องอ่านอยู่แล้วเวลาทำ Detail แต่อย่าลืมย้อนมาทำนะ ผลการฝึกเป็นที่น่าพอใจสุดๆ ได้ 26 เต็ม 30

Writing
Part นี้คะแนนยังไม่ออกแต่น่าจะอยู่ที่ประมาณ 4-5 เพราะประมาณจากสอบครั้งแรกที่ได้ 4.5 ครั้งนี้เขียนเร็วกว่าเดิม และครบถ้วนกระบวนความ วิธีฝึกก็ให้ฝึกเขียนมันทุกวัน(แม้อยู่นี่จะไม่ได้ทำบ้างก็ตาม) แรกๆเปิดดิกฝรั่งไปเขียนไปจะได้รู้ว่าศัพท์คำนี้ใช้ยังไง ความเร็วประมาณครึ่งวันต่อ Passage เป็นงั้นจริงๆ หลังๆก็ลองไม่เปิดดิกใช้คำที่ง่ายๆแต่ใช้เวลาให้น้อยลง แล้วก็ลองจำกัดเวลา แล้วมาทำให้เติมแต่งให้หรูทีหลังด้วยการ Copy การใช้คำจากตัวอย่าง Essay คนอื่นหรือคำที่เห็นบ่อยๆ ในบทความมา ลองดูละกัน

วิชาการหมดไปละ อีกอันนึงก็คืออยากให้ลองหาอะไรงี่เง่าๆให้ชีวิตที่แสนจะมีสาระซะเหลือเกินดูบ้าง เช่นหาความเชื่อบ๊องๆที่ช่วยตอบสิ่งที่เราคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ดู อย่างวันนี้ก็ใส่เสื้อแดงไปสอบ เอาฤกษ์เอาชัยเหมือนพี่ภราดร(แม้ปีนี้ยังไม่เห็นใส่ซะที อิอิ) เพราะอย่างน้อยสีผิวเราก็ใกล้เคียงพี่เค้าขึ้นไปทุกวันแล้วหนิ (ที่นี่แดดโคตรแรงเลย) แล้วผลมันก็ออกมาดี นี่ว่าจะเก็บไว้ใส่อีกทีตอนสอบ GMAT ฮะฮะดูงี่เง่าดี ชอบหวะ

สุดท้ายคือการแข่งขันหวะ ไม่ใช่แข่งกับคนที่จะสมัครด้วยกันนะ แต่แข่งกับใจตัวเองหวะเป็นคู่ต่อสู้ที่ยากที่สุดเลย ขอยกตัวอย่างการพ่ายแพ้ตัวเองเวลาอ่านหนังสือให้ฟัง ตอนก่อนอ่านหนังสือ นึกอยากจัดห้องขึ้นมาอย่างไร้เหตุผล เล็บมือและเล็บเท้าไม่เคยปล่อยให้ยาวช่วงสอบ โปรแกรมทีวีขายสินค้าอาจสนุกเพิ่มขึ้น 20% คือนั่งดูมันซะหยั่งงั้นทั้งที่ปกติไม่เคยดู อืม!!!ขอนอนแป๊บละกัน พักสายตาเฉยๆบนเตียงพร้อมตื่นมาด้วยท่าทีที่ตกใจหลังจากนอนไปร่วมสองชั่วโมงเต็ม อะไรประมาณเนียะ มีใครเป็นบ้างมั้ยฟะหรือโรคจิตเป็นอยู่คนเดียว แต่ครั้งนี้ก็ต้องนับว่าชนะตัวเองละหละ บังคับให้ตัวเองอยู่ในบ้านทั้ง Weekend ได้ทั้งที่วันจันทร์หยุดและอยากไปเที่ยวใจจะขาด ก็หนูอยู่อเมริกานี่หน่า ก็อยากไปเที่ยวสิฟะ ครั้งนี้ก็เลยถือว่ายิงนำใจตัวเองไป 1-0 แต่เดี๋ยวก่อนมันพึ่งจบครึ่งแรก ทำไมหนะหรอ ก็อั๊วต้องสอบ GMAT ให้ผ่านภายใน 27 นี้สิฟะ 540 คะแนนรวม และ 25% สำหรับ Verbal โอ้ว!!!! อเมริกา

เพราะฉะนั้นหากคุณเจอความซวย อย่าพึ่งท้อใจ สูดหายใจลึกๆ เชิดหน้าไว้ มองตรงไปข้างหน้า ทำสายตาให้มีประกายความหวัง แล้วคุณก็จะรู้ว่า!!!.........มีสิ่งที่ซวยกว่ารอคุณอยู่ เฮ้อ !!!นี่หละชีวิตมนุษย์

สิ่งดีๆเล็กน้อยๆที่จะเข้ามาในชีวิตคือ GMAT ไม่มี Listening เพราะฉะนั้นตอนนี้ก็กลับมาฟัง Hip-Hop ได้อีกครั้งหลังจากอาทิตย์ที่ผ่านมาฟังข่าวที่ไม่รู้เรื่องทั้งอาทิตย์ สู้ Hip-Hop ไม่ได้รู้เรื่องกว่ากันเยอะ อ้าว-ซี้ด ซี้ด- อ้า อ้า- โอ้ว โอ้ว

เปิดอ่านการ์ดที่บ้านอีกใบละ “เปิดเมื่อสอบ” เปิดอ่านม้าบอกว่า(ทำเสียงให้ดูอบอุ่นและมีความเป็นผู้ใหญ่ในตัวสูงมากก่อน) จะพูดเหมือนทุกทีคือให้เตรียมตัวอ่านแต่เนิ่นๆ ตอนสอบจะได้ไม่ต้องเครียด เอ่อ...เอ่อ....เอ่อ คือเจ้ครับ เจ้บอกให้ผมเตรียมเนิ่นๆแต่ให้ผมเปิดอ่านการ์ดตอนก่อนสอบเนียะ มันไม่ทันแล้วครับ โถ่!!!!ถัง เครียดหนักกว่าเดิมอีก

คิดถึงกับข้าวฝีมือแม่อั้วที่สุดเลย จุ๊บ จุ๊บ

Golf ^o^
12/9/04 1.05AM

Create Date : 24 มกราคม 2549

Last Update : 24 มกราคม 2549 1:28:01 น.

2 comments

Counter : 589 Pageviews.

ดีจังเลยคะ ไว้จะเข้ามาปรึกษาเรื่องสอบนะคะ

โดย: imagineseed

วันที่: 25 มกราคม 2549 เวลา:1:50:24 น.

สู้ๆนะพี่

โดย: ข้าวโพดอบเนย (ข้าวโพดอบเนย

) วันที่: 2 เมษายน 2549 เวลา:20:54:15 น.