Bloggang.com : เด็กหญิงริมขอบฟ้า :

Who could ever learn to love a beast?

ฉันชอบอ่านนิทาน ชอบดูการ์ตูนเจ้าหญิงดีสนีย์มาตั้งแต่เด็ก

มีหลายเรื่องที่ตอนเด็กๆ เปิดดูซ้ำแล้วซ้ำอีกได้แบบไม่รู้จักเบื่อ

ตอนเรียนมหาลัยก็ยังมีโปสเตอร์เจ้าหญิงติดอยู่ในห้องนอน

เพ้อฝันมากกก > <

เมื่อโตขึ้น การย้อนกลับมามองการ์ตูน Disney

ทำให้รู้ว่ามันไม่ได้สวยงามแค่ภาพและเสียงเพลง

แต่มีข้อคิดดี ๆ สอดแทรกอยู่ในเรื่องเสมอ

ถึงแม้จะยังชอบการ์ตูน Disney อยู่

แต่เมื่อโตขึ้น ฉันก็ไม่ได้อินกับเรื่องราวต่าง ๆ อีกต่อไป

เพราะชีวิตมันไม่ได้สวยงาม และง่ายดายแบบนั้นน่ะสิ

เจ้าหญิงกับเจ้าชายที่สบตากันครั้งเดียว แล้วก็ตกหลุมรักกัน

จนแต่งงาน ครองรักกันอย่างมีความสุขตลอดไป

ประโยคสุดท้ายของเรื่อง ที่มักจะลงท้ายว่า

......and they lived happily ever after

ฉันที่โตขึ้นก็ได้รู้ว่า

ความรักมันไม่ได้ง่ายดายแบบนั้นเลย

และตอนจบก็ไม่ได้สวยงามแบบนั้นเสมอไป

โปสเตอร์เจ้าหญิงที่เคยติดอยู่บนผนังห้องนอน

ก็ค่อย ๆ หลุดออกไปตามกาลเวลาที่ผ่านไป

และฉันก็ไม่ได้ใส่ใจจะเก็บรักษามันไว้

จนในที่สุดมันก็หายไป

พร้อมกับความฝันและความสุขในวัยเด็ก

Beauty and the Beast

เป็นเรื่องที่ฉันชอบมากที่สุด ตั้งแต่เด็ก

และปัจจุบันก็ยิ่งชอบมากขึ้นไปอีก

เพราะมันช่างเหมือน ฉันกับคุณ

เพลงในเรื่องเพราะมาก

ฉากในเรื่องสวยมาก

พลอตเรื่องดีมาก

และความรักในเรื่องก็งดงามมาก

เป็นความรักทีงดงามและมีเหตุผลมากที่สุด

ในบรรดาการ์ตูนเจ้าหญิง Disney

ตอนที่รู้ว่าจะมีภาพยนต์เรื่องนี้

คือดีใจมาก ตั้งหน้าตั้งตารอเป็นปี

ได้ดูแล้วก็ยิ่งรักหนังเรื่องนี้มากขึ้นไปอีก

ฉันชอบทุกอย่างในหนัง ยกเว้นเรื่องเดียว

The Beast ดูหล่อไปหน่อยนะ :P

ตอนดูการ์ตูน คิดว่ามันต้องน่าเกลียดกว่านี้

ฉากในภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้ฉันคิดถึงวันเก่าๆ

ฉันคิดถึง ช่วงแรกๆ ที่เราเริ่มคุยกัน

ฉันชอบความคิดและทัศนคติของคุณ

ฉันชอบทุกตัวอักษรของคุณ

ทุกครั้งที่ย้อนกลับไปอ่าน

ฉันไม่เคยแปลกใจเลยว่าทำไม

ฉันถึงชอบคุยกับคุณ

ฉันคิดถึง วันแรกที่ฉันได้เจอคุณ

ฉันตกใจกลัว ไม่รู้จะบรรยายอะไร นอกจาก

คุณน่าเกลียดแบบ The Beast เลย :P

ฉันคิดถึง วันร้าย ๆ ของเรา

วันที่เต็มไปด้วยอารมณ์ร้ายๆ ของคุณ

และฉันก็ใจร้อนเกินไป ทำตัวร้ายตามไปกับคุณ

ผลคือเราทะเลาะกันแรงมาก

จนฉันรู้สึกว่ามันกลายเป็นแผลเป็น ที่ไม่มีวันหาย

และเป็นส่วนหนึ่งของความซึมเศร้า

ฉันคิดถึง วันดี ๆ ของเรา

วันที่เราดีต่อกัน ยิ้ม เข้าใจ ห่วงใยกันและกัน

ถ้าไม่ทะเลาะ เราก็เข้ากันได้ดีมาก

จนฉันไม่เคยคิดมาก่อน

ว่าฉันที่เป็นคนเข้ากับคนยากมาก

จะเข้ากันได้ดีกับใครได้มากขนาดนี้

ฉันคิดถึงฤดูหนาวที่อังกฤษ

ประเทศที่เต็มไปด้วยความทรงจำระหว่างเรา

ที่นู่น คุณยังคงโมโหร้าย เรายังคงทะเลาะกันแรงๆ

หลายครั้งที่ฉันเสียใจหนักมาก

ท้องฟ้าสีเทาหม่นและอากาศหนาวๆ

ทำให้ฉันซึมเศร้ายิ่งขึ้นไปอีก

แต่ถึงอย่างนั้น คุณก็ยังดูแลห่วงใยใส่ใจฉันเสมอ

ฉันคิดถึงวันนั้นที่อังกฤษ ฉันเกือบโดนรถจักรยานยนต์ชน

แต่คุณพุ่งตัวมาอย่างเร็ว เอาตัวอ้วนๆโอบกอดฉันไว้

และอีกหลาย ๆ เหตุการณ์

ขอบคุณนะ มันเป็นหนึ่งปีที่ฉันจะไม่มีวันลืม

ฉันคิดถึง ความดีของคุณ

คุณเป็นเหมือน The Beast ของฉัน

ภายใต้ความเจ้าอารมณ์ โหดร้าย น่ากลัว

คุณเป็นคนดี รักครอบครัว เห็นอกเห็นใจผู้อื่น

และมองโลกด้วยจิตใจที่อ่อนโยนเสมอ

แบบที่ฉันไม่เคยเห็นจากใครมาก่อน

คนดีแบบดีทั่วไป ก็พอจะเจออยู่บ้างนะ

แต่คนดีที่วิเคราะห์สิ่งต่างๆ ด้วยความอ่อนโยน

คิดถึงผู้อื่นด้วยหัวใจที่งดงาม

ฉันไม่เคยเจอใครเลยที่เป็นแบบนี้

และก็ไม่รู้จะอธิบายมันอย่างไร

เวลามีใครถามว่า ทำไมฉันถึงรักคุณ....

เพราะไม่รู้ว่าจะมีใครที่ละเอียดอ่อนพอจะเข้าใจไหม

เพราะบนโลกใบนี้ที่แสนวุ่นวาย

ผู้คนส่วนใหญ่คิดถึงแต่ความสุขของตัวเอง

แต่คุณทำให้ฉันเป็นคนที่ดีขึ้น

คิดถึงความสุขของคนอื่นมากขึ้น

ด้วยความอ่อนโยนในการมองโลกของคุณ

เหมือน The Beast ที่ปล่อยเจ้าหญิงกลับไปหาพ่อ

แม้รู้ว่ากุหลาบกลีบสุดท้ายกำลังจะร่วงหล่น

และตัวเองจะต้องถูกมนตร์สะกดตลอดไป

*For my own beast...

Belle:

There's something sweet and almost kind

But he was mean and he was coarse and unrefined

And now he's dear and so unsure

I wonder why I didn't see it there before

Beast:

She glanced this way, I thought I saw

And when we touched she didn't shudder at my paw

No it can't be, I'll just ignore

But then she's never looked at me that way before

Belle:

New and a bit alarming

Who'd have ever thought that this could be?

True that he's no Prince Charming

But there's something in him

that I simply didn't see

Others:

Well, who'd have thought?

Well, bless my soul

Well, who'd have known?

Well, who indeed?

And who'd have guessed

they'd come together on their own?

It's so peculiar.

We'll wait and see

A few days more

There may be something there

that wasn't there before

Well here's a thought,

perhaps there's something there

that wasn't there before

What mama?

There may be something there

that wasn't there before...

Create Date : 25 มีนาคม 2560

0 comments

Last Update : 14 เมษายน 2560 13:22:56 น.

Counter : 883 Pageviews.