ใครเข้ามาอ่านบล็อคนี้โปรดทำใจสักนิด เนื่องจากเจ้าของมีวิชานินจา จึงมาแบบผุดๆโผล่ๆ รีวิวย้อนไปมา จนมีคุณติติงมาว่าให้ช่วยทำให้มันเป็นเรื่องเป็นราวจบเสียไปเรื่องๆ เขียนเรื่องที่ไปเที่ยวมาอยู่ๆ ก็หายไปอัฟเรื่องทำขนมและแวะไปคุยเรื่องหนังสือ เพราะฉะนั้นจงมาทำให้จบเสียโดยไว

งั้นๆเอาแบบ เริ่มต้นเลยแล้วกัน กับครอบครัวคุยกันว่าปิดเทอมนี้เราไปเที่ยวเหนือกันดีกว่า ไปกัน 10คน เด็ก 2คน ผู้ใหญ่ 8คนก็เข้าไปดูโปรแกรมแพ็คเกจทัวร์หลายๆที่ แต่ยังไม่โดนใจเลยให้ทางทัวร์จัดให้ดีกว่า โดยบอกทัวร์ไปว่า คอนเซตป์ของเราครั้งนี้ คือ ไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก ขออยู่ดีกินดี ไม่ต้องหรูมาก เมื่อเย็นไปไม่ต้องอยากออกมาหาเอง ไม่เอาหลินปิง (เนื่องจากเคยไปมาแล้ว) คุยกันไป ปรับไปจน ได้มาแบบนี้

เรื่องการเดินทางไปกลับทางเราเป็นคนจองเอง ขาไปเอาไฟล์เช้าสุด ขากลับเอาแบบเย็นๆ ไม่ต้องดึกมาก หลังจากจัดการเรื่องตั๋วเสร็จโอนเงินมัดจำค่าทัวร์เรียบร้อย ก็นับถอยหลังรอวัน เด็กๆ ตื่นเต้นมากไม่ได้อยากไปเที่ยว แต่อยากนั่งเครื่องบิน

ออกจากบ้านตีสี่ไปถึงดอนเมือง ประมาณสี่ครึ่ง เช้าตรู่ขนาดนี้ แต่ดอนเมืองก็คึกคัก คนแยะเชียว เดินตามหาคุณนกเธออยู่แถว 6 เดินไปเช็คอินคนไม่เยอะ

แต่มาอีกฝั่งโอย...แถวยาวเชียว แต่ก็รอได้ มีเวลาเยอะ ไม่รีบไม่รีบ

ไม่นานก็มาถึงคิวเราจ โหลดกระเป๋ารวมกันไปทั้งหมด 58 กิโลแสดงว่าขากลับยังมีเหลือให้โหลดได้อีกเยอะ แต่เราก็ซื้อน้ำหนักเพิ่มไปด้วยไม่เยอะ จัดให้เฉพาะผู้โดยสารหญิงเท่านั้น

และก็มาถึงไฮไลท์จุดแรกตอนรับการกลับมา แบบเป็นทางการของดอนเมือง จะเล่นนานก็ไม่ได้ คิวยาว

แวะไปดูห้องน้ำด้วย ถ่ายรูปมาแต่ไม่สวย วันนี้มีผู้ใช้บริการเยอะคะ งั้นเอาไปแต่ป้ายแล้วกันนะ

เราได้เกรท31 ตรงเบอร์เกอร์คิงพอดีบางคนแยกไปกิน บางคนบอกว่าขอหนักกว่าหน่อยไปหาข้าวกินที่นี้เลย

ใกล้ๆกันก็ยังมีโดนัทกับ กาแฟ ถ้าคุณต้องการ

ก่อนหน้าได้ยินกิตติศัพท์ของคุณนก เรื่องดีเลย์ ก็ภาวนาว่า อย่านะอย่าทำอย่างนั้นกับฉันนะ ซึ่งคุณนกวันนี้เธอ ทำตัวดี เข้าไปในเกรทเธอก็ยืนรอสบตาอยู่แล้ว ยังมิรู้ชื่อเธอเลย ไม่ได้ถ่ายรูปมา แต่เด็กๆถามว่าทำไมเธอถึงไม่มีขนตา วันนี้เธอมีอะไรมาให้เรา

ไม่ได้ชิมคะขอบอกว่าง่วงมาก

วันนี้การเดินทางราบรื่นไปถึงเชียงใหม่ตรงเวลา รถตู้ของทัวร์ก็มารอแล้ว ขึ้นรถปั๊บ ก็บอกว่าก่อนไปเที่ยว ช่วยพาไปหาอะไรกินก่อน เขาพาไปนี้คะ คนเยอะเหมือนเล่นเก้าอื้ดนตรี

อิ่มแล้วตามโปรแกรมไปดอยสุเทพ แต่พี่คนขับพาไปนี้คะ “พระตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์” ที่ประทับแปรพระราชฐาน อยู่บนดอยสุเทพสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2503

และถ้าหากคุณแต่งตัวมาไม่เหมาะสมกับสถานที่ เรามีชุดใหม่ที่เหมาะสมสำหรับคุณนะคะ ในราคาเบาๆ เพียงชุดละ 15 บาทเท่านั้น งั้นจึงจัดมาชายหญิง อย่างละหนึ่ง

และพาหนะที่จะพาเราไปเที่ยวชมในวันนี้รถหนึ่งคันพร้อมคนขับ ให้นั่งได้ 3 คน ค่าบริการ 50 นาที 300 บาท

ตอนนี้ดอกไม้ยังไม่สวยเท่าไหร่นะคะ

เข้ามาภายในไม่นานเราก็จะพบกับ พระตำหนักเรือนปีกไม้ ที่ประทับของเจ้าฟ้าหญิงองค์เล็กคะเข้าไปไม่ได้นะคะ เราจึงผ่านไป

ที่พักรับรอง สำหรับราชอาคุตะกะ หรือ ช้าราชการชั้นผู้ใหญ่ ตอนแรกที่มองไปนึกว่าเป็นวัดสะอีก

พระตำหนังภูพิงค์ราชนิเวศน์ที่ประทับเวลาแปรพระราชสถาน ปกติก็ไม่ได้เปิดให้เข้าชมภายในแต่สามารถเดินบริเวณรอบๆ พระตำหนักได้ แต่ขณะนี้ปิดปรับปรุงนะคะ

เปลี่ยนหลังคา

จุดต่อไปส่วนเฟิร์นมีพลับพลา สร้างไว้กลางสวน สำหรับทรงงานด้วยคะ

กลางสวนมีตู้อะไรอยู่

ดูชัดๆเจ้าสลาเมนเดอร์

ไปต่อคะจุดต่อไป อ่างเก็บน้ำ อากาศตอนนี้เย็นๆเราเสียเวลาที่นี้มากกันเป็นพิเศษ ขออภัยภาพมืดนะคะ

น้ำส้มอร่อยเด็กๆบอกมา ไม่รู้เชื่อได้แค่ไหน เพราะงั้นไม่คอนเฟิร์มนะคะ

ของผู้ใหญ่ขอกาแฟแล้วกัน

บรรยากาศดีจัง เราไปถึงเช้ายังไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยว อากาศก็ดีด้วยคะ ไม่ร้อน ไม่หนาว เย็นๆ ลมโชย หอมกลิ่นหญ้าโดนน้ำค้าง กลิ่นดิน ไม่รู้เรียกอะไร แต่ชอบจัง

โอ้เอ้จนน้องคนขับรถ ต้องมาต้อนกลับไปที่รถ ผ่านอ่างเก็บน้ำไม่นาน เราจะเจอกับ พระตำหนักสิริส่องภูพิงค์เป็นตำหนักที่สร้างด้วยไม้ยูคาลิปตัส ที่ประทับของสมเด็จพระนางเจ้าฯ

เลยขึ้นเนินถัดจากพระตำหนักสิริส่องภูพิงค์

พระตำหนักพยัคฆ์สถิต สร้างด้วยไม้ยูคาลิปตัส เหมือนพระตำหนักสิริส่องภูพิงค์ ที่ประทับของสมเด็จพระบรมฯ ในสไตล์ Log Cabin

LogCabin คือการสร้างบ้านแบบเรียบง่าย โดยนำไม้มาประกับ เรียงต่อกันด้วยกันในต่างประเทศนิยมใช้ไม้เนื้ออ่อน หรือ ไม้สนสร้างเองด้วยเครื่องมือง่ายๆมักพบตามชนบทของฝรั่ง หรือที่เรียกกันว่า บ้านไม้ซุง

จุดที่เราจะแวะต่อมาที่นี้คะ “สวนสุวลี”

ดูประวัติกันก่อน

ซุ้มกุหลาบตามแนวทางเดินรอบสวน ตอนนี้ยังไม่ออกดอก ซึ่งเจ้าหน้าที่บอกว่าตอนนี้ยังไม่มีนะคะ ต้องรอก่อน ใครมาช่วงหนาวๆ หน้าจะได้เห็นนะ

อันนี้จนท. บอกว่า “สนฉัตร”

สวนต้นนี้จนท. บอกว่าไม่รู้เหมือนกัน เราคิดว่าน่าจะเป็น“พญาไร้ใบ”

ทางเข้าสวนเล่นระดับนิดหน่อย

สวยไหมคะดอกโตๆ ทั้งน้าน หอมไหมเอย

เข้าไปท้ายสวนเราจะได้พบกับพระตำหนัก พระตำหนักพฤกษาวิสุทธิคุณ เป็นอาคารสองชั้น มีชั้นใต้ดิน เป็นที่ประทับของสมเด็จย่าฯไม่ได้เปิดให้เข้าชมนะคะ

มีหมาน้อยนอนเฝ้าทางเข้าอยู่ตัวหนึ่งจนท.บอกว่าตัวนี้ ไม่ค่อยชอบเด็กให้เด็กระวังด้วย

ด้านข้าง

น้องคนขับมาเร่งแล้ว ไปกันดีกว่าออกมาเจอน้องหมาอีกตัว น้องคนขับบอกว่ามันชอบกินวาฟเฟิลมาก จึงได้ชื่อว่าเจ้าวาฟเฟิล เด็กๆรีบวิ่งเอาวาฟเฟิลที่ซื้อมาที่อ่างเก็บน้ำให้ แต่เอาให้คุณพี่คนขับช่วยให้มันหน่อยนะหนูกลัว

ไม่นานเจ้าหมาไม่ชอบเด็กวิ่งออกมาเด็กที่ตอนแรกเรียกยากเรียกเย็น ไม่ยอมมาขึ้นรถ วิ่งกันมาขึ้นรถแทบไม่ทันแต่ก็ดูไม่เหมือนดุเลย ยังวิ่งตามมาส่งตั้งไกล (น้องคนขับ น่าจะจำผิดตัวนะ เจ้าตัวไม่ชอบเด็ก น่าจะชื่อวาฟเฟิลมากกว่า มันนอนอยู่ท้ายสวนโน้นเลย พอเราหยิบวาฟเฟิลมา มันถึงไว้มาข้างนอก)

ขับผ่านมาจะเจอกับกอไผ่ใหญ่เบิ้ม ที่สมเด็จพระเทพฯทางทรงปลูกไว้ หน่อไม้ของไผ่นี้กินไม่ได้คะ ทรงอนุญาตให้เหล่าข้าราชบริพารสามารถตัดไปใช้ประโยชน์ได้

ครบเวลา รถก็พาเรามาส่งที่ประตู โดยน้องคนขับบอกว่าคนขับรถที่นี่จะไม่มีเงินเดือนนะคะ ได้รับเป็นเที่ยวในการนำแขกเข้าชม มีรายได้โดยการได้รับทิป ซึ่งแขกสามารถจะให้หรือไม่ให้ก็ได้ มองหน้ากันเอง เท่าไหร่ดีๆ ให้ไป 100 ต่อคัน มาคุยกันตอนหลังมันน้อยไปเปล่า เพราะดูนักท่องเที่ยวที่มาที่นี้ก็ไม่เยอะและคนที่นั่งรถก็มีน้อย

ออกมาจากประตูมองตรงไป เป็นจุดเสียเงินอีกแล้ว

ที่นี้ขอแนะนำแม่ค้าใจดี พูดจาดี ต่อได้ ลดไม่ได้ก็บอกดีๆ ไม่มีหน้างอ ถามราคายังไม่ซื้อตอนหลังย้อนกลับไปก็พูดดีเหมือนเดิม อันนี้ เท่าที่ลองมาหลายร้าน พูดดีทุกร้านเพราะงั้นขอแนะนำ

แค่ที่แรกก็ขนกันคนละถุงสองถุงแล้วคะ ที่ต่อไปที่เราจะไปกัน ดอยสุเทพ นะคะ

Create Date : 31 ตุลาคม 2555
Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2557 21:11:59 น.		1 comments
Counter : 2234 Pageviews.
Share Tweet