Bloggang.com : Lilla bubben :

วินาทีสำคัญ

ตีสองสี่สิบปากมดลูกเปิด 10 เซนต์ แต่ยังไม่มีลมเบ่ง
ตีสามครึ่งก็ทำการสวนปัสสาวะและเจาะถุงน้ำคร่ำ
ตีสามสี่สิบห้ามีความรู้สึกอยากเบ่ง มิดไวฟ์ก็บอกว่าอยากเบ่งเมื่อไหร่ก็เบ่งเองได้เลย
ทีแรกก็กลัวว่าจะเบ่งเองไม่ได้ กลัวจะจับจังหวะไม่ถูก
แต่มันก็ไม่ได้ยากอย่างที่คิด พอมีลมเบ่ง เราก็เบ่งใหญ่เลย
น้ำหูน้ำตาไหล ปวดมาก ๆ เพราะไม่มีการกรีดปล่อยให้มันฉีกเอง ธรรมชาติสุด ๆ
พอเริ่มเห็นหัวเขาก็จะบอกให้เราเบ่งต่ออีกอย่าเพิ่งหยุด

ตอนนั้นคิดถึงแม่มาก ๆ ตอนแม่คลอดเรา ก็คงปวดอย่างนี้เหมือนกัน
ยิ่งเราเป็นลูกคนแรกด้วย แม่คงไม่เคยเจ็บปวดอย่างนี้มาก่อน

ผ่านไป 25 นาทีลูกแม่ก็ออกมาให้ชื่นใจแล้ว ร้องเสียงดังมาก
พอแฟนตัดสายสะดือเสร็จ เค้าก็ทำความสะอาด ห่อตัวลูก
มิดไวฟ์อุ้มลูกมาให้หอมทีนึงแบบเร็วมาก มองหน้าลูกยังไม่ชัดเลย
แต่เห็นชัดว่ากำลังดูดนิ้วหัวแม่มืออยู่ สงสัยคงจะหิว
นี่ถ้าไม่ได้คลอดก่อนกำหนด
ลูกก็คงจะได้มานอนดูดนมอยู่บนอกอุ่น ๆ ของแม่แล้ว
แล้วพยาบาลก็มาพาลูกไปที่ห้องปลอดเชื้อ
ยังเห็นหน้าลูกไม่ชัดเลย เพราะในห้องคลอดค่อนค่างมืด
แต่เห็นว่าเจ้าตัวเล็กดูดนิ้วหัวแม่มือใหญ่เลย สงสัยจะหิว ส่วนแฟนก็ไปกับลูก

ท้องแรกรกไม่คลอดเองเลยต้องดมยาสลบเพื่อล้วงรกออก
แต่ท้องนี้ดีหน่อยที่รกคลอดเอง เลยลองขอมิดไวฟ์ดู อยากรู้ว่าหน้าตามันเป็นยังไง
เค้าก็กางออกให้ดูนะ แล้วก็บอกว่านี่แหละคือสิ่งที่หล่อเลี้ยงเบบี๋ตอนอยู่ในท้อง
มันดูคล้าย ๆ แผ่นเอ็นหรือไม่ก็ไขมันประมาณนั้น และก็มีแขนงเส้นเลือดแผ่ออกไป
มีคนเคยบอกว่ามันดูเหมือนต้นไม้ เออ มันก็เหมือนจริง ๆ นะ ต้นไม้แห่งชีวิต
ส่วนช่องคลอดเย็บแค่เข็มเดียวเพราะฉีกนิดหน่อย

Create Date : 17 พฤศจิกายน 2553

0 comments

Last Update : 21 มกราคม 2554 3:18:31 น.

Counter : 1571 Pageviews.