|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
อีก้อ 1
ครั้งแรกที่เราเจอกัน... เขาคนนั้นดูแปลกไปจากเพื่อน พูดน้อย ในแววตามีความจริงจังและเป็นผู้ใหญ่กว่าฉันซะอีก (เขาอายุน้อยกว่าฉัน ฉันจึงมักเรียกเขาว่าเด็ก - เด็กอย่างแกน่ะ .......- เขาตอบฉันมาว่า แล้วพี่ล่ะ โตกว่าผมซักกี่ปีกัน ผมน่ะ ผ่านอะไรมาเยอะกว่าพี่นะ ในบางครั้งที่เราคุยกันในเรื่องที่ดูจริงจัง เขาไม่ยอมเรียกฉันว่าพี่ แต่จะเรียกว่า ผม - คุณ) เขามองเวลาที่คนอื่นๆ คุยกัน (เขามักจะไม่พูด) เหมือนมองเพื่อหาตัวตนของคนพูด เขาเป็นที่มาของ “หากเราไม่รู้ว่าตัวเองมาจากไหน เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราจะไปไหน” เขาบอกว่า เขาเป็นอีก้อ ให้เรียกเขาว่าอีก้อ เขาเข้าใจความหมายของคำๆ นี้ เพราะมันทำให้เขาได้รู้ว่าตัวเองมาจากไหน คนอาข่า (ฉันใช้คำว่า อีก้อ กับเขาเท่านั้น) ไม่ชอบให้คนอื่นเรียกเขาว่า อีก้อ ด้วยเพราะคำว่า “อี” เป็นคำเรียกนำหน้าชื่อที่ไม่สุภาพ แต่ความจริงแล้ว เขาบอกฉันว่า อีก้อ แปลว่า หนึ่งคน หนึ่งกลุ่ม ที่แปลว่าคนหนึ่งกลุ่ม นั่นเพราะ... ต้นตระกูลของพวกเขามากันเป็นกลุ่มจากเมืองพม่า เขาจึงภูมิใจในความเป็นอีก้อของเขามาก และนั่นเป็นที่มาที่ทำให้ฉันประทับใจในตัวเขา เขาบอกฉันอยู่เสมอว่า เขาอยากกลับไปพม่า พม่าสำหรับเขาเป็นที่ๆ น่าอยู่ มีป่า มีต้นไม้มากมาย ทรัพยากรธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ (อาจจะเพราะ .. ผู้หญิงที่เขาเคยรักมาก ตอนนี้เธออยู่ที่พม่าก็เป็นได้) แม้ทุกวันนี้เขาจะมีความเป็นคนไทยโดยสมบูรณ์ แต่ทุกลมหายใจของเขา เขายังคิดถึงพม่าไม่เคยลืม ...
ฉันขออุทิศบางส่วนในพื้นที่เล็กๆแห่งให้น้องชายคนนี้ของฉัน...
Create Date : 07 มีนาคม 2552 |
Last Update : 8 มีนาคม 2552 23:19:04 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1333 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
https://www.bloggang.com/template/theme/6/blogbig06.gif
|
|
|
|
|
|