ขอเชิญเพื่อนชาว bloggang ร่วมทำบุญวันเกิดกันน่ะครับ

ลองเติมนำตาลลงไปซิ

หมูบุยบุย

อะฮ้า...
คนแรกเลยนะเนี่ย แอบภาคภูมิใจเล็กๆ
กาแฟ กลางสายฝน เคล้าสายฝน ดูเหมือนจะเข้ากันอยางน่าประหลาดนะ
แต่หากได้นั่งอยู่ท่ามกลางสายลมอ่อนโยนที่โลมไล้ปลอบประโลมคนเศร้าก็ดึงเราเข้าสู่ภวังค์แห่งความคิดไปอีกรูปแบบหนึ่งนะ
กลางขุนเขา สายหมอก สายฝน โอบล้อมด้วยลมเย็นๆที่หอบพัดมาน่ะ
โหย... สุขสุดๆเลย

ยังไงก็... ฝนตกบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยน้า
อย่ามัวแต่หลงรักความเย็นฉ่ำของฝนมากไปล่ะ เดี๋ยวจะเป็นหวัดเอาเน้อ

อะฮ้า
อุตส่าห์ดีใจ
ว่าจะเป็นคนแรก
ดันมีคนตัดหน้าซะอีก
แต่ไม่เป็นไรหรอก
ไว้คราวหน้าล่ะกัน
เหอ เหอ

สวัสดีจ้า...
บรรยากาศเรื่องราวของเราคล้าย ๆ กันเลยเนอะ
ร้านกาแฟ กลิ่นหอมของกาแฟ กระดิ่งกรุ๊งกริ๊ง
เพลงเพราะ ๆ บรรยากาศหม่น ๆ ของวันฝนพรำ
ตอนแรกว่าจะเอาเพลง norah jones เหมือนกันค่ะ
ศิลปินคนโปรดเลยนะคะเนี่ยคนนี้

ไม่แน่ บางทีเราอาจจะเจอกันที่ร้านกาแฟสักที่ก็ได้
เรากำลังนั่งคุยกับตัวเองอยู่ ส่วนคุณบุยบุยก็แอบหลบฝน
ดีเหมือนกันนะคะ อิอิ แล้วไว้เจอกันค่ะ

แวะมาชิมกาแฟบ้านนี้จ้า

อ่านในเช้าวันที่อากาศมัว ๆ ท้องฟ้ามืดครึ้ม ฝนทำท่าเหมือนจะตกแบบนี้ อินไม่ใช่น้อยเลย

ว่าแต่ คาปูชิโน .. และลาเต้ เหรอ
ฮืมม .. ขอมอคค่าล่ะกัน

เป็นเหมือนผมเลยครับ ผมชอบหลบฝนในร้านกาแฟอ่ะ
แล้วก็ชอบดื่มกาแฟเย็นมากกว่ากาแฟร้อนครับ

เขียนให้นึกภาพออกชัดเจนดีครับ
นั่งในร้าน พลางดื่มกาแฟ มีเสียงเพลงเพราะๆคลอเบาๆ ข้างนอกฝนตกพรำๆ โอ้ย...สุขสุดๆ


ปล.ผมทำแค่ไม่กี่เดือนเองครับ แต่แค่นั้นก็ต้องชิมกาแฟทุกวันเลยอ่ะ ตอนนี้ยังจำกลิ่นกาแฟได้อยู่เลยครับ อิอิ

ปล.2 แอบบอก คาปูชิโน่ ไม่ค่อยขมนะครับ ใส่นมเหมือนกันแต่แค่น้อยกว่าลาเต้ อันที่ขมมากๆ ต้องเป็นเอสเปรสโซ่อ่ะครับ

หวานเย็นอ่านหัวขโมยแห่งบารามอส เรียกได้ว่าโปรดปรานเลยค่ะ ชอบมาก ๆ

มาดื่มกาแฟบ้านบุยบุยค่ะ
ขมๆหวานๆ..และก็เย็นฉ่ำกับสายฝน

เคยหลบฝน กับ ลาเต้ร้อน
อืมมมม
อืมม

รู้สึกหัวใจอุ่นดีและมีความสุข
..
หากแต่กระเป๋าจะเย็นบ้าง
ก็คงเพราะสนนราคาของกาแฟแก้วนั้น
มนก็แพงหลายอยู่

อ่านแล้วเหมือนจะเหงา
แต่แปลกนะ รู้สึกในความเหงานั้น
มีความอบอุ่น กรุ่น ๆ แฝงอยู่ เอะ เอะ ยังไงกัน

เพิ่งเปิดบ้านใหม่ไม่นาน
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

บรรยายได้ดี อ่านได้สบายๆ กลิ่นกาแฟคือ กลิ่นที่สาวชอบดม เพราะหอมยั่วยวนใจ แต่สาวไม่ทานกาแฟค่ะ ^_^ยินดีที่รู้จักคนตรังค่ะ

ทำไมเค้าหลงรักกาแฟกันจังเลย

ม่ายชอบกินกาแฟเรยยย

ไงวรรณิดา

และแล้วเราก้อหาวันดีๆ

มาเม้นให้แกได้นะเนี่ยย


อ่านแล้วรู้สึกกก






ดีอ่ะ

^^

เขียนให้เยอะอีกนะ

เขียนทุกวันเลย

สู้ๆ

สวัสดีค่ะ แวะมาชิมกาแฟ ให้ครบทุกรสชาติ
กาแฟ กับความรัก กาแฟ กับความเศร้า กาแฟ กับความรู้สึก

บางครั้ง หวานมาก ก็บาดคอนะคะ
ขมนิดๆ นี่แหละ รสชาติกำลังดี

สวัสดีวันหยุด ปิดกีฬาแล้วนะค่ะ ลองตามไปดูได้ที่บล็อกค่ะ

เปียกปอน ขมปี๋ และแอบเศร้า นะจ๊ะบล็อกนี้

อิอิ แอบแซวจ้าน้องนิ
คาปูชิโนก็อร่อยนะ
คอกาแฟอย่างพี่ว่าคาปูนี่แหละ
เป็นต้นตำรับของกาแฟ
เหมือนความเหงา ความคิดถึงและความเศร้า
ที่เจออยู่ในทุกความรัก
อิอิ ว่าไปนั่น

พี่มาช้า ไม่แก้ตัวนะจ๊ีะ
แค่อยากให้รู้ว่าคิดถึงและไม่ลืม อิอิ

พี่อ้อนดองบล็อก

ชอบรูปบนซ้าย อิอิ

พึ่งมีเวลาหายใจ

งานเยอะชิบ.........

..
สบายดีนะจ๊ะน้องสาวชั้น

โหๆๆ

เหมือนความรู้สึกเราเลย

แต่มันไม่ใช่ความรักหรอกนะ

แล้วก็ไม่ใช่เรื่องของคน 2 คน

แต่เรื่องของเราคนเดียวต่างหาก

พูดถึงกาแฟแล้วอยากกินจัง

ส้มตำด้วย

น้ำลายสอๆ

งืมๆ งุม ๆ

มะงุม มะงาหรา มาจากบล๊อกคุณอ้อนค่ะ

อิอิ มาขอนั่งละเลียดลาเต้ด้วยคนนะคะ มิิมิ ^_________^