เราก้ออยากเก่งภาษาเหมือนกัน แต่ไม่มีตังไปเรียนด้วยไม่รู้จะทำไง

ดิฉันก็ไม่มีเงินเหมือนกันค่ะ อาศัยซื้อมาอ่าน แล้วเคยไปเรียนกับพระมาด้วย ลองไปดูซิ ที่วัดจันทราวาศ(ไม่แน่ใจเขียนถูกมั้ย แต่อ่านออกเสียงแบบนี้) อยู่เส้นสาถุประดิษฐ์ ต้องโรงแรมแม่น้ำอ่ะค่ะ ถ้าจำไม่ผิด เรียนครอสละ600 ครอส1-2เรียนกับพระ ครอสต่อไปเรียนกับฝรั่ง มีภาษาจีน ญี่ปุ่นด้วย ดิฉันเรียนแค่2ครั้งก็เบื่ออ่ะ แบบเป็นคนอยากได้อะไรไว้ๆ ไร้ความอดทน เบื่อการเดินทาง

มาแล้วครับมาต่อแชทเม็ด2กันเลย

หลังจากไม่ประสบความสำเร็จในการเรียนภาษา เดี๊ยนก็หันหน้าเข้าวัดทันที มิได้จะบวชชี ละทางโรคแต่อย่างใดหรอกคร้า เห็นเขาว่าวัดจันทร์ยาวาศมีสอนภาาาราคาไม่แพง เอาหน่อยว่ะ ไปลองดู เสียค่าเรียนครอสละ600เองด้วย ครอสแรกให้ศึกษากับพระไปก่อน
อาทิตย์แรกก็ดี สนุกสนาน แต่พออาทิตย์หลังๆ ชักเริ่มขี้เกียจ เบื่อ ทำไมมานช้าจังนิ อยากได้แบบว่องๆอ่ะมีมั้ย (แก่แล้วยังใจร้อนเหมือนวัยสะรุ่น) ในที่สุดก็แพ้ภัยตัวเอง เสียเงินฟรี กลับมาเกาพุงนอนเล่นที่บ้าน อยากได้ที่เรียนภาษาที่ทำให้เรารู้สึกสนุก ไม่เบื่อ และดำเนินไปแบบไวๆ มีการสนทนา มันจะมีมั้ยเนี่ย
วันนั้นเลยกลับมาบ้านด้วยอาการเซ็ง กิน กิน กิน หลังฟาดข้าวไป1ชามตามด้วยขนมจีน ก็เอาจานลงมาล้าง เจอเพื่อนสาวร่วมหแเอากระดาษที่ปริ๊นออกมาโชว์ เธอว่ามันเป็นข้อความที่หนุ่มที่เธอแชททางเนตส่งมาให้ เธอต้องปริ๊นเอามาแปลที่บ้าน (ภาษาเธอก็ไม่หนีเราเท่าไหร่ อิอิ) เราก็ถามไถ่ไป อ้าว เดี๋ยวนี้แชทหาคู่กับเขาด้วยรึ เธอว่า แหมม พี่ คนไม่สวยอย่างหนูต้องแบบนี้แหละว่าแล้วก็หัวเราะกลบเกลื่อน ไหงพูดความจริงออกมาตรงๆเล่า แต่เธอก็ปฏิเสธโดยอ้างว่าล้อเล่น จริงๆแล้วเธอแชทเพื่อความสนุก ฝึกภาษา มันดีนะพี่ แต่ตอนนี้แค่ยังไม่สามารถแชทในห้องแชทได้ เพราะภาษาไม่แข็ง พิมพ์ไม่ทัน เลยใช้วิธีตอบเมล์ เอามาแปล เปิดหนังสือศึกษา ตอบกลับไป ว่าแล้วเธอก็เชียร์ให้เล่น ไอ้เราก็เริ่มเคลิ้มตาม ดูท่าก็น่าจะสนุกนิ แหมมม คนไรฟ่ะ หน้าก็ไม่เคยเห็น เห็นแต่รูป ดั๊น พล่ามพรรณาซะสวยเลิศเลอ เธอคือนางฟ้างั้นงี้
อย่ากระนั้นกระโน้นกระนี้เลย มามะ มาเปิดให้หน่อยซิว่าเวปไหนที่เธอเล่น แล้วเราก็นั่งหน้าคอมกัน ลงทะเบียน ลงรูป แหมมมม ต้องหารูปที่ดูดีที่สุดมาลงด้วยนะ เดี๋ยวไม่เข้าตา หาคนแชทมะได้
หลังจากที่ศึกษาการเล่นแล้ว เดี๊ยนก็เริ่มอย่างไม่รอช้า ไม่นานหลังจากลงทะเบียนลงรูปก็มีเข้ามาอย่างมากมาย แต่เอ๊ะ ไหงมีแต่อินเดีย ปากีสถานว่ะ โห แล้วหน้าตาแต่ละคนงี้ น่ากลัวว่ะ เริ่มแรกเราก็ทำแบบเพื่อนนั่นแหละ ซื้อหนังสือภาษาอังกฤษมาเลย ทุกเล่มที่น่าจะดี เราเลือกของเศรษฐวิทย์ เอาทุกเล่มเลยล่ะ จากนั้นก็มาแปลเมลล์เหยื่อยที่หลงเข้ามา บางคำที่เป็นศัพย์แสลงก็ไม่รู้เรื่องผ่านๆไป เอาพอคร่าวๆพอจับใจความได้ มานเขียนมาเป็นหน้า ตรูตอบไป3บรรทัด เหอๆๆ แค่นี้ก็สุดยอดแล้วนะเฟร้ย ช่วงนี้ไม่เลือกด้วยว่าอินเดีย ปากีสถาน ตรูตอบหมด ดำ ขาว มาจากไหนตรูตอบดะ แต่ก็ไม่นาน ต่างก็พากันหลบรี้หายไป จริงอย่างที่เพื่อนมานว่า บางคนมานก็ขี้เกียจคุยกับคนที่ไม่เก่งภาษา น่ารำคาญ แชทก็ไม่เคยแชท กว่าจะตอบเมลล์กลับล่อไป3วัน
แต่หลังจากที่เรียนรู้ ศึกษามาได้เดือน ก็เริ่มคิดว่าตัวเองปีกกล้าขาแข็งแล้ว บวกกับเพื่อนมานก็เริ่มเข้าห้องแชท มานบอกเคล็ดลับให้ว่าที่ห้องแชทมีคนมากมายที่คุยกับเรา แต่เขาจะไม่เห็นกันนะ เวลาใครถามไรมา เราไม่รู้จะตอบอะไร คือ รุ้แต่ตอบไม่ถูก ก็ลอกเอาคำถามคนนี้ไปถามอีกคน แล้วพออีกคนตอบก็เอามาตอบคนแรก งง มะ แต่ใช้ได้น๊า แล้วก็ใจไว้ด้วย ใช่สักแต่ว่าแชท อิอิ
จากนั้นก็เริ่มปฏิบัติการแชทเม็ดกันลุย

ห้องแชทนี้มีหลายชาติมาก แต่เวลาแชทเส่วนมากจะไปตรงกับพวกอินเดีย แต่เราไม่สน คุยได้นะค่ะ

แต่แล้วทุกอย่างก็ไม่เป็นไปอย่างที่คิด เกิดอะไรขึ้นเดี๋ยวมาเล่าต่อไปนอนก่อน ง่วง

แม๊....กำลังสนุกเชียว....เขียนต่อเมื่อไรไปตามเรามาอ่านที่นะ.... Thank......,Bye....,(เขียนได้แค่นี้แหละ)

ต่อๆเลยนะ

ที่ว่ามันไม่เป็นไปอย่างที่คิดคือว่า แต่ละคนนี่สุดยอดมาก คุยดีๆด้วยได้ไม่กี่คำ มานเริ่มแระ ศัพท์แต่ละคำนิไอ้เราก็โง่ๆอยู่แระ ยิ่งโง่เข้าไปอีก พอเปิดดิกดู โอ้ววววว นี่มรึงจะเริ่มลามปามมาช่องคลอดตรูแล้นเนี่ย (ขอบอกแบบซุบซิบ อิอิ พวกอินเดียนี่ตัวดีเชียวละ 100ทั้ง100เลย อินเดียในไทยยังมี เคยเจอทีมันถามจะนอนกับมันไหม เราก็ว่าโนวววแล้วไม่คุยกับมัน มันยังราวีไม่เลิก เราก็ว่าโทษทีนะ มาทางไหนไปทางนั้น มานก็แจกเลยคร้าบฟักแฟงแกงคั่วเลย แหม๋มมมไอ้เรื่องด่านี่ถ้าเป็นภาษาตรูจะไม่ยั้นเลย ก็ได้แต่บอกว่า มรึงก็ไปฟักแม่มมรึงเหอะ มานก็สวนเท่าไหร่ 50ดอลล์ ต๊ายยยยยย ถึงแม้ตรูจะมะเคยเห็นเงินดองเงินแดง ตรูก็รู้นะเฟร้ยค่าเงินเท่าไหร่ ชิ อย่างตรูเนี่ยนะ 50 มรึงเอาไปซื้อเสียมขุดรูเหย่เล่นเหอะป่ะ สวยอย่างตรูเนี่ยมานหาค่ามิได้เห่วย (ฟังทะแม้ง ทะแม้ง )
หลังจากมันยังราวีเหมือนไปทำเวรทำกรรมกะมันไว้ชาติปางกอนเลยทำการบล็อคมานซะ โอ๊ยมีเยอะแยะมากมายเลยละพวกเนี่ย บางทีก็เข้ามาประมาณว่า เออเป็นเพื่อนได้มั้ย โอเคมาแบบนี้ชอบ ดี มานว่ามานมีแฟนแล้ว พูดถึงแฟนโง้งงี้ เราก็นะ สบายใจเจอคนดีคุยด้วย แต่ไม่นานครับพี่น้อง มานขยับเข้าช่องคลอดทีละนิดดั่งกะเป็นวิญญาณผีจูออน เริ่มก็
มัน : ผมมีปัญหากะแฟนอยู่
เรา : อะไรล่ะ
มัน : ผมว่าคุณช่วยผมได้
เรา : บอกมาเล้ย
มัน : ผมมีปัญหาเรื่องเซ็กส์ (อ้าว ทำอย่างกะกรูเป็นผู้ชียวชาญ)
เรา : อะไรละ (น่านเข้าล็อค ความเจือกของตัวเอง แหม๋มมเรื่องอย่างนี้จะเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ได้งาย อิอิ เอิ๊กอ๊าก
คราวนี้มันบรรยายจนเห็นภาพเลย ใช้ลิ้นใช้หัวใช้หู สารพัด จนเราเริ่มเคลิ้ม แอร็ยยยยมะช่าย แต่ก็มีบ้างหลงตอบมานไป

มีพวกคนดำอีก ทีแรกเห็นรูปที่ส่งมา โหน่ามานอาฟกานี่หว่า แต่เห็นก็นึกสงสารคงไม่มีใครอยากคุย เลยคุยก็มานจั๊กหน่อย เป็นครูสอนภาษาในไทยด้วย แหมมมมดีจังจะได้สอนเราไปด้วย แต่ที่ไหนได้ มานโรคจิตชัดๆ ไม่พูดพร่ำทำเพลง มานนัดตรูไปเอากะมันเลย บอกเวลาด้วย พอเราปฏิเสธ แบบนุ่มนวล(จริงๆก็อยากด่าอ่ะนะ แต่พูดธรรมดาตรูยังเอาตัวเองไม่รอด หุหุ) มานสรรหาศัพย์ที่ครูสอนภาษาอย่างมันพึงจะให้เราเก็บไว้ใช้มาเพรียบ หยาบชิบ นั่งกดดิกจนมือหงิก แต่ก็จำไว้ อะไรที่ไม่รู้ตรูก็รู้หมด ไปไปมามาเข้ามาแชทเวปนี้ได้เรียนรู้ภาษาและศัพย์เยอะมาก แต่ล้วนแล้วแต่เป็นศัพย์เฉพาะทางจริงๆ
นึกว่าจะเป็นพวกแขก พวกไอ้ดำอย่างเดียวที่จิต เมกาก็จิตเหมือนกัน
ในที่สุดก็หลงเข้ามา โห เจอแล้ว ฝาหรั่ง คุยกันไปได้ซักพักถามไถ่ชื่อกัน มานว่ามานเป็นทหาร ประจำที่ญี่ปุ่น ว่าจะมาเที่ยวไทย เราก็ว่าดีซิไทยแลนด์อ่ะมีที่เที่ยวเยอะ
มาน : ถ้าผมไปเที่ยวไทย จะเจอคุณได้มั้ย
เรา : ได้ซิค่ะ อิอิ
มาน : ผมเอาตรูดคุณได้มั้ย
เรา :
แต่งานนี้เราเริ่มคล่องไม่อึ้งนานไม่ด่าด้วย
เรา : มาซิ เพื่อนเราอยากเจอนายมากเลย ตอนนี้ฮีคันตรูดยิกๆ
ได้ผลครับพี่น้อง มานหายไปเลย ไม่ตอบกลับด้วย แหม๋มมมริจะมาอิ๊ตรูดตรู แค่พี่ริซซี่ถามหาทุกเดือนตรูยังตรูดแหกนอนอ้าขาให้ลมมันผัดผ่านจนแทบมะเป็นอันนอน
และแล้วสวรรก็เข้าข้างเราเมื่อมีชายผู้ใจดีเข้ามาคุยกะเรา เป็นคนเมกา แต่เข้ามาพูดจาดีมาก เราคุยกันนานมากเลย เราไม่สนหรอกว่าเขาจะเป็นไง ถึงแม้ว่าจะอ้วน เตี้ยก็ตาม ขอบอกแบบกระซิบกระซาบ มานเตี้ยแค่165เซ็นต์ แต่หนักปาเข้าไป100กว่าโลคร้าบปรี้น้อง
แต่ตาคนนี้มาแบบแชทจริงหวังแต่ง มีส่งตุ๊กตาและกราดมาให้วันวาแลนไทด้วยน๊ะขอบอก แหมมมปลื้มนิดๆ พยายามไม่นึกถึงหน้าและหุ่น เมื่อแชทเริ่มสุกงอม มานก็เริ่มแระ ทำเป็นหึงหวง อย่าออนไลด์ถ้ามานไม่ออน ถ้ามานเห็นว่าออนไลอยู่มานจะโมโห ด่าเลยละ ( อันนี้ก็เป็นความผิดเราเองด้วยที่หวังอยากจะมีคนแชทด้วยนานๆ เลยตกลงเป็นแฟนมานในเนตไปเรียบโร้ย) มานเข้าข่ายบ้าชัดๆ ตรูจะออนไลแล้วมานไปเกี่ยวไรกะมรึงฟร้ะ แล้วที่มรึงออนไลละ ห้ามเข้าไปในห้องแชท อ้าวทีมรึงอีกละ ตรูเข้าไปทีไรก็เห็นมรึงในนั้นก่อนทุกที มานก็ว่าเพราะชั้นเข้ามาเช็คเธอไงละ ว๊ายๆๆๆๆๆพ่อแม่พี่น้อง นี่มานดูถูกภูมิปัญญาหญิงไทยอย่างแรง นี่มรึงคิดว่ากรูโง่รึไง่ แต่ก็ไม่เคยเถียงหรือด่าอะไรมันได้ทันเลย ไอ้อ้วนเตี้ยหมาตื่นนี่มันทำให้เราปวดหัวและเป็นประสาทกับมันมากมาย ที่เราชอบมันเพราะว่ามันใจถึงดี (ไม่ใช่เรื่องเงินทองนะ ไม่มีร็อก) มันชอบโทรมาหาทุกวัน อันนี้ดีกับเรามาก เพราะจะได้พูดกะฝาหรั่งเป็นๆ แต่มันมิได้มาป่วนแต่เรานี่ดิ มานไปป่วนเพื่อนเราด้วย เพื่อนเราก้เล่นกับมัน มันก็มาว่าเพื่อนเราชอบมัน เราก็พยายามมาทำให้เรามีปัญหากัน ประมาณว่ามานหล่อเสียจนสาวต้องคอยมาแย้งมัน ส่งข้อความเข้ามือถือเพื่อนเราว่าคิดถึง แล้วส่งต่อให้เราีอีก พอเราบอกว่าทำไมส่งข้อความแบบนั้นให้เพื่อนเรา มานก็ว่าแค่ล้อเล่น แล้วมานก็เล่นป่วนเราแบบนี้ทุกวัน เราก็เริ่มจะปวดหัวกับเกมส์ของมันเหมือนกัน เลยแชทกะคนอื่นดีก่า แต่เจอมัน มานก็เอาแล้ว หาเรื่องมากมาย แถามเริ่มจิตอีกตังหาก เดี๋ยวจะขอเซ็กส์โฟน เดี๋ยวก็มาบอกเราว่าเซ็กส์โฟนกับเพื่อนเราแล้ว เราไม่เชื่อหรอก ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่สนิทแต่เราก็รู้เพื่อนเรามานไม่บ้าหรอก เดี๋ยวก็โทรมาว่ามานเลือกเรา เพื่อนเราไม่ดี อ้าว อารายของมรึงนี่ผู้สุดหล่อ มานมีแผนที่จะมาไทย มานว่าจะมาแต่งกับเรา และจะหางานที่ไทยทำ เราก็อือ ออ ไปกับมัน มานว่าไรมาเราก็อื ออ ไป บอกตามตรงว่า แชทห้องนี้มาจนเอียน เริ่มรู้แล้วว่ามานจิตกันทั้งห้อง และจะมารึไม่มีทาง นอกจากจะมาเที่ยวและหวังจะมาอิ๊ตรูละจิ จะมาก็มาซิค่ะที่รัก มาอิ๊กันได้เลย
จนเมื่อผ่านไป6เดือน เราเริ่มเบื่อจะเล่นเกมส์กะมันแล้ว เลยคุยกับคนอื่นไปเรื่อยมรึงว่าไรตรูไม่สน มานเลยทำทีเป็นเศร้า บอกว่าแชทกันมา6เดือนนี่ไม่มีไรเลยรึ เราก็สงสารอ่ะนะ แต่สงารตัวเองมากกว่า ปวดหัวด้วย เพื่อนเราก็ปวดหัว มานยังเล่นไปถึงพี่สาวเรา(ที่เล่นแชทห้องนี้เหมือนกัน) จนพี่สาวเราว่าเลิกคุยกะมันไปเหอะ ดูบ้าๆ ประสาท
หลังจากบอกพี่อ้วนไปว่าเลิกแชทกันเหอะ มานก็รีบบอกว่ามานจะมาไทยเดือนหน้า หลังจากมานบอกเราว่ามานจะมาไทยมาเจอเรา3ครั้งได้แล้ว เราก็ว่ามาดิ แต่จะมาอิ๊อ่ะกะชั้นมะได้นะ มานก็โมโห ทำไม ไหนว่าได้ บลาๆๆๆๆ อ้าว สรุปที่มรึงจะมาเนี่ยจะมาเอาตรูรึ เลยว่าจะแกล้งมานให้มาแล้วถีบหัวส่ง เพื่อนสาวเราก็ดันเป็นคนขี้สงสาร ห้ามปราม ถ้าไม่ชอบเขาก็อย่าไปแกล้งเขา แหม๋มมมมนางเอกอีกแระ ไม่เป็นไร ไม่แกล้งก็ได้
แต่หลังจากที่ตัดสัมพัธ์ไมตรีไป มานก็ตามราวีอยู่1อาทิตย์แบบประมาณว่า ชั้นก็ไม่ได้จริงจังกะเธอหรอก ชั้นนะแต่งงานแล้ว แล้วทำเป็นโฏชว์แหวนที่นิ้วนาง เราก็ว่า หรอ ดีใจด้วย มาอีกวันมานก็โชว์รูปสาวฟิลิปินให้ดู บอกว่ามานก็คุยกะเธอด้วย แต่ที่ตลกร้ายก็คือ สาวคนนั้นกอดตุ๊กตาหมีเหมือนที่มานส่งให้เราเด๊ะๆเลย งือๆ แค้นๆ เราก็ถามมานอ้าวแล้ภรรยยาเธอละ มานว่าไม่มี อ้าว ไรฟร่ะ แล้วก็โชว์รูปสาวฟิลิปินให้ดู ต๊ายๆๆๆๆเราสวยกว่าตั้งเยอะ ยังมีคนที่ขี้เหร่กว่าตรูอีกรึนี่ กว่าจะสลัดมานหลุดได้นะ เฮ้อ
เราไม่ใช่คนใจร้ายนะ ถ้าเขาคุยดีกับเราและทำให้เราเห็นว่าเขาดีจริง ไม่ใช่โกหกเล่นไปวันๆแถมมากักกันหน่วงเหนี่ยวอิสระภาพ เห็นเราเป็นคนโง่ซึ่งมันแสดงให้เห็นว่าผู้ชายคนนี้โง่มาก การศึกษาก็น้อยยังทำเป็อวดฉลาดเพราะคิดว่าประเทศเราคงด้อยพัฒนา ฉลาดน้อยละมั้ง มีทีนึง มานว่ามานส่งของให้เรา ซึ่งเราก็ไม่ได้ร้องขอ มานว่ามานอยากส่งให้ ผ่านไปเดือนนึง 2เดือนก็แล้ว ก็เลยถามมานว่าเธอส่งไรมาอ่ะ ไม่เห็นจะได้ มานก็ว่าขอโทษ มานตีกลับ เราไม่เข้าใจไปรษณีเธอเลย ทำไมส่งของพวกนี้ไม่ได้ เราก็ว่าส่งไร มานว่าส่งเครื่องทำเค้ก เตาอบ (อร๊ายยยยยฟรายเอ๊ยยยย ตรูมะได้จะด่าไปรษณีตรูหรอก แต่อยากด่ามรึงดังๆ แบบว่าจะโกหกไรให้มันเนียนได้ม่ะ แบบไม่ได้ส่งไรมาหรอกแต่ทำเป็นใจปล้ำส่งของให้ ถุยๆๆๆๆ ไปตายซะเถอะมรึง ถึงแม้ว่าความใฝ่ฝันของชั้นจะอยากไปอเมริกามากก็ตาม แต่ก็ไม่เคยคิดจัเอาชีวิตตัวเองไปแรกกับการไปนอนกะไอ้อ้วนนี่หรือแต่งกับมัน ซึ่งมันโง่มากเลย ชั้นมีชีวิตดีอยู่แล้วที่นี่ตอนนี้ถึงแม้ว่ามันจะไม่สวยหรูก็ตาม แต่ก็ดีกว่าไปอยู่กับคนจิตๆ เพราะถ้าไปแล้ว เกิดอะไรขึ้นมาจะทไงละหึ ซวยซิพี่น้อง กลับบ้านก็อาย ต๊ายไปแต่งกะฝรั่งทางเนตไม่รู้จักกันเลยก็ไปแต่งกะเขา เป็นไง โดนซะ แต่ดีนะนี่ที่เราสวยเลยเลือกได้ อ๊วก


เดี๋ยวมาต่อตอน4นะจ๊ะ คราวนี้ชีวิตเริ่มเปลี่ยนแล้ว เปลี่ยนไปเลย เปลี่ยนยังไงมาคอยดูกัน

มาตามคำเชิญแล้วค่ะ...มันมั่กๆ..อิอิ แล้วจะมาอ่านต่อจ้า

มาดูบล็อกจ้า

ตอนนี้บล็อกยังไม่ลงตัวนะค่ะ มือใหม่หัดสร้าง ทำไปทีละนิด ศึกษาได้ไรมาก็ใส่ หวังว่าซักวันจะงามเลิศ

ได้อ่านข้อความของคุณแล้วค่ะเรื่องเลี้ยงลูกกันเองกับสามี ดีใจที่ได้อ่าน เราเคยกลับไปเลี้ยงที่บ้านเหมือนกัน ลูกไม่สดชื่นเลย ที่เหนื่อยมากกว่าทำงานบ้านก็คือ เค้าไม่ทานนมชงเลยทานนมแม่อย่างเดียว แล้วถ้าเราไม่ได้พักผ่อนเราจะนมไม่พอเลี้ยงเค้าน่ะค่ะ อีกอย่างเราเองเป็นคนเครียดค่ะ เป็นห่วงเค้าทุกเรื่อง มีแม่หลายคนเค้าเตือนให้ทำตัวสบายๆ เราก็พยายามนะ แต่ถ้านอนน้อยเมื่อไหร่เราเป็นร่วงทุกทีเลย น่าอิจฉาคุณที่เป็นคุณแม่ที่เก่งสำหรับลูก และลูกคุณก็น่ารักเสียด้วยซี
หลังจากที่ให้สามีเค้าพักผ่อนที่บ้าน(สามี)ไม่มาหาเราหนึ่งวัน เค้าก็กลับมาสดใสเหมือนเดิม สงสัยเค้าคงเหนื่อยมาก เราจะพยายามทำอย่างคุณให้ได้นะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาแนะนำ

ตามมาจากเว็บรักลูกค่ะ
หนุกจังเลยเด๋วมาอ่านต่อนะคะ

ตามมาจากเว็บรักลูกเหมือน่กันคะ อ่านแล้วมันส์มาก คล้ายๆตัวเองเหมือนกัน จะรอตอนต่อไปนะคะ