Bloggang.com : bessieka : สอนเด็กอ่อน กับสอนเด็กเก่ง

สอนเด็กอ่อน กับสอนเด็กเก่ง

แรกเริ่มเดิมที บล็อกนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อไว้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นระหว่างครูภาษาอังกฤษด้วยกัน หรือกับท่านที่สนใจเกี่ยวกับการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ แต่ไปๆมาๆ ก็กลายเป็นบล็อกเรื่อยเปื่อยของจขบไป หลังเรียนจบมีเวลาพบปะเพื่อนพ้องร่วมอาชีพตามงานต่างๆมากขึ้น เลยได้โอกาสแนะนำบล็อกเรา จขบเลยตั้งใจว่าจะนำเรื่องราวที่น่าสนใจทั้งที่ เกี่ยวกับภาษาอังกฤษโดยตรงและเกี่ยวกับการเรียนการสอนมานำเสนอ เพื่อนๆท่านใดอ่านแล้วมีความคิดเห็นประการใด แสดงความคิดเห็นได้เลยนะคะ

ตอนนี้ จขบมีนักเรียนใหม่ เป็นนักเรียนม.2มาเรียนส่วนตัวที่บ้าน มาวันแรก เอาหนังสือทั้งอังกฤษหลัก อังกฤษอ่านเขียนที่เรียนตอนม.1มาให้ดู จขบดูแล้วรู้เลยว่า แกเป็นเด็กขยัน ก็มีร่องรอยการจดคำแปลศัพท์ซะเต็มหน้า จนลายพร้อยไปทั้งหน้า และเกือบแทบทุกหน้า จขบถามแกว่า หลังจากแปลศัพท์ที่ไม่รู้ความหมายทุกตัวแบบนี้ แล้วอ่านรู้เรื่องมั้ย แกก็ตอบตรงๆว่า ไม่ค่อยรู้เรื่อง ซึ่งเป็นคำตอบที่ จขบคาดเอาไว้แล้ว

ก็เลยบอกแกว่า ภาษาอังกฤษน่ะ มันมีอยู่สองแก๊งค์ใหญ่ คือแก๊งค์นามกับแก๊งค์กริยา... ที่อธิบายแบบนี้ก็เพื่อให้แกหาหลักยึด เพื่อจะเชื่อมโยงความรู้ใหม่เข้ากับความรู้เดิม ไม่ใช่เรียนนั่นนิด นี่หน่อย แตกกระสานซ่านเซ็น จัดหมวดจัดหมู่อะัไรในสมองไม่ได้เลย แฟนเราเจอแม่เด็ก แม่เด็กเล่าให้แฟนฟังว่า ลูกบอกว่า เรีบนภาษาอังกฤษมาก็เพิ่งจะเข้าใจตอนมาเรียนกับเรา

และจากการสอบถามพูดคุย เด็กรู้ศัพท์น้อยมาก เราเลยสอนแบบ เวลาทำแบบฝึกหัด ใช้วิธีให้แกเขียนตามคำบอก คำไหนเขียนไม่ได้ เราก็สะกดออกเสียงให้ฟัง(เด็กออกเสียงผิดเยอะมาก จะไปให้แกออกเสียงตามหรือแก้ให้ทุกครั้ง จะเป็นผลเสียมากกว่าดี เพราะแกเรียนกับเราคนเดียว จะทำให้แกรู้สึกอายได้ แต่ถ้าสอนทั้งห้องก็ให้เด็กออกเสียงตามได้) และภาษาที่ใช้ในแบบฝึกหัด ก็เลือกที่เด็กจะนำไปใช้ได้จริงในการสื่อสาร

จขบเคยมีนักเรียนส่วนตัวคนหนึ่ง สอนตั้งแต่ม.1 จนเรียนเตรียมฯ สอบเทียบได้ เรียนปีหนึ่งก็ยังสอนกันอยู่ ตอนนี้จบโทจากญี่ปุ่น ทำงานแล้ว คนนี้ตอนม.2 จขบสอนต่างจากคนปัจจุบัน เรียกว่าคนละเรื่องคนละวิธีเลย ไม่ต้องมานั่งเขียนตามคำบอกแล้ว ให้ทำแบบฝึกหัดจากชีท เอาเรื่องที่น่าสนใจจากนสพ.ภาษาอังกฤษ มาให้อ่านตั้งแต่เรื่องดาวหางไฮยากุตาเกะ จนประวัติ ลีโอนาโด ดาวินชีฯลฯ เรียกว่าได้ความรู้กันทั้งคนเรียนคนสอน

แต่ไม่ว่าจะสอนเด็กอ่อน เด็กเก่ง เราก็ต้องเตรียมการสอน เด็กอ่อนก็ต้องเตรียมว่า จะสอนอะไรต่อจากคราวก่อนให้มันเชื่อมโยงกัน จะ่ถ่ายทอดยังไงให้แกเข้าใจ แบบฝึกก็ต้องใช้คำศัพท์สำคัญที่แกยังจำความหมายไม่ได้ และใช้โครงสร้างภาษาที่สอนไปแล้วประกอบด้วย ยกตัวอย่างนะคะ เช่นครั้งก่อนๆสอนเรื่อง past simและcomparison ไปแล้ว คราวนี้สอนprep phrase ที่ทำหน้าที่ขยายได้ทั้งนาม และกริยา แบบฝึกหัดก็จะเป็นแบบนี้

My mother bought a few pomegranates from the farmer market.

The pomegranates from the farmer market are much cheaper than those from the supermarket.

เด็กเก่งเตรียมง่ายกว่ามาก แต่ก็ต้องเตรียม จะสอนอะไรก็แค่อ่านทำความเข้าใจซะก่อน เผื่อจะมีศัพท์สำคัญที่ยังไม่รู้ความหมาย แปลไม่ได้อธิบายไม่คล่องนี่เสียหายมาก ในความคิดของจขบ

Create Date : 04 มิถุนายน 2550

Last Update : 4 มิถุนายน 2550 14:00:50 น.

7 comments

Counter : 1915 Pageviews.

เคยเป็นครูสอนภาษาต่างประเทศเหมือนกันครับ
แต่ตอนนี้เปลี่ยนอาชีพแล้ว
แต่ก็ยังไม่ทิ้งงานสอนซะทีเดียว เพราะใจก็ยังรักอยู่
ก็เลยยังรับJob สอนพิเศษตามโรงเรียนกวดวิชาอยู่บ้าง
บ่อยครั้งในสถานการณ์จริง ทฤษฎีการสอนที่มีอยู่เต็มหัว กลับนำมาใช้ไม่ได้เลย
ทฤษฎีนั้นเป็นหลักความคิดในอุดมคติ อาจนำมาใช้กับเด็กเก่งได้ แต่สำหรับเด็กอ่อนนั้น ครูต้องทำอะไรมากกว่านั้น
เด็กอ่อนสอนยากกว่าเด็กเก่งหลายเท่า
แต่การสอนเด็กอ่อนให้กลายเป็นเด็กเก่งได้นั้น
ก็น่าภูมิใจมากมายหลายเท่าเช่นกัน

โดย: Fleur Bleue (Fleur Bleue

) วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:12:40:11 น.

ทฤษฎีทั้งหลายแหล่ที่เรียนมา เป็นแค่แนวทางให้เรานำมาปรับประยุกต์ให้เหมาะกับนักเรียนของเรา ไม่มีทฤษฎีไหนดีกว่าทฤษฎีไหน ไม่มีทฤษฏีไหนเป็นทฤษฎีสำเร็จรูปนำไปใช้ได้กับทุกคนทุกสถานการณ์ แต่ไม่ได้หมายความว่าทฤษฎีเหล่านี้ใช้ไม่ได้นะคะ ในความคิดเรา จำเป็นค่ะที่ครูจะต้องเข้าใจทฤษฎีเหล่านี้ เพื่อเป็นแนวทางในการปรับใช้ให้เข้ากับนักเรียนของครูแต่ละท่านค่ะ สำหรับเรา ทฤษฎี + สามัญสำนึก น่ะค่ะ เวิร์คสุด ขอบคุณที่แวะมาแสดงความคิดเห็นนะคะ เราแวะไปบ้านคุณFleur Bleueแล้ว แต่แปะไม่ได้ คีย์บอร์ดเราเสียน่ะค่ะ บางตัวต้องแปะเอา บล็อกสวยมากราวกับอยู่ในดินแดนเทพนิยายเลยนะคะ คุณFleur Bleue ก็มีความสามารในการเขียนทั้งร้อยแก้วร้อยกรอง เก่งจังนับถือๆ

โดย: engo

วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:13:41:38 น.

ปัญหาพื้นฐานที่แตกต่างของเด็ก เราว่าเป็นปัญหาของทุกห้องเรียนเลย ครูก็เหนื่อยหนอย

ของเราเจอปัญหาเด็กขี้บ่น ไอ้ลิงนี่มันบ่นตั้งแต่เริ่มเรียนจนเรียนเสร็จ บ่นโน่นบ่นนี่ บ่นมันเข้าไป (โอ้ยยย ศัพท์ทำไมมันเยอะยังงี้... เหนื่อยจัง... ง่วงงงง.... หิวข้าว... ฯลฯ) จนอยากให้คาบแปรงลบกระดานเรียนหนะ

ปัญหาเด็กไม่ทำการบ้าน จริงๆ แล้วทำนะ แต่ทำเทอมละครั้ง สั่งไปกี่ครั้ง มันทำมาส่งทีเดียว หนาปึ้ก ส่งมาเป็นรายงานเลย แล้วจะสั่งการบ้านไปทำไมเนี่ย

มีอีกเยอะเลย โฮโฮโฮ... ปรับทุกข์ๆ

โดย: ริมยมนา

วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:16:44:24 น.

คุณFleur Bleue มาเจอกันอีกแย้ว
แล้วจะแวะไปเยี่ยมที่บล็อกอีกนะคะ

เรื่องเด็กอ่อนกับเด็กเก่งเนี้ยต่างกันค่อนข้างเยอะด้วย ร่วมทั้งผู้สอนก็ต้องทำตัวต่างกันด้วย แต่อย่างที่คุณคุณFleur Bleue ว่า สอนเด้กเก่งนั้นง่ายแต่ถ้าเราสอนเด็กอ่อนให้เก่งได้นั้น ยิ่งน่าภูมิใจ และแสดงให้เห็นว่า ครูคนนั้นมีใจที่จะสอนเป็นอย่างยิ่งค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: พื้นที่สีเขียว

วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:20:02:25 น.

เข้าใจความรู้สึกครับ ตอนนี้มาสอนอุดมศึกษาแล้ว ปัญหาเลยไม่มากเท่าไหร่ ว่าง ๆ ไปเยี่ยมกันย้างนะ คนอาชีพเดียวกัน

โดย: กลับมาแล้วเหรอ เก่งมาก ๆ เลย

วันที่: 5 มิถุนายน 2550 เวลา:14:52:45 น.

ไม่ว่าจะสอนเด็กอ่อนหรือเด็กเก่งที่สำคัญคือสมาธิของเด็กณ. เวลาเรียนด้วยค่ะถ้าเก่งแต่ไม่มีสมาธิที่จะเรียนก็สอนยาก

เป็นครูสอนภาษาเหมือนกันค่ะเข้าใจถึงความเหน็ดเหนื่อยเป็นอย่างดี แล้วกลัวไหมคะเด็กที่ไม่รุแต่บอกว่ารุแล้วๆ แบบนี้เนี่ย เหนื่อยดับเบิ้ลเลยเชียว

ชอบแนวทางการสอนของบลอกนีค่ะคงจะใช้เป็นแนวทางได้บ้างเหมือนกัน แล้วติ๊กกี้จะแวะมาหาอีกค่ะ

ไนท์ค่ะ

Stricky-rice

โดย: Stricky-rice IP: 125.24.59.26 วันที่: 15 มิถุนายน 2550 เวลา:3:46:52 น.

เพิ่งเข้ามาดูครั้งแรกค่ะ..
อยากสอนหนังสือ อยากเป็นครูสอนภาษา แต่ไม่รู้จะสอนได้หรือเปล่าอ่ะค่ะ ไม่มีประสบการณ์การสอน (เคยสอนแต่เพื่อนอ่ะ) เพิ่งจบมาปีนึงค่ะ

แต่ยังไงก็จะลองดูค่ะ

โดย: เรน จัมโบ้ IP: 158.108.55.142 วันที่: 15 มิถุนายน 2550 เวลา:15:09:20 น.