สิงหาคม 2552

 
 
 
 
 
 
3
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
บังอรเอาแต่นอน อิอิ
ตอนที่อัพบล็อกอยู่นี่ คุณชายออกไปหาน้องชายที่บ้าน เพราะรอเราตื่นไม่ไหว ที่จริงเราออนไว้ตั้งแต่เมื่อคืน รอคุณแฟนออนเหมือนกัน ปกติก็ประมาณสาามทุ่มก็ออนแระ แต่เมือคืนไม่รู้ยังไงไม่ออนสักที เราก็ง่วงแสนง่วงเลยผล็อยหลับไปตั้งแต่หัวค่ำ กลางดึกเราก็ยินเสียงเอ็มเตือนว่ามีคนส่งข้อความมานะแต่ง่วงเกินคำบรรยายเลยไม่แม้แต่ละลืมตา ปล่อยให้ร้องไปงั้นแหละ คนมันง่วงมากมาย

ตื่นมาตอนเช้าก็เห็นข้อความที่คุณชายส่งมาบอกว่าคุณอยู่นั่นมั้ย ถ้าไม่อยู่ผมจะออกไปหาน้องชายนะ จะกลับมาอีกทีตอนยูตื่น สรุปคือออกไปตอน 5 โมงเช้าเวลาที่นู่น และจะกลับตอนเกือบสายๆวันนี้เวลาบ้านเรา ชวดฉลูขาลเถาะเลยตรู อุตส่าห์ดูปลาบู่ทองรอก็ยังไม่กลับมาอีก นี่คงลืมว่าเราต้องออกไปทำงานนะชืชะ ที่สำคัญมือถืิอคุณแฟนเจ๊ง โทรไปทีไรก็ฝากข้อความตลอด เมื่อวานบอกว่าเป็นมาได้สองวันไม่รู้เป็นอะไร ฝากข้อความไม่ได้ รับเมลไม่ได้โทรออกก็ไม่ได้ รับก็ไม่ได้ยินเสียง แต่เมื่อคืนกับเมื่อเช้าเราโทรไปก็ให้ฝากข้อความตลอด โอเค โทรศัพท์เสียก็เสีย (หรือว่าขี้จุ๊ฟะ) เอ แต่ปกติก็ไม่เคยเป็นนะ น่าจะจริงอย่างที่เฮียแกบอก



เรื่องของเรื่องที่ทำให้เราง่วงมากมาย คือด้วยความที่เพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัด แม้ว่าจะใช้เวลาเดินทางแค่ 40 นาที แต่ด้วยความที่ตลอดเวลาที่อยู่เมืองขอนแก่น อิชั้น Hang out กับเพื่อนทุกคืน หุหุ คืนแรกนอนตีสาม เหตุเพราะกลับมาถึงโรงแรมเทียงคืนแต่ดัันเมาธ์กับน้องที่นอนด้วยกันเพลินจนต้องบอกกันว่านอนเถอะแก (แม้ว่าตอนนั้นยังไม่มีใครง่วงก็ตาม) คืนที่สองก่อนกลับเปรี้ยวกว่าเดิมคือนอกจากโอเกะแล้วอิชั้นและเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันนานก็ไปต่อกันที่ผับแถวโรงแรม หลายปีละที่ไม่ได้มีโอกาส (ถึงมีก็ไม่ค่อยไปอ่ะ) ทำให้เรารู้สึกว่าเป็นตัวประหลาดมากมายเพราะสาวๆที่ไปเที่ยวกันที่นี่แต่ละนางแต่งตัวเซ็กซี่กันมาก ขณะที่เราและเพื่อนสาวนั้นยืดยีนส์กันทั้งนั้น สาวๆโต๊ะอื่นสายเดียว เกาะอกกันทั้งนั้น หรือไม่ก็กางเกงขาสั้นมาก ทั้งแก็งค์ เอ หรือว่าชั้นมันจะตกยุคไปซะแล้ว แถมพอไปถึงคนก็นแน่น เรียกว่าอัดกันเหมือนปลากระป๋องเลย ต้องไปยืนหน้าเคาน์เตอร์ดีเจ. พอเพื่อนอีกคนมาเห็นมีที่ว่างหน้าทางเข้าเลยชวนย้ายที่ สุดท้ายก็ได้ไปยืนหย็องแหย็งๆตรงประตูทางเข้า ดีนะที่ตอนนี้ผับทั้งหลายไม่อนุญาตให้ดูดบุหรี่ไม่งั้นคงทรมานมากกว่านี้ อยู่ที่นั่นถึงตีหนึ่งกว่า ทุกคนพ่ายสังขารเพราะปวดขามากมายเลยต้องกลับ ก่อนกลับแวะกินข้าวต้มตามประเพณีหลังเที่ยวผับ กลับถึึงห้องหลับเป็นตาย.....

พอมาถึงกรุงเทพก็เพลียสะสมเลยหลับไม่รู้เรื่องเลย คุณแฟนเลยถือโอกาสไปบ้านน้องชายซะเลย ปล่อยให้คนสวยตื่นมาแบบงงๆนี่ชั้นตื่นพร้อมกับแม่ปลาบู่ทองเลยเหรอเนี่ย ว่าแล้วก็ไปอาบน้ำดีกว่าเรา แต่ว่าขี้เกียจไปทำงานจังเลย เฮ้ออออ ทำงานวันอาทิตย์นี่มันทรมานจังวุ้ย.....



Create Date : 23 สิงหาคม 2552
Last Update : 23 สิงหาคม 2552 9:04:33 น.
Counter : 641 Pageviews.

3 comments
  
แวะมาทักทายค่า
โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 23 สิงหาคม 2552 เวลา:10:06:44 น.
  

มาทักทายวันหยุดจ้า

โดย: หน่อยอิง วันที่: 23 สิงหาคม 2552 เวลา:13:52:37 น.
  
วันนี้พี่นกนอน (กลางวัน)เพิ่งตื่นเหมือนกัน มาสวัสดีวันอาทิตย์ขี้เกียจค่ะ
โดย: Nokske วันที่: 30 สิงหาคม 2552 เวลา:22:31:17 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

loveTRAVEL1977
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed

 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เป็นคนชอบเดินทางและท่องเที่ยว ว่างๆก็อ่านหนังสือ มีความหวัง มีความฝัน และต้องอยู่อย่างมีความหมายบนโลกนี้