การที่เราต้องเสพออกซิเจน ทุกนาที ไม่เสพตาย ทุกอาชีพ ทั้งนักบวช ทั้งพ่อค้า กรรมกร นักธุรกิจ ไปถึงพระราชา ต้องเสพทั้งนั้น เมื่อมีผู้มาแจ้งข่าวว่า ออกซิเจนนั้นมีเจ้าของ มีหลักฐาน และพยานยืนยันอย่างสากล และมอบให้มนุษย์มาเสพใช้ร่วมกัน โดยใส่ถังใบใหญ่ไว้ให้ (นอกโลก นอกชั้นบรรยากาศโลกออกซิเจนมีจำนวนน้อยมาก) ขอให้กตัญญู และขอบคุณเจ้าของไปพลางก่อนพบตัวตนเถิด

หากเราต้องเสพของเขา โดยที่เราก็ไม่มีหลักฐานว่า เขาเป็นหนี้สิ่งที่เราเสพเมื่อไร ปริมาณเท่าใด เราคำนวนการใช้จ่ายสิ่งนั้น จ่ายมูลค่าไปก่อน ก็ไม่ได้ แต่ไม่เสพไม่ได้ตายแน่ ฉะนั้น เราก็ระลึก กตัญญูขอบคุณก่อนจ่ายได้นี่นา แต่หากเราไม่ทำเช่นนั้น "ขโมย"เขาเสพทุกนาทีก็ว่าไก้ ขโมยมานานเท่าไรแล้วล่ะ นี่คือศีลข้อขโมยที่พี่น้องไทยหลงหรือไม่

แล้วต่อจากนี้ เรายังเพิกเฉยต่อไปอีก ทั้งๆที่ได้รับข่าวสาร ได้รับการบอกกล่าวเรื่องอันตรายนี้แล้ว เราก็มุสา ศีลอีกข้อแล้วนะ

ฉะนั้น เตือนมายังผู้มุ่งปฎิบัติธรรมทั้งหลายในเรื่องศีลพื้นๆนี้เสมอๆครับ กตัญญูไปเถิด ปลอดภัยกว่า.

ขอบคุณ คุณขโมย (ศีลใหญ่ที่พลาดในปัญญาธรรม) ที่มาเยี่ยมกันค่ะ

ส่วนตัวยอมรับว่า ไม่มีภูมิปัญญา ที่จะเข้าใจ ได้เลยค่ะ
ว่า สิ่งที่เป็นธรรมชาติ นั้น มี เจ้าของ

ที่เล่าเรื่องการรักษาศีล เนื่องจาก ได้ยิน หลาย ๆ คน บ่นท้อใจ ว่า
"สังคมทุกวันนี้ อยู่ยากขึ้นทุกวัน"

หลายคนท้อ มาก ๆ เพราะไม่รู้จะไปอยู่ในสังคมใดดี

ผู้เขียนจึงอยากจะให้กำลังใจ ทุกท่าน ว่าในเมืองไทยเรานี้ ยังมีผู้ที่ตั้งใจรักษาศีล อยู่เป็นหมื่น ๆ คนค่ะ

และขอเชิญชวนให้มารักษาศีลกันค่ะ

การเฝ้าระวังชีวิต และ ทรัพย์สิน ด้วยการ หาอาวุธ มาป้องกันตัว เป็นการป้องกันในลักษณะตั้งรับ โดยที่เราไม่รู้ว่า คนร้ายจะมาเมื่อไร รูปแบบไหน

แต่การรักษาศีล เป็นการป้องกันในเชิงรุก กล่าวคือ เรารุก โดยการ สร้างสังคมใหม่ ให้มีความปลอดภัย ในชีวิต และ ทรัพย์สิน...

เมื่อทุกคนในสังคมรักษาศีล เราก็ไม่ต้องกังวล ในความปลอดภัยของชีวิต และ ทรัพย์สิน อีกต่อไปค่ะ