พิรุณหนาว ... /November rain ...
เมื่อมองลึกลงไปในดวงเนตร ฉันสังเกตเยื่อใยแววไหวหวาน แล้วมิดเม้นเร้นหายคล้ายลั่นดาล สร้างปราการซ่อนไว้ในท่าที
ต่างไม่เคยเอ่ยถามความรู้สึก เมื่อส่วนลึกของใจต่างเลี่ยงหนี ยามกอดเธอเคยรู้ใจไหมคนดี ความรู้สึกที่ฉันมีไม่ต่างกัน
โลกไร้สิ่งเป็นนิรันดร์คอยผันเปลี่ยน ต่างเคยเรียนรู้ว่ารักจักแปรผัน จะประคองเปลวเทียนไว้อย่างไรกัน ยามฝ่าฟันพิรุณหนาวรานร้าวใจ
ต่างผ่านฝนพร่างพราวจนหนาวเหน็บ คอยความเจ็บคลายจางเหมือนสร่างไข้ เมื่อคนรักก้าวเข้ามาเพื่อจากไป จะเป็นใครปล่อยมือกันในวันนี้
อยากจะเก็บซ่อนใจไม่ให้เจ็บ คราหนาวเหน็บจากสายฝนที่หล่นรี่ แต่ถามใจใคร่ครวญดูสักที ต้องการมีบ้างไหมใครอีกคน
แม้ยังปวดร้าวใจใคร่หยุดพัก โปรดเชื่อมั่นในรักอีกสักหน แม้เส้นทางกลางสายฝนยังมืดมน เธอมิใช่ผู้ผจญอย่างเดียวดาย
อย่าสนใจในท้องฟ้าที่มืดมิด เมื่อทุกสิ่งในชีวิตแปรเปลี่ยนได้ ความเจ็บปวดย่อมมีวันเลือนคลาย กระทั่งสายพิรุณหนาวคราวเหมันต์
เพียงเธอเผยความในใจไม่หลบเร้น ความหนาวเย็นคงจางหายคลายโศกศัลย์ อย่าปล่อยฉันกลางสายฝนอย่างเงียบงัน อย่าปิดกั้นหัวใจไว้อีกเลย...
Create Date : 02 พฤศจิกายน 2553 |
|
13 comments |
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2553 22:02:21 น. |
Counter : 1216 Pageviews. |
|
|
|
...
ไม่มี สระ อุ น๊า หุหุ
แวะมาเยี่ยมค่ะ
มาส่งฝันดีด้วยนะคะ