ว่าด้วยเรื่องเมืองจีน 2 ชีวิตในเมืองจีนแสนสบาย

คราวนี้จะเล่าถึงชีวิตความเป็นอยู่ของเราที่มีเมืองจีน 

เมืองจีนเป็นประเทศที่………… สบาย!  

ถ้าใครเป็นคนไม่ชอบอยู่ในกรอบ ไม่มีระเบียบวินัย

ไม่อยากถูกบังคับให้ต้องทำตามกฏเกณฑ์ของสังคมแล้วล่ะก็

มาเถิดด จงมาอยู่เมืองจีนนนนน ผ่างงงงงง

ทำไมถึงไม่ต้องอยู่ในกฏเกณฑ์ของสังคม 

 เพราะคนจีนที่เมืองใหญ่ และรวมทั้งเมืองย่อยๆด้วย

เค้ามีบรรทัดฐานทางสังคมที่ไม่เหมือนอย่างของเมืองไทย

ว่าอย่างนี้ดี ทำอย่างนี้ไม่ดี  การกระทำอย่างนี้น่าชื่นชม

การกระทำแบบนี้เสียมารยาท

 

บอกตามตรงว่ายังไม่รู้จริงๆว่าคนที่นี้คิดแบบไหนกัน

 เอาเป็นว่าจะเล่าถึงความสบายยยย ของการอยู่ที่นี้แล้วกัน

สบายมากกกกเรื่องแรก  เราไม่ต้องต่อแถว เพราะคนที่นี้แย่งกันซื้อ

ใครมาก่อนมาหลังกุไม่รู้หรอก ก็จะซื้ออะ! แถวเป็นไง เข้าคิวคืออะไร?

  บางคนไม่รู้จัก  ถ้าเดินไปร้านขายอาหารหรือเครื่องดื่มที่เป็นเคาท์เตอร์

อาจจะงง ว่าตรงไหนว่ะแถวของมัน บางทีเรายืนอยู่หน้าเคาท์เตอร์แล้ว

กำลังจะอ้าปากสั่ง  มันมีเสียงตะโกนมาจากข้างๆไม่ก็ข้างหลัง

 สั่งก่อนเราเฉยเลยยย  เออดีแฮะ นึกถึงตอนเด็กๆต้องเข้าแถวซื้ออาหาร

ไม่เคยไปแทรกแถวเลยเพราะคนอื่นคงประณามทั้งแถว

 แต่ที่นี้ไม่เป็นไร เชิญเลย ใครดีใครได้ ชีวิตต้องแย่งชิง มามั่วชักช้าต่อแถวได้ยังไง????

 โหยยย อยากลองทำแบบนี้มาตั้งนานแล้ววว แบบไม่อยู่ในระเบียบอ่ะ! *0* 

 แล้วถึงแม้จะมีคนแย่งสั่ง แทรกคิว หรืออะไรก็แล้วแต่

 คนที่นี้ดูชินน ราวกับเป็นเรื่องธรรมดามากๆ 

 สิ่งที่บ่งบอกว่า เค้าอาจจะไม่ยี่หระกับการเข้าแถวคือ

ไม่มีร้านอาหารไหนที่มีป้ายว่า “กรุณาเข้าคิว” เลยสักที่

พูดถึงเรื่องแย่ง เล่าอีกเรื่องดีกว่า อยู่เมืองไทยตั้งแต่เกิดจนโต

 ไม่เคยเจอการแย่งเก้าอี้แบบซึ่งๆหน้าเลย 

ซื้ออาหารมาแล้ว เอาอาหารไปวางที่โต๊ะแล้ว

ใต้โต๊ะมีเก้าอี้พร้อมแล้ว แค่เดินไปเอาช้อน

เดินกลับมา เฮ้ยยยย เก้าอี้หาย?????  

ใครขโมยเก้าอี้ฟร่ะเนี่ยยย 

 โอ้ยยยตายล่ะ เกิดมาไม่เคยเจอ 

อยู่เมืองไทยไม่เคยเจอจริงๆ

ด้วยความที่ทุกคนควรจะรู้ด้วยสัญชาตญาณนะ

ว่าโต๊ะที่มีข้าวเต็มจานวางอยู่ข้างบนแปลว่ามีคนกำลังจะมานั่งกิน

เอ้ออออเว้ยยย  ใจคิดว่า นี่เรามีอคติกับคนจีนไปรึป่าวเนี่ย?

แต่แย่งเก้าอี้ตูแบบนี้ แล้วจะนั่งกินยังไงล่ะเนี่ยยยย !$!@#@!%#   

สบายมากเรื่องต่อมา

ในเมื่อเราไม่ต้องเข้าคิวซื้ออาหารก็ได้ แย่งกันซื้อสนุกดี 

 เราก็แย่งงกันขึ้นรถไฟฟ้าเหมือนกัน

ไม่มีหรอกยืนต่อแถวยาวเยียดเหมือนรถไฟฟ้าอนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิ 

เคยมั้ย มารอคนแรกแต่เข้าเป็นคนสุดท้าย

 เคยได้ยินว่าคนจีนเยอะมาก มาสัปดาห์แรกๆยังไม่ค่อยแน่ใจ

 จนพอได้ลองขึ้นรถไฟฟ้าเท่านั้นแหละเข้าใจเลยล่ะ

 ตอนแรกเข้าสถานีมายีนรออยู่คนแรกโล่งๆ

ยืนไปยืนมารู้ตัวอีกที เฮ้ย ทำไมมาอยู่หลังสุดแล้วว่ะเนี่ย

 พอรถไฟฟ้ามาถึงก็จะมีเหล่าคนจีนถาโถมเข้ามา

 เรียกได้ว่าพุ่งตัวมาข้างหน้าแบบไม่สนใจใคร กุจะไปๆๆ 

คนข้างในก็จะออก กุจะออกๆๆๆ คนข้างนอกก็จะเข้า

กุจะเข้าๆๆๆ แย่งกันอยู่หน้าประตูนั่นแหละ “สนุกมาก”

 เหมือนเป็นปลาแซลมอนที่ต้องทวนกระแสเพื่อไปวางไข่ที่ต้นแม่น้ำ

 พอเข้าไปในรถไฟฟ้าได้แล้ว ยังนะ สงครามยังไม่จบแค่นี้ 

 ยังมีสงครามแย่งชิงเก้าอี้นั่งให้เราดูเล่นแก้เซ็งอีก

เพราะมันแอบตลกมากๆ ที่คนที่นี้ดูเหมือนจะอยากนั่งมากกกกกกกจริงๆ 

ถ้าเป็นที่เมืองไทย ถ้ามีคนลุกจากเก้าอี้เพื่อจะลงสถานีถัดไป

 สิทธิ์ในการนั่งเก้าอี้จะเป็นของคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าใช่มั้ยตามปกติแล้ว

 (ขอไม่นับ เด็ก สตรีมีครรภ์และคนชรา) 

แต่ที่นี้เหมือนทุกคนมีเรดาห์ตรวจจับ

ซึ่งไวกว่าเซนเซอร์ชักโครกในห้องเลยทีเดียว

พอมีใครลุกปับหรือขยับก้นกุกกักๆ จะมีสายตามองมา

 แล้วก็จะมีคนพุ่งตัวมาจากทิศไหนสักทิศที่เราจะงงๆ

 มานั่งหน้าตาเฉย แบบไม่ต้องถามคนข้างหน้าเลยว่าจะนั่งมั้ย  

ถ้าเป็นคนไทยก็จะเก้ๆกังๆ จะนั่งมั้ยค่ะ นั่งไม่นั่ง เอาไงดีน้า

ปัญหานั่นสำหรับคนไทยที่มาอยู่เมืองจีนจะหมดไปเลย

 เพราะคุณจะหมดสิทธิ์นั่งถ้ามั่วแต่คิดว่าจะนั่งรึป่าว? 

 ดีอ่ะ ไม่ต้องเกรงใจ ไม่ต้องคิดมากแล้วถ้าอยู่ที่เมืองจีน

 สบายจะตายยยย ถ้ารถไฟฟ้าไม่ว่างจริงๆ

 ก้ยืนไป ชิวๆ 10 ป้าย 20 ป้ายเท่านั้นแหละ 

นอกจากนี้ยังสบายมากๆๆ ที่รถไฟฟ้าที่จีน

 สามารถกินอะไรก็ได้ ทั้งในสถานีและในรถไฟฟ้า 

 ซื้อน้ำเข้าไป ชาไข่มุกเข้าไป

 ดื่มได้เลยยย ไม่ต้องกลัวแล้วว่ากว่าจะกลับถึงบ้านมันจะไม่เย็นหรือมันจะละลาย  ซื้อเบอร์เกอร์เข้าไป ไก่ทอดเข้าไป

ปาร์ตี้ในรถไฟฟ้าได้เลยย 

ชอบมากกกก บ้านเมืองที่ไม่มีกฏระเบียบ

                 

สบายจะตายชีวิตเมืองจีน 

ใครอยากทำอะไรก็ทำ  อยากเดินๆไปคากสะเหรด

  ถุยมันลงพื้น ก็ทำไป บางคนคากอย่างกับไล่สะเหรดมาตั้งแต่ตาตุ่ม

 คากกกกกกกกกกก ถุย! อีกนิดนึงก็ลงเท้าตูล่ะ ขอบคุณนะ 

 กินอะไรที่ต้องแกะเปลือก แกะถุง แกะห่อ แกะกระดาษ

 แกะอะไรแล้วแล้วแต่ แกะเสร็จก็ทิ้งมันตรงนั้นแหละ

เดี่ยวก็มีคนมาเก็บ สบายจะตายยย 

ได้ยินว่าเพราะกลัวคนเก็บขยะไม่มีงานทำ

เลยช่วยกันสร้างงาน เอออออ จริงแฮะ!  

 ครั้งนึงนั่งรอรถไฟกลับเซี่ยงไฮ้ นั่งอยู่ในชานชลา

ซึ่ง ใหญ่โตและดูดีเลยล่ะ  แต่ตรงข้ามมีครอบครัวตระกูลอึ้งนั่งอยู่

พ่อก็กินผลไม้ไป มันต้องแกะเปลือก

 กินเสร้จก็โยนเปลือกลงพื้นไป กองเต็มพื้นไปหมด

แม่ก็กินน้ำขวด กินหมดขวดก็บีบขวดแล้วก็โยนลงพื้นอีก

 ลูกสาวยังวัยรุ่น ก็ยืนผลไม้ให้พ่อกินต่อไป 

 เราก็มองดูแบบอึ้งๆ แล้วก็คิดว่า บ้านเรามีมั้ยหว่า

 อาจจะมี หรืออาจจะไม่มี แต่เป็นว่า

 เมืองนี้สบายยย ไม่มีใครว่า ไม่มีสายตาประณาม

 นอกจากพวกเรา ฮาาาา

                 

สบายจะตายถ้าอยู่เมืองไทยแล้วเป็นคนซุ่มซ่าม

 ขี้อาย หรือเป็นคนแบบ ไม่ยอมก้มหัวให้ใคร

เกิดมาไม่พูดว่า ขอโทษ

 ถึงจะขอโทษตามธรรมเนียมยังรู้สึกกระดากปาก

 มาเลย มาอยู่เมืองจีนกันเถิดดด 

 อยู่นี่คนที่นี้ไม่รู้สึกรู้สาอะไร ไม่ว่าจะเดินเหยียบเท้า

 เดินชนจนกระเป๋าร่วง กางร่มแล้วร่มจิ้มตาคนอื่น

 เดินชนกันแล้วร่มปลิวกระเด็นไป โดนเบียดแรงแค่ไหน

 โดนคนสูบบุหรี่พ่นขวันใส่ บางทีขี้บุหรี่กระเด็นมา

สาดน้ำทิ้งนอกหน้าต่างแต่เกือบโดนคนที่เดินผ่าน

ไม่ต้องๆไม่ต้องขอโทษ คำขอโทษแทบไม่จำเป็นเลยสำหรับที่นี้ 

 เราพูดไปเค้าอาจจะงง ว่าขอโทษเรื่องอะไร ??

สังคมต่างกัน วัฒนธรรมต่างกัน บรรทัดฐานทางสังคมก็ต่างกัน

 สังคมมีผลต่อความคิดของคนจริงๆแฮะ

 เพิ่งเข้าใจว่าถ้าการเลี้ยงดูต่างกัน ความคิดก็จะต่างกัน

เราคิดว่าเราเหมือนกัน แต่จริงๆแล้วเราต่างกัน

การเดินทางเพิ่งจะเริ่มต้น .......

แต่ตอนนี้ได้โปรดอย่าบอกว่ามีเชื้อจีนเลยนะ ฮาาา 




Create Date : 03 มกราคม 2556
Last Update : 21 พฤษภาคม 2556 17:10:05 น.
Counter : 1412 Pageviews.

3 comments
  

สวัสดีปีใหม่ 2013 จ้า.....

Image by สุขภาพสุขภาพช่องปากliveประเพณีไทยตรวจหวย

โดย: konseo วันที่: 3 มกราคม 2556 เวลา:14:06:49 น.
  
สุดยอดเลยครับ น่าไปจริง ๆ
โดย: อยากบอกว่าหลง วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:20:35:09 น.
  
 อื่มจรืง สนุกมาก เราชอบ ไม่มีกดเกน อยากทำไรก็ทำ ใส่แขนกุด ถึงแม้นแขนจะลายก็ใส่ไปเหอะๆ ไม่มีไครมองด้วยสายตาหยามเหยียด สุดยอด เราอยากอยู่เมืองจีน
โดย: pucca IP: 27.145.130.53 วันที่: 3 เมษายน 2556 เวลา:22:55:28 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แมวเปื่อยๆกลางทุ่ง
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]



เด็กผู้หญิงที่เลือกเดินตามทางไปเรื่อย เดินผิดทางมาแล้วหลายครั้ง แต่ก็หวังว่าจะเดินเจอทางที่ถูกสักวันนึง
New Comments
มกราคม 2556

 
 
1
2
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31