แปลกคน..!! บล็อกนี้ขอนินทาฝรั่งแปลกๆที่เคยพบเจอมาซักบล็อกเหอะ แปลกแรกไม่ใช่ใคร .. พระเอกคนข้างตัวเรานี่เอง เขาเพิ่งจะเกษียณเมื่อต้นเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ก่อนจะเกษียณเขามีวันหยุดพักร้อนเหลืออยู่สองอาทิตย์กว่าๆ จึงได้หยุดงานอยู่กับบ้านก่อนวันเกษียณจริงครึ่งเดือน ระหว่างที่หยุดพักร้อนเขาก็ยังชิวๆสบายๆ เล่นเกมดูหนังฟังเพลงเล่นกับแมวคุยกับนกเหมือนอย่างที่เคยทำมาตลอด แต่พอถึงวันที่ 1 มีนาคมซึ่งเป็นวันเริ่มต้นเกษียณวันแรกเท่านั้นแหละ เขากลับกระวนกระวายใจอยากแต่จะกลับไปทำงาน วันๆอยู่ไม่ถูก เดินงุ่นง่านหานั่นหานี่ทำ เดี๋ยวดูดฝุ่น เดี๋ยวถูบ้าน เดี๋ยวรดน้ำต้นไม้ เดี๋ยวล้างกรงนก (เบาแรงเราไปเยอะ..ฮ่าๆๆ) ขนาดวันที่ฝนตกเขาก็ยังเช็ดกระจกหน้าต่างทั้งบ้านหน้าตาเฉย เอากะเขาสิ!! ก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าเขาจะอยากทำงานไปทำไมนักหนา ยิ่งทำเยอะมันก็ยิ่งต้องเสียภาษีเยอะ ถูกหักจากเงินเดือนไปทุกเดือนไม่พอ สิ้นปียังต้องเสียภาษีย้อนหลังอีกทุกปี ยิ่งปีที่เพิ่งผ่านมานี่ต้องเสียภาษีย้อนหลังถึงหกพันยูโรเลยทีเดียว เขาน่าจะดีใจมากกว่าที่ได้หยุดทำงานแล้วใช้เงินจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองที่ทำมาตลอดชีวิตเสียที เท่าที่เราเคยเห็นมา คนที่เกษียณแล้วส่วนใหญ่เค้าจะดีใจที่ได้หยุดพักผ่อนอยู่กับบ้านกันทั้งนั้น ไม่ต้องตื่นแต่เช้า ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรในหน้าที่อีกต่อไปแล้ว หมดภาระในชีวิตไปอย่างหนึ่งว่างั้นเหอะ แต่พระเอกของเรานี่กลับทำตัวหมือนกับว่าทำใจไม่ได้ที่ต้องหยุดงานอยู่กับบ้าน แปลกคนดีไหมล่ะ เอ๊ะ.. หรือว่าเขาจะทนเห็นหน้านางมารร้ายอย่างเราตลอด 24 ชั่วโมงไม่ได้ก็ไม่รู้นะ..ฮ่าๆๆ เพื่อนคุยของพระเอก หล่อนมีชื่อว่า..บุญถึง แปลกที่สอง..อยู่ๆก็มีฝรั่งโรคจิตโทรมาด่า คืนวันหนึ่งเรากำลังท่องเน็ตอยู่เพลินๆก็มีเสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้น มองดูนาฬิกามันสี่ทุ่มกว่าเข้าไปแล้ว นึกแปลกใจว่าใครกันนะโทรมาซะดึกดื่นป่านนี้ เพราะคนที่นี่ส่วนใหญ่เขาจะไม่รบกวนกันหลังเวลาสี่ทุ่มไปแล้ว นอกเสียจากว่าจะมีธุระสำคัญที่รอจนถึงวันรุ่งขึ้นไม่ได้เท่านั้น เดินไปมองดูหน้าจอโทรศัพท์เพื่อดูเบอร์ของคนที่โทรเข้า มันโชว์ว่า unbekannt หมายถึงเป็นเบอร์ของคนที่เราไม่รู้จัก ทีแรกคิดว่าจะไม่รับ แต่พอนึกไปถึงครอบครัวที่เมืองไทยอาจจะมีเรื่องอะไรด่วนก็ได้ เราจึงตัดสินใจรับ ยกหูโทรศัพท์ขึ้นมาแนบหูยังไม่ทันได้พูดอะไรออกไปสักคำ เสียงผู้หญิงทางปลายสายก็พูดกรอกใส่หูมาเลยว่า Du Ferkel!! แล้วเธอก็วางหูไป ปล่อยให้เรายืนงงและเจ็บใจอยู่คนเดียว ก็จะไม่ให้เจ็บใจได้ยังไงล่ะ อยู่ดีๆมีใครที่ไหนก็ไม่รู้มาด่าว่า "อีหมูน้อย!!" คำว่า "หมู" ในภาษาเยอรมันนั้น ไม่ว่าจะเป็นพ่อหมู แม่หมู หรือลูกหมู (ยกเว้นเนื้อหมู..อิ อิ) ถ้าถูกนำมาเปรียบเทียบกับคนมันจะหมายถึงพวกที่มีนิสัยไม่ดีทั้งหลายแหล่ ตั้งแต่พวกมูมมามตะกระตะกรามลามไปจนถึงพวกสกปรกโสโครกอะไรไปโน่นเลย เพื่อนเล่นของพระเอก เจ้าสุดหล่อตัวนี้มีชื่อว่า..อดัม เจ็บใจอยู่หลายวันจนเกือบๆจะลืมอยู่แล้ว คืนวันหนึ่งเวลาเดิมเลยคือสี่ทุ่มกว่าๆ เรากำลังนอนดูหนังอยู่อย่างสบายอารมณ์ก็มีเสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้น เดินไปดูหน้าจอโทรศัพท์มันโชว์ว่า unbekannt เหมือนเดิม อะไรๆก็เดิมๆอย่างนี้คงหนีไม่พ้นคนเดิมๆคนนั้นอีกแน่นอน ใครจะโง่ให้ถูกด่าซ้ำสองล่ะเนาะ แค้นนี้ต้องชำระ.. ฮ่าๆๆ เรายกหูโทรศัพท์ขึ้นแล้วกรอกเสียงลงไปทันทีว่า.. Arschloch!! ในชีวิตอย่าว่าแต่จะด่าใครเลย แม้แต่แค่จะพูดคำหยาบกับใครเราก็ยังไม่เคยพูดมาก่อน ยัยคนนี้ถูกเราด่าได้นี่มีหวังซวยไปตลอดชาติแน่..!! ด่าเสร็จเราก็กดปุ่มให้สายไม่ว่าง วางหูโทรศัพท์ทิ้งไว้นอกแป้นแล้วก็ไปนอนดูหนังต่ออย่างสบายใจ จนถึงเวลาจะเข้านอน เราจึงหยิบโทรศัพท์วางลงบนแป้นตามเดิม ไม่กี่นาทีเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก โห.. ต้องยกนิ้วให้กับความพยายามของเค้าเลยนะนี่ โทรมาเจอสัญญาณสายไม่ว่างไม่ต่ำกว่าสองชั่วโมง เค้าก็ยังอุตส่าห์พยายามโทรจนติดจนได้ เราจึงกดเปิดโทรศัพท์ตอบรับทิ้งเอาไว้ พอฝ่ายโน้นเห็นว่าเป็นโทรศัพท์ตอบรับก็เป่านกหวีดใส่มาซะดังลั่น ทำให้เราต้องกดปุ่มให้สายไม่ว่างแล้ววางทิ้งไว้นอกแป้นตลอดทั้งคืน วันรุ่งขึ้นเราให้พระเอกโทรไปแจ้งขอเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ใหม่ โดยเปลี่ยนมาใช้เบอร์ที่เรียกว่า "เบอร์ลับเฉพาะ" (Geheimnummer) ซึ่งเบอร์ลับเฉพาะนี้จะไม่พิมพ์ลงในสมุดโทรศัพท์ และไม่สามารถจะค้นหาได้ไม่ว่าจะทางอินเตอร์เน็ตหรือทางอื่นใดก็ตาม แต่แล้วเราก็ต้องเปลี่ยนเบอร์ลับเฉพาะนี้ใหม่อีกครั้ง สาเหตุมาจากคนแปลกๆที่จะเล่าคนต่อไปนี่แหละ ตัวนี้ออเซาะเก่ง เป็นตัวโปรดของพระเอกเลย เขามีชื่อว่า..อาแดง แปลกที่สาม .. เพื่อนบ้านผู้ต้องการคน(รับ)ใช้ เพื่อนบ้านคนหนึ่งอยู่ห่างจากบ้านเราไปประมาณ 300 เมตร เขาอาศัยอยู่กับลูกชายเพียงลำพังสองคน เนื่องจากเป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกันมานานเกือบ 40 ปีแล้ว พระเอกของเราจึงมีความสนิทสนมกับผู้เป็นพ่อพอสมควร ตอนที่เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ใหม่พระเอกจึงได้ให้เบอร์โทรใหม่แก่ผู้เป็นพ่อไปด้วย ตั้งแต่ได้เบอร์โทรไปเขาก็ยังไม่เคยโทรมารบกวนอะไรเราเลยสักครั้ง ต่อมาผู้เป็นลูกชายมีแฟนจึงพาแฟนเข้ามาอยู่ในบ้านด้วย เรากับพระเอกเป็นคนที่ไม่ชอบยุ่งเกี่ยวอะไรกับชาวบ้าน จึงแทบจะไม่เคยพบหรือพูดคุยกับแฟนของลูกชายเพื่อนบ้านคนนี้เลยก็ว่าได้ จนวันหนึ่งพระเอกของเราเพิ่งจะเลิกงานกลับมาถึงบ้าน พอเข้าบ้านปุ๊บเสียงโทรศัพท์เครื่องของพระเอกก็ดังขึ้น (เรากับพระเอกใช้โทรศัพท์คนละเครื่องและคนละเบอร์กัน) พระเอกรับสายแล้วบอกเราว่าแฟนของลูกชายเพื่อนบ้านโทรมาขอให้ไปช่วยงานอะไรหน่อย เมื่อพระเอกกลับมาเราก็ไม่ได้สนใจถามว่าเค้าให้ไปช่วยทำอะไร ไม่กี่วันต่อมาแฟนของลูกชายเพื่อนบ้านก็โทรมาขอให้พระเอกไปช่วยงานอีก เราก็ยังไม่ได้สนใจถามอีกอยู่ดีว่าเค้าให้ไปช่วยงานอะไร มาเริ่มสงสัยก็ตอนที่เค้าโทรมาขอให้พระเอกไปช่วยงานเป็นครั้งที่สาม เพราะครั้งนี้พระเอกไปแล้วยังต้องขับรถย้อนกลับมาเอาเครื่องมือแล้วไปใหม่อีกรอบ ดูท่านอนของเค้าซะก่อน..555 พอพระเอกกลับมาเราจึงถามพระเอกว่าเค้าให้ไปช่วยทำอะไรนักหนา พระเอกบอกว่าครั้งแรกเค้าให้ไปช่วยยกตู้และโต๊ะกินข้าวในครัว ครั้งต่อมาให้ไปช่วยติดสติ๊กเกอร์ตู้โชว์ในห้องรับแขก (มันใช่เรื่องที่ต้องขอให้เพื่อนบ้านไปช่วยทำให้มั๊ยนั่น..!!) ส่วนครั้งหลังสุดนี่ให้ไปช่วยติดราวแขวนผ้าม่าน ตอนที่เธอโทรมาพระเอกถามว่าจะให้ไปช่วยทำอะไรเธอก็ไม่บอก บอกแต่ว่าขอเวลาแค่สิบนาที พระเอกยังถามเธอว่าต้องเอาเครื่องมืออะไรไปด้วยหรือเปล่า เธอตอบมาว่าไม่ต้อง ให้ไปแต่ตัวก็พอ พอไปถึงแล้วหาสว่านเจาะรูฝาผนังไม่ได้ พระเอกจึงต้องขับรถกลับมาเอาเครื่องมือแล้วไปใหม่อีกรอบ เสียทั้งเวลาเสียทั้งความรู้สึก.. (หมายถึงความรู้สึกของเรานะ..อิ อิ) เราถามว่าแล้วผู้ชายบ้านเค้าก็มีตั้งสองคน เค้าทำอะไรกันอยู่ พระเอกบอกว่าพวกผู้ชายกำลังนั่งกินอาหารเย็นกันอยู่ ตอนพระเอกไปถึงผู้เป็นลูกชายยังพูดกับพระเอกของเราว่า เขาได้บอกคุณแฟนของเขาแล้วว่าเขาขอเวลากินอาหารเย็นแป๊บเดียวแล้วจะทำให้ แต่คุณแฟนเธอรอไม่ได้จนต้องโทรมาเรียกพระเอกของเราให้ไปทำให้แทน ได้ยินแล้วเราก็อดโมโหไม่ได้สิ พระเอกของเราเพิ่งจะกลับมาถึงบ้าน ยังไม่ทันได้นั่งพักเสียด้วยซ้ำ แฟนของเพื่อนบ้านก็มีงานด่วนจนต้องรีบโทรมาตามให้ไปช่วย แต่พวกผู้ชายบ้านเค้ากลับพากันนั่งกินอาหารเย็นกันอย่างหน้าตาเฉย เราจึงบอกพระเอกว่าคราวหน้าถ้าเค้าโทรมาขอให้ไปช่วยทำอะไรอีกก็ไม่ต้องไปแล้วนะ กำลังใจอย่างดีของพระเอก .. อิ อิ แล้ววันที่ถึงคราวต้องแตกหักก็มาถึง วันนั้นพระเอกก็เพิ่งจะกลับมาถึงบ้าน พอเข้าบ้านปุ๊บโทรศัพท์เครื่องของพระเอกก็ดังขึ้นปั๊บ ปกติแล้วถ้ามีคนโทรเข้าเครื่องของพระเอกเราจะไม่รับสาย แต่วันนั้นดูจากเวลาที่โทรเข้าแล้ว เราแน่ใจว่าจะต้องเป็นเพื่อนบ้านโทรมาตามให้พระเอกไปช่วยงานอีกแน่นอน เราจึงรับสายเอง แล้วก็จริงดังคาด.. เธอ : พระเอกของคุณอยู่หรือเปล่า เรา : อยู่ เธอ : ขอพูดด้วยหน่อยได้มั๊ย เรา : ไม่ได้ เธอคงคิดว่าเราไม่เข้าใจจึงถามย้ำมาใหม่ว่า : เขาไม่อยู่หรือ เรา : อยู่ เธอ : ขอพูดกับเขาหน่อยได้ไหม เรา : ไม่ได้ เธอเงียบ .. เราจึงถือโอกาสวางสายไปเลย วันรุ่งขึ้นเราให้พระเอกโทรไปแจ้งขอเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ใหม่อีกครั้ง คราวนี้มีเฉพาะญาติๆและเพื่อนสนิทจริงๆเท่านั้นที่เราให้เบอร์โทรไป แล้วย้ำกับทุกคนไปด้วยว่าห้ามให้เบอร์โทรของเรากับใครอย่างเด็ดขาด บอดี้การ์ดที่คอยตามอารักขาเวลาเราเข้าสวน.. ฮิๆๆ วันหนึ่งพี่สาวของพระเอกได้แวะมาคุยกับเราที่บ้าน พี่สาวเล่าให้ฟังว่าแฟนของเพื่อนบ้านได้ไปเล่าให้พี่สาวฟังว่า.. เราหึงเค้า..!! โหยยย.. ถ้าสวยๆหุ่นดีๆหน่อยเราก็คงจะนึกอยากหึงอยู่หรอกนะ .. เธอถามพี่สาวว่าทำไมเธอโทรมาที่บ้านเราแล้วโทรไม่ติด พี่สาวบอกว่าบ้านเราเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ใหม่แล้ว เธอยังไปขอเบอร์โทรใหม่ของเราจากพี่สาวอีกแน่ะ พี่สาวเลยต้องอ้างไปว่าพี่สาวก็ไม่มีเบอร์โทรใหม่ของเราเหมือนกัน จากนั้นมาเธอก็เงียบหายไปนานเลย จนวันหนึ่งพระเอกของเรากำลังทำสวนอยู่หน้าบ้าน เธอเดินมาหาแล้วบอกว่าเธอรู้มาว่าที่บ้านเราเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ใหม่ เธอขอเบอร์โทรใหม่ด้วยจะได้หรือเปล่า พระเอกจึงบอกเธอไปตรงๆว่า.. เมียฉันห้ามไม่ให้ฉันให้เบอร์โทรศัพท์ใคร (ได้ดังใจจริงๆ.. อิ อิ อิ) จึงเป็นอันว่าจบกันไปจริงๆตั้งแต่วันนั้น..   Create Date : 16 พฤษภาคม 2559 4 comments Last Update : 16 พฤษภาคม 2559 1:07:56 น. Counter : 1546 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะ อ่านแล้วก็รู้สึกสะใจกับความเด็ดขาดของ จขบ ในตอนท้ายนะคะ แต่เป็นเราก็ทำแบบเดียวกัน และคงจะทำไปตอนเรียกครั้งที่ 2 แล้วค่ะ แต่ให้แปลกใจค่ะ ว่าปกติคนเยอรมันจะมีความเกรงใจคนอื่นนะคะ เขาไม่รบกวนคนอื่นกันด้วยเรื่องแบบนี้เลยค่ะ หรือไม่ก็เรียกช่างมาแล้วจ่ายตังค์ก็จบค่ะ แต่เจอเรื่องของคุณน้องไปนี่ แปลกใจจริงๆ ค่ะ ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นต่างชาติหรือเปล่าคะ   โดย: Sai Eeuu 16 พฤษภาคม 2559 15:30:39 น.

สวัสดีอีกครั้งค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะไป ร้านอาหารที่ว่า บริการดี ระบบจัดการร้านอาหารก็ดี พนักงานทั่วถึง และสามารถปรับอาหารได้ตามที่ลูกค้าต้องการค่ะ บล๊อกแก๊งค์เนี่ยแปลกค่ะ คือสร้างบล๊อกกับ IE ก็ไม่ได้เหมือนกันค่ะ ต้องใช้ Crome เหมือนกันค่ะ ตัวเองอยู่เยอรมันเป็นพักๆ ค่ะ เพราะเป็นสะไภ้อินทรีย์เหมือนกัน แต่ตอนนี้ยังอยู่เมืองไทยอยู่นะค่ะ แล้วคุยกันอีกเรื่อยๆ นะคะ   โดย: Sai Eeuu 17 พฤษภาคม 2559 10:03:58 น.

สวัสดีอีกครั้งค่ะ ระบบบริษัทให้หยุดได้ติดต่อกันเดือนหนึงถือว่าเยอะนะคะ มันจะแตกต่างกันไม๊คะ กับระบบราชการ เคยเห็นสามีเพื่อน เขาลา 3 เดือนเลยค่ะ อันนั้นไม่รู้ยังไงเหมือนกัน แต่ดีจังเลยนะคะ เพราะฝรั่งเขาให้ความสำคัญกับการพักร้อน เที่ยวกันจริงจังและทุกปีด้วยนะคะ ถือเป็นวัฒนธรรมของเขาเลย ปล คนที่บ้าน ชอบไปอิตาลี่ หรือสเปนไม๊คะ เท่าที่รู้จัก คนเยอรมันชอบกันมากค่ะ   โดย: Sai Eeuu 18 พฤษภาคม 2559 10:54:25 น.

ขอบคุณนะคะ ที่ให้ความรู้เรื่องการใช้พักร้อนที่เยอรมันค่ะ คงจะแตกต่างกันในแต่ละบริษัทจริงๆ นะคะ แต่ถ้าสะสมเป็นนาทีเป็นชั่วโมงได้นี่ดีมากเลยนะคะ ถือว่าแฟร์มากๆ เลยค่ะ   โดย: Sai Eeuu 23 พฤษภาคม 2559 1:13:10 น.