๐ ศิวา - ราตรี/พนมเทียน๐




ประพันธ์โดย : พนมเทียน
สำนักพิมพ์ : ณ บ้านวรรณกรรม



ส่วนตัว

เป็นเรื่องเกี่ยวกับการรบกันของชนพื้นเมืองคือ”มิลักขะ” กับเผ่าที่เข้ามารุกราน คือ ”อารยัน”


จากปก

ทุษยัน เวชยัน ทัสยุ สามพยุราชเผ่ามิลักขะ ผู้ประสูติในเวลาไล่เลี่ยกันทรงศิริลักษณ์ประพิมพ์ประพาย ประหนึ่งหุ่นที่หล่อออกมาจากเบ้าหลอมอันเดียวกัน จนอยากที่จะพิสูจน์ชัดได้ว่าใครเป็นใคร หากหนึ่งในสาม ซึ่งเป็นผู้ประสูติในเวลามัชฌิมกาล ระหว่าง ผู้เป็นเชษฐาและอนุชามีรอยจากกำเนิดแตกต่างไปจากสององค์ ด้วยว่า ระหว่างกลางของพระอุระผางค์ปรากฏเป็นตำหนิ ร่องลึกดุจเกิดขึ้นด้วยเล็บของสีหราชจารึกอยู่เด่นชัด ส่วนอีกสององค์ผุดผ่องปราศจากมลทินและยองใย

ความเปลี่ยนแปลงอาจเกิดขึ้นได้ในสังขารของข้าพระบาท แต่จะไม่บังเกิดขึ้นแก่ดงวิญญาณซึ่งรวมอยู่ที่ยามาระตรีเพียงคนเดียว ไม่ว่าภพนี้หรือภพไหน เราอาจจะเคยเป็นคู้รักที่สร้างกรรมไว้แก่กันในชาติก่อน และมาได้รับผลแห่งความขมขื่นในชาตินี้ แต่เป็นชาติไหนต่อไปก็ตามที ข้าพระบาทจะไม่ขอเปลี่ยนใจที่จะรักยาระตีอรทัย แม้ว่าโดนความรักนั้นจะลิ้มกับรสขมขืนทรมานหนักสักปานใดก็ตาม

สิ่งเดียวที่ข้าปรารถนาในโลกใบนี้คือความรักจากท่าน แม้จะหักห้ามเพียงไร ข้าก็ไม่อาจฝืนความสัตย์จริงนี้ไปได้เสียได้ความรักลอยตัวอยู่เหนืออุปสรรคขวากหนามข้อกีดกันใจโดยสิ้นเชิงไม่ว่าท่านจะเป็นมิลักษะ ส่วนข้าเป็นอารยัน ศัตรูคู่แค้น



ข้อมูลเพิ่มเติม

สมเด็จพระพุทธเจ้าหลวง ทรงเล่าถึงรายละเอียดของพิธีศิวาราตรี ที่เมืองพารณสี ซึ่งพระองค์ได้เสด็จไปทอดพระเนตรด้วยพระองค์เอง ดังจะขออัญเชิญมาต่อไปนี้

"พิธีศิวาราตรี” นี้เป็นพิธีลอยบาปของพราหมณ์คล้าย ๆมหาปวาณาจึงโปรดให้ทำตามธรรมเนียมเดิม พิธีนี้ทำในวันเดือนสามขึ้น 15ค่ำ คือเวลาค่ำพระมหาราชครูทำพิธี เริ่มแต่กระสูทธิ์อัตมสูทธิ์ตามแบบเหมือนพิธีทั้งปวงแล้วเอาเสาปักสี่เสา เชือกผูกคอหม้อโยงเสาทั้งสี่ ภายใต้หม้อตั้งพระศิวลึงค์ เจาะหม้อให้น้ำหยดลงมาได้ทีละน้อยเอาขลังสอดไว้ในช่องหม้อที่เจาะนั้นเฉพาะตรงพระศิวะลึงค์ให้น้ำหยดลงถูกพระศิวลึงค์ทีละน้อย แล้วไหลลงมาตามรางซึ่งรองรับพระศิวลึงค์ซึ่งพระพราหมณ์ในประเทศอินเดียซึ่งข้าพเจ้าเคยไปเห็นเรียกว่าโยนีแล้วมีหม้อรองที่ปากรางนั้นเติมน้ำและเปลี่ยนหม้อไปจนตลอดรุ่ง เวลาใกล้รุ่งทำพิธีหุงข้าวหม้อหนึ่งในเทวสถาน เจือน้ำผึ้ง น้ำตาล นม เนยและเครื่องเทศต่างๆสุกแล้วแจกกันกินคนละเล็กคนละน้อยทุกคนทั่วกัน พอได้อรุณก็พากันลงอาบน้ำในคลอง สระผมด้วยน้ำที่สรงพระศิวลึงค์ ผมที่ร่วงในเวลาสระน้ำเก็บลอยไปตามน้ำ แต่การพิธีนี้ไม่มีของหลวงพระราชทาน เป็นของพราหมณ์ทำเองเมื่อพิเคราะห์ดูการที่ทำนี้เห็นว่าจะเป็นการย่อมาเสียแต่เดิมแล้ว


ขอบคุณข้อมูล "พิธีศิวาราตรี" จากเว็บ//www.geocities.com/thaiganesh/s22.html ค่ะ











Create Date : 25 ตุลาคม 2550
Last Update : 27 กันยายน 2552 17:04:10 น.
Counter : 1226 Pageviews.		  
63 comments
Share
  
น่าอ่านครับ

ซื้อจากงานหนังสือรึป่าวครับเนี่ย
ชุดละเท่าไหร่เหรอ?
โดย: ahiruno007 วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:1:32:57 น.
  
เคยอ่านนิยายเรื่องนี้ตั้งแต่สมัยเด็ก ๆ...นานมาก จำได้ว่าเป็นหนังสือปกแข็ง มีสี่เล่มแน่ะ...วันนี้หนังสือหายไปแล้ว อยากอ่านอีก...แต่ไม่อยากซื้อของฉบับพิมพ์ใหม่ง่ะ...
โดย: แม่ไก่ วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:12:20:46 น.
  
อ่านจบแล้วครับ ยอมรับว่าผู้ประพันธ์เก่งมาก ๆ (พนมเทียน) เนื้อเรื่องสนุก ตื่นเต้น น่าติดตามตลอดทั้งเรื่อง แนะนำให้อ่านกันครับ
โดย: Guest IP: 58.185.36.36 วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:12:37:19 น.
  
อ่านแล้วค่ะ (แต่เป็นที่พิมพ์ครั้งก่อนหน้ามั้ง รู้สึกจะ 3 หรือ 4 เล่ม ใหญ่ๆ มั้ง) แล้วก็ชอบมากเหมือนกัน โดยที่ดิฉันเอง กรี๊ดด (จำไม่ได้ว่าชื่อ เวชยันต์ หรือเปล่านะ อ่านเกิน 7 ปีแล้วอ่ะค่ะ) จอมโจรมากกว่า จอมกษัตริย์ และนักมายากลพเนจรเสียอีก อิอิ แต่ขณะเดียวกันก็เห็นใจในความอึดอัดของ (ทุษยันต์??? หรือเปล่าหว่า แหะๆ) ด้วย
โดย: วิรัตต์ยา (TATOO ) วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:20:40:53 น.
  

คุณahiruno007..1
เรื่องนี้ไม่ได้ซื้อมาจากงานหนังสือ
หรอกคะ ซื้อมาจากร้านหนังสือ นานแล้วละคะ ราคาชุดละ990บาท
แต่ตอนนั้นเค้าลดราคาให้ น่าจะหลือ
ประมาณสัก 700กว่ามั่งคะ ถ้าจำไม่ผิด





คุณแม่ไก่..2
สมัยมีแค่สี่เล่่มคงจะนานกว่าชุดนี้อีกนะคะ
ส่วนชุดที่พิมพ์ออกมาใหม่ ราคาค่อน
ข้างแพง ไม่ไหวซื้อทีกระเป๋าแห้ง





คุณ Guest..3
ใช่คะ ผู้ประพันธ์ให้ภาษาได้งดงาม
ม๊ากมาก อ่านแล้วประทับใจ





คุณวิรัตต์ยา..4
ถูกต้องค้า อ่านมานานแล้ว
ยังจำได้อีก แปลว่าความจำยังดีอยู่คะ
โดย: ไลเดเลีย วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:21:08:20 น.
  
เคยอ่านแล้วค่ะพี่ชายซื้อมาชอบมากเลยค่ะ

ทุษยัน เวชยัน ทัสยุ ชื่อเท่ห์มากเลย์

โดย: January Friend วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:21:37:44 น.
  

คุณ January Friend..6
คะชื่อเทห์มาก ผู้ประพันธ์เข้าใจตั้งเน้อะ
โดย: ไลเดเลีย วันที่: 27 ตุลาคม 2550 เวลา:19:02:49 น.
  
งานเยอะเหรอ..555 โดนเข้าไปบ้างตะเอง...งัยก็พักผ่อนด้วย...น่ะ..เดี๋ยวป่วย...เปงห่วงน่ะตัว
โดย: tai (taibangplee ) วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:8:52:33 น.
  
โห เล่นซื้อเป็นชุดเลย

อ่านหมดหรือยังเนี่ย

แต่ก็ออกมานานแล้วคงจะอ่านหมดนะ

แฟนพันธ์แท้เจง เจง

โดย: botanichuman วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:9:22:53 น.
  

คุณต่าย..8
ใช่โดนเหมือนกัล จันทร์-ศุกร์วุ่นวายน่าดู
พอเสาร์-อาทิตย์มีเวลาว่างซะหน่อย
เดี๋ยวเน็ทช้า เดี๋ยวคอมเจ๊ง อะไรๆก็ไม่
เป็นใจสักอย่าง





โบตานิ..9
อ่านจบนานแล้วจ้ะเรื่องนี้ โบตานิ
รองอ่านดูซิสนุกนะ นางเอกสวยสุดๆ
โดย: ไลเดเลีย วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:11:22:42 น.
  
หญิงไล...

ถ้าอยู่ใกล้กันนะ จะไปยืมมาอ่านแล้ว...
หนังสือนิยายในห้องสมุดมีกลิ่นตุ ๆ อะ
เลยเสียอารมณ์ในการอ่าน... การ์ตูนนี่
ซื้อได้ซื้อเอา แต่พอเป็น นิยาย ต้องคิด
แล้วคิดอีก... ยุติธรรมมาก ฮิๆๆ

เรื่อง "ความในใจ" นั่นน่ะ... ไม่ใช่เรื่อง
ซีเรียสอะไรนะ แค่คาใจนิดหน่อยเอง...
ประมาณว่า เขาคุยกับเราเป็นวักเป็นเวร
สัญญาจะโน่นจะนี่ไปเรื่อยเปื่อย... อยู่ ๆ
ก็หายต๋อมไปเลย สาวปลิวก็เสียดาย
เพื่อนดี ๆ อะดิ... สมัยนี้เรียกว่าไงนะ
มากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่แฟน อิๆๆ

ไม่รู้เขาน้อยใจ หรือ เข้าใจผิดอะไรไป
รึเปล่า...งง จะตาย... แล้วก็คอย คอย
คอย อย่างที่เล่าไว้น่ะ เท่านั้นเอง

แต่ที่กลอนส่วนใหญ่ออกมาเศร้า ไม่ใช่
เพราะเรื่องนี้หรอก... พี่หญิงเคยบอกว่า
"อกหักเรื่องเล็ก อกเล็กเรื่องใหญ่"...
สาวปลิวก็ต้องเศร้าสิ เล่นโดนสองเด้ง
ฮ่าๆๆๆๆๆ
โดย: ปลิวตามลม IP: 125.25.134.173 วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:13:17:03 น.
  

ตามมาจากบล็อกคุณสดายุค่ะ แวะมาอ่าน ศิวา-ราตรี

ความรักนี่ก็แปลกนะ แม้เขาจะเป็นฝ่ายศัตรู แต่ก็ยังอดใจรักไว้ไม่ได้
ไม่รู้ว่าเรื่องราวใน ศิวา-ราตรี เป็นยังไงต่อ

ถ้าหญิงไลจะเล่าในบล็อก พี่วัลย์จะแวะมาอ่านค่ะ

อยากบอกว่าหญิงไลสวยจังค่ะ




โดย: พี่วัลย์ IP: 83.170.97.191 วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:13:58:10 น.
  
ไม่เคยอ่านเรื่องนี้เลยคะ ไปไทยคงต้องซื้อมาลองอ่านบ้าง

โดย: mameehanako วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:14:43:48 น.
  
หญิงไล...

ไปทานข้าวแล้วนอนกลางวันเลยรึเปล่า
ล้อเล่น ล้อเล่น

ไม่มีอะไร... จะมาบอกว่า ปลิวไปเที่ยว
แล้วนะ ถ้ากลับมาค่ำมาก ๆ... คืนนี้เรา
ก็อาจจะไม่ได้คุยกัน

ไปละ ลิกาลาโรง เตร๊ง เตรง เตร่ง เตร๊ง
โดย: ปลิวตามลม IP: 125.25.207.230 วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:15:40:24 น.
  
แวะ say ' hello จ้า..



โดย: โลมาน้อยน่ารัก วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:16:28:52 น.
  

น้องไลจ๋า....

หากอยู่ใกล้ๆ...จะขอยืมอ่าน..อิอิ.
หวงหนังสือรึเปล่าเอ่ย..

โดย: พิจักษณา IP: 61.19.65.208 วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:17:56:06 น.
  


คุณไลฯ..

แฟนพันธุ์แท้ "พนมเทียน"เลยนะคะ
โดย: หทัยชนก (Nok_Noah ) วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:21:00:17 น.
  
ไม่เคยอ่าน ของพนมเทียนเคยซื้อเล่มเดียว "ดาวประดับใจ" อ่านแล้วสงสารพระเอก นาส่วนมากจะอ่านนิยายสมัยใหม่มากกว่า อิอิ


หมอเอกมาแล้วจ๊ามาส่งข่าว และงงกะบล็อคอัพไปตั้งนานทำไมไม่มีใครไปจองที่นั่งหรือมันเกิดอไรขึ้นมาอีกบล็อคนา
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:22:13:15 น.
  
เรื่องนี้พี่ชอบ....
และ...เห็นด้วยที่..วัลย์พูดใน
คคห. 12 บรรทัดสุดท้าย
อิๆๆ


ส่วน คคห.13
เดี๋ยวพี่เล่าให้ฟังเอง...ไม่ต้องซื้อ
นะคะ
โดย: พี่ IP: 125.24.97.126 วันที่: 29 ตุลาคม 2550 เวลา:7:02:00 น.
  
emoไม่เคยอ่านครับ เเต่ท่าทางจะสนุก...
โดย: มหาสำลี วันที่: 29 ตุลาคม 2550 เวลา:8:44:21 น.
  
ไม่เห็นหน้าเจ้ากินข้าวไม่ลง

หญิงไลเงียบไป...
สาวปลิวคิดถึงนะ

โดย: ปลิวตามลม IP: 125.25.0.9 วันที่: 29 ตุลาคม 2550 เวลา:12:15:04 น.
  


คุณไลฯ..

เลิกงานยังคะ ไปเร๊ว กลับบ้านกัน
โดย: นก (Nok_Noah ) วันที่: 29 ตุลาคม 2550 เวลา:17:16:54 น.
  
ตอนนี้ ไลเดเลียมาไม่ได้ค่ะ ตากะลังเจ็บหมอบอกไห้
งดอัพบล็อคชั่วคราวค่ะ
โดย: น้องของไลเดเลีย IP: 124.120.13.215 วันที่: 29 ตุลาคม 2550 เวลา:18:17:39 น.
  

สาวปลิว,คุณจีน,พี่วัลย์,โลมาน้อย
พี่พิ,คุณนก,คุณนา,ท่านพี่สดายุ,คุณมหา

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมคะ ตอนนี้หญิงไล
คงหายไปสักพัก คือตอนนี้หญิงไล
ตาเจ็บ คุณหมอไม่ให้ใช้สายตามาก
ประมาณ2อาทิตย์ คงจะหายดี
อาจจะไม่ได้แวะไปเยี่ยมใครในช่วงนี้

ถ้าหายดีแล้วคงตามไปก่อกวนทุกท่าน
ตามปกติ
โดย: ไลเดเลีย วันที่: 29 ตุลาคม 2550 เวลา:18:35:48 น.
  




..........ขอให้นู๋ไลมีความสุขมากๆนะครับ..........
โดย: doctorbird วันที่: 29 ตุลาคม 2550 เวลา:18:38:24 น.
  
หน้าตาอ่านยากอ่ะ แอบเผ่น emo
โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 29 ตุลาคม 2550 เวลา:20:05:53 น.
  

น้องไลจ๋า...


แวะมาเยี่ยมค่ะ...พักสายตามากๆๆ..นะคะ..
หายแล้วค่อยมาวิ่งเล่นนะคะ..
เป็นห่วงค่ะ..อิอิ..



โดย: พิจักษณา วันที่: 29 ตุลาคม 2550 เวลา:23:12:40 น.
  
สาวปลิวเป็นห่วงหญิงไลนะ

พักให้มาก ๆ ไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น
เอาไว้หายดีแล้วค่อยเขียน+เล่นต่อ

รักษาตัวเองให้ดี ๆ สาวปลิวเป็นกำลังใจ
ให้หญิงไลเสมอ
โดย: ปลิวตามลม IP: 125.25.144.120 วันที่: 29 ตุลาคม 2550 เวลา:23:30:58 น.
  


คุณไลฯ

พักผ่อนมากๆ นะคะ จะได้หายไวไว เป็นห่วงเช่นกันค่ะ

จะรอคุณไลฯ หายดี แล้วกลับมาคุยกันค่ะ

โดย: Nok_Noah วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:11:15:41 น.
  
โอะ มาเจอคอหนังสือเหมือนกันซะแล้ว

ดีจัง แต่เรื่องนี้ยังไม่ได้อ่านเลยง่ะ

ชอบอ่านแนวๆนี้เหมือนกันค่ะ
โดย: samelaa (samelaa ) วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:13:00:45 น.
  
แวะมาเยี่ยมชมครับ

เรื่องนี้ผมยังไม่เคยอ่านครับ แต่รู้สึกว่าพี่สาวของผมจะมีครับ ไว้ถ้าผมว่างจะต้องลองไปขอลืมมาอ่านบ้างแล้วครับ

อิอิ

จะบอกว่า ...

วันนี้ผมอัพบล็อคใหม่แล้วนะครับ คราวนี้เป็นเรื่องผีครับ เป็นเรื่องราวของ "ผีเรือเมล์" ครับ (น่ากลัวมากครับ ผีเป็นสิบ ๆ ตัวเต็มลำเรือเลย) เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศช่วงเทศกาลฮาโลวีนครับ

อย่าลืมชวนเพื่อน ๆ เข้าไปอ่านกันนะครับ

อิอิ emoemo
โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:20:42:30 น.
  

เป็น จินตนิยาย ที่สมบูรณ์แบบที่สุด

ในชีวิตของการเขียนของ คุณ พนมเทียน

คุณพนมเทียน เคยบอกกล่าวเอาไว้ว่า

"จะไม่เขียนเรื่องทำนองนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะว่าทุกสิ่งทุกอย่างนั้น

ได้ถูกบรรจุถ่ายทอดลงใน ศิวาราตรี จนหมดสิ้น"


โดย: พี่ธรรม IP: 222.123.132.98 วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:1:59:18 น.
  
emoemoemo
โดย: มหาสำลี วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:5:19:19 น.
  
โดย: doctorbird วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:18:26:15 น.
  
ได้ข่าวว่าไลเดเลียไม่สบายหมอห้ามใช้สายตา

ขอให้หายไวๆอาการดีขึ้นเร็วๆนะจ๊ะ

คิดถึงคุณพี และรู้ว่าไลเดเลียก็คิดถึงหมอเอก
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:21:35:41 น.
  
อ่าว...แล้วกัน...ยังว่าเค้าอยู่ปาวๆๆเป็นเองวะแระ...พักเยอะๆน่ะตัว..ให้หายดีค่อยมาหาเคา..เค้าทนได้...ที่คิดถึงตัว..
ขอให้ตัวหายดีละกัน...
โดย: tai (taibangplee ) วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:21:41:28 น.
  
คุณไลเดเลีย
เชิญนะครับ

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:00:32 น.
  
สวัสดีค่า แวะมาทักทายสบายดีรึป่าวคะ รักษาสุขภาพนะคะคิดถึงๆๆๆ
โดย: โซบะคุง วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:42:12 น.
  





........คนไทยทุกคนรักพ่อ และจะทำดีเพื่อพ่อของเราตลอดไป........
โดย: doctorbird วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:35:05 น.
  
click to comment
<
<
น่าอิจฉาจังเลย....มีน้ำยาเเล้ว...
โดย: มหาสำลี วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:03:48 น.
  



ไม่สบายเหรอจ๊ะ ขอให้หายไวๆน่ะ

โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:27:55 น.
  
แวะมาทักทายค่ะ หายไปไหนเอ่ย คิดถึงจังค่ะ
โดย: pataramin วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:32:00 น.
  
หายหรือยังตัว....ดีขึ้นบ้างเป่า...
เค้าคิดถึง.โค ตะ ระ เลยอ่ะ
โดย: tai (taibangplee ) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:30:54 น.
  
แวะมาดูว่าเป็นอย่างไรบ้างคะ
ดีขึ้นหรือยัง...หายเร็วๆ นะคะ

โดย: เพรง.พเยีย วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:6:33:45 น.
  
หายเร็วๆนะคะ...โอมเพี้ยง

๐ น้ำทิพย์...

คืนเดือนดาวกระพริบ...ไกลลิบแสน

เจ้าแฝงเร้น..รั้งหยาดบำราศแดน

จะห้อมแหนสายฟ้าแจ่มจ้ารอย


๐ หยาดฝน...

เมื่อเจ้าหล่นฟายฟ่องละอองฝอย

รู้หรือไม่ใครหนึ่งคะนึงคอย

รอร่องรอยน้ำทิพย์..จากลิบไกล


๐ รอเจ้า..หล่นหลั่งจากฝั่งฟ้า

ให้โลกคลาคล่ำชื่น..ที่รื่นไหล

เพื่อว่าทั้งแดนดิน..และจินตะใด

รอโลมไล้ซับฉ่ำ...หยาดน้ำทิพย์

โดย: สดายุ... วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:49:41 น.
  
เข้ามานี่ ผมจะเป่ากะหม่อนให้รับรองหาย...
โดย: มหาสำลี วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:28:25 น.
  
เป็นอะไรมากรึเปล่าจ๊ะหนูไล หายไปนานจัง
โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:48:07 น.
  
คิดถึงตัวจัง...หายหรือยังตัว...
เป็นห่วงน่ะ...ตัวเอง...
กลับมาแล้วรีบไปหาเค้าน่ะ
โดย: tai (taibangplee ) วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:00:15 น.
  


โดย: doctorbird วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:1:20:33 น.
  
emo
โดย: มหาสำลี วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:5:56:34 น.
  


คุณไลฯ..

หายหรือยัง เมื่อไหร่จะกลับมาคุยกันคะ คิดถึงนะ

โดย: หทัยชนก (Nok_Noah ) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:43:09 น.
  
สวัสดีคุณไล...
เรื่องนี้ยังไม่ได้อ่านเลย...
สนุกมั้ยครับ...
แต่ดูท่าทางน่าติดตาม...สงสัยต้องไปหามาอ่านซะเร้ว.....
โดย: big-lor วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:03:59 น.
  
...เสียงเปียโนโห่ร้องดังก้องฟ้า
ทั่วนภาขวัญตาเจ้าอยู๋ไหน
เจ้าหนีพี่หรือมีเรื่องราวใจ
หรือเหตุใดเจ้าจึงลาลับล่วงไป....


หวัดดีคร้าบ ไลเดเลีย

ทะเลที่ไร้คลื่น กลับมาแล้ว .......

สบายดีเปล่าคร้าบ ไลเดเลีย

ทะเลที่ไร้คลื่น แวะมาเยี่ยมนะคร้าบ

ขอบคุณมากๆๆนะ ที่แวะไปเยี่ยมทะเลที่ไร้คลื่น....






โดย: เสียงเปียโนเหงาใต้เงาเทียน (ทะเลที่ไร้คลื่น ) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:34:35 น.
  
หญิงไล

กลอนหวาน ๆ ข้างบนช่วยให้หายป่วย
เร็วขึ้นไหม ฮิๆๆๆ
โดย: ปลิวตามลม วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:57:46 น.
  
สวัสดีตอนเช้าครับคุณไล..
โดย: big-lor วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:32:04 น.
  


หายไปไหน หายไปไหน โย่ โย่

โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:03:28 น.
  
รักษาได้ใช่ไหมหนูไล หายดีแล้วค่อยมาเล่นน่ะ
หายไปนานคงไม่ใช่เป็นน้อยๆแน่เลย ดูแลตัวเองให้ดี
อัพพริกหวานเมื่อไหร่ก็มาบอกกันบ้างน่ะ ไม่ต้องรีบ ไม่ต้องรีบ
โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:12:08 น.
  

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาให้กำลังใจ
และแวะมาเยี่ยมหญิงไล ตอนนี้อาการ
เจ็บตาดีขึ้นมากแล้ว ประเดี๋ยวจะทยอย
แวะไปเยี่ยมทุกท่านนะคะ
โดย: ไลเดเลีย วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:38:48 น.
  
หญิงไล...

ปลิวมาช้า อย่าโกรธกันนะ...
ไปหาหมอที่คลีนิก กลับมาก็รีบมาตอบบล็อกอะนะ

ถ้าหมอย้ายมาอยู่บ้านปลิวก็ดีสิ จะได้
ให้หมอตรวจไป แล้วปลิวก็ตอบไป แต่
เอ... ถ้าหมอมาอยู่บ้านปลิวจริง จะยอม
ให้ปลิวคุยเล่นบนเน็ทเหรอ ฮิๆๆ
คิดไปไกล อิๆๆๆ
โดย: ปลิวตามลม วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:15:03 น.
  

สาวปลิว...59

หญิงไลไม่โกรธหรอก ไปอีกแล้วเหรอคลีนิก เป็นไรมากป่าวเนี่ย

นั่นซิเน้อะ ไม่เอาดีกว่าให้สาวปลิว
อยู่อย่างนี้ดีกว่า มีคนหลงคารมสาวปลิว
หลายคนแล้วนะเนี่ย
โดย: ไลเดเลีย วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:33:51 น.
  
หญิงไล

เอาน่า คนที่หลงคารมสาวปลิว ก็หลงคารมหญิงไลด้วยนี่นา ฮิๆๆๆ

ว่าจะถามสักหน่อย code สำหรับใส่ตัวการ์ตูนไว้หลังชื่อเนี่ย เขียนไง
อยากจะเปลี่ยนเป็นตุ๊กตาน่ารัก ๆ มั่งอะนะ เอาให้อาโนเนะแบบสุด ๆ
โดย: ปลิวตามลม วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:51:43 น.
  
ลืมไป...

จะมาบอกราตรีสวัสดิ์หญิงไลด้วย

ฝันดีนะ มีรุ้งทอสีอยู่ที่ปลายฟ้าด้วยหละ
ปลิวอยู่ตรงนั้น มองหญิงไลอยู่
โดย: ปลิวตามลม วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:53:35 น.
  

สาวปลิว..61,62

แต่หญิงไลว่ามีคน
หลงคารมสาวปลิวมากกว่าหญิงไล
ซะอีกนะว่ามะ

หญิงไลส่งโค๊ดไปให้ทางเมล์แล้วเน้อ

ไปอยู่ซะไกลเชี่ยว แล้วหญิงไลจะ
ตามไปไงละเนี่ย
โดย: ไลเดเลีย วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:16:11 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ไลเดเลีย
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]



ร้อยรส...กลอนกานท์




O ฤดูลม...O

O ฉับพลันฝนก็เร้นเก็บเส้นสาย
ดวงวันฉายแสงช่วงโลมห้วงหน
ขับความชื้นลบเลือนรอยเปื้อนปน
ลบหมองหม่นแผ่นฟ้าจนพร่าเลือน

O คล้ายเมฆสีเทาทึมเมื่อครึ้มฝน
ถูกแสงสรวงเบื้องบนเข้าปนเปื้อน
ย้อมสีเทาเป็นขาว..เมื่อหนาวเยือน
มาตามเตือนเลื่อนยามให้งามตา

O ลมต้นหนาวเกรียวกรูเสียงวู่ไหว
โลมกิ่งใบไม้ตื่นทั้งผืนป่า
เขยื้อนขยับยวบไหวอยู่ไปมา
เหมือนบอกลาล่วงพ้น..คาบฝนปลาย

O ความเปลี่ยนแปลงผ่านสู่..ให้รู้เห็น
จากเมื่อสีเลื่อนเส้น..แล่นเป็นสาย
เสียงครืนครั่นก้องอยู่ไม่รู้วาย
แปลบปลาบว่ายเวียนย้ำโลมค่ำคืน

O จนฟ้าเปลี่ยนไม้ใบสั่นไหวระริก
น้ำก็พลิกแผ่นผิว..เป็นริ้วตื่น
จึงบัดนั้น..ภูมิทัศน์ก็หยัดยืน
ด้วยสายลมเย็นชื่น..เพื่อฟื้นตัว

O ถึงคราลมเย็นรื่น..วกคืนย้อน-
พรมสายอ่อนโอนระลอกเข้าหยอกยั่ว
ยอดหญ้าเรียวโค้งนั้น..ย่อมสั่นรัว
รอเกลือกกลั้วรับรู้..ฤดูลม

O จากยึดโยงรากแทงลงแหล่งดิน
ตราบฝนรินหยาดหลั่งลงสั่งสม
คลายความชุ่มความชื้นเหนือพื้น, พรม-
ภาวะอันอุดม..ห้อมห่มไพร

O เหยียดยอดเสียดขึ้นแทงรับแรงฝน
ที่คอยหล่นร่วงหยาด..ก่อนลาดไหล
ยืนต้นตั้งเป็นแถว..เป็นแนวไป
รอลมไหววาดวี..จักมีมา

O ไม่นานเลย..จากฝนฟ้าหม่นหลัว
จนยอดไม้ส่ายรัวอยู่ทั่วหน้า
โลกต่ำ-ใบขาบเขียวทุกเรียวคา-
จะออดอ้อนลมถา..อยู่คาพื้น

O ระบำแถวยอดหญ้าตรงหน้านั้น
จะค่อยสั่นใบพลิ้วเป็นริ้วตื่น
เขียวจากฝนฝากตอนจะย้อนคืน-
เป็นแพรผืนโยนระลอกยั่วหยอกลม

O ร้อนจะรุมสุมมาจากฟ้าไหน
เรียวจะไหววาดรับช่วยขับข่ม
รอค่ำคืนน้ำค้างมาพร่างพรม
เพื่อรับฉมชื่นมาลย์..กลิ่นซ่านซ้อน

O กาลย่อมผ่านโดยช่วงของดวงวัน
จากเม็ดพันธุ์แตกหน่อเป็นช่ออ่อน
จนกลีบใบเรียวแรกเริ่มแตก..ชอน-
ไชขึ้นอ้อนออดรู้ฤดูกาล

O ฝน..หนาว..ร้อนรุ่มถึงขุมขน
แล้วเวียนรอบให้ฝน..อีกฝนผ่าน
เพื่อหยัดกลีบเรียวช่อ..ขึ้นรอบาน
พร้อมเรณูหอมซ่านขึ้นหว่านรส

O ช้าเร็ว..มวลผึ้งภู่ย่อมรู้กลิ่น
เมื่อลมรินรวยเท..หันเหบท
คอยดูเถิดอีกประเดี๋ยว..การเลี้ยวลด-
เข้าจ่อจดหวานหอม..จะพร้อมแล้ว

O ฤดูลมพรมพรำ..อยู่ค่ำเช้า
อาจรุมเร้า, อ่อนโรย..จนโชยแผ่ว
รอกวัดใบหญ้าเต้นจนเป็นแนว
ซ้ำบทแล้วบทเล่า..แต่เช้าวัน

O เมื่อสายลมผ่านสู่..ฤดูล่อง
และฟ้าผ่องแผ้วงามสีครามนั่น
ก็เมื่อผิวต้องหนาวจนหนาวครัน
จึงบัดนั้นโลกกว้างย่อมวางรอ

O ให้ฟังเสียงลมเท..มาเห่กล่อม
สูดกลิ่นหอมเรณูที่ชูช่อ
ทั้งเสียงไม้เสียดยอด..แสงทอดทอ-
ลอดพุ่มกอก้านใบ..ที่ไหวรับ

O พอลมล่องลาดเทมาเห่กล่อม
โลกที่ล้อมรอบล้วนคล้ายครวญขับ-
ผ่านบทเพลงร่ายรำ..เพื่อสำทับ-
การเขยื้อนการขยับลำดับนั้น

O ก็ใช่- เป็นเพียงฤดูลม
หมุนรอบมาห้อมห่มให้ซมสั่น
เปลี่ยนผ่านสภาพธรรมเข้าค้ำยัน
ให้จิตใจทั้งนั้นรู้ผันแปร

O เมื่อเม็ดน้ำขาดช่วงจากห้วงหน
เมฆขาวบนฟ้าพลอย..เลื่อนลอยแผ่
เมื่อขาวครามกลมเกลียวให้เหลียวแล
ก็เห็นแต่ภาพงามของยามนี้

O โอบโลกให้งดงามอยู่ท่ามกลาง-
ดวงวันพร่างแสงพร้อยเรียงสร้อยสี
ลมหนาวร่ำสายผ่านลงคว้านตี
เมื่อปีกผีเสื้อลายบินบ่ายย้อน

O ช่องโสตก็จะแว่วเสียงแจ้วเจื้อย-
ของนก, ลมโชยเฉื่อยคล้ายเหนื่อยอ่อน
ผืนแผ่นน้ำครวญครางในต่างตอน
จักซ้ำซ้อนภาพลวงอีกดวงวัน

O ให้มองเห็นลอยดวงบนสรวงฟ้า
ทั้งแจ่มจ้ายิ่งล้ำกลางน้ำนั่น
เท็จ-จริง..ที่มองผ่านก็ปานกัน
ย่อมแปรผันโดยจิต..การคิดตรอง

O ก็ใช่ – ที่เป็นเพียงธรรมชาติ
ทั้งดวงวันโอภาสคอยสาดส่อง
หรือคลื่นน้ำไหลลาดลงฟาดฟอง
และปีกผีเสื้อล่องบนท้องฟ้า

O เห็นไหมเล่ากลีบผการะย้าย้อย
ทุกช่อที่เคยช้อยอยู่คอยท่า
รอฝน..ต้องฝน..หมดฝนพา-
กันอ่อนโรยอ่อนล้า..ซบคาพื้น

O ฤๅ - อาจรู้ลูบโลมด้วยลมหนาว
หรือแสงงามวับวาวจากดาวดื่น
ครั้นสิ้นรอบลมร่ำกลางค่ำคืน
ฤๅ – อาจรู้ฉ่ำชื้นของพื้นดิน

O เพียงกาลผ่านเวียนแล้วเปลี่ยนช่วง
งามทั้งปวงถ้วนบทก็หมดสิ้น
ปีกลวดลายลมโชยเคยโบยบิน
อาจลาถิ่นไพรเถื่อนลับเลือนแล้ว

O ที่ไหนเล่าโลกกว้างและทางแคบ
เพียงหนีบแนบกลีบใบที่ไหวแผ่ว
ที่ไหนเล่าดีร้ายที่ปลายแนว-
ของเทือกแถวดอกมาลย์หอมหวานนั้น

O ก็นั่นแหละรูปธรรมในธรรมชาติ
ลมไหววาดแสงฉายน้ำพรายสั่น
ปีกลวดลายบินหยุด..ดอมบุษบัน
เกสรกลั่นหวานรส..อาจหมดฤๅ

O หากอีกสภาพธรรมในธรรมชาติ
เมื่อลมลาดล่องอยู่อาจรู้หรือ-
ว่าร้อน..ฝน..จนหนาว..อีกหนาวคือ-
การยึดถือตีความเอาตามใจ

O ฤดูลม-ยอดไม้ส่ายไหวอยู่
ปีกลวดลายหรุบชูก่อนลู่ไหล-
ลอดกลีบดอกนุ่มบางแทรกร่างไป
หวานเยี่ยงไรเล่าหนอ..จึ่งพอเพียง ?

O ฤดูลม..หวนระลอก, ดวงดอกไม้-
ก็หอมให้แถวถิ่นรู้กลิ่น, เสียง-
นกไพรเถื่อนก้องกรู..คล้ายอยู่เคียง-
ศัพท์สำเนียงก้องรัว..บางหัวใจ !



จากบล็อกพี่ สดายุ ค่ะ

Group Blog
  •  
  •  
  •  
  •   
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
ตุลาคม 2550

 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog