วันที่นอนตื่นสาย
ด้วยความว่าฝันเพลินๆ อยู่จนได้ยินเสียงแม่เรียกอยู่ไกลลิบๆ จนกระทั่งกว่าจะตื่นก็เล่นเอาเกือบสายยังดีที่ไปทันเวลาน่ะนะ ทุกทีที่ขึ้นรถเมล์เรามักจะหลีกเลี่ยงเบาะหน้าสุดที่เป็นที่นั่งสำรองสำหรับพระแต่ด้วยความที่ว่าเหลืออยู่ที่เดียวและกว่าจะลงก็สุดสายเลยจำเป็นต้องนั่ง ง่วงก็ง่วงจะงีบก็กลัวพระจะขึ้นมาแล้วลุกไม่ทัน เลยต้องนั่งหลับๆ ตื่นๆ ด้วยความหวดระแวงไปจนตลอดทางโดยไม่มีพระขึ้นมาเลย ดังนั้นจึงต้องไปหลับต่อบนรถบริษัทพอถึงนี่สิปัญหาเพิ่งตื่นใหม่ๆ มันจะเกิดอาการงัวเงียสุดๆ เดินโซเซ แต่จะฉวยโอกาสคนอื่นกินข้าวมานอนมันก็น่าเกลียดเลยต้องทำขยันทำงานแทน โอ้ชีวิตช่างลำบาก ลำบน แล้วการทำงานวันนี้ก็ผ่านไปโดยปกติแต่ไม่ได้หมายความว่าราบรื่น หลังเลิกงานว่าจะไปแวะดูกรรไกรที่ใช้ในครัวแบบที่แม่ทำหายไปที่เซ็นทรัล ผลคือ ไม่มีอีกแล้ว ที่สยามพารากอนที่ไปดูมาเมื่อวานก็ไม่มีง่า จะไปหาที่ไหนได้อีกล่ะนี่ เวรกรรม
สุดท้ายตอนนี้เกิดกิเลสอยากได้เตาทำทาโกะยากิไว้กินเองเนื่องจากซื้อเอาของแพงก็เครื่องน้อยของถูกยิ่งแล้วใหญ่แถมมันต้องกินตอนร้อนๆ ถึงจะอร่อย ตอนนี้หาที่อร่อยๆ ยาก แถมลูกละตั้ง 10 บาท ขูดเลือดขูดเนื้อกันซะเหลือเกิน ในแคตตาลอกเซเว่นห้าร้อยกว่าบาท บนพารากอนเตาใหญ่กว่าพันสองแน่ะ ไว้ตะสำรวจดูให้ทั่วก่อนเอาที่ถูกสุดแหละเพราะกลัวว่าจะเห่อไปได้ไม่นาน
Create Date : 27 เมษายน 2549 |
Last Update : 27 เมษายน 2549 20:43:59 น. |
|
0 comments
|
Counter : 752 Pageviews. |
|
|
|
|
|