หวังใจจะได้เจอ...ชายในฝัน   Create Date : 28 มกราคม 2552 14 comments Last Update : 28 มกราคม 2552 18:41:37 น. Counter : 589 Pageviews. Share Tweet

แด่....เจ้าชายในฝันที่โรแมนติค เสียจนต้องเป็นเพียงแค่ภาพฝัน ที่จะขอเก็บภาพนั้นไว้ ในความทรงจำอันลึกสุดใจ ... แด่...คุณ ที่สูงไกล เกินใจเอื้อมคว้า หากได้มาแต่ความว่างเปล่าที่ไม่ร้าวราน เพราะใจต้องการ....เพียงเท่านี้ก็สุขใจ .. พอแล้ว ขออนุญาตนำบทเพลงเหล่านี้เป็นตัวแทนแห่งความคำนึงถึงเสมอๆ แด่คุณ.. ว่ายังมีคนคิดถึงเสมอนะคะ   โดย: บรรณารักษ์789 28 มกราคม 2552 19:00:39 น.

ว่าจะแค่แวะมาลงชื่อก่อน เพราะเรื่องก่อนหน้านี้ สารภาพว่ายังไม่ได้อ่าน แต่เห็นชื่อเพลงแล้วอดพิมพ์ต่อไม่ได้ ... กำลังจะถามอยู่ว่าได้ทันฟังเพลงพวกนี้หรือเปล่า? ...คงไม่ต้องตอบแล้ว ...แค่นี้ก็พอรู้อายุอานาม ว่าจะถามที่บล็อกน้าเขาก็ไม่ทันได้ถาม...พักไปเสียก่อน อยากรู้ว่ามีเป็นซีดีหรือเปล่า? วันก่อนไปรื้อค้นมาได้ 6 ม้วน มีอยู่แค่นี้... ตอนนั้นยังนุ่งขาสั้นอยู่เลย หาก็ยากเย็นเหลือเกิน... ก็เรามันเด็กบ้านนอกนี่เนอะ แถมคนฟัีงเพลงแนวนี้ ก็ไม่ใคร่เห็น...ตอนนู้นน่ะนะ เปลี่ยนมานุ่งขายาวก็เรียนซะหัวหกก้นขวิด เลยไม่ได้ตามอะไรเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าหลังหลังได้ทำเป็นซีดีออกมาหรือเปล่า? เฮ้อ...ทำเอาคิดถึงอีกหน ยังไม่ฟังนะ รอก่อน จะไปอ่านเรื่องก่อนหน้านี้... บอกแล้วไงว่าอย่าอัพบ่อย...อ่านไม่ทัน   โดย: Mining Old Man 28 มกราคม 2552 20:09:24 น.

ขอให้เจอเร็วๆ นะ บางครั้งเจ้าชายแปลงร่างเป็นกบนะคะ อย่ามัวแต่มองหาหนุ่มรูปงามน้า ดูกบด้วยนะคะ   โดย: redclick 28 มกราคม 2552 20:15:11 น.

ไปอ่านมาแล้ว เรื่องก่อนหน้านี้... มาเม้นท์ ระหว่างรอโหลดเพลง ความทรงจำ... ...ลมทิ้งรอยอาลัย ร้อยใบไม้ไว้แทนถ้อยคำ ลมพาใบไม้พรู เธอยังอยู่ในความทรงจำ... ซึ่งไม่เคยร่วงหล่น... ถ้าไม่ห่วงลุคว่ามันจะไม่เหมือนหนุ่มหนุ่มละก็ จะกรี๊ดเอาทีเดียวแหละ... ... ฟังจบเพลงแล้ว... หญิงสาวจะรู้สึกอย่างไรนะ หากมีหนุ่มสักคนร้องเพลงนี้ให้ โดยเฉพาะท่อนนี้ น้องว่าไง? นึกถึงอดึต...กับเรื่องบล็อกก่อนหน้านี้ของน้อง(ความรู้สึก) อ่านแล้ว, พี่นึกถึงคำนี้ คิด-ถึง จำไม่ได้ว่าไปติดจากใครมา ไม่อยากทึกทักว่ารู้สึกเอาเอง :) คิด-ถึง รู้สึกเหมือนมันมีจังหวะของมัน อธิบายยังไงดีน๊อ? เหมือน "คิด" ______ "ถึง(ใคร)" คิด-ถึง ไม่ได้สำคัญว่าจะถึงหรือไม่? คิด-ถึง ก็สุขใจ เพราะได้คิด....ถึง ...นานไม่เท่าไหร่ เคยอ่านเจองานของปราย พันแสง มีคำอยู่สามคำ ที่ชอบ คิดถึง นึกถึง ระลึกถึง รู้สึกเอาว่ามันมีขั้น มีความลึก มีความสำคัญ ที่แตกต่างกัน เฮ้อออออ ฟังอีกสักเพลงก่อนไปนอน...ดีกว่า ปล. ขออนุญาตละกัน ไม่รู้ว่าได้เข้าไปอ่านกรุ๊ปบล็อกอันนี้ของพี่หรือเปล่า "รำพึง (แน่นอนว่าไม่ใช่ชื่อคน :))" เรื่องที่เสนอหน้าอยู่ บางท่อนบอกได้ว่าพี่รู้สีกอย่างไรกับ คิด-ถึง   โดย: Mining Old Man 28 มกราคม 2552 20:52:51 น.

ว่าจะไปนอนก็ยังไม่ไ้ด้ไป... ไปคลิกเจอข้อความเคยพิมพ์ไว้ ลอกจากงานของคนอื่นหรอก เพราะชอบ ...คงไม่ว่ากระไร หากว่าจะขอฝากไว้ที่นี่ ไม่แน่ว่าน้องเองก็อาจจะเคยอ่านไปแล้วก็ได้ ในการเดินทางครั้งยาว ที่เราเรียกมันว่า ชีวิต หากจะขอกลับก่อน ก็จะดูเป็นการไม่เหมาะสม เพราะกำหนดการโดยประมาณนั้นคือ สองหมื่นกว่าวัน นั่นละมัง, มนุษย์ จึงต้องหา ‘คนระหว่างทาง’ เพื่อพูดคุยและแบ่งปัน ‘ชีวิต’ ไปตลอดเส้นทาง บ้างเข้ามาแล้วแยกจากไป บ้างเข้าใจแล้วผูกพัน จึงจูงมือ กอดคอกันเดินต่อไป ใคร? จะจัดสรรเวลาที่มีอยู่จำกัดนี้ได้อย่างเหมาะสมต่อ ‘คนระหว่างทาง’ ทุกคนในชีวิต ในเมื่อ, เราต่างต้องดูแลรับผิดชอบต่อทุกสิ่งที่เราผูกพันด้วยตลอดไป อย่างที่สุนัขจิ้งจอกบอกกับเจ้าชายน้อย ผู้ซึ่งมาจากดาวบี612 จริงอยู่, เราอยู่คนเดียวบนโลกไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจำเป็นต้องผูกสัมพันธ์กับคนมากมาย เพื่อดูดซึมความเหงา อ้างว้าง โดดเดี่ยวออกจากหัวใจ แต่ไม่สามารถดูแลใครได้ดีเลยสักคน หรือสุดท้ายแล้ว, ความลับของมิตรภาพอยู่ตรงที่ว่า ‘คุณภาพ’ สำคัญกว่า ‘ปริมาณ’ ณ ตอนนี้ คุณมี ‘คนระหว่างทาง’ กี่คน? ... สำหรับการเดินทาง บางครั้ง, ‘จุดหมาย’ จึงเป็นเพียงข้ออ้าง เพื่อให้เราได้มาพบเจอ ‘ระหว่างทาง’ เท่านั้น ... จากหนังสือ กัมพูชา-พริบตาเดียว ของ นิ้วกลม ... ขอบคุณ ระหว่างทาง ...ตรงนี้ ที่งดงาม...   โดย: Mining Old Man 28 มกราคม 2552 21:19:21 น.

ถ้าวันนี้ไม่ตามพี่ Mining Old Man มา ตัวเองคงพลาดอะไรดีๆ ไปอย่างน่าเสียดาย ขอนั่งเพลงสักครู่ ไม่นานจะออกไป ทิ้งไว้ซึ่งรอยยิ้ม และคำขอบคุณ   โดย: ~นั่งเล่นริมระเบียง~ 28 มกราคม 2552 22:16:52 น.

บล็อกสวยค่ะ พิมพ์ตกคำว่า ฟัง ไปหนึ่งคำ ขออภัยด้วยนะคะ   โดย: ~นั่งเล่นริมระเบียง~ 28 มกราคม 2552 22:18:27 น.

เรียน คุณพี่ Mining Old Man อารายยยยยๆๆ อย่ามาขี้ตู่ อายุเค้านะ เค้ายังอ่อนอยู่......ปัญญาอ่ะ 555 เหอะๆ.. คุณน้องก็เอามาจากบล็อกของเจ้าชายโรแมนติคนั่นแล โหยยยยไม่อยากจะพูด ตอนที่เพลงบรรเลงในโลกหล้า ข้าพเจ้ายังบ่ได้เกิดเยยย อ่ะๆ อยากมีคนร่วมอายุด้วยอ่ะสิ ร่วมอุดมการณ์อย่างเดียวได้มั๊ยอ่ะ อายุเนี่ย สำหรับผู้หญิงแล้ว มันสะเทือนใจสุดๆ อย่าให้พูดอวดนะ ตอนนี้คุณน้องเป็นนายกสมาคม.......คานทองพลาซ่า เรซิเดนท์ ด้วยแหละ ตำแหน่งใหญ่โตน่าดู ภาระกิจหนักอึ้งคือ.... ลงจากตำแหน่งให้เร็วที่สุด 5555 เอิ้ก เอิ้ก หญิงสาวจะรู้สึกอย่างไรหรือคะคุณพี่ คนอื่นหนูไม่รู้...แต่ถ้าหนู กรี๊ดดดดดดดดดดสลบ ชอบงานของปราย พันแสง เช่นเดียวกันค่ะ ถ้าให้เปรียบ...เหมือนเวลาอ่านอะไรแล้วโดนตีแสกหน้าจังๆ ไม่โดนไม่รู้สึก แต่โดนทีไร..รู้สึกทุกที งานเขียนของผู้หญิงคนนี้ สวนกับหน้าตาอย่างแรง เธอดูเป็นหญิงอ่อนหวาน เรียบร้อย พูดน้อย แต่บท (งานเขียน) จะโหด ก็ซัดหมัดเปรี้ยงเข้าหน้า...ชอบๆๆๆ อยากเขียนได้แบบเธอจัง พูดแบบนี้เลยนะ แต่ประสบการณ์ยังไม่ถึง....เก็บเกี่ยวไปก่อน -- เขียนให้ยากน่ะง่าย แต่เขียนให้ง่ายน่ะยาก ....... คนระหว่างทาง.....ชอบจังคำนี้ คนระหว่างทาง ไม่ผูกพันแต่ยั่งยืน ไม่ขมขื่นแต่สุขใจ ไม่ทดท้อ ไม่ร้องขอสิ่งไหน แม้เป็นแค่คนผ่านใจ...แต่ไม่ผ่านเลย เห็นด้วยกับที่พี่ท่านพูดทุกอย่าง อันนี้โดน ===> ความลับของมิตรภาพอยู่ตรงที่ว่า‘คุณภาพ’ สำคัญกว่า ‘ปริมาณ’ สวัสดีค่ะคุณ ~นั่งเล่นริมระเบียง~ ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ เข้ามาฟังบ่อยๆ ก็ได้ค่ะ แบ่งปันรอยยิ้มและความสุขกันดีกว่าแบ่งปันน้ำตานะคะ รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทยๆๆๆๆ เอิ้ก เอิ้ก   โดย: บรรณารักษ์789 29 มกราคม 2552 13:15:38 น.

โอ๊ะ โอ.....ลืมเพื่อนใหม่อีกคนไปได้อย่างไรนี่ สวัสดีคุณ redclick ขอบคุณค่ะ ที่ให้มองดูกบ กะลังอยากกินกบผัดเผ็ดพอดี เอิ้ก เอิ้ก เป็นคำแนะนำที่แปลกใหม่ จะรับเอามาปฏิบัติโดยพลัน ไม่ต้องห่วงเรื่องชายหนุ่มรูปงาม เพราะไม่เคยติดตามมาสักทีหรอก 55 กินตำแหน่งนายกฯ อยู่ ไม่รีบหรอกเรื่องนี้ แต่ขอปีนี้นะ เอิ้ก เอิ้ก   โดย: บรรณารักษ์789 29 มกราคม 2552 13:24:07 น.

สารภาพว่าอ่านงานของ ปราย พันแสง น้อยมากครับ แต่ชอบ ถึงแม้จะไม่ค่อยได้อ่านเพราะรู้สึกอ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง ...นี่เรื่องจริงนะ มีเล่มหนึ่งที่ซื้อมา อ่านทั้งเล่ม ชอบอยู่หน้าเดียว... อาจจะเพราะอ่านตอนสมาธิไม่มากพอ (โทษอันอื่นไว้ก่อน อิอิ) หนังสือไม่อยู่ไกล้ ไว้จะหยิบมาเล่าสู่กันฟัง... ...ที่บล็อกมีเรื่องที่พี่เขียนรำพึงรำพันอยู่ (ไม่รู้ไปอ่านหรือยัง พออ่านได้หรือเปล่าน๊๊อ?) มีอีกหลายอัน เขียนไว้นานแล้ว ทยอยเขียนไปเรื่อย คิดว่าจะทยอยเอามาตัด ต่อ เติม แต่ง ปะลงที่บล็อก ค่อยไปอ่านละกัน ของอย่างนี้ถี่ไปก็เหนื่อยทั้งคนเขียน คนอ่าน ... ขอโทษเถอะ เด็กอย่างที่ว่าจริงหรือ? ราตรีสวัสดิ์นะน้อง   โดย: Mining Old Man 29 มกราคม 2552 21:04:34 น.

ไปอ่านเรื่องในบล็อกเรื่องอื่นอื่น คิดอยู่ว่าจะลงชื่อตรงไหนดี... คิดเอาว่าหน้านี่น่าจะเหมาะกว่า ใครตามอ่านอยู่แล้วก็คงนึกได้ ดีกว่าต้องไปตามหาที่หน้าเก่าเก่า... อ่านเรื่อง "แล้วจะเขียนถึงคุณ...ในวันที่ใจกรุ่นรัก" มีอยู่ท่อนหนึ่ง ที่ชอบมาก ...เปล่าคิดถึงใครนะ เพราะว่าคิดถึงคุณอยู่ ...นั่นสิเนาะ... เพราะคุณไม่เคยเป็นใคร(อื่น) และใคร(ใคร)ก็ไม่ใช่คุณ   โดย: Mining Old Man 31 มกราคม 2552 13:54:14 น.

สมัยเรียนความทรงจำของผมไม่ค่อยสวยงามนัก แต่มันเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้วันนี้ของผมสวยงามครับ ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนมันเป็นประวัติส่วนตัวภาคชำรุดเลยครับ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 2 กุมภาพันธ์ 2552 15:12:16 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 6 กุมภาพันธ์ 2552 8:35:32 น.

บล้อกนี้เปลี่ยนจากสีชมพูหวานๆ เป็นสีฟ้าสดใสแย้ว อยากจะบอกว่าเราไม่ได้ไปเที่ยวจีนค่ะ อยู่จีนเลย เหอๆ ไม่ค่อยอยากอยู่หรอก คิดถึงเมืองไทยมากมาย เพิ่งกลับมาจากไทยค่ะ ปล. เพิ่งได้จะได้ฟังเพลงจากบล้อกนี้แหละ มีหลายเพลงด้วย ขอไล่ฟังเลยนะ   โดย: พื้นที่สีเขียว 13 กุมภาพันธ์ 2552 10:16:19 น.