Bloggang.com : หญิงอ้อยทิพย์

Group Blog

สิงหาคม 2555

12 สิงหาคม 2555

My new friend on the airplane

All Blog

My new friend on the airplane

มิตรภาพใหม่....สามารถเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ถ้าเรารู้จักที่จะเปิดใจ กล้าพูดกล้าคุยยิ้มแย้มแจ่มใส (ยิ้มสยาม) มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี เมื่อเราออกเดินทาง มิตรภาพระหว่างนั้นรอเราอยู่ และสิ่งดีๆ ก็จะเกิดขึ้นตามมา........

เพื่อนใหม่คนนี้มีนามว่า Mr. Hirochi Natsuki เป็นคนญี่ปุ่น ซึ่งเดินทางไปเยี่ยมเพื่อนที่ Ho chi minh city, Vietnam ซึ่งวันที่เราเดินทางไปเวียดนามนั้น เช้าวันที่ 14 ก.ค 55 เราได้ทำการเช็คอินทางอินเตอร์เน็ตจากบ้านเรียบร้อยแล้ว เมื่อถึงเวลาขึ้นเครื่องก็ไปเช็คหนังสือเดินทางพร้อมกระเป๋าที่เคาเตอร์แอร์เอเชียก่อน เสร็จแล้วก็มาที่กองตรวจคนเข้าเมือง และรอขึ้นเครื่องตามลำดับ........

ที่นั่งของเราอยู่ด้านนอกติดทางเดิน เป็นที่นั่งสามแถว มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งติดหน้าต่างแล้ว และยังมีที่นั่งตรงกลางว่างอยู่ ตอนแรกคิดว่าไม่มีคนแน่เลย....แอบนึกดีใจจะได้นั่งสบายๆ ไม่อึดอัด....คิดได้ไม่เท่าไหร่ก็มีผู้ชายญี่ปุ่นคนหนึ่งเข้ามาบอกว่า Sorry และชี้มาที่เก้าอี้ตรงกลางที่ว่าง เราจึงต้องลุกขยับให้เขาเข้าไปนั่ง แต่เพราะเขาตัวโตทำให้แขนเขามาโดนแขนเรา ซึ่งได้วางแขนไว้ที่พักแขน เราก็ชักแขนกลับ แต่เขาก็หันมายิ้มและบอกว่า You วางแขนได้นะ ไม่เป็นไร แล้วเขาก็นั่งตัวลีบเพื่อให้เรานั่งพักแขนได้สบายขึ้น
(นี่เป็นความประทับใจแรก)

หลังจากนั้นเครื่องก็ Take off ต่างคนต่างก็ต่างหลับ ไม่ได้สนใจกัน เมื่อเจ้าหน้าที่เริ่มขายอาหารและอนุญาติให้เข้าห้องน้ำได้ นายญี่ปุ่นก็ขอลุกไปเข้าห้องน้ำ เราก็ขยับให้ แกหายไปซักพัก ก็กลับเข้ามานั่งที่และก็ค้นข องโน่นนี่ในกระเป๋า ซึ่งเราสังเกตุเห็นว่ามีดิกส์ชินเนอรี่, สมุดโน๊ต, แผนที่ ฯลฯ มากมาย และเราก็หลับต่อ ซักพักหนึ่งแกก็ขยับอีกเหมือนหาอะไรซักอย่างไม่เจอ แล้วขอกลับไปที่ห้องน้ำอีก ตอนนั้นเครื่องใกล้จะถึงเวียดนามแล้ว กัปตันบอกให้นั่งที่เพื่อรัดเข็มขัดนิรภัยจะทำการ Landing แล้ว ชายญี่ปุ่นก็กลับมา แล้วก้มลงหาของ ปรากฎว่าแกหาขวดน้ำที่พึ่งซื้อมาจากแอร์โฮสเตส ซึ่งมันอยู่ตรงเ้ท้าของเราพอดี เขาจะก้มลงเก็บ เราเลยเก็บให้ และเขาก็ขอบคุณใหญ่เลย....เรานึกในใจ ว่าคิดว่าหาของมีค่าซะอีก....แล้วเราก็ชวนคุย คิดว่าพูดภาษาอังกฤษได้ แต่ว่า พูดได้น้อยมาก เราก็เลยต้องใช้ภาษามือบ้าง แกเปิดดิกส์ชินเนอรี่บ้าง จนได้เป็นเพื่อนกัน แลกเบอร์โทร, อีเมล์ และถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก แถมแกยังให้ลูกอมของญี่ปุ่นด้วย....ใจดีจริงๆ สำหรับการพบกันครั้งแรกของคนแปลกหน้าทั้งสองคน

หลังจากนั้นก็ถึงเวียดนาม ต่างคนต่างแยกย้ายกันไป และเมื่อกลับมาถึงบ้านนั้น ได้เช็คอีเมล์ สิ่งที่ทำให้เราประทับใจมากคือ นายญี่ปุ่นคนนั้นได้ส่ง เมล์มาให้เราตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน คงส่งหลังจากถึงบ้านเพื่อนแล้ว โดยแนะนำตัวเอง และประทับใจเราต่างๆ มากมาย ซึ่งทำให้เรารู้ว่า เพื่อนดีๆ นั้นไม่จำเป็นต้องคบกันนาน เพียงแค่เพื่อนที่เห็นความสำคัญของกันและกันนั้น มีอยู่ทั่วทุกมุมโลกจริงๆ.......และที่สำคัญเขาพูดไทยไม่ได้, พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ แต่พยายามเขียนเมล์ส่งมาให้โดยการใช้ googel ในการช่วยแปล ซึ่งข้อนี้ทำให้เรารับรู้ได้ถึงความพยายามของเขาที่อยากที่จะเป็นเพื่อนกับเรา......หลังจากนั้นเราก็ตอบอีเมล์ เมื่อเขากลับมาเมืองไทย เราก็นัดเจอกันและไปทานอาหารร้าน สมบูรณ์โภชนา...
ซึ่งเขาจะบินกลับไปญี่ปุ่นในวันต่อมา

ตอนนี้เราก็ยังคงติดต่อกันอยู่ เพราะคิดว่า ซักวันหนึ่งจะไปเที่ยวโอซาก้า ซึ่งเป็นบ้านของเขา และเขาก็รับปากว่า เมื่อเราไปถึงที่นั่น เขาจะพาเที่ยวเอง

เพื่อนใหม่ของเราคนนี้ เป็นคนญี่ปุ่น อยู่เมืองโอซาก้า อายุ 47 ปี และมีครอบครัวแล้ว ซึ่งถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ประทับใจ และมิตรภาพที่ดีจริงๆ ระหว่างการเดินทางของเรา...

Create Date : 12 สิงหาคม 2555
Last Update : 22 สิงหาคม 2555 21:31:33 น.
Counter : 1196 Pageviews.
0 comments

Share
Tweet

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก

Comment :

*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

หญิงอ้อยทิพย์

Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]

ชีวิตคือการเดินทางและหาประสบการณ์ใหม่ๆ
คือ คติประจำใจ ของเจ้าของบล็อก และอยากจะแบ่งปันเรื่องราวการเดินทาง และประสบการณ์ดีๆ ระหว่างนั้น ให้กับคนอื่นๆ และเก็บเป็นความทรงจำเอาไว้รำลึกถึงวันเก่าๆ เมื่อเวลาผ่านล่วงไป

************************************
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดนำรูปภาพและข้อความของที่นี่ไปใช้ในทางการค้า ไม่ว่าจะเป็นการลอกเลียน แก้ไขดัดแปลงข้อความ รูปภาพ หากผู้ใดละเมิดโดยไม่ได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด

New Comments

Friends Blog

[Add หญิงอ้อยทิพย์'s blog to your weblog]

Link

Bloggang.com