ฝืนยิ้มให้เธอเห็นทุกเวลาแต่น้ำตาตกในเธอไม่รู้เจ็บทุกครั้งที่ต้องทนเฝ้ามองดูต้องรับรู้ว่าเธอเจ็บช้ำใจช่วยบอกฉันหน่อยคนดีบอกเถิดหนาที่ทำมาเธอรู้สึกเหนื่อยบ้างไหมมอบใจรักให้กับคนไร้หัวใจทนร้องไห้น้ำตาไหลหลั่งรดตาในเวลาที่เห็นเธอต้องเจ็บช้ำบอกตัวเองซ้ำซ้ำด้วยห่วงหาอยากให้เธอยืมไหล่เช็ดน้ำตาแต่ได้เพียงพูดจาปลอบใจกันแต่วันนี้เธอกลับเข้ามาหาคนที่เช็ดน้ำตาเธอคือฉันถามเธอว่าทนเจ็บเพื่ออะไรกันเธอตอบฉันเพราะเขารักเธอหมดใจแล้วตัวฉันคนนี้ละเธอจ๋าคนที่เช็ดน้ำตาที่หลั่งไหลคนที่ยิ้มปลอบเธอยามช้ำใจไม่เคยรักเธอใช่ไหมนะคนดี
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [