Bloggang.com : สมาชิกหมายเลข 755059 - American Gods อเมริกัน ก็อดส์

American Gods อเมริกัน ก็อดส์

อเมริกัน ก็อดส์ American Gods (2001)

โดย Neil Gaiman

สนพ.เวิร์ดส์ วันเดอร์ แปลโดย วรรธนา วงษ์ฉัตร

"...เคยมีสงครามอย่างจริงจัง ระหว่างคนสองกลุ่มที่มั่นใจว่า ตัวเองเป็นฝ่ายถูก

กลุ่มคนที่อันตรายจริงๆ จะเชื่อว่าพวกเขากำลังทำในสิ่งที่กำลังทำอยู่ด้วยเหตุผลเพียงอย่างเดียวว่า มันเป็นการกระทำที่ถูกต้องและนั่นแหละที่ทำให้พวกเขาเป็นอันตราย"

ชาโดว์ หนุ่มร่างใหญ่ที่ชอบเล่นกลเหรียญเป็นอย่างมาก

ติดคุกมาจวนจะครบกำหนด 3 ปีแล้วที่จะได้รับอิสรภาพ แต่ว่าภรรยาเขาเสียชีวิตกะทันหัน จึงได้รับการปล่อยตัวก่อนกำหนดเพื่อเดินทางไปร่วมงานศพภรรยา

ระหว่างเดินทางเขาก็พบกับชายนิรนามที่เรียกตัวเองว่า เว้นส์เดย์

ซึ่งเข้ามาพูดคุยหว่านล้อมให้ทำงานด้วย เนื่องจากเขาเคยติดคุก

น่าจะหางานได้ไม่ง่ายแน่ๆ จึงตกปากรับคำ หน้าที่ของเขามีแค่คอยทำตามที่ได้รับ

คำสั่งทุกอย่าง

ตลอดการเดินทางไปกับเจ้านาย ชาโดว์ ไม่ได้รับการตอบคำถามใดๆทั้งสิ้นว่างานของเขาเกี่ยวกับอะไร มีแต่บอกว่า "พายุกำลังจะมา..."

พายุ...ที่กำลังจะมาถึง ก็คือสงครามระหว่างเทพเจ้ายุคใหม่กับเทพเจ้ายุคเก่า

ทั้งหลายบนแผ่นดินอเมริกานี่เอง

ทำไมชาโดว์ถึงเป็นตัวแปรที่สำคัญในสงครามครั้งนี้

ทำไมเหล่าเทพเจ้าถึงต้องรบกัน

เรื่องราวจะจบลงอย่างไร

...คงต้องติดตามอ่านต่อนะครับ...

เรื่องนี้ใช้เวลาอ่านนานเลย 1 เดือนเต็มๆ ด้วยเหตุผลหลายอย่าง

ความหนาของหนังสือ 700 หน้ากว่าๆ การดำเนินเรื่องของ Gaiman เอง

สุขภาพผมเอง ไอค่อกๆแค่กๆ บางวันอ่านได้ 5 หน้าก็มี

ไอเดียของเรื่องใช้ได้เลย ลองนึกภาพว่าเทพเจ้าโอดิน ฯลฯ

สู้กับเทพเจ้าคอมพิวเตอร์ เทพเจ้าโทรทัศน์

ถ้าเป็นยุคนี้ก็คงต้องเพิ่มเทพเจ้าโทรศัพท์มือถือ เทพเจ้าไลน์ เทพเจ้าเฟซบุค

"คุณเคยคิดบ้างมั้ยว่าการเป็นเทพเจ้าหมายความว่ายังไง"

"มันหมายความว่า คุณได้เสียสละตัวตน ที่เป็นมนุษย์ของคุณเพื่อกลายเป็นมีม...

มันเป็นอะไรบางอย่างที่คงอยู่ชั่วนิรันดรในความคิดของผู้คน เหมือนอย่างเช่นเสียงเพลงกล่อมเด็ก มันหมายความว่าทุกคนต้องสร้างคุณขึ้นใหม่ในความคิดของพวกเขาเอง คุณแทบไม่มีตัวตนของคุณเองอีกต่อไป แต่คุณจะเป็นแง่มุมต่างๆนับพันแง่มุมของสิ่งที่ผู้คนอยากให้คุณเป็น และทุกคนต้องการอะไรบางอย่างที่แตกต่างกันจากคุณ ไม่มีอะไรแน่นอน ไม่มีอะไรมั่นคง"

แต่วิธีการเล่าเรื่องเป็นในแบบเฉพาะตัวของ Gaiman มันไม่ใช่แฟนตาซีในแบบที่ต่อสู้ด้วยเวทมนตร์คาถา ไม่มีมังกร แอคชั่นตูมตามไม่ค่อยมี เรียกว่า แฟนตาซีแบบ ติสต์ๆ แปลกๆหน่อย ค่อนข้างจะคุยกันเยอะ ไม่เหมาะกับคนใจร้อน ต้องการความฉับไวเป็นอย่างยิ่ง ใช้ตัวละครหลัก 2 คนอย่าง ชาโดว์และเว้นส์เดย์ ตะลอนกันไปพบเทพเจ้าในยุคเก่าซึ่งใช้ชีวิตบนแผ่นดินอเมริกาในรูปแบบของยุคนี้ต่างๆกันและพบเจอเหตุการณ์ต่างๆระหว่างทาง

แถมตอนจบ Gaiman ...ไม่น่าจะเรียกว่าหักหลังคนอ่านหรอกมั้ง

หักมุมแบบดับความคาดหวังคนอ่านอย่างผมมากกว่า แต่ก็พอทำเนาเพราะบางที สงครามก็เกิดเพราะเรื่องแบบนี้แหละ

ส่วนเทพเจ้าในมุมมองของ Gaiman ผมชอบนะ

ถ้าคนเลิกนับถือบูชา บวงสรวง เทพเจ้าองค์นั้นก็จะค่อยลดความสำคัญ จนคนเริ่ม ลืมเลือน สุดท้ายก็สูญสลายไป คงคล้ายๆกับตัวเรานี่แหละ เมื่อใดที่เราเลิกนับถือเทพเจ้าในตัวเราเอง ไม่ว่าจะเป็นเทพเจ้าในด้านดีและด้านไม่ดี เทพเจ้าในด้านนั้นก็คงจะเสื่อมสลายหายไป

ส่วนความสนุกคงต้องลองกันเองกับนิยายรางวัลที่ควบหลายรางวัลมากมายรวมถึง Hugo และ Nebula Award เหมือน Ender's Game ที่ควบ 2 รางวัล นั้นเช่นกัน เพราะผมอาจจะจับขาช้างมาเขียนรีวิวให้อ่าน บางคนอาจจะจับส่วนอื่นๆตอนอ่านก็ได้ครับ ดั่งที่ Gaiman เขียนบอกไว้ท้ายเล่ม พอจะเอามาเทียบเคียงได้กระมัง

"...ขอให้คุณเป็นเหมือนหนึ่งในกลุ่มคนตาบอดในนิทานที่แต่ละคนจับงวงช้าง

จับขาช้าง จับสีข้างช้าง จับหางช้าง และแต่ละคนก็สรุปว่าช้างเป็นเหมือนงู เหมือนต้นไม้ เหมือนกำแพง เหมือนขดเชือก ในฐานะนักเขียน ทั้งหมดที่ผมทำได้คือบรรยายแค่ส่วนเล็กๆส่วนหนึ่งของทั้งหมด...และมันใหญ่เกินกว่าสายตาจะมองเห็น"

ป.ล.1 หนังสือควรห่อปก สีทองบนตัวหนังสือที่ปกและสันหนังสือลอกหลุดติดมือ ทุกครั้งที่อ่าน...ของผมตัวหนังสือกลายเป็นสีดำแล้ว 555...มีวิธีแก้ไหมน้อ...

ป.ล.2 ตอนแรก Gaiman ลองตั้งชื่อหนังสือว่า Magic America ชื่อเพลงของวง Blur ต่อมาลองเปลี่ยนเป็น King Of America ตามชื่ออัลบั้มของ Elvis Costello

สุดท้ายก็ได้ชื่อนี้ พร้อมกับรูปเล่มปกก่อนลงมือเขียนเนื้อเรื่องซะอีก

คะแนน 7.4/10

Create Date : 06 สิงหาคม 2559
Last Update : 15 มีนาคม 2560 17:04:52 น.
Counter : 1827 Pageviews.

0 comments