ประสบการณ์จากห้องเรียน
English version
หัดขีด หัดเขียน
<<
มีนาคม 2552
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
24 มีนาคม 2552
เมื่อผมพูดถึงตัวเองแล้วผมเห็นอะไร
บทเรียนราคาแพงเมื่อเราใจดีกับนักเรียนมากเกินไป
เมื่อผมพูดถึงตัวเองแล้วผมเห็นอะไร
ฉันจะเรียนอะไรดี
ปัญหาเเอดมิชชั่นในปีนี้ ที่ดูจะร้อนเสียยิ่งกว่าปีที่แล้ว เฮ้อ...
โดนไวรัสเล่นงานจนได้ ....
เด็กเก่งนี่น๊า ... มันเก่งจริง ๆ แฮะ
ไม่ได้อัพมานานม๊ากกกกกก ได้เวลาตอบ tag ซะที
เข้มงวดเสียก่อน คุณจึงจะโอนอ่อนได้
งานกีฬาสี
สวัสดีปีใหม่ครับ
เป็นหวัดรับคริสต์มาส - -"
ได้เวลาลงคะแนน
ชายที่ยืนอยู่เบื้องหลัง
รู้สึกเหนื่อย ๆ จังช่วงนี้
สิ่งที่เราสอนเด็กไม่ได้
มาดูพฤติกรรมของเด็กกันบ้างดีกว่า
เรื่องยุ่งยากกับสมุดสีชมพู
ความประทับใจต่อคนคนหนึ่ง
You did a good job today!
เมื่อนักเรียนร้องไห้ในห้อง(ซวยละสิตู)
เมื่อเด็ก ๆ ไม่ฟังเรา
ได้เวลาสอนแล้ว(จะตายไหมเรา)
จุดเริ่มต้น
เมื่อผมพูดถึงตัวเองแล้วผมเห็นอะไร
เหมือนไม่ได้เขียนเรื่องราวของตัวเองลงในบลอคมาอย่างยาวนาน ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมที่ครูพิเศษหรือที่เรียกกันว่าวิทยากรพิเศษสำหรับบางโรงเรียนอย่างผมจะได้หยุดพักและไม่มีตังค์ใช้ (ซะงั้น)
ช่วงปิดเทอมพยายามจะทำอะไรหลายอย่าง ก่อนอื่นก็ต้องทำรายงานกลุ่มส่งอาจารย์ให้ทันเส้นตายวันที่ 1 เมษายนนี้และยังมีการแปลงานทางด้านสังคมศาสตร์การเมืองให้ทันวันที่ 31 มีนาคมอีก นอกจากนี้ยังได้มีโอกาสรับบททดสอบงานแปลของสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งมาซึ่งผมก็ได้อ่านไปหน้าสองหน้าแต่ยังไม่ได้ลงมือแปลอย่างจริงจัง
ถ้าจะมีอย่างอื่นที่ผมอยากทำอีกก็คือการเรียนรู้เกี่ยวกับการเขียนโปรแกรม การใช้คอมพิวเตอร์ให้ชำนาญ การใช้ไมโครซอฟท์เอ๊กเซลให้ดีกว่านี้ ทุกวันนี้เป็นได้แค่ผู้ใช้ที่สักว่าใช้แต่ไม่เข้าใจระบบการทำงานดีพอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการแต่งหน้าบลอคของตัวเองที่อยากจะทำให้สวยกว่านี้ (รวมไปถึงการแต่งไฮไฟของตัวเองด้วย)
และยังไม่หมดแค่นั้นผมอยากจะเขียนนิยายของตัวเองด้วย ที่เขียนไว้ก็มาสะดุดไปเพราะรู้สึกว่าที่เขียนมานั้นยังไม่ใช่
อย่างไรก็ดี ปัญหาสำคัญที่สุดสำหรับตัวผมเองคือการที่เป็นคนชอบทำอะไรครึ่ง ๆ กลาง ๆ และยังมีโรคขี้เกียจแถมมาอีกด้วย
ตอนนี้ถ้าจะมีปัญหาอะไรก็คงจะเป็นที่ตัวเองไม่ใช่คนอื่น ปกติแล้วคนเรามักโทษโน่นโทษนี่แต่น้อยนักที่จะโทษตัวเอง ไม่ใช่แค่นั้นโทษตัวเองยังไม่พอ เราต้องรู้จักให้อภัยตัวเองและปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้นด้วย
ที่เขียนมาก็เพื่อระบายความคิดของตัวเอง ผมมองว่าคงไม่เสียหายถ้าจะพูดถึงตัวเองในที่สาธารณะแบบนี้ เพราะคงมีคนดูไม่มากนัก และก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าอับอายแต่อย่างใด ประเด็นของผมก็คือผมมีเรื่องที่อยากทำมากมายแต่เพราะข้อเสียในตัวเองทำให้ผมไม่สามารถเดินหน้าทำอะไรที่เป็นชิ้นเป็นอันได้อย่างเต็มที่และมีประสิทธิภาพ
ผมไม่อาจเอื้อมที่จะสั่งสอนใครแต่ผมเชื่อว่าปัญหาของคนเรามากกว่าร้อยละเก้าสิบเกิดจากตัวเราเองมากกว่าสิ่งที่อยู่ภายนอก ถ้าต้องการจะแก้ไขสิ่งใดขอให้แก้ตัวเองเสียก่อนแล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเองครับ
Create Date : 24 มีนาคม 2552
Last Update : 24 มีนาคม 2552 22:17:27 น.
2 comments
Counter : 572 Pageviews.
Share
Tweet
ส่วนมากคนเราก็มักจะขยันทำอะไรเฉพาะช่วงแรกอ่ะค่ะ
คิดมาก ๆๆๆ เป็นกันทุกคน 55555+
^^
โดย: momay IP: 124.121.190.28 วันที่: 24 มีนาคม 2552 เวลา:23:36:05 น.
เป็นกำลังใจให้ครับ
โดย: Jack IP: 192.99.14.36 วันที่: 6 ธันวาคม 2557 เวลา:17:17:49 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Mr.Learning
Location :
นนทบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
บางครั้งคนเราก็มีความคิดอยู่ในสมองมากเกินไป บางครั้งบางคราวก็ปลดปล่อยมันออกมาให้คนอื่น ๆ รู้จักตัวเราเสียบ้างน่าจะดี
ผีกองกอย
อุรัสยา
Doderic
iwrite4u
everything on
"ผมอยู่ข้างหลังคุณ"
กายแก้ว
หนอนหนังสือตัวเป้ง
Johann sebastian Bach
แมงป่องไร้พิษ
nutuang
amatuer translator
สายลมอิสระ
Webmaster - BlogGang
[Add Mr.Learning's blog to your web]
wikipedia
Bloggang.com
คิดมาก ๆๆๆ เป็นกันทุกคน 55555+
^^