ไม่มีใครสนใจและใยดี
ได้แต่เดินหนีไปให้ห่างเธอ
แต่ว่าเธอก็รู้ตัวดี ว่าเกิดเป็นหนอน
ได้แต่คลานเชื่องช้า
มากลางเปลวแดดที่แผดร้อน
ได้เวลาอิ่มเอมก็แค่ไปแทะกินใบหม่อน
ได้เวลาอยากจะนอนก็จะนอนอยู่ตรงนั้น
อาจเป็นตัวยึกยือให้คนกลัว
ก็แค่ตัวนิดเดียวไม่กัดใคร
และเธอคงน้อยใจที่ใครรู้สึกแบบนั้น
แต่เธอคงแอบยิ้มเวลาเธอปล่อยเส้นใยฝัน
ใครก็ชอบเก็บไปไปซื้อไปขายชอบใจกัน
จากนั้นเธอก็คือตัวยืกยือเหมือนเดิม
กว่าจะทันรู้ตัวว่าเป็นใคร
ก็มีคนมากมายมาชอบเธอ
ก็เมื่อวันที่เจอว่าเธอมีปีกบางใส
จากที่เป็นแค่หนอนที่ดูต้อยต่ำไร้ความหมาย
กลับมาดูว่าดีว่าสวยเป็นผีเสื้อตัวใหม่
เมื่อวันวานผ่านมันไปแต่ว่าเธอมีวันนี้
ไม่มีใครสนใจและใยดี
ได้แต่เดินหนีไปให้ห่างเธอ
แต่ว่าเธอก็รู้ตัวดี ว่าเกิดเป็หนอน
ได้แต่คลานเชื่องช้า
มากลางเปลวแดดที่แผดร้อน
ได้เวลาอิ่มเอมก็แค่ไปแทะกินใบหม่อน
คืนนี้ขอให้เธอนอนแล้วหลับฝันดี
ได้แต่คลานเชื่องช้า
มากลางเปลวแดดที่แผดร้อน
ได้เวลาอิ่มเอมก็แค่ไปแทะกินใบหม่อน
คืนนี้ขอให้เธอนอนแล้วหลับฝันดี
คืนนี้ขอให้เธอนอนแล้วหลับฝันดี |
(เต็ม)
(เต็ม)
(เต็ม)
(เต็ม)
(เต็ม)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 142 คน [
