ฉันค้นคว้าหาคำตอบ
เท่าไหร่ไม่เจอ
เพราะอะไร เหตุใด
ถึงไม่ลืมเธอสักที
หรือต้องรอให้เธอบอก
ฉันเป็นส่วนเกิน
ที่บังเอิญผ่านมา
แล้วให้เธอกับเขาวุ่นวาย
เธอจะร้ายเพียงใด
อดทนไว้เข้าใจโดยดี
เคืองไม่มี ยังภักดี
โดยไม่เคยเปลี่ยนแปลง
อยากแสดงให้เธอ
รู้ซึ้งถึงความจริงจังจริงใจ
ด้วยยังหวังซักวัน
ฟ้ารู้ถึงคำรำพันของฉันเมื่อไหร่
สะกิดใจ บอกเธอให้ช่วยพิจารณา
ฉันไม่เคยคิดแข็งข้อ หรือบังอาจขอ
เพราะยังเจียม
และเตรียมหัวใจว่าคงส่วนเกิน
คบฉันไว้เหมือนเป็นเพื่อน
ช่วยเตือนเภทภัย
ทุกข์เมื่อไหร่ปลอบใจ
ร้องไห้คราใดจะคอยเช็ดน้ำตา
ปรารถนาเวียนวน
ตามประสาของคนเคยเคียง
จึงร้องเรียนเวียนแวะวน
ทนแม้จะถูกหยาม
จะพยายามให้เธอ
เว้นที่ภายในดวงใจของเธอ
ให้กับฉัน ได้ยืน
รกร้างเยือกเย็นเดียวดายเจียนตายไม่หวั่น
จะทำใจ แบ่งใจให้ฉันนิดนึงพอ
จะพยายามให้เธอ
เว้นที่ภายในดวงใจของเธอ
ให้กับฉัน ได้ยืน
รกร้างเยือกเย็นเดียวดายเจียนตายไม่หวั่น
จะทำใจ แบ่งใจให้ฉันนิดนึงพอ
ให้ฉันนิดนึงพอ |
(เต็ม)
(เต็ม)
(เต็ม)
(เต็ม)
(เต็ม)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 142 คน [
