▲ Flora วัย 19 ปี จากประเทศโมซัมบิก 

เธออาศัยอยู่ในเมืองมาปูโตกับแม่ น้องสาว และหลานสาว
ซึ่งเธอต้องใช้ห้องน้ำร่วมกับคนอื่นอีกมากมาย
"ฉันเกลียดการใช้ห้องน้ำ บางครั้งพวกผู้ชายก็มายืนปัสสาวะข้างรั้ว
มันไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย"

เธอคือผู้ร่วมก่อตั้งโรงเรียน Kasarani Academy
ก่อนหน้านี้โรงเรียนมีห้องน้ำแค่ 2 ห้องสำหรับนักเรียนกว่า 250 ชีวิต
ซึ่งชาวบ้านบริเวณใกล้ๆ ยังมาใช้ด้วย
และทำให้มันเสื่อมโทรมจนเด็กๆ ต้องใช้พื้นที่รอบๆ แทน
ส่งผลเสียต่อสุขภาพของเด็กๆ เป็นอย่างมาก
เธอจึงสร้างห้องน้ำขนาดเล็กที่ผู้ใหญ่ไม่สามารถใช้ได้
เนื่องจากขนาดของมัน พ่อแม่ผู้ปกครอง
ต่างส่งลูกหลานเข้ามาเรียนที่โรงเรียนของเธอ
เนื่องจากห้องน้ำสำหรับเด็กนี้

เธอย้ายเข้ามาอาศัยในกรุงเดลีเมื่อ 10 ปีที่แล้ว
ก่อนหน้านั้นเธออาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ ที่ต้องทำธุระส่วนตัวกลางป่า
มันทำให้เธอรู้สึกไม่ปลอดภัยและอายมาก เธอจึงตั้งมั่นว่า
จะต้องมีห้องน้ำส่วนตัวเป็นของตัวเองในตอนที่ย้ายเข้ามาในเดลี

นักเขียนสาวที่อาศัยอยู่ใจกลางกรุงนิวยอร์ก
"ฉันอยู่ร่วมกับเพื่อนอีก 2 คน ตารางการใช้ห้องน้ำและเวรทำความสะอาดเป็นสิ่งสำคัญมาก
ฉันเคยอาศัยอยู่ในปักกิ่งมาก่อน ที่นั่นไม่มีห้องน้ำในตัวฉันจึงต้องออกไปใช้ห้องน้ำสาธารณะ
แม้ว่ามันจะสะอาดและปลอดภัยแต่ก็ไม่สะดวกเลยที่ต้องออกจากห้องในยามกลางคืน
ประสบการณ์นั้นทำให้ฉันรู้สึกพอใจมากกับการมีห้องน้ำส่วนตัวในบ้านหรือห้องพัก"

ผู้ก่อตั้งโรงเรียนชุมชนสำหรับเด็กผู้พิการ
"ฉันภูมิใจมากที่ได้ช่วยเหลือและให้ความรู้แก่เด็กๆ ที่พิการ
เพื่อที่อนาคตพวกเขาจะสามารถมีชีวิตที่ดีขึ้นและไม่ต้องอยู่กับบ้าน
ฉันป่วยเป็นโปลิโอตอนอายุ 2 ขวบ มันลำบากมาก
โดยเฉพาะการเข้าห้องน้ำในตอนที่ฝนตก
ฉันต้องคลานท่ามกลางโคลนด้วยสองมือของตัวเอง"

เธอมีห้องน้ำเคลื่อนที่ที่ต้องใช้ร่วมกับผู้ที่อาศัยร่วมกันอีก 12 ชีวิต
 ก่อนหน้านี้เธอต้องทำธุระในพุ่มไม้ แม้ห้องน้ำเคลื่อนที่จะไม่สะดวกสบาย
แต่มันก็ดีกว่าการต้องออกไปกลางป่า ความฝันของเธอคือการมีชักโครก

ผู้จัดการร้านอาหารในแอดดิสอาบาบาที่อาศัยอยู่ในห้องพักเล็กๆ
ร่วมกับลูกสองคน น้องสาว และแม่ เธอเป็นม่ายมา 9 ปีแล้ว
เนื่องจากสามีถูกยิงเสียชีวิตระหว่างการเลือกตั้ง
ห้องน้ำที่ต้องใช้ตั้งอยู่ไกลออกไปจากบ้านมาก
 ดังนั้นเพื่อความปลอดภัยครอบครัวของเธอ
จึงทำธุระในสนามหญ้าใกล้ๆ ในเวลากลางคืน

"ตอนเด็กๆ ฉันรู้สึกว่าห้องน้ำสาธารณะเป็นอะไรที่ส่งกลิ่นเหม็นและสกปรกมาก
แต่ตอนนี้ฉันอาศัยอยู่ใกล้ห้างสรรพสินค้าแห่งนี้เลยได้มาใช้ห้องน้ำที่นี่บ่อยๆ
มันสะอาดและผ่อนคลาย ฉันสามารถใช้เวลาเป็นชั่วโมงๆ ในนี้ได้เลย"
นอกจากห้องน้ำที่ทันสมัยและสะดวกสบายแล้ว
ข้างๆ ห้องน้ำยังมีห้องสำหรับผ่อนคลาย
ที่มีบริการชาร์จแบตโทรศัพท์มือถือ โทรทัศน์
และบริการนวดฝ่าเท้าอีกด้วย

"ฉันไม่มีห้องน้ำที่เป็นส่วนตัว ห้องน้ำของฉันคือหลุมในป่าใกล้บ้าน
ซึ่งในปัจจุบันเป็นอันตรายมาก ฉันสามารถใช้ได้แค่ตอนกลางคืนเพื่อความเป็นส่วนตัว
ในเวลากลางวันฉันใช้ห้องน้ำของชุมชนที่ต้องเดินไกลกว่า 15 นาที"

ทำงานเป็นผู้ดูแลห้องน้ำสาธารณะในเมืองคูมาสิ
เธออาศัยอยู่ในห้องเช่าร่วมกับสามีและลูกๆ 4 คนที่อายุตั้งแต่ 14-22 ปี
ในเวลากลางวันเธอใช้ห้องน้ำที่เธอทำงานอยู่ แต่ในเวลากลางคืนต้องใช้ถุงพลาสติก
เนื่องจากมันไม่ปลอดภัยที่จะต้องเดินออกมาท่ามกลางความมืด



ที่มา : https://www.meekhao.com/news/world-toilet-day-women-stories
 https://www.clipmass.com/story/119676