น้ำที่สาดออกไปไม่อาจเก็บกลับคืน
"น้ำที่สาดออกไปไม่อาจเก็บกลับคืนฉันใด คำพูดของคนเราเปรียบเสมือนการสาดน้ำฉันนั้น"
น้ำที่สาดอออกไปไม่อาจนำกลับคืนมาได้ คำพูดที่พูดออกไปก็เช่นกัน ดังนั้น ก่อนที่จะพูดอะไรออกไป คนพิจารณาให้ถ้วนถี่
การพูด คือศีลปะขั้นสูง ต่อให้เป็นคำพูดดี แต่ก็ต้องคำนึงถึง "ลูบหน้าปะจมูก" เพราะในขณะที่คุณพูดชมคนอื่น สิ่งนั้นอาจกำลังทำร้ายใครอีกคนหนึ่ง มาดูกันสิว่า คำพูดประเภทใดบ้างที่เราไม่ควรพูด
1. คำบั่นทอนกำลังใจ อย่าพูด! ✖
คนทุกคนต้องการกำลังใจ ไม่มีใครต้องการฟังคำพูดที่คอยบั่นทอน และต่อให้ไม่มีใครให้กำลังใจ ตัวเราเองก็ควรให้กำลังใจตัวเอง หากตนเองไม่ให้กำลังใจตนเอง ยิ่งเจอคำพูดที่บั่นทอน สุดท้ายเสียหายก็คือตัวเราเอง!
2. คำพูดตอนขุ่นเคือง อย่าพูด! ✖
ยามที่คนเราโกรธ จะพยายามสรรหาคำพูดที่เด็ดๆหนักๆ ดั่งมีดแหลมคมพุ่งปักเข้าใส่ฝ่ายตรงข้าม จุดหมายก็เพื่อทำร้ายฝ่ายตรงข้าม แต่คำเหล่านั้นก็กลับมาทำร้ายเราเช่นกัน ยามโกรธ ต้องหาที่สงบๆ เพื่อทำให้ใจที่รุ่มร้อนนั้นเย็นลง อย่าได้พูดสุ่มสี่สุ่มห้า ยามอารมณ์เย็นลงแล้วจะได้ไม่เสียใจภายหลัง
3. คำกล่าวโทษปรักปรำ อย่าพูด ✖
คนเรา ยามไม่สมหวังมักจะปรักปรำและกล่าวโทษ ยกตัวอย่างเช่น "ฉันมารอตั้งนาน พยาบาลและหมอพวกนี้มันทำอะไรกันอยู่ ฉันจะตายอยู่แล้วนะ!" "ทำงานกับคนพวกนี้ ก็มีแต่เจริญลงๆนะสิ!" "ปล่อยให้ฉันรอตั้งนาน เธอไปมุดหัวมาจากไหน? เพื่อนอย่างนี้ฉันขอเลิกคบ!" "ทำไมไม่เอาใจใส่ผม/ชั้น เหมือนที่แฟนคนอื่นเขาทำกัน?" คุณพูด คุณไม่คิด แต่คนรอบข้างคิด สุดท้าย คนเหล่านั้นก็จะค่อยๆหนีหายไปจากคุณ
4. คำที่ทำให้ผู้อื่นเสียหาย อย่าพูด ✖
ไม่มีใครไม่รักตัวเอง แต่ในขณะที่คุณรักตัวเอง คนอื่นก็รักตัวเองเหมือนกับคุณเช่นกัน บรมครูขงจื้อได้กล่าวไว้ว่า "สิ่งที่ตนไม่ชอบ อย่านำไปให้ผู้อื่น" คำพูดบางคำ พูดไปจงใจทำให้คนอื่นเสียหาย เพื่อตนได้รับผลประโยชน์ คำพูดบางคำ พูดไปจงใจทำให้คนอื่นเสียหาย แต่ตนกลับพบหายนะที่ย่ำแย่มากกว่า คุณพูดให้ร้ายคนอื่นเสมอๆ คนที่ได้รับผลกระทบไปทั้งชีวิตมิใช่ใครอื่น ก็คือตัวคุณเอง!
5. คำโอ้อวด อย่าพูด ✖
ไม่มีใครไม่ชอบยกตน สังเกตว่า ยามที่คนเราอยู่ด้วยกัน สิ่งที่เราพูดกันก็คือสาธยายเรื่องของตัวเองให้คนอื่นฟัง เรื่องบางเรื่อง ยามคุณโอ้อวดใช่ว่าคนอื่นเขาจะเห็นตาม คนเราจะยิ่งใหญ่ได้ ก็ด้วยการพาตนเองไปอยู่ในหัวใจของคืนอื่น ในชีวิตของเขา คุณทำอะไรเพื่อเขาใครแล้วหรือยัง? คำว่าผู้ยิ่งใหญ่ มิใช่ออกจากปากคุณ แต่ต้องออกจากปากคนอื่น ออกจากปากคุณเรียกว่าโอ้อวด ออกจากปากคนอื่นเรียกว่าสรรเสริญ
6. คำไม่เป็นจริง อย่าพูด ✖
ละเว้นจากการพูดโกหก คือหนึ่งในศีลห้าของพุทธศาสนา คำโกหก คือ เห็นแต่บอกไม่เห็น ไม่เห็นแต่บอกเห็น ถูกพูดให้เป็นผิด ผิดพูดให้เป็นถูก มาดูว่าอะไรเกิดขึ้นที่ตลาด? "ฉันเห็นคนไตที่ตลาด" กลายเป็น "ฉันเห็นคนตายที่ตลาด" และกลายเป็น "ฉันเห็นคนตายทั้งตลาด" คำไม่เป็นจริง น่ากลัวเช่นนี้นี่เอง
7. ความลับของผู้อื่น อย่าพูด ✖
ความลับ คือสิ่งที่ควรรู้เฉพาะกลุ่ม เช่น ความลับขององค์กร ความลับของบริษัท ความลับของวงศ์ตระกูล ความลับในครอบครัว ความลับของประเทศ ฯลฯ หากความลับนั้นมันส่งผลร้ายต่อคนทั้งหลาย หุบปากหอมๆของเราไว้ดีกว่า อย่าให้ชาวประชาพากันต้องเดือนร้อนเลย
8. เรื่องส่วนตัวของผู้อื่น อย่าพูด ✖
ขึ้นชื่อว่าเป็นเรื่องส่วนตัว ย่อมเป็นเรื่องที่ไม่สมควรนำไปเปิดเผย แต่คนเรา มักชอบขุดคุ้ยเรื่องส่วนตัวของคนอื่น เช่น ความลับของดารา มักเป็นที่สนใจของชาวประชา ความรักของผู้มีชื่อเสียงเป็นที่อยากรู้ของคนทั้งหลาย หากคนที่ถูกขุดคุ้ยคือเรา เราจะรับมือกับสิ่งเหล่านั้นได้หรือไม่? จงเอาใจเขามาใส่ใจเรา รู้เรื่องส่วนตัวของใคร อย่าได้นำไปบอกคนโน้น แล้วก็สำทับว่า "หยียบไว้เลยนะ อย่าไปบอกใครล่ะ"คนที่ได้ฟังก็เหยียบไว้ตรงนั้น แต่พอย่างเท้าไปที่อื่น ก็พูดให้คนอื่นฟังต่อ แล้วก็สำทับคำที่ได้ฟังมาว่า "เหยียบไว้เลยนะ อย่าไปบอกใครเลยเชียว" ทำไมคนเราต้องสร้างบ้านเพื่อพักอยู่อาศัย? นั่นเป็นเพราะต้องการความปลอดภัยในชีวิตทรัพย์สิน ทำไมคนเราต้องสวมใส่เสื้อผ้า? ก็เพื่อปกปิดร่างกายมิให้อุดจาด ละอายต่อผู้คน ดังนั้น คนเราจึงต้องให้ความเคารพต่อกัน อย่าได้เอาเรื่องส่วนตัวของผู้อื่น ไปเล่าประจานอย่างสนุกปาก หากคนที่ถูกเล่าลือคือตัวคุณ คุณจะไม่สนุก คุณจะทุกข์ และคุณอาจจะไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปในโลกใบนี้อีกก็เป็นได้
แชร์จาก Facebook ไม่ระบุที่มา
Create Date : 27 พฤศจิกายน 2559 |
|
0 comments |
Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2561 0:43:20 น. |
Counter : 973 Pageviews. |
|
|
|