รัก..บริสุทธิ์
ฉัน..ผู้หญิงอารมณ์ใบไม้ไหว เพียงสายลมพริ้วผ่าน
ก็แค่มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง..ที่ไม่อาจอยู่เหนือความปรารถนาของใจ
รักแล้ว..หวง ห่วง มากมาย
ลืมไปว่า..หัวใจใคร ย่อมเป็นสิทธิ์แห่งเจ้าของเขาเอง
ความรัก..ความลับที่มีต่อคุณ เกิดมาไม่ถึงหนึ่งปี
แต่นั่นก็นานพอจะทำให้ฉัน..เรียนรู้ จัดการกับความรู้สึกตัวเองได้ดีขึ้นมาก
รักร้อนร้อน..ฉันโยนมันทิ้งไป
เติมรักเย็นใส..เข้ามาทดแทน
ส่วนหนึ่ง..เกิดจากการได้เห็น ได้ยิน ได้รับสาส์นจากภายนอก
มีคนมากมาย ที่เดินอยู่บนถนนสายความรัก และพบพานเรื่องราวอันเจ็บปวด
บางที..ฉันคงโชคดีกว่าพวกเขาเหล่านั้น
แม้ดูเหมือนแพ้พ่าย...ที่ไม่อาจครอบครอง เป็นเจ้าของ
แต่น้อยคนนักจะรู้..มันคือชัยชนะยิ่งใหญ่
เพราะฉันควบคุมความรู้สึกปวดปร่า เจ็บร้าวเอาไว้ได้
และฉันก็เชื่อว่า..ความรัก ไม่เคยตั้งใจทำให้ใครต้องทุกข์ทน
ได้เป็นทั้งน้องสาวที่รักและห่วงใยพี่ชาย
ได้เป็นเหมือนเพื่อนที่หวังดีและพร้อมเป็นกำลังใจ
ระหว่างเรา..ไม่จำเป็นต้องรักกันก็ได้
ขอเพียงให้รักของฉัน..เดินทางผ่านสายลมไปอยู่เคียงข้างคุณเสมอ
พอแล้ว..เพียงพอแล้วค่ะ
เคยอ่านที่คนอื่นเขียนไว้ว่า..ความรักไม่เคยทำให้คนเสียใจ..แต่การคาดหวังอะไรๆจากความรักต่างหากที่ทำให้คน 2 คนที่รักกัน..เสียใจ
วันที่: 12 มีนาคม 2549 เวลา:6:55:35 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
