วันนี้ทั้งวันอ่านเล่มนี้เล่มเดียวเลยค่ะ เพราะสัญญากับคุณ ananpan คอหนังสือเดียวกันเอาไว้ว่าจะรีบอ่าน(แบบมีคุณภาพ อิอิ..) แล้วจะมาเอารีวิวให้โดยไวเลย แจมทำตามสัญญาแล้วนะ แต่อาจดึกไปหน่อย เพราะวันนี้มีภารกิจไปทำธุระข้างนอกด้วย เลยทำให้อ่านได้ไม่ต่อเนื่องเท่าไหร่นัก

ความคิดเห็นส่วนตัวสำหรับรอยมลทินอสูร

ขอเล่านิดนึงนะค่ะว่าทำไมถึงได้มีโอกาสซื้อหนังสือเล่มนี้มาอ่าน แจมเป็นสมาชิกของเวบไซด์คุณแก้วชวาลา แล้วพอดีมีเมล์แนะนำเรื่องนี้มา พร้อมกับตัวอย่างของหนังสือ พออ่านช่วงแรกๆของตัวอย่างหนังสือจบลง ก็จัดการเขียนลงลิสต์ว่าจะไปสอยในงานปีนี้ คือแนวของหนังสือเล่มนี้ออกแนวดราม่าเว่อร์ๆ ประมาณพระเอกเข้าใจผิด แค้นนางเอก แต่ยังรักอยู่ เลยหาวิธีมาพันแข้งพันขานางเอก สรุปความก็คือน้ำเน่านั่นแหละค่ะ จากคำโปรยปกหลังก็มาแนวแจมเลยอ่ะ ชอบจังไอ้แนวเนี่ยะ รู้ทางตลอดนะค่ะแต่ก็ยังซื้อ เหมือนคนโรคจิตเนอะ พลอตก็คล้ายๆกันนั่นแหละแต่แค่เปลี่ยนชื่อตัวละครเท่านั้น(แต่ได้ข่าวเธอมีแนวนี้เพียบนะย่ะ...) พรรณามาซะย๊าวววยาว ขอบอกคุณ ananpan เลยค่ะว่าต้องถูกใจแน่นอน เพราะอ่านไปแล้วมีความรู้สึกบีบคั้น หนึบที่หัวใจแน่ ก็อีตาพระเอกทำนิสัยแย่ๆใส่นางเอกบ่อยมาก ส่วนนางเอกก็เป็นนางเอกช่อง 7 มากมายอ่ะค่ะ เธอยอมโดนกระทำทุกอย่าง ไม่มีปากไม่มีเสียง(บางทีก็เถียงค่ะ)

ขอแนะนำพระเอกก่อนเลยค่ะ เค้าคือ “ราชิด” ชายหนุ่มรูปหล่อ บ้านรวยโคตรๆๆๆ...(สังเกตดู! พระเอกเมืองไทยจนๆไม่ค่อยมีเนอะ) เค้าเป็นทายาทของผู้ว่าการรัฐแห่งประเทศเลยาวี(อยู่ในทะเลทรายอีกแว้ว ร้อนแทนเลยอ่ะ ) เค้าคนนี้มีความแค้นกับนางเอก???(ไม่บอกหรอกว่าเรื่องอะไร 5555) หลังจากเหตุการณ์ที่สร้างบาดแผลให้พ่อเจ้าประคุณผ่านไป 3 ปีก็มีเหตุให้บังเอิญมาพบกันโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้เรื่องราวของเค้ากับนางเอกที่ทำว่าจะจบกลับไม่จบ(ก็คนมันติดใจนี่น่า จบง่ายได้ที่ไหน)

บุคลิกของตัวละครในเรื่องนี้ก็ไม่ได้แตกต่างไปจากคำว่า “พระเอก” ที่เราคุ้นๆกันหรอกค่ะ เค้าคือ Mr. Perfect man ฉลาดทุกเรื่องแต่ถ้าเรื่องนั้นเกี่ยวกับนางเอกปุ๊บจะโง่ (หลายเรื่องด้วย) ได้อย่างน่าประหลาดใจ แล้วก็จะขี้หึง คิดเองเออเอง ปากหนัก ต้องรอจนใกล้จบถึงจะฉลาด (แบบต้องมีคนช่วยนะค่ะ) อย่างน่าประหลาดใจ 5555.... (ฟังดูไม่มีดี) สรุปก็คือถ้าพระเอกไม่โง่เรื่องนี้ก็ไม่เกิดใช่มั๊ยค่ะ ดังนั้นปล่อยเค้าเล็มหญ้าไปเถอะเนอะ

แนะนำพระเอกไปแล้วมาแนะนำนางเอกกันต่อเลยดีกว่า เธอคือ “อรอิน” อดีตนางรำหน้าหวาน ที่ทำงานพิเศษหารายได้เพื่อส่งเสียตัวเองเรียน เนื่องมาจากเธอเป็นเด็กกำพร้า (ช่างเหมือนบทละครช่อง7 เสียนี่กระไร) บังเอิญพบกับพระเอก ตกหลุมรักกัน ความสัมพันธ์รุดหน้ามากกว่าแฟน แต่เพราะ...ทำให้ต้องแยกจากกัน

บุคลิกของอรอินก็เดาทางได้ง่ายๆเหมือนกันค่ะ อารมณ์เป็นนางเอ๊ก นางเอก ยอมลำบากตรากตรำเพื่อเลี้ยงลูกตามลำพัง (เผลอบอกซะแล้ว...แต่ว่าลองอ่านกันดูแล้วกันว่าทำไมไม่ยอมบอกพระเอกว่ามีลูก) จนกระทั่งเมื่อวันนึงชีวิตต้องมาพัวพันกับพระเอกอีกครั้ง และล่วงเลยมาจนพระเอกรู้ความจริงว่ามีลูกกับนางเอก นางเอกก็ไม่ได้งี่เง่า เอาแต่ใจ เอาลูกหนีพ่อไปนะ(ถึงจะมีความคิดอยู่บ้างก็ตาม) สุดท้ายตัวละครตัวนี้ก็มีเหตุผลมากพอ ทำในสิ่งที่ถูกต้องมากกว่าใช้อารมณ์ตัดสินใจ เพราะจะว่าไปพระเอกเค้าใช้เยอะแล้ว ไม่ต้องไปแย่งกับเค้าหรอก เดี๋ยวเรื่องจะเวิ่นเว้อเกินไป เดี๋ยวจะยกตัวอย่างฉากที่บอกว่านางเอกมีเหตุผลให้ดูนะค่ะ

เรื่องของเรื่องมันเกิดประมาณว่าคน2คนเนี่ยะ เค้ามีสัญญากันบางอย่าง(ในเล่มมีเฉลยค้า) ซึ่งสัญญานี้เองที่ทำให้นางร้าย(ยัยเทย่า) จัดการเอามาเป็นข้ออ้างเพื่อกำจัดนางเอกออกไปจากชีวิตพระเอก ทีนี้นางเอกเราก็กลัว่าพระเอกจะมาพรากลูกไปอ่ะค่ะ ก็เลยคิดจะพาลูกหนีกลับเมืองไทย

ค่ำคืนของเลยาวีช่างสวยงามเสียเหลือเกินในความคิดของอรอิน หล่อนกับลูกนั่งริมน้ำมองแสงจันทร์...

อรอินกอดลูกน้อยแน่น แม็คคือเลือดเนื้อเชื้อไขของที่นี่ ของเลยาวี

เด็กอย่างลูกไม่ควรต้องไประหกระเหินกับหล่อนที่เมืองไทย แม็คจะต้องไม่เหมือนหล่อน อย่างน้อยแม็คยังมีพ่อ มีแม่ มีคุณย่าและมีครอบครัวที่นี่ หล่อนจะไม่ยอมให้ลูกของหล่อนเป็นอย่างตัวเองเด็ดขาด!!!....

…เป็นไงเป็นกันถึงแม้ว่าเขาจะเซ็นใบหย่านั้นแล้วก้ตาม หล่อนก็จะขอร้องเขาให้ได้อยู่ที่นี่ กับลูกอันเป็นที่รัก!!!

ตัวละครที่เด่นอีกหนึ่งตัว นั่นคือ “น้องแม็ค” ลูกของทั้ง 2 นั่นเอง เรียกว่าแทบจะเป็นเงาของพ่อกับแม่เลย แอบสงสัยนิดนึงว่าหนูน้อยคนนี้พูดเก่งจังเลย อายุแค่ 2 ขวบเอง (อืม...ก็น้องเค้าเป็นลูกของพระเอกนี่ ก็ต้องฉลาดเหมือนพระเอกซิจ๊ะเหตุผลของพ่อลูก) นอกนั้นก็ไม่มีใครเด่นแล้วแหละ ขนาดตัวร้ายยังมาเร็วเคลมเร็วไปเร็วเลยค่ะ ไม่มีจอดทิ้งไว้นานๆเลย

สำหรับเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องแรกที่ได้อ่านผลงานของคุณเพฑูรย์ ก็ถือว่าอ่านได้เรื่อยๆนะค่ะ คือคนอ่านสามารถคาดการณ์ได้ล่วงหน้า ไม่มีอะไรให้ต้องคิดมากมายนัก แต่ก็อย่างที่บอกไปตอนแรกว่าชอบแนวน้ำเน่าอ่ะค่ะ แต่ก็ยังไม่สามารถจัดเป็นนิยายในดวงใจได้ซะทีเดียว เพราะยังไม่มีจุดที่ประทับใจขนาดนั้น

แอบมีฝากไว้นิดนึงคือถ้าเพื่อนๆอ่านจากหนังสือ จะพบเหตุผลของอรอินที่บอกกับราชิดว่าที่น้องแม๊คกำพร้าพ่อเพราะ ??? กระซิบนิดนึงค่ะว่ามีขำ แจมขำอีตาราชิดนั่นแหละที่เชื่อ (ทำไปได้เนอะคนเรา)
ตอนนี้กำลังมี plan จะอ่านอีกหลายเล่มเลยค่ะ แต่ถ้าจบแล้วจะทยอยมาลงรีวิวนะจ๊ะ