เที่ยวไปในยุโรป

สวัสดีค่ะเพื่อนเพื่อนที่รัก มะรืนนี้แล้วสินะวันหยุดซัมเมอร์ของดิฉันก็จะเริ่มขึ้น ตอนแรกวางแผนว่าจะพักผ่อนให้เต็มที่อยู่ที่บ้านที่สวน ตืนสายๆเอือยอิ่ง แต่คิดไปคิดมาเอาขับรถเที่ยวก็น่าจะดี ตัดสินใจกับคุณชายใจดีเขาก็เห็นด้วย เที่ยวฝ่งตะวันออกของเยอรมันมาเยอะงวดนี้คงต้องไปทางตะวันตก หาจุดเจอ เอาที่ไม่ใกลมาก เพราะ เยอรมันกว้างใหญ่ไพศาล เอาที่พอไปไหว ตกลงกับคุณชายใจดีว่า พวกเราจะไปเที่ยวเมือง โคโลญ ในเยอรมันกัน เยีนวันนี้เลยจัดแจงเตรียมสำภาระ วางแผนกันว่าจะเอาแบบไหนอย่างไรกัน เพราะได้ข่่าวว่าตรง ฮัมบร์อก มีการซ่อมแซมถนนกันเยอะ และรถติดมาก ตกลงมะรืนตอนเช้าตรู่ ตรู่มากๆพวกเราต้องออกเดินทาง ขอไหจัดชองแป๊บนะเจ้าคะ

พรุ่งนี้มาเขียนต่อค่ะ
วันออกเดินทาง
. (🚕🚕🚕🚕)วันหยุดพึ่งเริ่มต้น)




เช้าวันเสาร์พวกเราออกจากบ้านเสียเช้าตรู่ เพราะไม่อยากติดอยู่ถนนทางไฮเวย์ที่มีการซ่อมแซมถนนแถวฮัมบอร์ก ดังนั้นคณะการเดินทางที่มีรวมกันตั้งสองคนก็ออกจากบ้านตั้งแต่ตีห้า โครงการก็ว่าจะออกจากบ้านกันตั้งแต่ตีสี่กะจะให้ถึงแถวฮัมบอร์กประมาณเจ็ดโมงเช้าก่อนการจราจรจะคับคั่ง ปรากฏว่าช้าไปหนึ่งชั่วโมง โอเคไม่เป็นไรยังไงก็หวังว่าคงจะรอดพ้นการติดขัด
รถเก๋งส่วนตัวเครื่อนออกจากลานจอดรถช้าๆ พวกเราเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและพร้อมที่จะพจญภัยถึงแม่ว่ายังสลืมสลือกันอยู่ พ่อบ้านหาวหวอดๆขณะที่ขับรถไม่นานพวกเราก็เลี้ยวขึ้นทางไฮเวย์ อากาศยามเช้าปกคลุมไปด้วยสายหมอกอากาศเช้าฤดูซัมเมอร์หนาวเหมือนหน้าหนาวเมืองเชียงใหม่เมืองไทย ดูโรแมนติกแท้ ยายขิงเทกาแฟยื่นให้คนขับรถส่วนตัว กลิ่นกาแฟหอมกลุ่มไปทั่วทั้งรถมองออกไปนอกหน้าต่างรถเห็นหมอกลอยนวลเป็นระยะๆตลอดข้างทาง บนถนนไฮเวย์ยังไม่มีรถมากนัก รู้สึกโล่งและปลอดโปร่งเสียงเพลงเบาๆจากวิทยุในรถดังมาเบาๆ ยายขิงนั่งชมหมอกข้างทางเพลินพร้อมกับร้องเพลงเบาๆไปกับเสียงเพลง ขณะที่รถเก๋งเพื่อนคู่ใจตะบึ่งไปข้างหน้าซึ่งมี มือง โคโลญประเทศเยอรมัน รออยู่ข้างหน้า


ทันไดนั้นดิฉันก็นึกขึ้นได้ว่าลืมห่อขนมปังสำหรับอาหารเช้า มัวแต่เตรียมอาหารเที่ยงและกาแฟตอนบ่าย เลยหันไปโทษคนขับรถว่าทำไมไม่เตือนบ้าง คิดหาที่นั่งสำหรับทานอาหารเช้าและหาร้านเบเกอรี่ พอขับไปได้สักชั่วโมงกว่าๆกำลังจะผ่านเข้าเขตประเทศเยอรมันก็เลี้ยวออกจากทางไฮเวย์เข้าส่งถนนเล็กเพื่อหาร้านเบเกอร์รี่ที่เหมาะ ๆเพราะคนขับรถมีความเชื่อว่าไม่มีร้านเบเกอร์รี่ร้านไหนในเยอรมันที่อบขนมปังได้อร่อยเหมือนในเดนมาร์ก ดังนั้นก่อนเข้าเขตเยอรมันเลยต้องขับรถหาร้านเบเกอร์รี่กัน ขับวนอยู่สองรอบหาร้านไม่เจอ เลยลงความเห็นว่าทางข้างหน้ายังอยู่อีกยาวพวกเราอย่ามาเสียเวลาหาร้านเบเกอร์รี่อยู่เลย มันจะเป็นร้านเยอรมันเหรือเดนมาร์กก็กินเถอะหนะ ช่างมีความเป็นชาตินิยมเกิ้น กรรมของเวรไปเจอร้านเบเกอร์รี่เล็กๆอยู่ที่ปั้มน้ำมันก็ซื้อนี่แหละไม่ต้องเรื่องมากดิฉันบอกสามี พอไปซือโอ้โห มันเป็นขนมปังที่เขาทาเนยไว้แล้วเรียบร้อย หนาเตอะเลยหนะ ยังไงก็ยังไงเอาเหอะ ได้ขนมปังแล้วก็เลี้ยวรถกันลงไฮเวย์มุ่งหน้าไปทางทิศเดิม การเดินทางก็เริ่มขึ้นอีกระยะที่สองและพวกเราก็ผ่านถนนไฮเวย์ที่มีการปรับปรุงทำถนนแถวเมืองฮัมบอร์กซึ่งเป็นระยะทางหลายกิโลและอาจใช้เวลาในการทำอีกหลายสิบปีเป็นแน่ พวกเราขับผ่านพ้นมันไปได้ด้วยดีโดยไม่มีการติดขัดแต่อย่างไร ถึงแม้ความเร็วจะต้องอยู่ในระดับ แปดสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมงก็ตาม มองไปอีกฝั่งตรงข้ามของถนนที่เป็นกลับไปเดนมาร์กรถเริ่มติดและจอดสนิทเป็นหลายๆกิโลเมตร พ่อบ้านเอ่ยขึ้น เห็นทีตอนกลับพวกเราต้องผ่านช่วงถนนตรงนี้ก่อนฟ้าสางก่อนการจราจรมันจะเริ่ม ไม่งั้นมีหวังติดแหงกเหมือนที่เห็นอยู่นี่แหละ
พักทานอาหารเช้า
เข้าเขตเยอรมันมาได้สักพัก และผ่านพ้นช่วงทำถนนมานานแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะพักทานอาหารเช้ากันแล้ว เพื่อไม่เป็นการเสียเวลาพวกเราตัดสินใจแวะทานข้าวห่อหรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าขนมปังห่อนั่นเองค่ะ แวะทานตรงที่พักข้างทางถนนไฮเวย์นี่แหละ ไม่อยากเสียเวลาเลี้ยวออกไปจากทางไฮเวย์ ที่พักจอดรับประทานอาหารบนทางไฮเวย์จะมีเป็นระยะ บางที่จะมีทั้งห้องน้ำให้ใช้และปั๊มน้ำมันรวมร้านอาหารให้ใช้บริหาร บางที่ก็มีแต่โต๊ะเก้าอี้ไม้ไว้ให้นั่งทานอาหารที่ห่อมาเท่านั้น ที่พวกเราจอดพักเป็นที่จอดพักเล็กๆมีห้องน้ำแบบธรรมดาให้ใช้ ห้องน้ำตั้งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของบริเวณนั่งรับประทานอาหาร เวลาก็ประมาณแป็ดโมงกว่าๆ กาแฟที่ชงมาจากบ้านยังร้อนและหอมกรุ่น มีผู้คนจอดรถนั่งรับประทานอาหารอยู่มากพอสมควร โต๊ะข้างๆของพวกเราก็เป็นครอบครัวที่มาจากเดนมาร์กเหมือนกัน มีเด็กเล็กมาด้วยทั้งคุณตาคุณยายนั่งทานห่อข้าวคุยกันหัวเราะสนุกสนานเต็มไปด้วยบรรยากาศของการท่องเที่ยวการพักผ่อนในฤดูซัมเมอร์นี้มาก ได้ยินพวกเขาคุยกับหลานว่า แหมเนี่ยตื่นกันแต่เช้าตรู่เลยนะพวกเราดีแล้วแหละจะได้ไปถึงจุดหมายเร็วๆ เหมือนกับพวกเราเลย ดิฉันคิดในใจเพราะทุกคนก็อยากออกเดินทางแต่เช้าเพื่อหลบเลี่ยงการจราจรที่ติดขัด อากาศยามเช้าหนาวเย็นนิดๆ ดิฉันต้องเอาเสื้อนวมออกมาใส่และ พ่อบ้านเตรียมเอาเบาะรองนั่งมาด้วย เช้านี้แดดยังไม่ส่องอะไรเลย ดิฉันนั่งดื่มกาแฟกับขนมปังที่แวะซื้อมาจากร้านเบเกอร์รี่ข้างทาง อากาศเย็นเอาผ้าห่มบางๆมานั่งห่มอีกที ไม่งั้นก็คงนั่งสั่นง๊อกง๊อกในขณะที่ทานอาหารเช้า ทานข้าวเสร็จก็ขอตัวไปห้องน้ำ คือเวลายายขิงเดินทางมีข้ออยู่ว่าต้องทานข้าวก่อนก่อนเข้าห้องน้ำ แต่ถ้าลักษณห้องน้ำดูหรูก็เข้าก่อนได้ ปรากฏว่าห้องน้ำตรงที่พักนี้ไม่มีกระดาษชำระ ห่วยแตก รู้เลยและเคยมีประสบการณ์แต่ก็เจอไม่ค่อยมากหรอกค่ะ โชคดีที่ดิฉันเตรียมกระดาษทิชชู่เข้าไปด้วย เลยรอดพ้นความลำบากยากเย็นไป ผู้คนที่จอดพักยืดแข้งยีดขาหรือพักรับประทานอาหารก็เริ่มออกรถไปต่อ คณะการเดินทางของพวกเราซึ่งมียายขิงกับพ่อบ้านพอทานอาหารอิ่มเอมกันแล้วก็เก็บสำภาระและออกรถต่อ ขณะที่รถคันอื่นๆก็ทยอยแวะเข้ามาพักและใช้บริการ

ขณะที่รถตะบึงไปบนถนนไฮเวย์ได้สักระยะฝนก็เทลงมาแทบจะมองไม่เห็นทาง ดิฉันบ่นกับคนขับรถว่ามาเยอรมันที่ไรฝนตกทุกที หรือว่ายุโรปนี่มันฝนตกตลอดปีก็ว่าได้ แล้วดวงอาทิตย์หละมันไปหลบอยู่เสียที่ไหน พ่อบ้านต้องออกแรงจ้องมองสายทางและป้ายต่างๆที่ปรากฏขึ้นมาตามเส้นทางภายใต้สายฝน ขณะที่ปัดน้ำฝนหน้ารถทำงานหนัก มันปัดไปปัดมาอย่างซื่อสัตย์ ดีนะที่มีกีพีเอสเป็นผู้คอยนำทางมาตลอดแต่ก็ต้องตัดสินใจและขับให้ถูกลู่มันด้วยเพราะอยู่ๆเราจะเปลี่ยนเลนไปเลยไม่ได้ ยิ่งขับรถลึกลงไปใจตัวประเทศเยอรมัน หนทางก็ใหญ่ขั้นเรื่อยๆ จากสามเลนส์เป็นสี่เลนส์ห้าเลนส์ ทำให้สองตายายคนบ้านนอกจากเดนมาร์กเมืองเล็กๆต้องตาสว่างช่วยกันถ่างตาดูทาง เพราะที่เยอรมัน เขามีทางมากมายหลายเส้น คุณจะเลี้ยวออกจากทางไฮเวย์เส้นนี้แล้วก็ไปเข้ากับไฮเวย์เส้นอื่นและก็ใหญ่พอๆกัน หลังจากพวกเราขับมาได้สักสองชั่วโมงกว่าๆ ดิฉันก็บอกให้คนขับรถแวะที่พักข้างหน้า เพราะอยากจะงีบกันสักพักแล้วค่อยขับต่อ จากบ้านดิฉันไปเมืองโคโลญต้องใช้เวลาเจ็ดชั่วโมงกว่าๆ ก็กะไปเลยต้องขับรถทั้งวัน พวกเราเลยเลี้ยวรถแวะข้างทางที่พักที่สอง เปิดหน้าต่างรถไว้นิดๆเลยของีบกันสักหน่อย แป๊บเดียวดิฉันหลับเป็นตายเพราะตื่นกันแต่เช้าเหลือเกิน ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ยี่สิบนาที ตื่นเพราะเสียงนาฬิกาปลุก พอมีแรงแล้ว พวกเราก็ตะบึ่งรถต่อไปสายฝนขาดหายไปแดดส่องสว่างจ้าเข้ามาแทน ทำให้นึกถึงว่านี่มันผ่านน้ำลมไฟอย่างที่คนเขาว่าจริงๆนะนี่ ยายขิงดูกีพีเอสมันบอกว่าอีกสองชัวโมงก็จะถึงเมืองโคโลญ เลยจอดพักรถเป็นครั้งที่สามเพื่อที่จะรับประทานอาหารเที่ยง ดิฉันทำข้าวผัดเตรียมมาเรียบร้อย ทานข้าวผัดกันอย่างอเร็ดอร่อย
พวกเราใกล้เมืองโคโลญเข้าไปทุกทีเริ่มเห็นป้ายชื่อเมืองบอกบนถนนไฮเวย์แล้ว วิวข้างทางเริ่มเปลี่ยนจากฝูงแกะและท้องทุ่งก็ปลายเป็นรูปป่าสูงและเชิงเขาสูงให้เห็นแทน รถเต็มท้องถนนไฮเวย์ทั้งนักท่องเที่ยวและรถสิบล้อ เพราะเมืองโคโลญเป็นเมืองอุตสาหกรรมที่ใหญ่อีกเมืองหนึ่งของเยอรมัน เมืองโคโลญเป็นเมืองที่ใหญ่อันดับสี่ลองจาก กรุงเบอร์ลิน ฮัมบรุก และมิวนิค
การเดินทางอันยาวนานก็จบลง พวกเรามาถึงโคโลญตอนบ่ายๆ เมืองโคโลญเมืองที่ผลิตน้ำหอมยี่ห้อ 4711 กีพีเอสนำพวกเราไปถึงโรงแรมแต่ไม่มีที่จอดรถเลย ตอนแรกกะจะชะแว๊บรถไว้หน้าโรงแรมแล้วค่อยหาที่จอดรถแถวๆนั้น แต่ปรากฏว่าไม่มีสักที่เลย และพวกเราก็ไม่รู้จักแหล่งจอดรถด้วย เลยต้องขับรถผ่านโรงแรมไป หาที่จอดรถกด กีพีเอส ใหม่ แต่หารู้ไม่ว่าที่จอดรถใหม่มันอยู่ใจกลางเมืองเลย โอ้โห้ พ่อบ้านเก่งมากต้องชมเชยแก เพราะกีพีเอสนำพวกเราเข้าไปใจกลางเมืองเด๊ะเลยทั้งผู้คนและจักรยานต้องมองหน้ามองหลังซ้ายขวาและป้านที่จอดรถ รู้งี้ก็จองโรงแรมที่มีที่จอดรถเสียเลย เอ้าไหนๆก็ไหนๆ ทุกอย่างเป็นประสบการณ์ กีพีเอสนำพวกเราเข้าลงไปที่จอดรถใต้พราะมหาวิหารใจกลางเมืองโคโลญเลย ให้มันได้อย่างนี้ ค่าจอดแพงลิบ พอๆกับค่าโรงแรม มันยังไงกันนี่ แต่ก็เอาะเถอะ พ่อบ้านแกก็ไม่อยากจะขับรถออกไปไหนอีกเพราะมีที่จอดแล้วก็ต้องยอมเสียค่าจอดอันแพงลิบลิ่ว
ลากกระเป๋าขึ้นลิฟท์จากที่จอดรถใต้ตัวมหาวิหารโคโลญ พอประตูลิฟท์เปิดออก โอ้โห ผู้คนเดินขวักไขว่ไปมาถ่ายรูปนักท่องเที่ยวเดินกันเป็นกลุ่มๆพร้อมกับมีไกด์ถือธงเล็กๆเป็นตัวตุ๊กตาเล็กห้อยอยู่ใต้เสาธงซึ่งจะทำให้ลูกทัวร์มองเห็นและเดินตามทันว่าหัวกลุ่มหรือไกด์เดินไปถึงไหนทางไหนแล้วเพราะถ้าคนเยอะๆอาจทำให้เดินหลงกันได้ แดดส่องสว่างจ้าอากาศดีเป็นที่สุด คุณพ่อบ้านหรือคนขับรถประจำตัวเดินลากกระเป๋าเดินทางเสียงล้อกระเป๋าบดบนพื้นลานหินอันกว้างขวางบริเวณมหาาวิหาฬ แทบจะเดินชนคนที่ต่างเดินมองหามุมที่ดีที่สุดจะถ่ายรูปออกมาสวย เลยทำให้การเดินหาลู่ทางของพวกเราออกจะลำบาก พ่อบ้านต้องระวังไม่ลากกระเป๋าไปชนหรือทับเท้าคนอื่นเข้าให้ บริเวณมหาวิฬารโคโลญเป็นใจกลางของเมือง ทุกอย่างในการท่องเที่ยวอยู่ที่จะนี้ ดังนั้นจะมีทั้งคิวรถทัวร์และรถไฟขบวนเล็กรอบเมืองจอดรอรับผู้โดยสารอยู่ข้างๆถัดไปก็เต็มไปด้วยร้านอาหารภัตตาคารต่างๆที่มีเก้าอี้ตั้งออกมาข้างนอกมีร่มใบใหญกางรอบๆตัวบริเวณทำให้มีนักท่องเที่ยวที่มาพักผ่อนนั่งดื่มกาแฟนั่งทานอาหารอยู่เต็มทั้งร้านทำให้ได้บรรยากาศการดียิ่งนัก เพราะแสงแดดที่สดใสและอากาศที่อบอุ่นออกร้อนทำให้นักท่องเที่ยวนั่งจิบกาแฟอยู่ตามร้านริมถนน พวกเรามองไปอีกมุมหนึ่งของถนนก็เห็น ตึกแผนกบริการนักท่องเที่ยว พวกเราเลยลากกระเป๋าแวะเข้าไปในตึกเพื่อที่จะไปซื้อแผนที่และถามพนักงานว่าโรงแรมที่พวกเราจองไว้มันอยู่ตรงไหนของเมือง แต่ที่รู้ๆว่ามันห่างจากที่จอดรถเดินประมาณสิบห้านาที่ เพราะพวกเรากดกีพีเอสดูแล้วก่อนที่จะทำการจอดรถ

พนักงานในแผนกบริการนักท่องเที่ยวสวยน่ารักน่าตาหมดจด ยิ้มต้อนรับพวกเรากล่าวสวัสดีเป็นภาษาเยอรมัน พ่อบ้านเอาที่อยู่ของโรงแรมและถามถึงถนนที่โรงแรมตั้งอยู่ พนักงานสาวแกก็อธิบายจุดที่พวกเราอยู่และเส้นทางการเดินไปที่โรงแรมของพวกเราให้พวกเราทราบ แกว่าจะนั่งรถไฟใต้ดินไปก็ได้ แต่พวกเราว่าเดินไปดีกว่า แค่สิบห้านาที่จะได้ชมเมืองไปด้วย พอได้ทิศทางและรู้จุดที่พวกเรายืนอยู่ พวกเราก็เริ่มต้นเดินตามแผนที่ เดินทางมาทั้งวัน ร่างกายออกเพลียและเหนื่อยอ่อนแต่ตัวมหาวิหารโคโลญที่ใหญ่โตมโหลาฬที่ดึงดูดนักท่องเทียวให้มาเยี่ยมเยียนเมืองนี้ทำให้ ดิฉันหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง เดินตามพ่อบ้านไปขอแชะภาพไป จนพ่อบ้านเตือนยายว่าเมือไรมันจะถึงโรงแรม ตั้งใจเดินกันหน่อย เออก็ได้ก็ได้พูดเสร็จดิฉันก็วิ่งต๊อกๆตาคุณพ่อบ้านไป

Create Date : 21 กรกฎาคม 2560 Last Update : 9 กันยายน 2560 11:24:38 น. Counter : 596 Pageviews.		5 comments
Share Tweet