: ความสุขของคนรอบข้าง คือความสุขของเราด้วย :

สวนลอยฟ้าบนชั้นเก้าสวยงามเหลือเชื่อจริงๆ
แทบจะดูไม่ออกว่า อยู่บนยอดตึกกลางกรุง
กะทิก้าวออกจากลิฟท์พร้อมกับน้ากันต์
สระว่ายน้ำสีฟ้าใสปรากฎอยุ่ตรงหน้า เก้าอี้ยาวปูเบาะสีขาวตั้งไว้เป็นระยะ
ร่มลายริ้วฟ้าขาวกางกั้นบังแสงแดดอยุ่ตามมุมต่างๆ
ทางเดินนำไปสู่ศาลาฉลุไม้โปร่งตา
มีเถากันภัยมหิดลเลื้อยพัน อวดดอกชมพูขาว

กะทิยังไม่ทันตัดสินใจว่าจะเดินชมสวนริมสระก่อนหรือลงเล่นน้ำให้คลายร้อนดี
ประตูกระจกทางซ้ายมือก็เปิดออก ไอเย็นฉ่ำพุ่งออกมา
พร้อมกับกลิ่นหอมคล้ายน้ำมันตะไคร้

ผู้หญิงคนหนึ่งในชุดขาวคล้ายพยาบาลเดินมาไหว้น้ากันต์และยิ้มให้กะทิ
น้ากันต์ก้มลงบอกว่า "คุณตุ๊กรู้จักพี่ภัทรดี.." น้ากันต์พูดไม่จบ คุณตุ๊กก็พูดต่อว่า
"ตุ๊กเคยนวดให้คุณภัทรประจำตั้งแต่ยังไม่ป่วยจนกระทั่ง.. ย้ายไปหัวหิน"

คุณตุ๊กทำตาแดงๆ "คุณภัทรพูดถึงคุณหนูบ่อยมากจนเหมือนตุ๊กรู้จัก
คุณหนูเป็นเด็กดีนะคะ คุณแม่จะได้ดีใจหมดห่วง มีอะไรให้ตุ๊กรับใช้
คุณกันต์ไม่ต้องเกรงใจนะคะ ตุ๊กยินดีเสมอ คุณภัทรมีบุญคุณกับตุ๊กค่ะ
ตุ๊กไม่เคยลืมเลย" ประโยคท้ายๆคุณตุ๊กพูดกับน้ากันต์

น้ากันต์มาบอกทีหลังว่าสามีของคุณตุ๊กติดการพนัน มีเท่าไหร่ก็หมด
คุณตุ๊กจึงแยกทาง และต้องเลี้ยงลูกชายตามลำพัง แม่เคยให้ความช่วยเหลือ
ไปหลายครั้ง โดยเฉพาะเรื่องค่าเล่าเรียนของลูก แม่ดูจะทำให้คนรอบตัว
มีความสุขได้อย่างน่าชื่นชม กะทิภูมิใจที่เป็นลูกของแม่

ชิงช้าเล็กๆ แอบซ่อนอยู่ใกล้ซุ้มไม้เลื้อย น้ากันต์ลงไปว่ายน้ำในสระแล้ว
กะทิเดินไปรอบๆและมาหยุดที่ชิงช้านี้ โล้ชิงช้าบนตึกสูงให้ความรู้สึกประหลาด
เหมือนจะลอยขึ้นไปจนถึงหมู่เมฆ กะทิปลดปล่อยอารมณ์ให้เพลิดเพลิน
ไปกับลมเย็นๆ วิวเมืองหลวงแปลกตา ขณะนึกย้อนไปถึงซองจดหมาย
ที่ลุงตองส่งให้เมื่อตอนบ่าย

จดหมายจ่าหน้าซองด้วยลายมือของแม่ ซึ่งผู้รับไม่ใช่ใครอื่น พ่อของกะทินั่นเอง

ลุงตองบอกว่า เพียงหย่อนจดหมายนี้ลงตู้ กะทิก็จะได้พบพ่อ ให้กะทิตัดสินใจ
ด้วยตัวเองไปพร้อมๆกัน

ชิงช้าโล้ขึ้นสูงทุกทีๆ ส่ง ไม่ส่ง ส่ง ไม่ส่ง กะทิท่องอยู่ในใจตามจังหวะชิงช้า

ที่จริงกะทิรู้อยู่แล้วว่าต้องการอะไร แต่ด้วยวิธีไหนต่างหากที่กะทิต้องคิดหนัก

.................................................................................................

จากหนังสือ "ความสุขของกะทิ" ตอนที่ ๒๔ ชิงช้า โดยงามพรรณ เวชชาชีวะ

.................................................................................................

...

คาแร็คเตอร์ตัวละครในเรื่อง
(จะได้อินกับภาพยนตร์ไปด้วย)

กะทิ รับบทโดย น้องพลอย-ภัสสร คงมีสุข
เด็กหญิงวัย 9 ปี ผูกพันกับแม่จากสิ่งต่าง ๆ ที่แม่ได้เตรียมไว้ให้ แม้จะแยกกันอยู่ตั้งแต่ 5 ขวบ กะทิเป็นเด็กช่างคิดกว่าวัยและเติบโตมากับตาและยาย นิสัยร่าเริงตามประสาเด็ก มีโลกทัศน์ในเชิงบวก และกล้าหาญเมื่อถึงวันที่ต้องตัดสินใจครั้งสำคัญในชีวิตของเธอ


แม่ (ณภัทร) รับบทโดย รัชนก แสงชูโต
ทนายสาว หลังจากหย่าขาดจากสามีแล้ว เธอจึงเลี้ยงลูกตามลำพังท่ามกลางครอบครัวและเพื่อนที่คอยเป็นกำลังใจ เมื่อรู้ว่าตัวเองป่วยหนักและไม่อาจดูแลลูกได้ จึงฝากลูกไว้กับพ่อแม่ และใช้เวลาที่เหลือเตรียมทุกสิ่งไว้ให้ลูกก่อนก่อนตัวเองต้องจากไป


ตา (พิทักษ์) รับบทโดย สะอาด เปี่ยมพงศ์สานต์
อดีตทนายนักเรียนนอก ที่หันหลังให้กับชีวิตเมืองกรุง และย้ายกลับมาใช้ชีวิตเรียบง่ายในอยุธยากับภรรยาและกะทิ-หลานสาว ที่ลูกสาวคนเดียวฝากไว้ในความดูแล ทุกนาทีมีค่าเมื่อต้องประคับประคองชีวิตหนึ่งของเด็กน้อยที่เพิ่งเริ่มต้นให้ออกก้าวเดิน


ยาย (ลัดดา) รับบทโดย จารุวรรณ ปัญโญภาส
อดีตเลขานายใหญ่โรงแรมห้าดาว ยายของกะทิที่พอใจกับชีวิตเรียบง่าย รอยยิ้มของลัดดาหายไปเมื่อรับรู้ว่าลูกสาวคนเดียวมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน และภาระความรับผิดชอบในการเลี้ยงดูหลานสาวคนเดียว ทำให้ต้องใช้สติในการตัดสินใจ


น้าฎา (ชฎา) รับบทโดย เข็มอัปสร สิริสุขะ
หญิงสาวผู้เป็นเลขาฯ ให้ณภัทร และกลายเป็นมือขวาในทุกเรื่องให้เธอจนถึงวาระสุดท้าย แม้จะเสียใจเมื่อรู้ว่าณภัทรป่วยหนัก แต่มันก็เป็นช่วงเวลาที่ทำให้เธอได้รู้จักความเข้มแข็ง ความเสียสละ และรักแท้ที่แม่มีให้ลูก
เธอไม่อาจห้ามใจผูกพันกับ กันต์-เพื่อนรุ่นน้องของณภัทรได้ และรู้ว่ามีโอกาสน้อยเหลือเกินที่เขาจะมองมา แต่นั่นก็เป็นความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอที่ได้ใกล้ชิดเขาในช่วงเวลาหนึ่ง

น้ากันต์ รับบทโดย กฤษฎา สุโกศล แคลปป์
หนุ่มโสด พูดน้อย เก็บตัว รุ่นน้องที่สนิทสนมกับณภัทรตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย กันต์ชื่นชมในความเก่งและยกให้ณภัทรเป็นผู้หญิงในดวงใจ เขาพร้อมเสียสละความสุขส่วนตัวหากจะทำให้เพื่อนรุ่นพี่จากไปโดยสงบ และพร้อมที่จะมีส่วนร่วมในการดูแลกะทิ กันต์ไม่เคยมองหาหญิงคนไหน แม้จะมีสาวสวยน่ารักอยู่ใกล้ตัว จนเมื่อภาพความจริงคมชัดว่าชีวิตไม่ควรโดดเดี่ยวนัก เขาจึงถอนสายตาจากหญิงในดวงใจมายังหญิงใกล้ตัว


ลุงตอง รับบทโดย ไมเคิล เชาวนาศัย
ลุงตอง ลุงของกะทิ เป็นลูกพี่ลูกน้องกับณภัทรแม่ของกะทิ โดยนิสัยเป็นคนใจดี รักพี่น้องและพวกพ้องมาก ผูกพันกับณภัทรมาตั้งแต่เล็ก รักสวยรักงาม ชอบจัดดอกไม้เป็นพิเศษ เป็นคนมีอารมณ์ขันหยิกแกมหยอก แต่ลุงตองมีสายตาแหลมคมและมองโลกในมุมปรัชญาเสมอ

พี่ทอง รับบทโดย นิธิศ โค้วสกุล
เด็กวัด ผู้มีนิสัยชอบช่วยผู้อื่นโดยธรรมชาติและโดยการอบรมของหลวงลุง ทองกลายเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวกะทิโดยไม่รู้ตัว เมื่อเขาได้ช่วยชีวิตกะทิไว้ในเหตุการณ์ครั้งยิ่งใหญ่ เขารับกะทิเป็นน้องตั้งแต่วันแรกที่ได้เห็น และความรู้สึกนี้ไม่เคยแปรเปลี่ยนตามกาลเวลาเลย

....

ได้อ่านหนังสือเรื่องนี้ ตั้งแต่ที่พิมพ์ครั้งแรก
พอได้ข่าวว่า เอามาสร้างเป็นภาพยนตร์ ก็หยิบมาอ่านอีกรอบ
แล้วก็ให้ความรู้สึกประทับใจมากขึ้น ...
อย่างไรแล้ว ก็ชอบที่จะซึมซับอารมณ์จากตัวอักษรมากกว่า
ภาพยนตร์ก็คงเป็นภาพ ที่ให้จินตนาการสมบูรณ์ขึ้น

เพลงประกอบไพเราะ และให้ความหมายง่ายๆ ชัดเจน
" ทำชีวิตให้มีความสุข ด้วยวันและเวลาที่เธอมี "

และยังคงเป็นความสุขที่แท้จริง
ความสุขของคนรอบข้าง คือความสุขของเราด้วย

หวังว่า ทุกๆท่าน จะมีความสุขเสมอไปนะคะ

ขอส่งความสุขผ่านบทเพลงและภาพยนตร์เรื่องนี้ค่ะ

...

ส่งความสุขออกไป …… แล้วจะได้ความสุขกลับมา

ส่งจันทร์สุดท้ายเข้านอนค่ะ
หลับสบาย ฝันดีเน้อออออออออออออออออ

ป้าคงหยุดแค่นี้เหมือนกันค่ะ………

Hello Graphic Comments


ติดไว้ก่อนนะพี่

อยากไปดูหนังเรื่องนี้
อยากเห็นความสุขของกะทิและทุกคน

มาส่งความคิดถึง คุณจันทร์

เคยดูหนังตัวอย่างเรื่องนี้ (แต่ยังไม่เคยอ่านหนังสือ) ยังน้ำตาซึมเลย

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

อยากดูเหมือนกัน จะได้ดูไหมหนอ
ไปตัดผมทรงกระทิดีไม๊ อิอิ

พ รุ่ ง นี้ ไ ป ย้ อ น อ ดี ต วั น เ ด็ ก กั น มั๊ ย

อยู่กับใจที่อิ่มเย็นและดูแลสุขภาพนะคะ

สุขสันต์วันเด็กคร้า จาพาเด็ก ๆ ปายเที่ยวไหนคะวันนี้ ^_^

เพิ่งได้เห็นหน้าตาหนังเรื่องนี้จากบ้านนี้นี่เอง เด็กหญิงหน้าบ๊าน บาน แค่มองก็รู้แว๊วว่ามีความสุข ^_^

สุขสันต์วันเสาร์ค่ะคุณจันทร์ที่น่ารัก

ไปเที่ยวไหนหรือเปล่าค่ะวันนี้

.....ความสุขของกะทิ.....
................................
ที่ได้อยู่ในแกงเขียวหวาน
................................
นะ นะ นะ

แวะมาฟังเพลงบ้านนี้ก่อนนอน...หลับฝันดีนะคะคุณจันทร์ที่น่ารัก

แวะมาบอกว่า เมื่อคืนนั่งโหวตให้เพื่อน ๆ และคุณจันทร์ด้วยค่ะ

ตอนที่ดูหนังจบตุ๊กได้หันมาถามพี่หรือเปล่า ว่าความสุขของกระทิคืออะไร

อยากกินเขียวหวานปลาทูน่าสีชมพู อิอิ

...

ไม่ได้ถามหรอกจ้า
แต่... เราก็ได้เห็นความสุขของกะทิ
ที่อบอวลอยู่กับสิ่งต่างๆ รอบๆตัวเค้า
ทั้งสภาพแวดล้อมที่เป็นไปตามธรรมชาติ
บุคคลรอบตัว ที่ประคับประคองเค้า
และ จากความคิด ความเข้มแข็งทางใจของตัวกะทิเอง ...

แม้ว่า เวลา และ สถานการณ์ จะแตกต่างกันไปอย่างไร
กะทิ ก็ยังคงเข้มแข็ง และ ยิ้มได้ เหมือนเดิม

การยิ้มรับกับสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นรอบๆตัวได้
นั่นก็คือ " ความสุข " แล้ว มิใช่หรือ

( ถ้าได้อ่านหนังสือเรื่องนี้ด้วย จะยิ่งซาบซึ้งกว่านี้อีกนะ )

...

ตามหาเขียวหวานปลาทูน่าสีชมพูกันหน่อยดีกว่า เนอะๆๆๆ