ลูกสาว ส่องเราจากด้านล่างค่ะ
ทานอาหารเช้า ที่ห้องอาหาร
ปะ..ไปล่องเรือ ชมวิวสวยๆกันดีกว่า สนุกน๊าาาา...
ระดับน้ำ ไม่ลึกมาก เพราะบางที รู้สึกเหมือนท้องเรือขูดกับก้อนหินด้านล่างเลย
แถวนี้..เห็นแล้ว..อืม..มันน่านั่งซะจริง
ดูค่ะ..สองพ่อลูก ผ่อนคลายสุดๆ เป็นอะไรที่ ..ไม่เคยเห็นเค้าเป็นแบบนี้มาก่อน รู้สึกดีจัง..
ครั้งแรกที่เห็น รู้สึก ..งง ..
กับสิ่งก่อสร้างที่อยู่ตรงฝั่งข้างหน้าอยู่เหมือนกัน
ไกด์บอกว่า
มันคือ สไลเดอร์ ที่นักท่องเที่ยวชอบมาเล่นกัน
พร้อมเปิดเสียงเพลงดังสนั่น ในช่วงที่น้ำมาก
และ ช่วงเทศกาลสงกรานต์ค่ะ คนจะเยอะมากๆ
ขอภาพรวมพล อีกซักภาพ นะคะ ..ฮาาาา...
รถตู้มารอรับเรา ตรงนี้ค่ะ บรรยากาศยามเช้า..โอเคเลย..
จากนั้นเราก็ออกเดินทาง มุ่งหน้าสู่ เมืองหลวงพระบาง กันซะที
6 ชั่วโมง จากนี้ จะพบเจอกับเส้นทางที่แสนทรหด ชนิดที่ ปาย เรียก " อ้าย" เลย ..ไกด์ว่างั้น
พวกเราได้ทานยาแก้เมารถกันคนละเม็ด
จขบ.เตรียมไปเองค่ะ เป็นแบบไม่ให้หลับ..เพราะอยากเก็บภาพ ไม่อยากนอน
ได้ยินมาว่า วิวข้างทาง งามมากๆ
ทุกคนในรถ..หลับสนิท..เงียบไปเลยค่ะ
เส้นทางในวังเวียง..ฝุ่น หลุม ..โอย..
ไกด์จอดให้เราถ่ายภาพกับก้อนภูเขาตั้งๆ ด้านหลังค่ะ
มันคือ..ผาตั้ง..ของทาง สปป.ลาว
น้ำด้านล่าง ใสมากๆ ใสชนิดที่มองจากด้านบนสะพาน ยังเห็นปลาว่ายน้ำเลยค่ะ เยอะมาก
แถวนี้ เป็นแหล่งประมงของเค้าเลย
เค้าเห็นเรายกกล้องถ่าย เจ้าถิ่นเลยชู 2 นิ้วให้ ..ชาวลาวนิสัยน่ารักจริงๆค่ะ..
หลังจากที่แวะปั้มน้ำมัน ซื้อขนม น้ำดื่ม
ไกด์เตือนว่า ขอให้เข้าห้องน้ำซะให้เรียบร้อย
เพราะจากนี้ เราจะไม่เจอกับห้องน้ำแล้วนะคะ
เห็นท่าจะจริง..เพราะ..
ระหว่างทาง จขบ.ได้เห็นรถโดยสารคันใหญ่ จอดอยู่ระหว่างทาง
เห็นคนลงจากรถ แล้ววิ่งไปคนละทิศละทาง
ไกด์บอกว่า เค้าวิ่งหามุมเหมาะๆยิงกระต่าย เก็บดอกไม้กัน..ค่ะ..
รถวิ่งมาตามเส้นทางคดเคี้ยวมากมายจริงๆ จนมาถึงบริเวณนี้
แถวนี้ ชาวบ้านปลูกส้มกันเยอะมาก จนมีแผงส้มจำหน่าย
เราก็..แวะ ชิม ..และอุดหนุนมา 1โล (เยอะแล้วนะ)
เป็น ส้มที่ปลอดสารพิษจริงๆ
ขอย้ำ..ไร้สารพิษ ไร้สารเติมแต่งจริงๆนะคะ
..วิวข้างทาง..แบบมัวๆ
จอด บริจาคสิ่งของ และขนม ให้
เด็กๆและชาวบ้านค่ะ
พอเราลงจากรถปุ๊บ..
ชาวบ้านก็ กรูกันเข้ามาเลย จนไกด์ต้องบอกว่า ให้เข้าแถวรับของ ไม่งั้นไม่แจก..
แต่เราแอบเห็นไกลๆ(สายตายาวอีกละ) เค้าเอาของที่เราแจก
ไปแบ่งใส่ถุง แขวนขายในร้านขายของชำนะเนี่ย..
นั่งรถมาได้ 3 ชั่วโมง แล้วค่ะ
ทั้งเมื่อย ปวดท้องเบา ..ก็..จอดที่ยอดเขาลูกนี้
หันไปมองเส้นทางที่เราผ่านมา ดูดิ่..
เรามาไกลขนาดนี้แล้วหรอเนี่ย
นั่งรถมาอีกนิดนึง ไม่ถึง 10 นาที ก็จอดทานอาหาร
ที่.. เมืองกิ่วกะจำ ค่ะ อยู่บนยอดเขานั่นล่ะ
นี่เป็นภาพข้างๆร้านอาหารนะคะ
มาดูอาหารกัน
มื้อนี้..เป็นมื้อเที่ยงที่เรา หิวมาก แต่ทานได้น้อยมาก
บางคน ขอเป็น บะหม่ีสำเร็จรูปต้ม ค่ะ เพราะทานไม่ได้จริงๆ
ต้มจืดผักกาด
คือ..เป็นผักกาดที่บ้านเรานิยมเอามาทำผักกาดดอง
แต่ เค้าไม่ดอง กัน
ต้มสดๆเลย ใส่ข่าทุบด้วย ...
ซดน้ำเข้าไปคำแรก แทบกลืนไม่ได้..เพราะ..ขม..ขมมากๆๆ..
เค้าว่า..มีประโยชน์ต่อสุขภาพมาก นะคะ
ลองทำดูที่บ้านเราบ้างมั้ย อิอิ
ส้มตำ..โอเคเลย รสชาติ อร่อย..
ไม่แน่ใจค่ะ เนื้ออะไร กลิ่นแปลกมาก ไม่กล้าลองชิมจริงๆ
ขอบายค่ะ ..
ดูเป็น ผัดผักรวม ธรรมดา ..
แต่.. รสชาติจัดจ้าน เผ็ดจริง ค่ะ
ออกเดินทางกันต่อ
ระหว่างทาง จะเห็นชาวบ้านทำแบบนี้
แทบจะตลอดเส้นทางเลย
ไกด์บอกว่า ชาวบ้านแถวนี้ เก็บดอกหญ้าขาย
ทำไม้กวาดส่งในเมืองค่ะ
เป็นอาชีพหลักเลย
เวลาประมาณ 5 โมงเย็นแล้ว
อีกนิดเดียว ก็เข้าเขต หลวงพระบาง แล้วล่ะค่ะ
ตอนต่อไป
หลวงพระบาง(วันที่สอง/ 4)
ถึง ..เมืองมรดกโลก.. ซะทีนะคะ
เราจะพาไปชม น้ำตก ที่พัก เที่ยวตลาดกลางคืน กัน