|
เก็บใจไว้เพื่อเธอ Portrait of My Heart - Patricia Cabot (Meg Cabot) ชื่อหนังสือ : เก็บใจไว้เพื่อเธอ Portrait of My Heart ชื่อผู้แต่ง: Patricia Cabot (Meg Cabot) แปลโดย: เกสิรา ชื่อสำนักพิมพ์: สํานักพิมพ์เกรซพับลิชชิ่ง นิยายโรมานซ์: แนวย้อนยุค (Historical Romance ยุค Victorian) พิมพ์ครั้งแรก: มีนาคม 2554 คำโปรย พฤติกรรมที่น่าอับอายทำให้ทั้งสองต้องแยกจากกัน... หลายปีก่อน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพียงช่วงระยะเวลาสั้นๆ ได้เปลี่ยนการแข่งขันในวัยเด็กระหว่างเจอเรมี... ดยุคหนุ่มรูปงามแห่งรอว์ลิงส์...กับแม็กกี้ เฮอร์เบิร์ตให้กลายเป็นความปรารถนาที่เร่าร้อน ทว่า โชคร้ายที่เรื่องอื้อฉาวที่ตามมา ทำให้เขาและเธอต้องแยกจากกันไกลคนละมุมโลก แต่ความปรารถนาจะนำพาให้ทั้งสองกลับมาคู่กัน... บัดนี้โชคชะตาได้ถักทอเจอเรมีกับแม็กกี้ไว้ด้วยกันอีกครั้ง... เพื่อปลดปล่อยความปรารถนาที่รอคอยมาเป็นเวลานาน และมั่นคงไม่ต่างไปจากคู่รักทั้งสอง เจเรมี...นายทหารผู้ได้รับเหรียญกล้าหาญ... มุ่งมั่นที่จะอ้างสิทธิ์ในตัวของแม็กกี้คืนกลับมาให้จงได้ ขณะที่แม็กกี้...ผู้ซึ่งหมั้นหมายอยู่กับชายอีกคน... กลับพบว่าจินตนาการลับๆที่เธอมีเกี่ยวกับเจเรมีนั้นเกินจะควบคุมได้ แต่สิ่งที่ขวางกั้นระหว่างทั้งคู่และความปรารถนาอันเร่าร้อนที่ไม่อาจกักขังได้อีกต่อไปก็คืออดีต... และปัจจุบันที่ห้อมล้อมไปด้วยความหึงหวง แผนการร้าย และอันตราย... เนื้อเรื่องเพิ่มเติม เจเรมี รอว์ลิงส์ หรือเจอร์รี่ ดยุคหนุ่มวัยยี่สิบเอ็ดปี มีเรื่องที่ทำให้ต้องถูกไล่ออกจากออกซฟอร์ด เขาจึงต้องเดินทางจากยอร์กเชียร์เพื่อกลับบ้านที่ลอนดอน แต่ระหว่างที่เขากำลังขี้ม้าลอดต้นโอ๊คที่เก่าแก่ที่สุดนั้น มีบางอย่างล่วงหล่นลงมาจากต้นโอ๊คกระแทกอย่างแรงใส่ตัวเขา ตอนแรกเขาคิดว่าเป็นผีหนุ่มที่ฟื้นจากความตายมาแก้แค้นเขา แต่เขาค้นพบว่าร่างที่เขานอนทับอยู่นั้นกลับเป็นหญิงสาวที่มีรูปร่างอันเย้ายวน เสียงหัวเราะและคำพูดล้อเลียน ทำให้เจอร์รี่จดจำได้ทันที่ว่าเธอคือ มาร์กาเร็ต เฮอร์เบิร์ต หรือแม็กกี้ เพื่อนสมัยเด็กของเขา ซึ่งเป็นลูกสาวของทนายความประจำคฤหาสน์รอว์ลิงส์ แต่แม็กกี้ตอนนั้นทั้งสูงราวกับเสาไฟฟ้าทั้งผอมแห้งแถมยังฟันหลออีกต่างหาก แตกต่างจากแม็กกี้ตอนนี้ที่ทรวดทรงงดงาม อวบอิ่ม และเธอดูดีเหลือเกิน เขาแกล้งหยอกเย้าหว่านเสน่ห์และจูบเธอที่คอกม้า จนเอิร์ดเวิร์ดอาของเจเรมี่มาเห็นเข้า สร้างความเสื่อมเสียให้กับแม็กกี้ เจเรมียอมรับว่าเขาเป็นฝ่ายผิด และยินดีที่จะแต่งงานกับแม็กกี้ แต่เอิร์ดเวิร์ดกลับบอกเจเรมีว่าเขาไม่คู่ควรกับแม็กกี้เลยสักนิด และสั่งให้เขาไปขอโทษแม็กกี้ คืนนั้นเจเรมีแอบไปหาแม็กกี้ทางระเบียงห้องของเธอ เขาขอโทษเธอและขอเธอแต่งงาน แต่แม็กกี้กลับสับสน กลัวและไม่ไว้ใจเขา แม้จะรู้ว่าทั้งสองต่างมีแรงดึงดูดซึ่งกันและกันก็ตาม เธอตอบปฎิเสธเจเรมีและบอกเขาว่าเธอจะเดินทางไปเรียนศิลปะที่ปารีส เจเรมีไม่ยอมแพ้ เขาบอกเธอว่าเขาจะเข้าร่วมกับกองทัพเช่นกัน ฉะนั้นเขาจึงบอกให้แม็กกี้รอเขา แต่แม็กกี้ก็ยังคงปฏิเสธ เจเรมียังยืนยันคำเดิมและให้แม็กกี้สัญญาหากเธอเปลี่ยนใจให้เธอเขียนจดหมายหาเขา และเอ๋ยลาเธอก่อนจะปืนออกจากระเบียง ห้าปีหลังจากนั้น เจเรมีได้ข่าวว่าแม็กกี้หมั้นหมายแล้ว ทำให้เขารีบเร่งเดินทางกลับจากอินเดียแม้ว่าเขาจะป่วยจากมาลาเรีย เขาเสียใจที่ไม่เคยได้รับจดหมายจากแม็กกี้เลยสักฉบับตลอดห้าปีที่ผ่านมา เจเรมีน้อยใจและต้องการแก้แค้นแม็กกี้ แต่เมื่อเขาได้เจอเธออีกครั้ง เขากลับมีแต่ความต้องการและปรารถนาในตัวเธอมากยิ่งขึ้น เจเรมีจึงมีแผนการและทำทุกอย่างเพื่อทำให้แม็กกี้ยกเลิกการหมั้นและแต่งงานกับเขาแทน แต่ดวงดาราแห่งชัยปุระกลับกลายเป็นอุปสรรคของทั้งคู่ และยังมีคนพยายามที่จะฆ่าเจเรมีอีกด้วย แม็กกี้จะทำเช่นไรหากหัวใจเธอได้มอบให้กับเจเรมีแต่ผู้ชายที่แสนดีอย่างอูกิสตังคู่หมั้นของเธอก็อยู่เคียงข้างและช่วยเหลือเธอมาตลอด และเธอยังคิดอยู่เสมอว่าเธอไม่สามารถที่จะเป็นดัชเชสที่ดีได้ หลังจากอ่าน อ่านเรื่องนี้แล้วต้องบอกว่าชอบมากๆค่ะ อ่านไปยิ้มไปกับความน่ารักน่าหยิกของเจเรมีที่แสนจะร้ากกกกกกกๆๆๆๆแม็กกี้ซะเหลือเกิน ขนาดแกเจอคู่หมั้นของแม็กกี้ครั้งแรกแกก็ปล่อยหมัดซัดอูกิสตังซะดั้งหัก แถมยังเรียกอูกิสตังว่าไอ้ตัวกินกบอีกด้วย โอ้ยพระเอกเรานี่ร้ายกาจและเจ้าเล่ห์ค่ะ ขี้หึงอีกด้วย ก็ฉันรักฉันฝังใจของฉันมาตั้งนาน ยังไงซะหล่ะเธอก็ต้องไม่พ้นมือฉันแน่ๆ ที่ทำเอาฮาคือพี่แกแอบวางยาสาวใช้ของแม็กกี้เพื่อที่จะแอบย่องเข้าไปหาแม็กกี้ในห้อง โอ้วคุณพี่ขราาา วางยาด้วยการผสมฝิ่นลงไปในน้ำชาเลยเหรอเนี้ย แต่เพราะความที่เขาแสนจะรักนางเอกมากนั่นแหล่ะค่ะ ทำให้พ่อพระเอกเจเรมีของเราที่โดนตราหน้าว่าเป็นคนไม่เอาถ่านพยายามทำตัวเองทุกอย่างให้มีคุณค่าและคู่ควรกับแม็กกี้ ทั้งเรื่องการไปเป็นทหาร หรือจะเรื่องการพยายามทำให้พ่อและพี่สาวของแม็กกี้ได้ปรับความเข้าใจกับแม็กกี้ เรื่องนี้ไม่ได้หวานจนเลี่ยน แต่มันเป็นความน่ารักที่อ่านแล้วเพลินและยิ้มไปกับตัวละคร พล็อตเรื่องก็ไม่ได้ดูซับซ้อนยุ่งยากจนเดาไม่ได้ มีปมขัดแย้งของพระนางที่เกิดจากความไม่เข้าใจ ซึ่งหลักๆมาจากตัวนางเอกซะส่วนใหญ่ ด้วยความที่เธอเป็นคนคิดมากค่ะ หากแต่เธอก็เป็นคนที่ตรงไปตรงมา แต่กับพระเอกล่ะก็เธอคิดเยอะะะะะจริงๆค่ะ อีกอย่างที่ชอบก็คือเจ้าสุนัขพันธุ์บิชอง ฟริเซ่ ที่ชื่อเจอรี่ แม้จะออกมาน้อย แต่ก็มีบทบาทที่ทำให้เกิดรอยยิ้มไปกับความน่ารักของมันได้ ในเรื่องอาจจะมีบางจุดหรือบางประเด็นที่ดูจะแปลกๆ บ้าง แต่ความเพลิดเพลินและความน่ารักของเรื่องนี้ก็ทำให้รู้สึกไม่ตะขิดตะขวางใจสักเท่าไหร่ค่ะ สรุปงานของ Meg Cabot ก็ยังคงน่ารักเหมือนเดิมค่ะ เรื่องนี้เป็นโรมานซ์ยุคแรกๆที่เธอเขียน โดยใช้นามปากกา Patricia Cabot เป็นเรื่องที่ต่อเนื่องจากเรื่อง Where Roses grow wild (เรื่องราวของเอ็ดเวิร์ด วอร์ลิงส์ กับเพจีน ซึ่งเป็นอาและน้าของเจเรมีใน เรื่อง POMH) *-* เรื่องนี้ให้คะแนนส่วนตัว 9/10 |
ช่อม่วงสีขาว
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
อ่านแล้วติดใจมากมายเลยค่ะ
พล้อตง่ายๆ แต่ดำเนินเรื่องได้น่ารัก