นางสาวไข่ดาว

เรื่องมีอยู่ว่า………

สายวันหยุดสุดสัปดาห์มีรีนกำลังสาละวนกับการซ่อมขาแว่นตาที่ใกล้พังเต็มที่

กริ๊ง กริ๊งโทรศัพท์บ้านดังขึ้น เอ๊ะ ใครโทรมา กำลังจะลุกไปคุณนายแม่ก็ชิงรับเสียก่อนจากนั้นนางก็ตะโกนเรียก

แห้ง! รับโทรศัพท์ มีรินหน้าเหวอเล็กน้อยกับสรรพนามทีแม่เรียก(เพราะไม่มีใครเรียกชื่อนี้นานแล้ว)

ยังไม่ทันถามว่าใครโทรมานางก็เดินสะบัดตูดจากไปอย่างว่อง

มีรีน : สวัสดีค่ะ(แอ๊บเสียงสุด)

ซัมวัน : ไงแก(เสียงไม่คุ้นเลย)

มีรีน : ใครอะ

ซัมวัน: เราไง

มีรีน : เราไหนอะ

ซัมวัน :เรา……(นางบอกชื่อ)เราอยู่ห้องเดียวกันตอน ม.1ไง

มีรีน :อ๋อ(แต่จริงๆในหัวกำลังประมวลผลสุดฤทธิ์ว่าใครหว่า? อย่าว่าแต่เพื่อนม.1เลย

เพื่อนมหาลัยยังจำได้ไม่หมดเลย ฮือ…

ไข่ดาว(นามสมมุติของเธอ)คงเห็นมีรีนเงียบไปเธอจึงเจื้อยแจ้วต่อไปว่า

ไข่ดาว : แห้งสบายดีป่าว

มีรีน : สบายดี แล้วไข่ดาวหล่ะ

ไข่ดาว: เราสบายดีแก เพิ่งกลับจากญี่ปุ่น ไม่เจอกันนานเลยเนอะ อยู่

ดีๆก้อยากเจอแกอะ ออกมาได้ป่าว

มีรีน : หือเราอะเหรอ  ก็...ว่างนะ  (มีรีนเป็นคนถ้าจวนตัวจะไม่สามารถปฏิเสธใครได้เลย)

แต่ก็แอบคิดในใจเราสนิทกันขนาดนั้นเลยเหรอฟะ แต่ถ้าเรียกเราด้วยชื่อ

นี้ก็ต้องสนิทกันพอควรแหละ

แต่มีรีนไม่อยากให้เพื่อนเสียใจที่จำนางไม่ได้ด้วย

ไข่ดาว : ดีเลยงั้นเดี๋ยวบ่ายๆเจอกันที่ห้าง…นะ หน้าแมคนะอีกชั่วโมง

เจอกันเพื่อน 

อ้อ!เราจะใส่เสื้อสีเขียวมิ้นท์นะโอเคนะ แกร็ก!!

เหลือไว้แต่ความเงียบเหงา…..ไข่ดาววางสายไปแล้ว แต่เหมือนถูกทิ้งไว้กลางทางมากอะ

เดี๋ยวนะสมัยนี้ยังมีคนนัดกันด้วยสีเสื้ออีกเหรอ เบอร์โทรศัพท์มั้ยแกที่

ต้องให้ไว้

แต่ก็เอาเหอะด้วยความอยากรู้ว่านางคือใครมีรีนจึงไปตามนัด

บ่ายโมงตรงหน้าแมคโดนัล สอดส่องสายตาหาหญิงเสื้อเขียว อืมแล้วหน้าตาหล่ะจะเป็นยังไง

ขณะที่เดินเก้ๆกังๆหาไข่ดาวสักพักใหญ่ๆทีเดียวก็มีชะนีนางนึงเดินเข้ามาหา

แห้งใช่มั้ย เธอทักเสียงดังด้วยความดีใจพร้อมเขย่าแขนเรา

“อื้อใช่เราเอง”มีรีนยิ้มแหยๆ นางใส่เสื้อเขียวมิ้นท์มาจริงๆ

มีรีน: ไข่ดาวจำเราได้ด้วยเหรอ(ก็ตอนนี้มีรีนกับสมัยก่อนนี่เรียกได้ว่ามาไกลทีเดียวฮ่าๆ)

ไข่ดาว : เราลืมขอเบอร์แห้งอะ เราเลยโทรกลับไปที่บ้าน แม่แห้ง

บอกว่าแห้งใส่เสื้อสีเหลืองกางเกงยีนส์ 

(ไข่ดาวยิ้มภูมิใจกับความฉลาดของตนเอง)

มีรีน: เออนั่นสิเนอะเราก็ลืมขอเบอร์ไข่ดาว 

ไข่ดาวตัวเล็กๆพอๆกับมีรีน หน้าตาน่ารัก หมวยๆหน่อย หน้าคุ้นๆแฮะ 

แต่ยังนึกไม่ออกอยู่ดี คงเปลี่ยนไปเยอะ^^

เราพากันไปหาอะไรทานกันคิดในใจเดี๋ยวคุยกันไปคงรู้เองแหละ

หลังจากสั่งอะไรมากินกัน ไข่ดาวเธอเป็นแม่สาวช่างคุยคนหนึ่งเธอชวนคุยไปเรื่อยๆเราคุยกันถูกคอทีเดียว

เม้ามอยกันตามประสาไม่น่าเชื่อว่าคนไม่ได้เจอกันนานเกือบ10ปีจะมีเรื่องคุยกันได้ขนาดนี้(ก็ผู้หญิงอะเนอะ)

แล้วจู่ๆเธอก็พูดถึงเพื่อนๆสมัยเรียน

ไข่ดาว: นี่แก ไปงานแต่งมิคปะ

มีรีน: มิคไหนวะ

ไข่ดาว: ก็มิคที่เป็นหัวหน้าห้องไง

มีรีน: หัวหน้าห้องเราชื่อมิคเหรอ

ไข่ดาว:อื้อใช่ไง อะไรเนี่ยแห้ง จำไม่ได้เหรอ แฟนเก่าแกนะ

โอวววถึงจะจำเพื่อนบางคนไม่ได้ แต่ลิสต์แฟนของมีรีนๆมั่นใจว่าไม่ลืมใครไปแน่ๆ

“เห้ยมั่วละแกเราไม่มีแฟนชื่อมิค” มีรินเอ่ยอย่างมั่นใจ

ไข่ดาว : จะบ้าเหรอแกตอนนั้นหวีทกันจะตาย (นางเริ่มขึ้นเสียงปนหมั่นไส้)

มีรีน : แกแหละบ้าเราไม่มีแฟนชื่อมิค มีรีนก็เริ่มหงุดหงิด 

มีรีนยอมรับนะว่าสมัยมัธยมก็แอบมีกิ๊กกั๊กกะเพื่อนๆกันแต่แน่ๆไม่มีคนชื่อนี้

แห้งแก จำไม่ได้จริงๆเหรอ ไข่ดาวจ้องหน้ามีรีนแบบมีเลศนัย   

“มิคนาย วิทวัส เอกอุดม(นามสมมุติ) จำได้ยัง”

อะแคกๆน้ำแทบพุ่ง “ เดี๋ยว ไข่ดาวเธอว่าไงนะ”

ไงหล่ะกว่าจะจำได้ ไข่ดาวแสยะยิ้ม

" ไข่ดาวเราเรียนโรงเรียนหญิงล้วน "

แล้วพบกันนะคะ^^

To be continued

วันนี้มีรีนมีเคล็ดลับเล็กๆน้อยๆมาบอกค่า  

ย้อนกลับไปหลายปีก่อนมีรีนเป็นคนที่มีปัญหาเรื่องดวงตา

เพราะด้วยงานที่ทำต้องใช้สายตาหนักหน่วงทีเดียว จึงเกิดปัญหาตาแห้งอยู่บ่อยๆมองแสงนานๆไม่ได้

ต้องพึ่งน้ำตาเทียมตลอด ก็ใช้มาเรื่อยๆแต่เอ๊ะมาสังเกตุอีกทีเวลาใช้น้ำตาเทียมก็จะมีน้ำตาเทียม

ไหลเลอะบริเวณใต้ตาเสมอก็ด้วยความเสียดายมีรินก็เอามาทาใต้ตาเสียเลย^^                                                                                      

จนพักหลังๆรู้สึกว่าใต้ตานุ่มชุ่มชื้นขึ้น ริ้วรอยเล็กๆก็ไม่ค่อยมีเออดีเนอะเลยพลิกอ่านคุณสมบัติของส่วนนผสมของน้ำตาเทียม

hydroxypropyl methylcellulose มีคุณสมบัติมีความหนืดช่วยหล่อลื่นดวงตาและบางยี่ห้อก็มีส่วนประกอบของ

กรด Hyaluronic acid ช่วยในการหล่อลื่น นั่นเองค่ะอุ้ยเลิศ

ไฮยาลูโรนิคแอซิด เนี่ยช่วยในเรื่องการทำให้เซลล์ผิวอุ้มน้ำได้มากขึ้นชะลอริ้วรอยแห่งวัยได้ดีเชียวแหละค่ะ

Create Date : 09 มีนาคม 2559 Last Update : 10 มีนาคม 2559 14:51:43 น. Counter : 367 Pageviews.		0 comments
Share Tweet