หัวใจ...จะทนได้อีกสักเท่าไหร่กัน มันผ่านมานานเท่าไหร่แล้วนะ ตั้งแต่เดือนตุลาปี 48 ได้... ไม่ได้อยากจำ แต่ทำไมต้องปล่อยให้คนที่เคยได้ร่วมกระทำเรื่องราวทารุณหัวใจของฉัน แสดงกิริยาท่าทางที่มันแสดงถึงการมาเหยียบย่ำหัวใจของฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า เมื่อไหร่ที่เรื่องราวแบบนี้จะจบสิ้นลง ที่เราเป็นอยู่ ความสุขที่เอ่อล้น แท้จริงแล้ว...มันล้นออกมาเพราะมีความทุกข์เศร้าดันมันออกมาใช่มั้ย มันจะต้องเป็นแบบนี้ไปอีกนานสักเท่าไหร่ ทำไมคนเราต้องเกิดมาเพื่อแย่งความรักของใครด้วยนะ เห็นคนที่ตกอยู่ในสภาพแบบเดียวกัน โดนแย่งชิงความรัก...น้ำตาฉันก็ไหลออกมาเลยทีเดียว เหมือนต้องอยู่ในวังวนอะไรสักอย่าง ไม่ได้เอ่ยโทษชะตา แต่โทษบางหัวใจ โทษที่มันบังอาจกล้าทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความซื่อสัตย์อาจจะไม่ใช่สิ่งเดียวที่เห็นและเป็นอยู่ มันอาจจะมีอะไรบางอย่างที่โหดร้ายแฝงเอาไว้ ภาพลวงตาเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา... แม้เราจะตั้งสติให้ยึดมั่นในความรักสักแค่ไหน ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเปลี่ยนแปลง แล้วประสาอะไรกับใจมนุษย์ ยากแท้ หยั่งถึง อย่างที่เค้าว่ากันมาจริง...จริง ............................................................................. ปล เพียงค่ำคืนที่เลวร้ายจะเลยผ่านไปด้วยความเชื่อมั่นศรัทธา   Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2552 10 comments Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2552 4:04:28 น. Counter : 327 Pageviews. Share Tweet

แวะเข้ามาเป็นกำลังใจให้นะคะ   โดย: nokkatua 8 กุมภาพันธ์ 2552 10:13:56 น.

อาจพูดได้เพียงว่า เป็นกำลังใจ นะคะ ทว่า ในความเป็นจริงแล้ว ใจของคุณเอง ที่สร้างกำลังใจอันแข็งแกร่ง สู้ๆ ค่ะ   โดย: สายลมอิสระ 8 กุมภาพันธ์ 2552 13:22:18 น.

ความรู้สึกนี้ เข้าใจเลยค่า เคยผ่านมาแล้วมันก็ผ่านไป ถ้าได้เจอคนดีๆที่ใจยอมรับ หัวใจจะได้รับการเยียวยาแน่นอนค่า เป็นกำลังใจให้นะคะ   โดย: กล้วยหอมรสนม 8 กุมภาพันธ์ 2552 13:59:44 น.

แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ สู้สู้นะคะ   โดย: fondakelly 8 กุมภาพันธ์ 2552 16:45:34 น.

เคยคิดเหมือนกันค่ะ ว่าหัวใจคนเราจะทนได้แค่ไหน มันเจ็บมากๆเลยเนอะ เรื่องความรักเนี่ย... อยากจะบอกว่า เวลาช่วยเยียวยาหัวใจเราได้ และก็ตัวเราเองเท่านั้น ที่จะช่วยเราเองได้ ลองมองลึกๆดูนะคะ ว่าบางทีไม่มีใครที่ทำเราหรอก เราต่างหากที่เอามีดพวกนั้นมาแทงตัวเองซ้ำๆ ซ้ำจน...เราต้องมาถามว่า เราจะทนได้แค่ไหนกัน จริงๆแล้วถ้าเราเอามีดนั้นออกไปได้... บาดแผลมันก็จะค่อยๆตกสะเก็ดไปเองนะคะ แน่นอนว่า ไม่มีใครทำให้บาดแผลนั้นมันหายไปได้ แต่ตัวเราเองที่ทำให้มันดีขึ้นได้นะคะ เราเคยเป็นเหมือนกัน .. มันไม่มีใครช่วยเราได้จริงๆ นอกจากตัวเราเอง สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า   โดย: justatry 8 กุมภาพันธ์ 2552 18:09:06 น.

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะค่ะ เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ   โดย: หมูอ๊วนอ้วน 8 กุมภาพันธ์ 2552 20:45:42 น.

กำลังใจที่ดีที่สุดคือคนที่อยู่ตรงหน้ากระจกนั่นเองแหละคะ... แต่ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้อีกแรงนะคะ... ไม่ผิดที่จะรักใครสักคน...โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทนแม้แต่ความรักจากเค้า...   โดย: idean (idean ) 8 กุมภาพันธ์ 2552 22:23:01 น.

แวะอ่าน...ยอมรับและเรียนรู้...ได้นะคะ...เป็นกำลังใจให้คะ...   โดย: meddin 9 กุมภาพันธ์ 2552 20:59:18 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ....เป็นกำลังใจให้นะค่ะ....   โดย: หมูอ๊วนอ้วน 10 กุมภาพันธ์ 2552 21:01:07 น.

-nokkatua ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ -สายลมอิสระ ตอนนี้ก็เริ่มเรียนรู้ที่จะให้อภัยและให้กำลังใจตัวเองค่ะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ -กล้วยหอมรสนม เวลาค่อย ๆ ทำให้อะไรดีขึ้น ทบทวนตัวเองและมีกำลังใจมากขึ้นค่ะ -fondakelly ขอบคุณมากค่ะ -justatry ขอบคุณนะคะ ตอนนี้ก็คิดเช่นกันค่ะ ต้องหยุดทำร้ายตัวเองด้วยการคิดในแง่ดี และให้กำลังใจตัวเองเยอะ ๆ ค่ะ -หมูอ๊วนอ้วน ขอบคุณที่แวะมาบ้านสองรอบเลยนะคะ มีกำลังใจขึ้นมาก ๆ แล้วค่ะ ยังคงเชื่อมั่นในความรักอยู่ -idean ขอบคุณที่แวะมานะคะ ่ต่อไปนี้จะพยายามทำให้ได้ค่ะ   โดย: กล่องความฝันของลูกแกะ 11 กุมภาพันธ์ 2552 0:09:31 น.