หลังจากที่เราได้กลับเข้าไปทำงานต่ออีกรอบในโรงเรียนอนุบาล

เวลาผ่านมาได้ 10 วัน

มีอะไรหลายอย่างเปลี่ยนแปลงไป

อย่างแรกก็เด็กน้อย2คน ที่เราเคยอยู่ฝึกงานด้วยในระดับอายุ3-4 ขวบ

ได้ย้ายชั้นเรียนไปอยู่ระดับ 5-6 ขวบ ถึง 2 คน

แล้วก็เด็กน้อยที่เคยอยู่เนอสรี่ ก็ย้ายเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่

อยู่ห้องในระดับ3-4ขวบ ซึ่งเค้าเป็นเด็กน่ารักมากตัวนิดเดียว

อายุ3 ขวบแล้ว พูดรู้เรื่องด้วยไม่งอแง นอกจากว่าไม่สบายเท่านั้น

ซึ่งก็เป็นเรื่องธรรมดาเมื่อเด็กๆไม่สบายก็จะพากันงอแง

วก....ลับมาที่เด็กน้อยที่เราจะกล่าวถึงคนนี้ดีกว่า

ถือได้ว่าเป็นเซียน"จอมเกเร" คนหนึ่่งมีนามกรว่า เจ้ามาคุส

ตั้งแต่ย้ายขึ้นไปอยู่กับเด็ก 5-6 ขวบ ทำให้เค้ามีปัญหา

เพราะนิสัยเกเร ตีเพื่อน แกล้งเพื่อนทุกวัน

ไม่มีใครปราบเจ้ามาคุส....ลงได้ดี เท่ากับครูพี่เลี้ยงเก่า

ที่เค้าเคยอยู่ด้วยกันมาก่อน

 งี่เง่าเมื่อไรเจอครูพี่เลี้ยงคนนี้ปราบ

เจ้ามาคุสก็พอจะเล่นแบบไม่ค่อยตีเพื่อนคนอื่นได้นานหน่อย

แต่พอย้ายมาอยู่ระดับเด็กโต

ครูก็จะไม่ก้าวก่ายหน้าที่กัน ดังนั้นจึงไม่มีใครปราบเซียนได้สักที

ทุกวันเรามาทำงานแต่เช้า

ช่วงเช้าๆนี่ครูยังไม่ค่อยมากันเยอะ หน้าที่ต้องดูแลเด็กทุกระดับ

ก็กลายเป็นเราไปซะงั้น เวรเช้านี่จะมีครูมาแค่ 2 คน

แต่เด็กๆนี่สิทยอยมากันเรื่อยๆ บางวันครู2คน ก็ดูแลเด็กได้ไม่ทั่วถึง

  พอเพื่อนๆทยอยมากัน....เราจะเห็นเจ้ามาคุส....วิ่งถามเพื่่อนเพื่อขอเล่นด้วย

แต่พอวิ่งไปถามใคร เค้าก็เซโน....กันหมดทุกคน

คราวนี้....เซียนเกเร เกิดอาการเศร้าค๊าบ

ตาแดงก่ำ เหมือนจะร้องไห้วิ่งมาหาเรา แล้วก็บอกว่า

ไม่มีใครเล่นกับชั้นเลย ฮือ ๆ ๆ

ต่อมน้ำตาแตกต่อหน้าเรา อ่าวเวงกำ

เราก็เอาเค้ามากอดแล้วก็บอกว่า ใจดีสู้เสือ(น้อย) "เป็นเพราะว่าเธอชอบตีเพื่อน"

"ทำให้ไม่มีใครอยากเล่นกับเธอ"  ถ้าเธออยากเล่นกับเพื่อนๆ

เธอก็ต้องหยุดตีเพื่อน เค้าก้บอกว่า "ฉันไม่ได้ตี"

ถ้าไม่ได้ตีเพื่อนๆทำไมเพื่อนๆถึงร้องไห้

???????

ทำไมเธอถึงตีเพื่อน?? เราถามกลับไปอีกรอบ

เจ้ามาคุสตอบว่า "ฉันตีเพื่อนเพราะฉันอยากตี"

โอยดูเซียนน้อยตอบมาสิ

เซียนเกเรตอบเราเสร็จก็ วิ่งหนีจากเราไปยังไม่ทันไร

เค้าก็เอาเท้าเตะ ของเล่นเพื่อนให้พังทลายลงซะงั้น

เพื่อนก็ร้องไห้จ้า ฟ้องเรา

เอาแล้วสิเจอเซียนเกเรป่วน

เราเรียกเค้ากลับมาต่อของเล่นคืนเพื่อน

เค้าก็ไม่มา ต้องไปลากตัวมา ดิ้นด๊องแด๊ง ๆ ๆ

ครูเก่าเห็นเราจับมือเค้ามาก็บอกกับเราว่า

เธอคงต้องกรอกยาแก้ปวดหัวเพราะเค้าไปอีกนาน

  เราฟังก็หัวเราะ พร้อมกับพูดว่า

แสดงว่าก่อนหน้านี้พวกเธอก็คงกรอกยาแก้ปวดหัวเหมือนกันสินะ

ฮ่า  ๆ ๆ จบลงด้วยเสียงหัวเราะ