Group Blog All Blog
|
ห่่างหายไปนานมัวแต่ไปหัดเป็นแม่ค้า ใช่แล้วจ้ากำลังหัดเป็นแม่ค้า(สมัครเล่น) หลังจากที่ทำขนมเปียะไปแจกเค้ากินกันเรื่อยๆ ต่อมาก็ลองทำขายดูในเฟส เพื่อนๆเห็นก็สั่ง หลังไมค์กันมาอุดหนุนบ้าง เริ่มรู้สึกสนุก เพลินกับการทำขนมมาก ทำให้ไม่เบื่อ ไม่เหงา พอเป็นรายได้เสริม อย่างน้อยก็พอมีเงินเพิ่มค่าขนม ให้หลานๆ อีกสักนิ๊ดนุง  แพคนี้ทำเป็นของกำนัลให้เพื่อนที่ทำงานเก่าที่ช่วยหาลูกค้าให้  แพคแบบนี้คือที่ทำขาย ต่อมาก็ทำเค้กฝอยทองจ้า อันว่าเค้กฝอยทองนี้จะว่่าเราเชย ก็ว่าได้นะ เพราะอยู่เมืองไทยไม่เคยได้กินอ่ะ กินเค้กของลิตเติลโฮมก็ออกจะบ่อย ก็ไม่เคยได้เห็นเค้ามีเค้กฝอยทองขายหง่า แต่มารู้จักเค้กฝอยทองก็เมื่อตอนเม้าท์กันกะลูกสาว เค้าเล่าว่าวันนี้ไปกินเค้กฝอยทองมาแม่ อร่อย..........มาากกกกกกกกก เราก็มันเป็นไงฟระ เค้กฝอยทอง จากเมืองไทยมานาน กลับไปเมืองไทยก็ ไม่ค่อยบ่อย ทำให้ตกเทรนด์เค้กฝอยทองไปเสียนีกระไร สมอสั่งการเลยว่าหัดทำเค้กฝอยทองเลย แต่แหม....ที่นี่ราคาก็ใช่ย่อย แพคนึง 25 โครน ไปร้านไทย 2 หนแต่ก็ไม่ซื้อ คิดในใจว่ากัดฟันเก็บเงิน(ค่าพัสดุ)อีกสักหน่อย แล้วจึงโทรไปสั่งลูกสาว ให้หาซื้ออุปกรณ์พวกถุงแพคขนม แล้วก็กรวยทำฝอยทอง ส่งมาให้แม่ทีเดียวพร้อมกันเลย ..... พอได้รับของก็ร้อนวิชา หัดทำฝอยทอง ทำหนแรกรู้สึกว่าน้ำตาลมันเกาะมาก แต่ก็อร่อยอยู่นะ ยังกะเรื่องน้ำและน้ำตาลไม่ค่อยถูกมั้ง ทำให้ฝอยทองมีคราบน้ำตาลเกาะมากเกินพิกัด   จากนั้นมาก็เข้าไปหาสูตรเค้กฝอยทองมาลองทำดู ไปได้สูตรของบล๊อคคุณตวง ขอบอกเลยค่ะว่าสูตรเค้า ทำได้อร่อยมั่กๆๆ ต้องขอบคุณเจ้าของสูตรมา ณที่นี้ด้วย     
สุดยอดน่าทานค่ะ
 โดย: tuk-tuk@korat
 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2556 เวลา:15:02:20 น.ป้าพรรณขา
ทั้งขนมเปี๊ยะและเค้กฝอยทองน่าทานมากค่ะ ป้าพรรณทำเองทุกขั้นตอน กระทั่งผลงานออกมาลงตัวและสวยมาก ชื่นชมป้าพรรณในเรื่องความตั้งใจจริงและฝีมือค่ะ โหวต และ like ค่ะ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ประนม Food Blog ดู Blog ........................ ดีใจที่ป้าพรรณเพลิดเพลินและสนุกกับการทำขนมค่ะ ต๋าจะแวะมาอีกนะคะ    โดย: Sweet_pills
วันที่: 30 พฤศจิกายน 2556 เวลา:0:45:20 น.ขอบคุณค่ะพี่ตุุ๊ก
ขอบคุณค่ะน้องต๋า เหนื่อยฝุดๆๆเลยจ้า พอเห็นเงินมองเห็นค่าเทอมหลานอยู่รำไรแล้ว โดย: พรรณ IP: 94.145.109.245 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2556 เวลา:2:43:39 น.
สวัสดีค่ะ
ขอแนะนำตัวเองก่อนนะค่ะ ชื่อ อ๋อยค่ะ แต่งงานมาอยู่ญี่ปุ่นได้ เกือบจะ 1 ปี แล้วค่ะ ปัจจุบันเป็นแม่บ้านค่ะ และก็ไปเรียนภาษาญี่ปุ่นวันละ 2 ชั่วโมงค่ะ เข้ามาเห็นบล็อคนี้แล้ว ขอติดตามเพราะรู้สึกว่าคอเดียวกัน คือ อ์อยช่วงนี้หัดทำขนมเปี๊ยเหมือนกันค่ะ ครั้งแรกทำเมื่อเดือนพฤษภาคม ...ทำออกมาค่อนข้างพอใจค่ะ แต่เมื่ออาทิตย์ที่แล้วทำออกมาแล้วไม่ได้เรื่องเลยค่ะ มีปัญหาคือว่า ช่วงนี้อากาศที่ญี่ปุ่น เข้าฤดูหนาวแล้วค่ะ ตอนที่นวดแป้งพักไว้และใช้ผ้าขาวบางชุดน้ำคลุมไว้... และกลับมาทำ ปรากฏว่า แป้งแห้งแข็ง ปันไม่เป็นรูปเป็นร่างเลยค่ะ ขอรบกวน แนะนำวิธีทำให้แป้งนิ่มด้วยนะค่ะ ขอโทษนะค่ะ ที่เพิ่งเจอครั้งแรกก็รบกวน แล้ว  อ๋อยก็อยากฝึกทำขนมเพราะมีเวลาว่าง อยู่ และเพื่อขจัดความเหงา คิดถึงบ้านที่ไทย ก็เลยอยากหาอะไรทำบ้างจะได้ไม่ฟุ้งซ่านค่ะ รบกวนด้วยนะค่ะ / ขอขอบคุณมากค่ะ  โดย: Ooy1_chan
วันที่: 8 ธันวาคม 2556 เวลา:10:10:56 น.ยินดีให้คำแนะนำปรึกษาจ้า แป้งแห้งนี่ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะส่วนผสมน้ำน้อยไปตั้งแต่ตอนตวงรึปล่าวเอ่ย เพราะป้าพรรณเคยเป็นเหมือนกันตวงผิดผลคือแป้งแห้งปั้นไม่ได้ ทำขนมเปียะเนี่ยต้องระวังเรื่องส่วนผสม เครื่องตวงชั่งที่บ้านก้ประท้วงบ่อยตวงขาดๆเกินๆก็มี ป้าพรรณก็อาศัยว่าเริ่มจะชำนาญในการทำถ้าตอนนวดรุ้สึกได้ว่าแป้งแห้ง ก็จะผลมน้ำสัก 2 ชต.กับน้ำมันสักติ๊ดนุง ผสมกันไว้แล้วนำมาหยอดไปในแป้งทีละครึ่งช้อนโต๊ะ นวดๆไปถ้าแป้งยังไม่นิ่มก็เติมอีกเติมทีละน้อยๆนวดๆๆจนมันนิ่มนั่นแหละค่ะ น้ำที่เหลือก็ทิ้งไป ส่วนแป้งถ้าเหลวไปนี่สันนิษฐานได้ว่าใส่น้ำเกินอัตราส่วนค่ะ ก็ผสมแป้งบัวแดงลงไปทีละช้อนโต๊ะแล้วก็นวดๆกะว่าไม่ติดมือก็ใช้ได้ ป้าพรรณเจอมาหมดแล้วเรื่องแป้งเหลว แป้งแห้ง โทษเครื่องชั่งที่บ้านไม่ทำงานไว้ก่อนเลย5555
โดย: ป้าพรรณ (ประนม
) วันที่: 29 มกราคม 2557 เวลา:0:54:53 น. |
ยืนงงในดงครัว
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ชื่อ (ป้า)พรรณ หรือ เหน่ง นะค่ะ เริ่มต้นชีวิตคู่ใหม่ในครั้งนี้ ด้วยวัย 40 กะรัต กามเทพตั้งใจทำงานมากเลยอะ ป้าพรรณ แค่มาเที่ยวเดนมาร์กครั้งแรก โดยมาในฐานะแขกเชิญของน้า ให้มาเที่ยว เดนมาร์ก แต่....เอาเข้าจริงต้องกลาย เป็นเด็กเสริฟอาหารในร้านของน้าเราเอง มากว่าเที่ยว ฮ่าๆ นั่นแหละกามเทพทำงาน ตอนได้เป็นเด็กเสริฟ(จำเป็น)ที่โต๊ะสามี ปิ๊งๆๆ กัน สุดท้าย 2 ปีผ่านไป ได้แต่งงานกัน มาอยู่เดนมาร์ก ก็เลยอยากจะบันทึกเรื่องราวชีวิตในต่างแดน เพื่อเก็บเอาไว้อ่านย้อนหลัง เมื่อเราแก่ตัวไป จะได้รู้ว่า ช่วงชีวิตหนึ่งที่ห่างหายจากครอบครัวอันเป็นที่รัก มีเรื่องราวอะไรน่าจดจำบ้าง แม่เป็นยังไง ลูกๆเป็นยังไง ใครเศร้า สุข ทุกข์ใจ เรื่องราวที่เข้ามาดี ร้าย อย่างไร? บันทึกไว้เพื่อจดจำกับเรื่องราว พื้นที่ห้องน้อยๆแห่งนี้... เป็นเสมือนสมุดบันทึก เรื่องราว เหตุการณ์ต่างๆที่พบเจอ หรือแม้กระทั่งเพื่อเก็บบันทึก ถึงอาหารของแม่ที่พร่ำ(บ่น)สอนให้เราทำ ซึ่งก็พอจะทำเป็นอยู่บ้าง อาหารไทยได้จากแม่ อาหารจีนได้มาจากแม่สามีเก่า แต่ด้วยความที่เราไม่ค่อยเอาใจใส่ หรือในรักการทำอาหารเหมือนแม่ ทำให้ต้องมาหัดเรียนรู้ อาหารบางอย่างจากเพื่อนบ้านชาวบล๊อคแก๊งค์ด้วยกัน ก็หลายท่าน ขอบคุณทุกท่านที่พากันทำฮาวทู ทีละขั้นตอน สอนอย่างจริงใจ และให้อย่างจริงใจ ขอบคุณชาวบล๊อคแก๊งค์ ที่แบ่งปันสูตรอาหารต่างๆ ไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ และสุดท้ายขอบคุณสำหรับทุกๆท่านที่คอมเม้นท์ไว้ให้ค่ะ และขออภัยด้วยหากไม่ได้ไปเม้นกลับ เนื่องด้วยไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยๆเหมือนเก่า 
Friends Blog
Link |
||||||||||||
