Welcome to my world : Enjoy my Life
<<
กรกฏาคม 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
23 กรกฏาคม 2551

เพื่อน....กูรักมึงวะ....

เพื่อน....กูรักมึงวะ




อะ...อะ......อย่าเข้าใจว่าเจ้าของบ้านไปแอบชอบใครนะคะ

เพราะที่ผ่านมาก็เข็ดเหลือเกินกับเรื่องความรัก เหอๆๆ


ชื่อบล็อคนี้ มันเกี่ยวกับชีวิตช่วงที่ผ่านมาของตาลเองคะ

ช่วงที่หายไป เป็ฯช่วงที่มีเรื่องราวเยอะแยะมากมายเข้ามา

ไม่ว่าจะเป็นการเตรียมเอกสารเพื่อไปเป็นกะเหรี่ยงต่างแดน

เตรียมสอบภาษาอังกฤษ( ยากมาก สำหรับหัวสมองอย่างตาล )

ชีพจรลงเท้า เดินสายประชุมตลอด

เหมือนเป็นช่วงหนึ่งที่ขี้เกียจอัพเดตเรื่องราวต่างๆไว้ เพราะมันมีทั้งทุกข์สุดๆ

แล้วก็สุขปะปนกันไป......



เวิ่นเวอมานาน.................เข้าเรื่องเลยดีกว่า



ช่วงที่เลิกกับอดีตแฟน ตาลก็จะอยู่กับกลุ่มเพื่อนสมัยป.ตรี ซึ่งก็มีแต่ผู้หญิง

มีทั้งหญิงแท้ เลส แล้วก็ทอม เราก็คบกันแบบเพื่อนธรรมดา

เพราะรู้จักกันมานาน ก็ไปเที่ยว เดินเล่นกันตามประสา

มีจับไม้จับมือกันบ้าง เพราะเราต่างก็คิดว่าไม่ได้คิดอะไรกัน

มีการแซวเล่นกันบ้าง มีความห่วงใยให้กันเพราะป็นเพื่อนกัน

พอนานๆไป ตาลเริ่มเห็นความผิดปกติของเพื่อนคนหนึ่ง

เวลาตาลไปหาเค้าที่ทำงาน เค้าก้จะเปลี่ยนเพลง

เป็นเพลงที่มีเนื้อหาว่า รักเกินเพื่อน รักไม่ได้

เค้าเริ่มโทรมาตอนดึกๆ แล้วตัวตาลเองไม่ชอบคุยโทรศัพท์ดึก ตาลก็ไม่รับ

ยกเว้นว่าถ้าอยากคุยกับใครก็จะโทรไปหาเค้าเอง

ก็เริ่มแปลกๆแหละ เวลาเจอกันก็จะมีดอกไม้ให้ แม้ไม่ใช่ดอกไม้ที่แพงอะไร

ก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าให้เราเพราะอะไร

เวลาที่เราไปเที่ยวกับเพื่อนแล้วไปใกล้ๆกับที่ทำงานเค้า

เค้าก็จะรอ เพื่อจะเจอเรา ซึ่งบางครั้งเราก็อยากอยู่กับเพื่อนมากกว่า

เวลาเค้าโทรมาแล้วเราไม่รับ เค้าก็จะโทรมาหาอีกในวันรุ่งขึ้น

ตาลก็เลยเริ่มปรึกษาเพื่อน เพราะไม่อยากให้ สิ่งที่เราคิดเป็นจริงขึ้นมา

เพราะถึงแม้ความรักที่ผ่านมาของตาล มันจะไม่สวยงาม

แต่ตาลก็ไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วยกัน

ตาลเริ่มทำตัวไม่ถูก เริ่มคิดว่า เราผิดหรือเปล่าที่ให้ความสนิทมากเกินไป

ตาลไม่คิดว่าสิ่งต่างๆที่เราปฏิบัติต่อกัน มันจะทำให้ความรู้สึกเปลี่ยน

เพราะเค้าก็เห็นว่าตาลก็เป็นแบบนี้กับทุกๆคน

ที่เป็นผู้หญิงทางร่างกายเหมือนกับตาล

เค้าก็ยังโทรมาอีก ทั้งๆทีเคยบอกไปแล้วว่าไม่ชอบคุยโทรศัพท์ ตอนกลางคืน

เวลารู้ว่าเราไปเที่ยวก็จะโทรมาถาม

ตาลก็ไม่ค่อยจะชอบเท่าไร รู้ว่าเป็นห่วง แต่บางครั้งต้องมีความความพอดี

ต้องมีระยะห่างกันบ้าง

ช่วงหลังๆ ตาลเลยเริ่มห่างออกไป ไม่ใช่ว่าไม่อยากคบเป็นเพื่อน

แต่ตาลอยากให้เค้าได้ใช้ความคิด ได้มีช่วงเวลาให้รู้ว่า จริงๆแล้วเค้ารู้สึกอย่างไรกับเรา

บางครั้งความหวั่นไหว อาจทำให้เราไม่ได้ใช้ใจวัดความรู้สึกจริงๆก็ได้

พอเริ่มห่าง เค้าก็บ่นกับเพื่อน ว่าถ้าตาลมาเจอจะทำตัวให้น่าสงสารที่สุด

งง งง เพื่ออะไร......ไม่เข้าใจ

แล้วเค้าก็บางว่า เราทำให้เค้าเสียความรู้สึก ไม่ชอบเค้าก็ไม่เห็นเป็นอะไร

น่าจะทำตัวเหมือนเดิม น่าจะมาหาเค้าเหมือนเดิม






ช่วงที่ไม่ได้เจอกัน ก็จะได้เจอกันผ่านทาง MSN บ้าง

แต่สิ่งที่ทำให้ตาลกังวล + หลอนๆ คือชื่อเอมเค้า จะทำให้เราคิดตลอดเวลา

ชื่อเล่นจริงๆ ที่คุณแม่ตั้งให้ คือ น้ำตาล
(ไม่ใช่สีน้ำตาลนะคะ ถึงแม้ตัวจะดำ เหอๆ )

ใครได้เข้ามาอ่านก็ลองๆคิดตามนะว่า ตาลคิดมากไปเองหรือเปล่า

เค้าจะขึ้นชื่อเอมว่า

1. สารให้ความหวานนั้นหายไปไหน......

2. เส้นกั้นบางๆระหว่างน้องรัก---------------รักน้องแล้ว

3. สารให้ความหวาน เพียงผ่านมาให้ได้รับรู้ว่ารสชาติเป็นอย่างไร แล้วสารนั้นก็จางหายไป

4. ถ้าพูดเร็วกว่านี้ ผลลัพท์จะต่างกันไหม


คือตาลยอบรับแบบเข้าข้างตัวเองเลยว่าเกี่ยวกับตาลแน่ๆ

เพื่อนตาลที่ทำงานที่เดียวกับเค้าก็บอกว่า เค้าบอกแล้วว่าเค้าชอบตาล

เซ้นเรายังดีอยู่ เพราะเพื่อนคนนี้บอกว่าตาลคิดมาก



ตาลเข้าใจว่า การเป็นคนถูกชอบ กับ การเป็นคนไปชอบ นั้นต่างกัน

ตาลก็เล่าความรู้สึกของตาลในอีกมุมหนึ่ง ส่วนเค้าก็คงเป็นความรู้สึกอีกมุมหนึ่ง

แต่ตาลก็ทำตัวไม่ถูกจริงๆ

แล้วเหตุการณ์ดันเกิด ช่วงที่ตาลยุ่งๆพอดี ก็เลยทำให้ยิ่งไปกันใหญ่

แต่พอสองอาทิตย์ ได้มีโอกาสเจอกัน ตาลก้ทักทายไป แต่เค้ากลับเงียบ

แล้วก็หลบหลังเพื่อนตาลอีกคน ตาลงงงงงงงงง



จะเอายังไงเนี่ย พอเจอก็ไม่กล้าพูดกับเรา แต่พอไม่เจอก็บอกว่า เราทำตัวไม่เหมือนเดิม


ช่วงนี้ก็ไม่ได้เจอกันเลย เพราะตาลไม่ค่อยได้ไปไหน ทำงานเสร็จก็กลับบ้าน



ทุกวันเอมเค้าก็ยังอะไรแปลกๆให้ได้เห็น

จริงๆ น่าจะกลับมาคุยกันได้เหมือนเดิมเนอะ

แต่ถ้าเยอะเกินไปก็คงไม่ดี ตาลอะไม่คิดหรอก แต่เดี๋ยวเค้าคิดอีก

ตอนนี้ก็คงต้องใช้เวลานิดหนึ่ง เพราะจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมแบบทันทีมันคงยาก



ให้เวลากับตัวเอง จะได้รู้ว่า จริงๆแล้วแค่หวั่นไหว หรือ ชอบจริงๆ

แล้วต้องลองถามใจตัวเองว่า กลับมาเป็นเพื่อนเหมือนเดิมได้จริงหรือเปล่า




















ปล.ตาลไม่ได้สวยนะคะ ไม่คิดเหมือนกันว่าจะมีคนมาชอบคนบ้าๆอย่างตาลได้

ปล. อีกครั้ง ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับเพื่อนๆที่ได้เข้ามาอ่าน จะทำยังไงคะ


ปล. อีกสักที ยังไม่สามารถทำบล็อกให้สวยได้เลย ต้องพยายามต่อไป


ขอบคุณทุกคนที่หลงเข้ามาอ่านนะคะ

อีกหน่อยบล็อคนี้ น่าจะมีภาพกับเรื่องราวการใช้ชีวิตต่างแดนมาให้อ่านกันค้า.... อีกไม่กี่เดือนคะ ถ้าเจ้าของบ้านไม่ขี้เกียจ 555+++






กลับไปปั่นงานต่อแล้วค่า......................


.............................................


......................................



...................................................






Create Date : 23 กรกฎาคม 2551
Last Update : 23 กรกฎาคม 2551 15:56:32 น. 4 comments
Counter : 454 Pageviews.  

 
เอออ............เข้ามาอ่านของตัวเอง


ยาวววววววววววววจริงๆ


เหอๆ



โดย: น้ำตาล (ladysugar ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:58:42 น.  

 
รักแท้หายาก แต่เพื่อนแท้หายากกว่า

เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ


โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 23 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:05:00 น.  

 

confrim ว่า ยาวววววววววววววจริงๆ ( ล้อเล่นน่ะ )

นึกถึงตอนที่ เลี้ยงส่งเพื่อนที่ลาออกไป ก่อนแยกย้ายกันกลับ มันพูดว่า.........

เพื่อน...........นี่แกๆ แกรู้ป่ะ ว่า ตลอดเวลา ชั้นรู้สึกยังไงกับแก

ข้าพเจ้า.......อืมมม ชั้นเข้าใจ แต่ถ้าชั้นรู้สึกเหมือนกับที่แกรู้สึกกับชั้น แกคงไม่เป็นเพือ่นชั้นมาถึง 5 ปี หรอกนะ
เฮ้ย.....เป็นแฟนน่ะ เลิกได้ แต่เป็นเพือ่นน่ะ ชั้นเลิกไม่ได้หรอกนะ

เพื่อน...........โห แก ชั้นซึ้งว่ะ ( หรือ อึ้ง ก้อไม่รู้ ) 55555


โดย: มาเฟียหัวใจง้องแง้ง วันที่: 23 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:35:36 น.  

 
ชอบเพื่อนตัวเองเหมือนกันฮ่าๆๆ แต่ว่าก็คิดได้ว่าเป็นเพื่อนกันดีกว่ามั๊ยเนี๊ยะ คำตอบคือใช่ค๊าบ มีรัยเราคุยกันได้ทุกเรื่องจริงๆ



โดย: lovemiss วันที่: 23 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:37:25 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ladysugar
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ก็แค่คนมีฝัน
มีความหวัง....
ว่าสักวันจะเป็นจริง
...
........
[Add ladysugar's blog to your web]