วุ่นวาย สอบ CU TEP จนถึง เป็นโรคต่อมน้ำเหลืองโต

วันนี้เข้ามาอัพบล็อค อีกครั้ง หลังจากมีสาว แวะเวียน เข้ามา แซว บ่อยย


ถึงความร้างราของบล็อค


ไม่ได้แก้ตัว แต่ก็เหมือน ที่ไม่ค่อยได้อัพ เท่าไหร่ เพราะ.....



1. เพื่อนสาวสุดเลิฟฟ กลับมาจากออสเตรเลีย ช่วงต้นเดือน เพื่อมาป่วนร้านค้า และสร้างกระแสความสดชื่น สดใส ย้อนอดีตได้มากทีเดียว



2. ช่วงกลางเดือน เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เจ้าของบล็อค มีสอบ CU TEP ที่จุฬา อ่านหนังสืออย่างแน่วแน่ ...ยังไงก็หนีภาษาอังกฤษไม่พ้นจริงๆ เป็นประสบการณ์ครั้งแรก กับ CU TEP ที่มีอุปสรรคเหลือหลายกว่าจะได้สอบ...


เริ่มจากกก ขึ้นรถเมล์ผิดสาย ไปไม่ถึง รถไฟฟ้า BTS ที่สถานี วงเวียนใหญ่ เลยลงกลางทางต่อรถกระป่องคันจิ๋วไปแทน (อันนี้โง่เองอ่า...ไม่เช็คให้ดี – อารมณ์ปกติ ยังมีเวลา ไปทันชัวร์)



พอลงจากรถไฟฟ้าปุ๊ป ด้วยความว่าไม่รู้จักตึกที่จะไป ในมหาลัยจุฬาอันกว้างใหญ่ แถมมีสองฝั่งอีกต่างหาก นอกจากนี้พยายามหาแผนที่ตึกนี้แล้ว หาไม่เจออ่ะ (ก็เค้าเด็กแม่โดมนี่นา --- ชิ อย่ามาแก้ตัวน่า) คิดว่ารถตุ๊ก ตุ๊ก เจ้าถิ่นต้องรู้แน่ เพราะคราวที่แล้วที่มาสอบก็อาศัย พี่เจ้าถิ่นให้ไปส่งถึงที่



--- แต่ พี่ตุ๊ก ตุ๊ก คนนี้ไม่รู้จัก เราก็ถามแล้วว่ารู้จักไหม เพราะเราไมรู้จักนะ พี่แกก็พยักหน้า รับเราขึ้นรถ


ปรากฏว่า พาขับวนหาตึกอยู่นานมาก ไม่รู้จักทาง ไม่รู้จักถามแต่แรก
ซึ่งเราก็บอกแต่แรกแล้วว่าอยู่ฝั่ง ตรงข้ามกับอุเทนถวายค่ะ ทีแรก พี่แกก็พาไปฝั่งนั้น ถามยามเดินไปมา ก็บอกไม่รู้จัก อยู่ฝั่งโน้นมั้ง แต่เราก็บอกย้ำไปแล้วว่า อยู่ฝั่งนี้ ให้ถามเจ้าหน้าที่อีกที


พี่แกก็ยังมาขับรถข้ามฝั่งไปอีก พอไปถึงเวลารับบัตร ถามเจ้าหน้าที่ บอกว่าอยู่ฝ้างนู่นครับ....

เป็นไงล่ะ.. ต้องขับวนอีกรอบแล้ว ครั้งนี้ ไม่ยอม พอข้ามฝั่งมาได้ให้จอดเลย และก็ลงตรงริมถนน


กะว่าจะเดินเข้าไปถาม และหาตึกเองก็ได้ เซ็งจิตต สุดๆๆ เริ่มอารมณ์เสียแล้ววววว



จ่ายเงินไป 30 บาทที่ตกลงกันไว้ ......เรียกมากกว่าก็ไม่ให้ ถือว่าเป็นความผิดที่อยากรับผู้โดยสารทั้งที่ไม่รู้จักทาง และไม่รู้จักถามทาง จ่ายเสร็จ เดินเข้าจุฬาเลย ไม่หันกลับไปมอง ชิ....


ต้องทำอารมณ์ สงบไว้.... ต้องสอบ....สงบไว้......สมาธิเกิด



เท่านี้ไม่พอ พอไปถึงหน้าห้องสอบ เจ้าหน้าที่คุมสอบ เดินมาประกาศว่า ..

“ใครใส่กางเกงยีนส์ ห้ามเข้าสอบนะครับ”

เออ... วันนี้ใส่กางเกงผ้า แต่ลายมันดูยีนส์ เป็นสีดำ คงไม่เป็นไรมั้ง ตอนเดินเข้าห้องสอบเจ้าหน้าที่ให้เข้านะ นั่งรอไปสักพัก มีเจ้าหน้าที่ผู้ชายเดินเข้ามา ตามถึงที่นั่งว่า

“ใส่ยีนส์ครับ.. ห้ามเข้าสอบ”


“เออ..ขอโทษนะค่ะ กางเกงมันเป็นผ้าค่ะ แต่ลายคงดูเหมือน อีกอย่างเป็นเอวยางยืดด้วยนะค่ะ จะดูไหม????”


“ไม่ล่ะครับ แต่ยังไงรบกวนไปรอข้างนอกก่อนนะครับ”


“...” (เฮ้ออออ เย็นไว้... )



มายืนรอหน้าห้องสอบ ที่เจ้าหน้าที่คอยโทรหาอาจารย์ผู้ใหญ่ ปรึกษาว่าจะให้เข้าสอบ หรือไม่


ยืนด้วยอารมณ์สงบ คิดบวกๆๆ ยังไงก็ได้เข้าอยู่ดี คนมาสอบใส่ยีนส์ เกิน 20 คน ลองคูณดู 20 * 600 ทางสถาบันจะได้เงินฟรีๆ ไปเท่าไหร่ ถ้าไม่ให้เข้างานนี้มีโวยยยย ขอคืนเงินแน่นอน


ทำไมน่ะหรอ??? ไม่ได้ตั้งใจผิดกฏ และจะมาทวงสิทธิ์นะ



แต่เพราะว่า กฏเรื่องห้ามแต่งยีนส์นี้ เพิ่งมี เอา การสอบครั้งนี้ครั้งแรกน่ะสิ และแน่ใจว่า ตอนที่สมัครผ่านทางเวบ จ่ายเงิน ก็เข้าไปอ่านกฏระเบียบทุกอย่างเรียบร้อย การเตรียมตัว ดินสอ 2B ปากกา ไม่มีระเบียบเรื่องห้ามการแต่งตัวเลย เจ้าหน้าที่บอกว่าเพิ่งมีประกาศที่เวบครับบบบ



(คิดในใจ) เออ... ขอโทษนะค่ะ พอสมัครเสร็จ ได้รับจดหมายเลขที่ใบสมัครเรียบร้อย ก็ไม่ได้เข้าไปเช็คเรื่องรายละเอียดข้อบังคับค่ะ เพราะไม่มีความจำเป็น ทุกอย่างเสร็จสมบูรณ์จากที่ได้รับจดหมายยืนยันและสามารถมาเข้าสอบได้


การที่สถาบันทำแบบนี้มันไม่ยุติธรรมใดๆ ทั้งสิ้น การประกาศกฏข้อบังคับ ควรเกิดขึ้นในช่วงระเบียบก่อนที่จะสมัครสอบ และหากมีการเปลี่ยนแปลงกฏข้อบังคับใดๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างและก่อนการสอบควรแจ้งเป็นจดหมายไปพร้อมกับใบยืนยันข้อมูลการเข้าสอบ เพราะคนสมัครสอบนั้นมีทั้งเด็กวัยเรียน นักศึกษา คนทำงานมากหลาย จากอายุ 20 ต้นๆ ไปจนถึง 40 กว่าปี (อันนี้เห็นคุณพี่คนนึง ใส่ยีนส์และดูมีอายุมาเข้าสอบค่ะ) และมีจำนวน หลายร้อยคน การเปลี่ยนแปลงใดๆ ควรคำนึงถึงผู้รับสาสน์ ให้รับรู้ทั่วกันอย่างทั่วถึง... ไม่ใช่มีแค่ในเนต ...ไม่ใช่มาให้รู้ก่อนเข้าสอบ และจะไม่ให้สอบบบบ


ตอนนั้น รู้สึกผิดหวังกับระบบของสถาบันพอสมควร ถึงกฏระเบียบที่ดูไม่ค่อยมีเหตุผล เพราะไม่ได้หมายความว่าคนใส่ยีนส์จะแต่งตัวไม่สุภาพ เพราะทุกคนใส่เสื้อเชีตกับยีนส์ สำหรับผู้หญิง รวมทั้งตัวเจ้าของบล็อค ก็ดูเรียบร้อยนะค่ะ อีกอย่างงงงง นี่เป็นการสอบของสถาบัน ไม่ใช่การสอบของมหาวิทยาลัย หรือสอบเข้าตามระเบียบราชการ.....



ผลสรุป... อาจารย์ที่เจ้าหน้าที่พยายามโทรไปคุย ก็ต้องยอมอนุญาตให้เข้าสอบ เพราะผู้ใส่ยืนส์มานั้น รวมกันทุกห้อง ทุกตึก น่าจะถึง 100 คน (100 * 600 บาท เป็นเงินเท่าไหร่???)



และแล้วก็ได้สอบบบ .... เฮ้ออ ....



ก่อนสอบ ก็สวดมนต์เพื่อระงับความคิดและจิตใจ ให้สงบอยู่พักนึง ...



อุปสรรคมากจริง... .......





3. ช่วงนี้โดน โรครุมเร้า เมื่อปลายอาทิตย์ที่แล้ว ที่ทำงานมีให้ตรวจสุขภาพฟรี

จากที่เราเป็นคนชอบสังเกตการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ของร่างกาย เคยคลำเจอก้อนแปลกที่ตรงฐานคอ ใกล้ๆ ไหปลาร้า

เมื่อมีโอกาส เลยถามคุณหมอที่มากับทีมตรวจร่างกาย คุณหมอแนะนำให้ไปตรวจที่โรงพยาบาล อีกครั้ง


วันรุ่งขึ้น.... รีบลางานไปเลย แถมคลำ เจออีก ตรงคอ ข้างซ้ายอีกต่างหาก..T^T จะตายไหมนี่ฉ้านนน เพิ่งเรียนจบไม่นานเองนะ....


ผลสรุป เป็นต่อมน้ำเหลืองโต จากการอักเสบ ที่มีมาอย่างต่อเนื่อง และกระบวนการทำงานเพื่อต่อสู้ภาวะอักเสบหนักเกินไป จนทำให้ต่อมน้ำเหลืองโตขึ้น



ความจริงก็สืบเนื่องมาจากที่ชอบเป็นสิวที่หนังศรีษะบ่อยๆๆ แต่ก็ไม่ได้สนใจมาก แต่ช่วงหลังๆ ขึ้นมากผิดปกติ แต่ก็ไม่ใส่ใจอีกนั่นแหละ เพราะชีวิตตั้งแต่เกิด ต้องประสบพบเจอ ตุ่มนั้นตุ่มนี้ ภูมิแพ้ น้ำเหลืองไม่ดีบ่อยๆๆ ชินซะแล้วววว



คุณหมอจึงแนะนำให้ เปลี่ยนแชมพู และเป่าผมให้แห้งทุกครั้งหลังสระ ซึ่ง ไม่เคยเป่าเลยยย ก็คนมันต้องเซทลอนผมอ่ะ ถ้าเป่า ลอนแต่หมดนะซิ...



ตอนนี้เลยต้องเปลี่ยนวิธี ด้วยการเซทลอนผมก่อน และยกผมขึ้น ใช้ไดร์ผมเป่าที่โคน เพื่อให้ผมและหนังศรีษะแห้ง กลางๆ กับปลาย ไม่เป็นไร ลอนสวยเหมือนเดิม หุหุ



คุณหมอให้กินยาแก้อักเสบเข้มข้น อีก 10 วันมาพบกันใหม่... ถ้าก้อนยุบ ไม่โตขึ้นก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าโต ต้องตรวจขั้นสุดยอดอีกครั้ง....อ้ากกก ไม่นะ.... ชีวิตฉ้านนยังไม่ได้ทำอะไรเลยย



ชีวิตแสนวุ่นวาย...ของเจ้าของบล็อค ผู้มึนมายยย

Create Date : 21 ตุลาคม 2552		8 comments
Last Update : 21 ตุลาคม 2552 10:08:46 น.
Counter : 3334 Pageviews.
Share Tweet