สวัสดีค่ะ วันนี้บั๊มจะขอเขียนถึงปัญหาที่บั๊มกำลังเจออยู่ในตอนนี้นั้นคือ เพลี๊ยแป้ง ค่ะซึ่งตั้งแต่บั๊มเลี้ยงแคคตัสยังไม่เคยประสบปัญหาเรื่องเพลี๊ยมาก่อนเลยค่ะจนกระทั่งเมื่อประมาณเดือนกลางๆเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมานี้ค่ะจู่ก็มีมดอยู่หนึ่งฝูงเกิดพิศสวาท แคคตัสสุดที่รักของบั๊ม ขึ้นอยู่ต้นเดียวด้วยนะค่ะต้นอื่นที่อยู่ติดๆกันก็ไม่ขึ้น บั๊มก็เริ่มจะแปลกใจถึงขั้นลองแยกเจ้าต้นที่มดขึ้นออกมาต่างหาก ปรากฎว่าเขาก็ไม่ไปขึ้นต้นอื่นนะค่ะ ด้วยความที่เห็นว่ามดหายไปแล้วบั๊มก็เลย นำเจ้าแคคตัสต้นที่แยกไว้เอากลับมาวางไว้ที่เดิม เชื่อไหมค่ะว่าไอ้เจ้ามดฝูงนั้นเขาก็กลับมาขึ้นเจ้าแคคตัสต้นเดิมอีกครั้ง

นี่ค่ะเจ้าต้นนี้แหละค่ะที่โดน มดขึ้น และหลังจากที่บั๊มนำเจ้าแคคตัสกลับมาวางไว้ที่เดิมต่อมาไม่นานก็มีตัวขาวๆแบนๆมาอาศัยอยู่ตามซอกหนามแคคตัสของบั๊ม ซึ่งตอนหลังมาหาข้อมุูลถึงรู้ว่าไอ้เจ้ามดที่ขึ้นนี่แหละค่ะเป็นตัวพาเพลี๊ยแป้งพวกนี้มาโดยเจ้ามดพวกนี้จะดูดน้ำหวานจากเพลี๊ยในขณะที่เพลี๊ยก็ดูดน้ำจากแคคตัสเราอีกที่ ซึ่งมีผลทำให้แคคตัสเราจะมีลักษณะ แคระแกน ต้นไม่โต ผิวของลำต้นจะเหี่ยวๆ

ตามรูปนะค่ะจะเห็นที่บั๊มวงสีแดงไว้ไหมค่ะลักษณะลำต้นเขาจะเหี่ยวไม่เต่งตึงเหมือนรูปแรก นี่คือการที่แคคตัสสุดที่รักของบั๊มเป็นและด้วยความที่บั๊มชะล่าใจบอกตรงๆนะค่ะไม่ใช่คนโลกสวยอะไรแต่แค่ไม่อยากทำบาปโดยใช้ยาฆ่าแมลง คิดสั้นๆว่า ถ้าเราเอาไม้จิ้มฟันเขี่ยเจ้าพวกเพลี๊ยแป้งออกไปทีละตัวเดียวมันก็คงหายไปเอง ซึ่งเป็นความคิดที่ผิดอย่างมหันต์เลยค่ะ มันไม่คุ้มกับสิ่งที่บั๊มจะเล่าต่อไปนี้เลยค่ะ เมื่อแคคตัสสุดที่รักของบั๊มโดนเพลี๊ยแป้งบุกแบบที่ใช้ไม้จิ้มฟันเขี่ยไม่ไหวก็มีสภาพแบบนี้ค่ะ

ภาพนี้ถ่ายตอนกลางคืนค่ะกลับมาจากที่ทำงานด้วยความเป็นห่วงเลยขอแอบส่องซะหน่อยตอนบั๊มถ่ายนะค่ะไอ้เจ้าเพลี๊ยจอมดื้อพวกนี้ยังมีการขยับตัวหนีแสงแฟลชจากกล้องบั๊มเลยค่ะ มันเป็นอะไรที่ฮึ้มฮึ้มอยากจะบ้าตายสงสารแคคตัสมาก และบทเรียนสุดท้ายที่บั๊มได้ลองผิดลองถูกคือการลองทำน้ำยาฆ่าเพลี้ยแบบชีวภาพไม่ใช้สารเคมี ด้วยส่วนผสมที่อาจจะผิดวิธีมันทำให้เกิดเรื่องเศร้าแบบนี้ค่ะ

นี่คืออีกหนึ่งประสบการณ์ของบั๊มที่บั๊มต้องแลกกับความสูญเสียกับสิ่งที่เรารักและเฝ้าถนุถนอมเลี้ยงดูมา ถ้าเพื่อนๆคนไหนที่เพิ่งจะหัดเลี้ยงแล้วเจอปัญหาเรื่องเพลี้ยแบบบั๊มนะค่ะ ไปร้านขายยาฆ่าแมลงแล้วถามหายาชื่อ สตาร์เกิลจี เลยค่ะ เป็นยาชนิดดูดซึมคือสามารถโรยไว้ก้นกระถางหรือโรยหน้าดินแล้วเมื่อรดน้ำเจ้าแคคตัสก็จะดูดตัวยานี้เข้าไปเจ้าเพลี้ยสารอาหารพร้อมยาจากต้นแคคตัสเราไปด้วยสุดท้ายก็จะตายไปเอง นี่คือบทเรียนอีกหนึ่งบทเรียนที่ทำให้บั๊มรู้เลยว่าบางครั้งเราต้องไม่เสี่ยงทดลองกับสิ่งที่เรารัก ถ้ารู้ข้อมูลอยู่แล้วทำวิธีที่ชัวร์จะดีกว่าและที่สำคัญอย่าปล่อยไว้นาน เพราะบางอย่างแค่ช้าไปไม่กี่วันเราก็ไมาสามารถเอามันกลับคืนมาได้อีก ภาพสุดท้ายนี้บั๊มขอนำมาลงไว้เป็นที่ระลึกถึงความใส่ใจ ความรัก กับเจ้าแคคตัสสุดที่รักของบั๊มนะค่ะ

จบแล้วค่ะสำหรับการเขียนเล่าประสบการณ์ลองผิดลองถูกของบั๊มอีกครั้งเพื่อนๆคนไหนมีปัญหาหรือมีความรู้ที่จะแนะนำการเลี้ยง ดูแลแคคตัส สามารถเขียนลงในข้อคอมเมนท์ได้เลยนะค่ะ เราจะได้มาแชร์แลกเปลี่ยนประสบการกันค่ะLadybump20