จากรูปเดือนที่1 และ2 จะเห็นเลยใช่ไหมค่ะว่าเจ้าต้นอ่อนมีลักษณะเป็นลำต้นมนๆสีเขียวใสๆเหมือนมีน้ำอยู่ในลำต้น (ตอนที่บั๊มเอารูปนี้อวดเพื่อนๆทุกคนจะพูดเป็นเสียงเดียวกันเลยค่ะว่าอยากจะบีบ) จากรูปเดือนที่2 จะเห็นถึงความแตกต่างของจำนวนต้นอ่อนที่ขึ้นว่าไม่เท่ากัน กระถางซ้ายมือตอนเพาะเมล็ดโรยเมล็ดลงหน้าดินอย่างเดียว ส่วนทางขวามือเมื่อโรยเมล็ดแล้วนำดินกลบเมล็ดอีกครั้ง ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้ต้นอ่อนทั้ง2กระถางมีความแข็งแรงที่แตกต่างกันนะค่ะ ต้นอ่อนที่เกิดจากไม่มีดินกลบจะงอกขึ้นเร็วกว่าแต่ความแข็งแรงสู้ต้นที่เกิดจากมีดินกลบไม่ได้ค่ะ

เข้าสู่เดือนที่3 และ4 เห็นความเปลี่ยนแปลงบ้างไหมค่ะว่า เจ้าต้นอ่อน/แคคตัสน้อยของบั๊มเขาเริ่มจะมีหนามน้อยๆออกมาอวดเรากันแล้วนะค่ะ ระหว่างในช่วงเดือนที่3-4 นี้สิ่งที่ต้องระวังคือการเน่าของต้นอ่อนค่ะ จากจำนวนต้นอ่อนที่เยอะก็จะค่อยๆลดน้อยลง ในช่วงนี้ยังใส่ถุงมัดปากถุงให้สนิทแล้วไว้ในที่ที่โดนแดดรำไรเหมือนเดิมนะค่ะ

เข้าสู่เดือนที่5และ6 จะเห็นความเปลี่ยนแปลงได้ชัดเจนขึ้นอีกนิดคือรูปทรงของลำต้นเจ้าต้นอ่อนเปลี่ยนไปมีลักษณะเป็นเหลี่ยมเป็นมุมมากขึ้น ซึ่งพอมาถึงเดือนที่5-6นี้ บั๊มทำการนำต้นอ่อนลงหลุมโดยการนำไม้จิ่มฟันทิ่มลงดินให้เป็นรูลึกพอสมควรแล้วก็นำที่หนีบคีบต้นอ่อนหย่อนลงใส่หลุม ซึ่งสำหรับตัวบั๊มเองขั้นตอนนี้เป็นขั้นตอนที่ยากที่สุดเลยค่ะ เพราะถ้าเราคีบต้นอ่อนด้วยน้ำหนักมือที่แรงเกินไปต้นอ่อนก็จะแตก เละ หรือบอบช้ำสุดท้ายก็จะเน่าตาย ซึ่งตอนที่บั๊มทำตายไปหลายต้นเลยล่ะค่ะT_T ยิ่งตอนคีบต้นอ่อนนะค่ะมือสั่นกันเลยทีเดียวล่ะค่ะ และเมื่อเราหย่อนแคคตัสลงหลุมแล้วเราก็กลบด้วยดินต่อจากนั้นก็นำก้อนกรวดเล็กๆมาโรยรอบๆต้นอ่อนแต่ละต้น หลายคนอาจจะสงสัยว่า ทำไมต้องโรยก้อนกรวดพวกนี้ด้วย คำตอบคือ เจ้าก้อนกรวดพวกนี้จะมีหน้าที่ช่วยพยุงประคองลำต้นของต้นอ่อนซึ่งเจ้าต้นอ่อนพวกนี้เขายังไม่มีรากที่จะพยุงลำต้น และอีกอย่างการมีก้อนกรวดโรยอยู่จะทำให้หน้าดินไม่กระเด็นเวลารดน้ำด้วยนะค่ะ

เดือนที่7 ในรูปบั๊มถ่ายตอนช่วงใกล้ๆจะครบ8เดือน จะเห็นความเปลี่ยนแปลงของต้นอ่อนเลยใช่ไหมค่ะ หนามเยอะขึ้นลำต้นใหญ่ขึ้นและสีก็เปลี่ยนเป็นสีออกแดงๆปนน้ำตาล เป็นไงค่ะหน้าตาน่ารักไหมค่ะและพอบั๊มเห็นว่าสมควรแก่เวลาจะแยกกระถางเพื่อทำการแจกจ่ายให้กับผู้ที่สนใจอยากจะลองเลี้ยงแคคตัสน่ะค่ะ

เรียบร้อยค่ะเป็นอันเสร็จภาระกิจการการเพาะเมล็ดและเฝ้าดูการค่อยๆโตของเจ้าต้นอ่อน จากครั้งแรกที่เพาะเมล็ดต้นอ่อนขึ้นเกือบ30 ต้นเลี้ยงไปเหลือ18 ต้นเองค่ะ แต่ละกระถางบั๊มจะใส่ให้กระถางละ 2 ต้นค่ะ บั๊มได้ข้อคิดจากการเลี้ยงต้นอ่อน/แคคตัสน้อย พวกนี้เลยละค่ะ ว่าการที่เราเพาะเมล็ดว่ายากแล้วนะค่ะแต่ในการที่เราจะดูแลรักษาให้อยู่ครบทั้ง30 ต้นมันเป็นเรื่องที่ยากมากกว่าค่ะ มีปัจจัยอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เจ้าต้นอ่อนพวกนี้ไม่รอด แต่บั๊มก็รู้สึกดีใจภูมิใจกับประสบการณ์ใหม่ๆในชีวิตที่บั๊มเองได้ลองผิดลองถูกไปกับมันอ่ะค่ะ และเชื่อไหมค่ะว่าบั๊มแจกให้เพื่อนๆ ทั้งหมด9 คน ผลที่ได้ไม่ถึงอาทิตย์เพื่อนๆจะบอกว่า"ต้นอ่อนที่ให้ไปตายแล้วนะ" เท่าที่ทราบมีอยู่คนเดียวที่เลี้ยงรอดอยู่จนถึงปัจจุบันนี้ จบแล้วค่ะกับประสบการณ์แบบตื่นตาตื่นใจของบั๊มสำหรับท่านใดที่กำลังมีข้อสงสัยหรืออยากจะแนะนำแลกเปลี่ยนความรู้ประสบการณ์กันเชิญได้เลยนะค่ะยินดีรับฟังค่ะเพื่อจะได้นำไปใช้เลี้ยงแคคตัสที่บั๊มรักต่อไปค่ะ Ladybump20