หมาเครียด...คนก็เครียด...เง้ย!!!

เนื่องจากช่วงนี้ คุณนายที่บ้าน อินู๋ใสปิ๊ง เป็นฉาว....ฉาวไปทั้งบ้าน เลือดหยดมาได้อาทิตย์กว่าๆ ละ ต้องขังโหดหมาโหดหมาหนุ่มทั้งกลุแบบไม่เห็นเดือนเห็นตะวันกันทีเดียว ความฉาวรุนแรง ไม่ไหวจะเคลียร์จนป๊ะป๋าของหล่อนต้องถูบ้านให้ทู๊กวัน เพราะคุณนายเธอเล่นละเลงสีแดงสดไปทั่วทั้งบ้าน

แรกๆ มะหมาหนุ่มขาโจ๋ทั้งหลาย ไม่ค่อยอะไรมาก ปล่อยออกมาจากกรงยืดเส้นยืดสาย ก็ไม่มีผู้ใดสำแดงอาการหื่นออกมาเท่าไหร่ (แต่เผลอไม่ได้นะ เสร็จกิจแต่ละท่านต้องรีบนำกลับกรงประจำตำแหน่งด่วน กลัวเผลอนิดเดียวจะได้เลี้ยงหลานอีก)

แต่ทว่า 2 วันมานี้ เราก็ไม่รู้ว่าเพราะเหตุอันใด เลือดก็ไม่ค่อยจะแยะสักเท่าไหร่แล้ว แต่หมาหนุ่มทำไมมันหื่นกันจัง แต่อิคุณแฟนบอกว่ากลิ่นคุณนายแรงขึ้นหราเปล่า อิชั้นก็ตอบกลับไปว่า ไม่เห็นจะกลิ่นแรงเหมือนวันแรกๆ เลย (หรือมันคือกลิ่นที่มะหมาเท่านั้นเข้าใจ อิชั้นอาจจะไม่เก่งกล้าพอรับรู้กลิ่นที่ว่านั้นได้)

มะม๋าหนุ่มขาโจ๋ทั้งหลายเริ่มแสดงอาการ คลางหงิงๆ ง๋องๆ แง๋งๆ โฮกๆ มาเป็นระยะ จนเมื่อวานตอนเย็น มันพากัน บรรเลงท่วงทำนอง หงิงๆ ไม่ยอมหยุดเป็นเวลายาวนาน ยังกับเป็นบทเพลงที่ไม่มีวันดับ จนอิชั้นเริ่มจะทนไม่ไหว ด้วยภาวะสภาพร่างกาย ณ บัดนาว มันไม่ค่อยจะรื่นรมณ์กับอารัยนัก ก็พยายามคิดหาหนทางแก้ไข

เริ่มด้วยการแยก ม๋าไว้คนละที่ เป็นอันว่าอิชั้นต้องจำใจยอมให้คุณนายมาอยู่ในห้องนอนด้วย (ทั้งๆ ที่เป็นภูมิแพ้ และเคยแพ้ขนหมามาก่อนหน้านี้) โชคดีไปที่รอบนี้ ไม่แพ้แฮะ ... คุณนายก็ได้มานอนร่วมห้องกับอิชั้นอีกครั้งหลังจากที่ได้ระเห็ดไปนอนนอกห้องมาแล้วครั้งหนึ่งเป็นเวลานาน

ถึงกระนั้น ตอนกลางวันอิชั้นก็ต้องเปิดประตูเอาไว้ เพราะคุณเธอต้องกินน้ำ ต้องฉี่ ต้องอี๊ เดี๊ยวเธอจะกลั้นไม่อยู่เอา หรือเธออาจจะกลั้นได้ แต่อิชั้นก็กลัวว่าเดี๋ยวเธอจะเป็นนิ่ว เพราะบางครั้งอิชั้นก็เพลิน....จนลืมว่ามีมะหมาอยู่ในห้องนอนด้วย

ในตอนกลางวัน จะมีบทเพลงครวครางหงิงๆ บ้างๆ แต่ส่วนมากเห็นหนุ่มๆ นอนหลับกันซะมากกว่า

แต่...ทันใดนั้นเมื่ออิคุณแฟนกลับบ้านมา มันก็เริ่มสตาร์ทบทเพลงแห่งการทรมาณหัวจิตหัวใจอิชั้นในทันทีทันใด ตกลงแล้วอิชั้นก็ยังงงอยู่ ว่าเป็นที่คุณแฟน หรือเป็นที่คุณนายฉาว เพราะคั้งแต่ช่วงหัวค่ำมา มันก็พากันครวญครางไม่เลิก เป็นเหตุให้ อิชั้น มีอาการบางอย่างขึ้นมา ขอเรียกว่า...เครียด!!! และกัน อิชั้นคิดว่าเป็นเพราะคุณนายฉาว ทำให้หนุ่มๆ ทั้งหลาย นั่งครางนอนครางไม่เลิก

แต่ทว่า พออิชั้นเดินออกไป ... เงียบ ... นานๆ ทีจะมีเสียงลอดออกมาเหมือนว่าสะกดกลั้นไม่ไหว แล้วพออิชั้นเดินกลับเข้ามาก็ส่งเสียงกันออกมาอีกเต็มที่ (เสียงที่ว่าก็คือ ครวญคราง งุ้งๆ งิ้งๆ นั่นแหละจ้า) แล้วก็ไม่ยอมหยุดสักที เป็นเหตุให้ ความเครียดทวีคูณ สมองเริ่มน๊อคดาวน์ อีกแล้วววว ปวดหัวรุนแรง หายใจหอบ หายใจไม่ทั่วท้อง

ด้วยว่าอิคุณแฟนคงรำคานอาการสำออยของร่างกายอิชั้นที่มันแสดงออก เลยอดรนทนไม่ได้ บอกว่าจะออกไปจัดการมะม๋าหนุ่ม ... พออิคุณแฟนเปิดประตูไป...เสียงดังกว่าเดิม ไม่แค่คราง เห่าอีกตะหาก ซักพักอิชั้นก็ได้ยินเสียงถุงดังกรอบแกรบๆ ไม่ต้องสงสัยเลย เอาขนมให้ซะงั้น แล้วมันจะเงียบได้เหรอ.. อิชั้นก็ไม่ได้บ่นอะไรใคร แต่บ่นในใจคนเดียว เพราะเคยพูดกันแล้ว หลายครั้งกับการให้ขนมโดยไม่ดูกาละเทศะ

สุดท้ายพออิคุณแฟนเข้าห้องมา ก็เป็นเหมือนเดิมอีก อิชั้นไม่รู้จะทำยังไง ต้องเอาหูฟังมาใส่หูไว้สองข้าง พร้อมกับพาราไปสองเม็ด นั่งทำงานไปจนบัดนี้ ส่วนอิคุณแฟนรอบนี้ออกไปอีก คงจะถึงเวลาเล่นบทโหดกันได้แล้ว ก็ไม่รู้ว่าโหดกันแค่ไหน(ได้แต่หวังว่าขนมคงไม่หมดทั้งถุงนะ) แต่ที่แน่ๆ คงไม่เท่าเวลาอิชั้นโหด และเข้าๆ ออกๆ อยู่าสักพัก

เดาว่าหมามันก็คงเหนื่อยเหมือนกัน เหมือนมันจะหยุดไปสักพัก อิคุณแฟนก็บอกว่าเงียบแล้วล่ะ แล้วหล่อนก็กระโดดขึ้นเตียงนอน หลับสนิท...แต่......อิชั้นไม่

หลังจากเอาหูฟังใส่หู ก็ยังคงได้ยินเสียงลอยมาเข้าโสตประสาทอยู่เรื่อยๆ เสียงครางเป็นส่วนใหญ่ และหนึ่งในนั้นเป็นเสียงแห่งการแสดงอารมณ์หงุดหงิดอย่างแรง จะมีเสียง แง่ง!! โผล่มานานๆ ครั้ง อิชั้นก็เดาว่า คงมาจากกรงที่มีอยู่ 2 ตัวในกรงเดียวกัน เดาว่าอิตัวพ่อคงจะหื่นไม่เลิก จนต้องขึ้นขี่อิตัวลูก แล้วมันคงรำคาน เลยแง่งใส่ แต่ปกติหมาที่นี่ไม่ก้าวร้าว แต่เด็กมันคงเครียด ยิ่งตัวพ่อของเคยๆ แต่ไม่ได้คงยิ่งเครียดใหญ่ จนเผลอจะไปจ๋าจ๊ะกับลูกตัวผู้เข้า เลยมีเสียงแง่งออกมาอย่่างนั้น

เหตที่กรงนี้มี 2 ตัวเพราะมันไม่ค่อยมีปัญหาเมื่ออยู่ด้วยกัน ส่วนอีก สองตัวจะมีกรงตัวเอง นั่นเพราะอยู่ด้วยกันแล้วมีปัญหานั่นเอง คือตัวนึงขี้รำคาน อยู่กับใครไม่ได้ จนต้องจับแยกอยู่ตัวเดียว เพราะเค้า หงุดหงิดจริง รำคานจริง และกัดจริง ทั้งนี้ทั้งนั้นเป็นแค่กับหมาด้วยกัน ส่วนอีกตัวที่มีกรงของตัวเอง เป็นเพราะนิสัยชอบเซ้าซี้คนอื่น จนเค้ารำคาน และชอบหยอกคนอื่นด้วยเสียงดัง จึงต้องจับแยกด้วยประการฉะนี้

ส่วนคุณนายคนดี มีอภิสิทธิพิเศษ จะไปที่ไหนก็ได้ในบ้านเพราะเธอ ไม่ดื้อ ไม่ซน ไม่กัด ไม่แทะ เรียบร้อยเหมือนผ้าขี้ริ้ว

และด้วยว่าพยายามให้มะม๋าหนุ่มสงบ พยายามลดความเครียดอันเนื่องจากกลิ่นที่เย้ายวน คืนนี้เลยต้องจับคุณนายฉาวใส่แพมเพิร์สไว้ ป้องกันอีกทาง แต่สงสัยว่า หากอิชั้นหลับไป ตื่นขึ้นมา แพมเพิร์สคงหายไปจากก้นคุณเธอ...แต่อย่างน้อยใส่กันเอาไว้นิดนึงก็ยังดี

พรุ่งนี้ยังคงต้องคิดหามาตราการลดความตึงเครียดของหมาหนุ่มกันต่อไป ไม่งั้นอิชั้นคงได้บ้าตายไปก่อนที่คุณนายฉาว...จะหายฉาวววว....ส่วนอิคุณแฟนรายนั้นเป็นคนที่ไม่คิดอะไรเรื่องในบ้าน ไม่บอกให้คิดก็ไม่คิด บอกให้คิดก็ทำท่าเหมือนคิดแต่ไม่เคยมีคำตอบที่มันสมเหตุและผล แน่นอนคุณท่านเค้าก็ไม่คอดทำอะไร นอกจากวันนี้ฮีต้องรีบนอน เพราะพรุ่งนี้ ถูกโทรมาเรียกให้เข้าออฟฟิตแต่เช้า เพราะมีงานด่วนที่ต้องแก้ ...

เวอร์ตรงนี้แหละ บริษัททำไมไม่ทำงานตามเวลางานว้าเนี่ย นึกจะให้ไปตอนไหนก็สั่งเอา ทำยังกับเราบ้านอยู่ข้างออฟฟิต วันๆ ต้องนั่งรถออ้อมไปอ้อมมา ต่อแล้วต่อเล่า ออฟฟิตก็เมืองซะเหลือเกิน ถ้าใครอยู่แถวนั้นคงรู้ แถวๆ สน.ตลิ่งชัน ส่วนตัวบ้านอิชั้น อยู่นนทบุรี แถวๆ พระนั่งเกล้า มันใกล้กันมากมายเลยให้ตายเถอะ แต่ก็ว่าไรไม่ได้ ลูกจ้าง!!! อย่างเรา แค่พยายามไปให้ทันเวลางานมันก็สุดๆ แล้ว นี่ไปก่อนเวลางาน ชั่วโมงกว่า แม่จ้าวงานเข้า แปดครึ่ง ปกติเจ็ดโมงกว่ายังแหงนคอมองรถเมย์อยู่ป้ายไหนก็ไม่รู้...

แพล่มไปมันก็เรื่องของเขาเนอะ อิคุณแฟนไม่ได้เป็นทุกข์เป็นร้อนอะไรซะหน่อย นอนหลับสนิท เอาหนังยางดีดก็คงยังไม่รู้สึก ว่าแล้วอยากลองพิสูจน์ดีดดูสักที อิอิ

Create Date : 17 ธันวาคม 2553		6 comments
Last Update : 17 ธันวาคม 2553 3:55:29 น.
Counter : 501 Pageviews.
Share Tweet