Bloggang.com : สหายกุนเชียง : ชะตากรรม

ชะตากรรม

ภาพแห่งน่าสะพรึงกลัวที่เพิ่งผ่านพ้นมาได้ไม่นาน
ยังเจิดจำรัสอยู่ในวิมาณแห่งความรู้สึก...
เสียงมัจุราชยังดังสนั่นตกค้างอยู่ภายในห้วงความคิด...
มนุษย์เจ้าเอย ไฉนเล่าล่วงรู้อนาคต มนุษย์เจ้าเอย ไฉนเล่าล่วงรู้ชะตากรรม
แม้เป็นความเจ็บปวดเพียงปลายก้อย มนุษย์เจ้าเอย
ก็ไม่อาจล่วงรู้ได้ว่า ผลกระทบของมันจะมหาศาลสักเพียงไหน

มัจุราชกลุ่มหนึ่งเร้นกายภายใต้เงาดำทะมึนของต้นไม้ต้นใหญ่
อาจเป็นเรื่องบังเอิญที่โชคชะตาเล่นตลก ขีดเส้นไว้ล่วงหน้า
กำหนดให้ข้าพเจ้าได้พบเห็นบริบทการล่าของพวกมัน...
"ซากกระดูกเหล่านี้เป็นของผู้ใด เหตุใดจึงกระจัดกระจาย ราวกับถูกสัตว์ป่ารุมขย้ำ"
ข้าพเจ้าพินิจพิจารณาอย่างสงสัย...
"เหตุผลอันใด ที่ทำให้พวกมันต้องทำกับเจ้าของซากกระดูกผู้น่าสงสารเช่นนั้นกันหนอ"
"ไม่สิ....บางที มันอาจไม่ใช่เรื่องของเหตุผล หากแต่เป็นเรื่องของสัญชาตญานต่างหาก..."

ท่ามกลางความรู้สึกที่คลุมเคลือ และบรรยาศแห่งความพิศวง...
ฝูงมัจจุราชชายตาหันมามองดูข้าพเจ้าอย่างกระหายเลือด โดยที่ข้าพเจ้าไม่ทันได้รู้ตัว...
พวกมันพุ่งตรงมายังข้าพเจ้า หมายปลิดลมหายใจทุกสรรพสิ่งที่อยู่ใกล้ให้สูญสิ้น
ตามสัญชาตญานนักล่าของมัน...

มือ เท้า แขน ขา หรือกระทั่งหัว ของข้าพเจ้า
ถูกฝูงมัจจุราชรุมฉีกขย้ำอย่างสะใจ และบ้าคลั่ง
ก่อนที่อวัยวะเหล่านั้นจะกระจัดกระจายไปทั่วบริเวณ
ทุกสรรพสิ่งภายในพื้นที่แห่งนั้นถูกผูกขาดไปด้วย กลิ่นคาวโลหิต และไอสังหาร...

สายลมแห่งชีวิตของข้าพเจ้าสิ้นสุดลงตรงนั้น
หากแต่ความน่าสะพรึงกลัว ยังไม่ได้หมดไป
ข้าพเจ้าถูกพันธนาการให้มองดูร่างอันไร้วิญณานของตัวเอง
และเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า อย่างเดียวดาย
เพียงเพื่อรอคอยวันที่โชคชะตาจะพาให้ผู้อื่นมาผลัดเปลี่ยนคืนวันแห่งชะตากรรม...

Create Date : 22 กันยายน 2552

Last Update : 22 กันยายน 2552 9:00:11 น.

1 comments

Counter : 527 Pageviews.

เเวะมาอ่านนะค่ะ เเล้วใครกันที่จะเป็นรายต่อไป....

++
น่ากลัวจังงงงงงงงง

โดย: yopathum

วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:18:01:13 น.