::: นาฬิกาฮีโร่ :::
อากาศอ้าวๆบนเรือด่วนที่ปิดผ้าใบพลาสติกกันฝนสาด
ที่นั่งด้านหน้าของฉันเป็นเด็กน้อยในเสื้อยืดสีแดง
ฉันมองเด็กคนนี้ร่วมหลายนาทีแล้ว เนื่องจากเหตุผลง่ายๆคือ
เด็กนั่งอยู่ด้านหน้า .... (--")
แต่เหตุผลง่ายๆที่ทำให้อยากเขียนมีแน่ๆ
เป็นเรื่องของ "นาฬิกา"
. .. ...
เด็กน้อยเหมือนจะรู้ว่าฉันมองเขาอยู่ ...
เรียกว่า เซ้นท์ สัญชาตญาณ ?
ไม่ใช่ทั้งสองอย่าง
เพราะพ่อหนูเล่นหันมาสบตาจั๋งหนับ
เป็นภาษากายบอกว่าช่วยสนตรูหน่อยเหอะเจ๊
ซึ่งวิธีนี้ได้ผล
จากนั้น
หนุ่มน้อยก็ยกข้อมือด้านซ้ายที่ผูกนาฬิกาสีแดงที่เป็นรูปหุ่นยนตร์
แนวๆเช้งแมน จูแลนเจ้อ ตัวหัวหน้าใหญ่เก่งๆสีแดงนึกออกไหม
อ้อ เก๋ด้วยนะมีปุ่มกดแล้วก็จะเห็นจอผลึกเหลว (มันเรียกสั้นๆบ้านๆว่าอะไรไม่รู้สิ --" รึว่าเรียกแบบนี้หว่า) เล็กเป็นตัวเลขบอกเวลา
เด็กน้อยกดๆ ไอ้หัวเช้งแมนมันก็เด้งออกมาได้ + ลอบมองสาวข้างหลังเป็นระยะๆ สาวก็เข้าใจเลยรับมุก มองด้วยสายตาปลาบปลื้มประหนึ่งจะแว่บออกมาเป็นคำพูดว่า " โหเจ๋งว่ะเท่ห์โครต"
^ ^ ภาพประกอบเหตุการณ์ ^
อาการอยากอวดแบบเด็กๆแน่นอนทุกคนต้องเคยมี แถมแก่แล้วยังมีเลย 55
นาฬิกาเหรอจำได้แม่นว่าตอนเรียนอนุบาล
เห็นพ่อใส่นาฬิกาเลยอยากใส่มั่ง
โชคดีที่โลกของเด็กยังแคบ ไม่เคยเห็นนาฬิกามังงะ
ท่านพ่อก็เลยจัดการเอาปากกาลูกลื่นวาดให้ตรงข้อมือนั่นแหละ
ไปโรงเรียนก็เอาไปอวดเพื่อน ภูมิใจมาก จนช่วงนั้นต้องมีนาฬิกาแบบกลม เหลี่ยมสลับๆกัน ..เพื่อนๆชอบด้วยนะเออ
หลังๆก็เริ่มมีวาดแหวน น้าผีบนหัวแม่มือ (โครงกระดูกเพื่อนพระเอกจากหนังจักรๆวงศ์ๆช่องเจ็ด)
จำได้เท่านี้แหละ
...
ถึงทำอะไรประหลาดๆ แต่ถ้าต้นเรื่องเป็นฮีโร่ของเรา
เราก็ไม่สน
ว่าไหม ?
Create Date : 14 กันยายน 2552 |
|
8 comments |
Last Update : 14 กันยายน 2552 0:00:21 น. |
Counter : 1021 Pageviews. |
|
|
|
รู้แต่ว่า ตอนได้ของเล่นใหม่ จะหวงมาก หวงกระทั่งตัวเอง ไม่ยอมเอามาเล่น กลัวเก่า กลัวพัง บางชิ้นก็ยังถูกถนอมอยู่ในถุงพลาสติกจนหายไปเลยก็มี