summer....new..school.. ...วันนี้แม่เจี๊ยบเอารูปน้องปริม..มาปล่อยค่ะ.. หลังจากน้องปริมเรียนจบอนุบาล..แม่เจี๊ยบก็หา..ๆๆ...ๆๆโรงเรียน..ที่คิดว่าใช้ ....หาจนนาทีสุดท้าย..ก็มาเจอโรงเรียนที่เปิดใหม่ๆมากๆ แบบอาคารเรียนยังไม่สร้างอะไรประมาณนี้ อาคารเรียนปัจจุบัน...เป็นอาคารพาณิชย์ 4 ชั้น ภายในปูพรมทุกชั้น......คือไม่เหมือนโรงเรียนชักเท่าไหร่......แต่ที่แม่เจี๊ยบชอบคือหลักสูตรการศึกษาที่ใช้หลักสูตรคล้ายหลักสูตรสาธิต..แต่ใช้ผู้สอนเป็นเจ้าของภาษาจริงๆ..Native Speaker.อย่างที่เห็นในรูปอะค่ะ...และที่สำคัญที่สุดคือน้องปริมไม่ชอบวิชาภาษาอังกฤษมากๆแม่เจี๊ยบเลยคิด(ไปเอง)ว่าถ้าเรียนที่นี้ต้องดี..ลูกเราจะได้เป็นภาษาซักที...... แต่ค่าเทอมก็แพงตามภาษาอะค่ะ...แบบลดแล้วเบ็ดเสร็จก็ 80,000......มันก็ไม่ถูกไม่แพงสำคัญหลักสูตรแบบนี้แต่....แต่.....มาตราฐานหละค่ะ...อันนี้ถือว่าต้องเสี่ยงค่ะ..แม่เจี๊ยบกะดูสักปีหนึ่งค่ะไม่ดีก็ย้าย...ไม่ต้องคิดมากถ้าเราเลือกแล้ว....แต่เท่าที่เห็นในวันๆหนึ่งลูกเรามีความสุขเค้าชอบที่นี้ทั้งๆที่เค้าเกลียดภาษาอังกฤษ...แต่ภาษาไทยเค้ากลับอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัดเหมือนกันค่ะ... เราเป็นแม่ก็ทั้งดีใจทั้งหนักใจเล็กๆ....เพราะแม่เจี๊ยบจ่าย ค่าเทอมสองคน....ตกปีละ.....แสนแปดแสนเก้า (แสนสาหัส) สำหรับครอบครัวที่เพิ่งเริ่มตั้งหลัก....สร้างฐาน...... แต่แม่เจี๊ยบก็ขอ...สู้...สู้..ค่ะ (ลูกจะรู้มั้ย)เนี้ย...   Create Date : 31 พฤษภาคม 2551 21 comments Last Update : 31 พฤษภาคม 2551 18:44:36 น. Counter : 1119 Pageviews. Share Tweet

หวัดดีครับ หายไปนานเลยนะครับ แต่พอได้รู้ว่าไปเที่ยวไปอร่อยกันมาก็หมดห่วง โรงเรียนน่าส่งลูกไปเรียนมากเลยครับ น่ารักดี สถานที่และคุณครูก็ดูว่าน่าจะดีนะครับ กำลังปลื้มอยู่ดี ๆ ก็อ่านมาถึงค่าเทอม ว๊ากกก....เอางั้นเลยอะนะ อืม..หรือว่าผมไม่มีลูก เลยไม่รู้ว่าค่าเทอมเด๋วนี้มันโหดแค่ไหน งั้นผมก็คงจะโชคดีแล้วครับที่ไม่มีลูก เพราะถ้าค่าเทอมปีละแปดแสน ผมคงไม่มีปัญญา มานึกถึงเด็กชาวบ้านคนอื่น ๆ ที่พ่อแม่ไม่มีเงินส่งเรียนหนังสือ บางคนก็มีเงินมากถึงขนาดส่งลูกเรียนปีละแปดแสนได้ นึกถึงแล้วก็ใจหายนะครับ อยากให้การศึกษาไทยเป็นเหมือนที่อเมริกา คือบังคับเรียนฟรีจนถึง ม.8(High School) แต่ก็อย่างว่า...ประเทศอื่นเขาไปกันถึงไหนต่อไหนแล้ว นี่เรายังมาก่อม็อบแย่งชิงอำนาจกันไม่เลิกรา เฮ้อ..ผมเห็นแล้วก็เซ็งครับ อยากไล่ไอ้พวกนี้ไปอยู่ประเทศพม่าให้หมด คุณแม่เจี๊ยบโชคดีนะครับที่มีโอกาสดีกว่าอีกหลาย ๆ คนที่ปัญหาของเขาไม่ใช่ว่าจะเรียนที่ไหนดี แต่ปัญหาของพวกเขาคือ "จะเรียนหรือไม่เรียน"   โดย: ตู้เพลงฯ (ตู้เพลงคนซน ) 31 พฤษภาคม 2551 17:51:26 น.

มาเยี่ยมน้องปริมที่ รร.ใหม่ค่ะ แพงเราค่าลงทะเบียนเราตอนเรียน ป.โท อีก อิ อิ คุณแม่ต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูกอยู่แล้วนะคะ   โดย: เริงฤดีนะ IP: 124.121.185.151 31 พฤษภาคม 2551 17:59:31 น.

ที่จริง สาวอยากให้พี่เลี้ยงแมวนะคะ แต่ภายใต้เงื่อนไขที่พี่ไม่เดือดร้อนด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ   โดย: sawkitty 31 พฤษภาคม 2551 21:43:14 น.

ลูกเป็นหัวใจของพ่อแม่ค่ะ..ถึงลำบากก็ต้องอดทนเพื่อเค้า ลิตช์เชื่อว่าถ้าเรากอดเขา พูดคุยกันเขาบ่อย ๆ เขาต้องรู้ค่ะ ว่าเรารักเขา ลำบากและทำเพื่อเขาขนาดไหน ... การที่ภาษาไทยอ่อนลงไม่น่าเป็นห่วงค่ะ พอพูดภาษาอังกฤษได้ ค่อยกลับมาฝึกฝนภาษาไทย หลานลิตช์ก็เป็นอย่างนี้ค่ะ เขาเรียนอิงลิชโปรแกรม เดี๋ยวนี้ก็กลับมาพูดชัดทั้งสองภาษา คุณเจี๊ยบให้หนูปริม หนูปรายเรียนที่นี่ทั้งสองคนเลยเหรอค่ะเนี่ย...   โดย: ลิตช์ (Litchi ) 1 มิถุนายน 2551 2:11:57 น.

โดย: sawkitty 1 มิถุนายน 2551 8:35:30 น.

เอาขนมมาฝากน้องปร้ม+คุณแม่ค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 1 มิถุนายน 2551 9:40:33 น.

สวัสดีวันอาทิตย์ค่ะ มีความสุขใน วันพักผ่อนนะคะ ขอบคุณที่ไปเยี่ยมนะคะ โรงเรียนของน้อง น่าเรียน สมราคาค่ะ ความรักของแม่นะคะ เราต้องหาสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูก   โดย: นายกุหลาบ 1 มิถุนายน 2551 11:56:01 น.

สวัสดีคะ ขอบคุณที่เเวะไปทักนะคะ สำหรับอาลีกับคุณเเม่เจี๊ยบคงคนละชั้นกันนะคะ ของอาลีค่าเรียนลูกตกปีละไม่เกิน15000 บาท คะ ถ้าเเพงกว่านี้คงไม่มีปัญญาส่งหรอกคะ   โดย: อาลีอา 1 มิถุนายน 2551 19:25:28 น.

สู้ ๆ ค่ะ แม่เจี๊ยบ.... เพื่ออนาคตของลูก.... น้องปริม น้องปรายขา ตั้งใจเรียนนะลูก ....   โดย: vanilla_ole 2 มิถุนายน 2551 3:01:52 น.

สู้ ๆ ค่ะคุณแม่ เพื่อลูก เราเห็นเด็กๆ สมัยนี้ ส่งภาษาอังกฤษคล่องปรื๋อ เรายังแอบอิจฉา ค่าเรียนแพงกว่าเราเรียน ป โท จริง ๆ ด้วย แม้ ป เอก ของเราก็ไม่ถึง 80000 จ้ะ   โดย: redclick 2 มิถุนายน 2551 6:26:01 น.

ตอบคอมเม้นท์จากบล็อกของผมครับ คุณแม่เจี๊ยบ Kunyawat คุณเป็นคุณแม่ที่ดีมาก ๆ เลยครับ อ้อ..แล้วก็ขอโทษที่เขียนแสนแปดเป็นแปดแสน แหะ ๆ เขียนที่ร้านอะคับ รีบไปหน่อย และไม่ได้อ่านทวนด้วย แต่ก็หมายความว่าแพงอะคับ ในวัยเด็กของผม พ่อแม่ผมก็โดนเป็นแสนเหมือนกันล่ะครับ เรียนโรงเรียน ภ.ป.ร. สามพราน ถึง ป.6 แล้วย้ายไปต่อ ป.7-ม.ศ.2 ที่โรงเรียนวชิราวุธวิทยาลัย จากนั้นไปเรียนต่อ High School ที่เมืองนอก และมหาวิทยาลัยตามลำดับ พ่อแม่ผมมีฐานะปานกลาง แต่อยากให้ลูกเรียนดี ๆ สูง ๆ ผลเสียมากมายมหาศาลได้ตามมาในภายหลัง ชีวิตผมค่อนข้างล้มเหลว ถ้าจะให้ผมเขียนบรรยายเรื่องการศึกษาผมว่าผมน่าจะเขียนได้ซักประมาณ 300 หน้ากระดาษ A4 ผมขออนุญาตไม่บรรยายต่อนะครับ ผมรู้ครับว่าโรงเรียนไหนต้องจ่ายค่าแป๊ะเจี๊ยะหลายแสนหรือเป็นล้าน เพื่อที่จะยัดลูกเข้าเรียนได้ ผมไม่ควรเอ่ยชื่อครับ (อะไรบน ๆ นี่แหละ) แต่ระดับสิบล้านนี่ผมยังไม่เคยได้ยินเลยครับ มีด้วยเหรอครับ? โห..น่ากลัวมากครับ การที่เราเริ่มต้นด้วยการลงทุนสูงแล้ว ต่อมาก็คงจะต้องพยายามเอาคืนล่ะครับ แล้วอาชีพอะไรล่ะที่จะได้รับค่าตอบแทนอย่างหมาศาลเช่นนั้น ?!?! มีครับ แต่ขอไม่เอ่ยถึง โรงเรียน สัตยาไส ของ ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา ผมพอได้ยินมาบ้างครับ ผมว่าโรงเรียนอย่างนั้นคงไม่เหมาะกับน้องปริมและน้องปรายหรอกครับ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณแมเจี๊ยบน้องปริมและน้องปรายด้วยนะครับ   โดย: ตู้เพลงฯ (ตู้เพลงคนซน ) 2 มิถุนายน 2551 13:57:05 น.

แวะมาดูความน่ารักของน้องค่ะ น่าชื่นใจจริงๆ ในความรักของคุณแม่ค่ะ   โดย: นายกุหลาบ 2 มิถุนายน 2551 21:43:19 น.

โดย: sawkitty 3 มิถุนายน 2551 11:08:52 น.

โดย: vanilla_ole 3 มิถุนายน 2551 12:20:25 น.

ทำไมค่าเทอมแพงมากมายเลยจ้า แต่คุ้มใช่ไหมค่ะ สู้สู้ค่ะ เพื่อลูกอัน เป็นที่รัก   โดย: Fullgold 3 มิถุนายน 2551 16:17:29 น.

เอาติมมาฝากคุณแม่คนสวย กะสาวน้อยค่ะ..   โดย: vanilla_ole 5 มิถุนายน 2551 13:42:58 น.

หวัดดีครับ คุณแม่เจี๊ยบ มาคุยด้วยเรื่องการศึกษาที่เคยได้คุยกันไว้ว่ามันทำให้ชีวิตของผมล้มเหลวนั้น คือว่ามันไม่ได้เพิ่งจะมาล้มเหลวตอนนี้หรอกครับ ผมจะเล่าแบบรวบรัดให้สั้นที่สุดนะครับ เรื่องมันมีอยู่ว่า แม่ของผมค้าขายอยู่ต่างจังหวัด มีฐานะปานกลาง แต่อยากให้ผมได้เรียนหนังสือในที่ดี ๆ จึงส่งผมไปอยู่กับย่าที่กรุงเทพฯตั้งแต่อนุบาล 1 ผมจึงกลายเป็นเด็กไม่มีพ่อไม่มีแม่ตั้งแต่นั้นมา ค่าเล่าเรียนแพงมาก แม่ผมจึงต้องทำงานหนักและนำเงินทั้งหมดที่หาได้มาเป็นค่าเล่าเรียน บางครั้งหาไม่ทันก็ต้องขอย่าผม กลายเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ย่าไม่ชอบขี้หน้าผม เมื่อโตขึ้นมาถึงขั้นประถมศึกษาก็ส่งผมเข้าโรงเรียนประจำชื่อดัง ค่าแป๊ะเจี๊ยะค่าเก๋าเจี๊ยะค่าโน่นค่านี่เพียบ แต่ไม่ได้ทำให้ผมเป็นคนดีขึ้นมาได้ จากการที่ถูกย่าเลี้ยงดูมาโดยไม่เต็มใจตั้งแต่วัยอนุบาล ผมกลายเป็นคนที่ชอบใช้กำลังแทนที่จะใช้สมอง ผมเป็นนักรักบี้จอมโหดประจำคณะ และต่อมาก็ติดทีมโรงเรียน ผมแทบไม่ต้องเรียนหนังสือ เขาให้ผมซ้อมรักบี้อย่างเดียว แล้วคะแนนสอบจะออกมาดีเอง ตอนกินอาหาร พวกนักรักบี้ก็ได้กินดีกว่าคนอื่น แต่ผลเสียที่ตามมาคือผมไม่ได้รับการศึกษาที่ผมควรจะได้รับ พอจบ ม.ศ.2 ก็ไปอยู่กับน้าที่อเมริกา ไปเรียนต่อไฮสกูลที่รัฐวอชิงตัน เรียนฟรีจนจบครับ หลังจากนั้นก็ต้องต่อมหาวิทยาลัย ทีนี้ต้องหาเงินเรียนเองครับ เรียนมั่งหยุดมั่ง ต้องทำงานตลอดเวลา ผมลงเอยอยู่ที่เมกา 12 ปี เพราะผมไม่รู้ว่าจะกลับมาเมืองไทยทำไม ไม่มีใครที่ผมต้องคิดถึง แต่แล้ววันหนึ่งผมก็กลับมา หลังจาก 12 ปีที่เมกาทำให้ผมปรับตัวเข้ากับสังคมไทยได้ยากมาก ทุรักทุเรมาโดยตลอด ในปัจจุบันมีความสุขตามอัตภาพครับ อ้อ..ลืมบอกไปว่าตอนที่ผมเรียนนั้น มีประถม 1-7 ครับ แล้วก็ต่อด้วย มัถยม 1-5 ใช่ครับ นานมากแล้วครับ ตอนนี้ผมอายุ 45 ปี   โดย: ตู้เพลงฯ (ตู้เพลงคนซน ) 5 มิถุนายน 2551 16:49:19 น.

แวะมาหาน้องทั้งสองที่โรงเรียนค่ะ จริงที่สุดค่ะ ความรักของแม่ ยิ่งใหญ่ เสมอ น้องทั้งสอง น่ารักมากๆค่ะ   โดย: นายกุหลาบ 5 มิถุนายน 2551 16:59:51 น.

มาฟังเรื่องราวของพี่ตู้อีกแล้ว ปูเรียนโรงเรียนวัดมาตลอดเลยค่ะ   โดย: Fullgold 5 มิถุนายน 2551 18:59:41 น.

โดย: sawkitty 5 มิถุนายน 2551 21:31:05 น.

ขอรบกวนถามท่านเจ้าของ blogg ด้วยคนค่ะ ไม่ทราบว่าโรงเรียนที่ post รูปด้านบน คือโรงเรียนปราชญ์ไทยหรือเปล่าค่ะ แล้วตอนนี้เค้ายังเปิดอยู่หรือเปล่าค่ะ พอดีเอาเบอร์โทรจาก web โทรไปก็ไม่ติดเลยค่ะ อยากจะทราบค่าเล่าเรียนตอนนี้ค่ะ รบกวนขอคำแนะนำด้วยนะค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ   โดย: ไก่ IP: 61.47.64.8 9 กรกฎาคม 2553 17:04:37 น.