เพลงนี้ได้ฟังครั้งแรกเมื่ออายุ 15 เริ่มมีความรักแบบเด็กๆ หนุ่มน้อยขี้อายอุตส่าห์รวบรวมความกล้า อัดใส่เทปคาสเซ็ต มาให้พร้อม กับเพลงไทยชื่อเพลง รักครั้งแรก ของวงชาตรีตอนนั้นก็แหม...ฟังเอาเพราะอย่างเดียวค่ะ เรื่องความหมายก็รู้พองูๆ ปลาๆแต่ตอนนี้ก็ยังงูๆ ปลาๆ บลาๆ เหมือนเดิมจนป่านนี้หนุ่มน้อยขี้อาย กลายไปเป็นนายทหารเรือ และย้ายไปประจำการที่นราธิวาสในยามที่บ้านเมืองไม่สงบส่วนตัวเองก็ย้ายถิ่นมาไกล..เลยไม่ทราบข่าวคราวฝากเพลงนี้ไปให้..พร้อมบทกลอนที่เคยเขียนไว้ในสมุดเฟรนด์ชิพกระถินณรงค์ตรงอาคารบานอีกครั้งเหลืองสะพรั่งช่อใบ ชวนให้ฝันในครั้งหนึ่ง ณ ที่นี้ ทุกวี่วันเคยสร้างสรรค์ มิตรภาพ ซาบซึ้งใจมาบัดนี้ เทอมสุดท้าย ใกล้วันห่างไกลเพียงร่าง ใจนั้น ไม่หวั่นไหวยังจะคง นึกถึงกัน ทุกวันไปหากเป็นได้ วันหน้า จะมาเยือนขอให้คุณพระคุ้มครองเธอ และเพื่อนทหารหาญ ให้แคล้วคลาดปลอดภัยโชคดีนะ เพื่อนรัก ปล.บทกลอนนี้ไม่ได้เขียนเอง และจำที่มาไม่ได้เนื่องจากผ่านมาหลายปี ยังไงก็ขอขอบคุณต้นฉบับมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
เพลงสมัยปะป๋าเราเลยนะเนี่ย..
Classic สุดเลยค่ะ