Bloggang.com : weblog for you and your gang
ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ แต่การศึกษา ทำให้กำหนดชีวิต เป็นอย่างที่ต้องการได้
ชีวิตผู้จัดการ ตอน ไม่ได้เรียนต่อ
ตอนเรียน ประถม ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นผมจึงมีความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษ ได้ แต่พอจำได้ว่า มัน Get ขึ้นมาเอง ว่า A จะต้อง เป็น อ. หรือ K ต้องเป็น ค.
แต่ถ้าพูดถึงวิชา กอ. (งงหละสิ) การงานพื้นฐานอาชีพ น่าจะต้อง สามสิบขึ้นหละครับ ถึงจะรู้จักวิชานี้ ที่ผมจำวิชานี้ได้แม่ เพราะว่า ไม่ว่าครูจะให้ทำอะไร ถึงแม้ว่าเป็นเรื่องง่ายๆ อย่างไม้กวาดทางมะพร้าว ผมก็ทำไม่สำเร็จ ไม่รู้เป็นเพราะอะไร จนจำคำพูดหนึ่งฝั่งหัวจนทุกวันนี้ ที่เพื่อนตะโกนใส่หน้าว่า "มึงมันก็เก่งแต่ภาษาอังกฤษแหละ" (มันด่า หรือชม ยังงง)
กลับมาภาษาอังกฤษ กันต่อ ตอนนั้นจำได้ว่ากว่าจะได้เรียนภาษาอังกฤษต้อง รอจนถึง ป.5 ถึงจะได้เรียน โอ้ ไม่แปลกใจเลย ที่ภาษาอังกฤษประเทศไทย เป็นแบบนี้
ภาษาอังกฤษกับผม เปรียบเสมือน กินก๋วยเตี๋ยวฮั้งเพ้ง ที่จะต้องกินเส้นไปก่อน แล้วเหลือลูกชิ้นไว้กินตอนสุดท้าย เมื่อมีการบ้านผมจะต้องรีบทำวิชาอื่นไปก่อน แล้วเก็บภาษาอังกฤษแสนรัก ไว้ตอนสุดท้าย
ตอนผมเรียน จะมี สอง ห้อง ห้อง ก. กับ ห้อง ข. ห้อง ก.จะเป็นเด็กที่เรียนเก่ง ๆ ส่วนห้อง ข. จะลองลงมา (จะบอกว่ากลุ่มโง่ ก็เกรงใจ)
สงสัยมั้ยครับว่าผมอยู่ห้องไหน ... ถูกต้องครับ ผมห้อง ข. ครับ 555
ตอนเรียน ป.ห้า หรือ ป.หก จำไม่ได้ (จะพูดทำไม ก็ได้เรียนอยู่แค่ สองปี) ผลสอบภาษาอังกฤษของผมได้ 99 เต็มร้อย คะแนนเป็นอันดับหนึ่งเท่ากับเด็กห้อง ก.
แต่ก็เหมือนละครน้ำเน่าช่องเจ็ดนะ วันต่อมาครูบอกว่าตรวจข้อสอบผมผิด จริงๆ แล้วผมได้ 100 เต็ม 100 โอ้ พระเจ้า เป็นไปได้เหรอครับ เด็กวัด สอบได้ 100 เต็ม 100 แต่ก็เป็นไปแล้ว
ตอนเรียนจบ ป.6 เขียน จดหมาย (ทันกันมั้ยครับ เขียนจดหมาย เขียนโทรเลข) ไปคุยกับแม่ ว่าจบแล้ว จะขอเรียน อยากเรียนมาก แม่ตอบว่า แม่ไม่มีเงินหรอก ให้ทำงานดีกว่า (นึกถึงตอนนี้แล้วน้ำตาจะไหล แต่ต้องกรั้นไว้ เพราะ เกรงใจภรรยาอยู่ข้างๆ จะสงสัยว่าเป็นไร 55)
สุดท้ายไปบอกครูประจำชั้น เค้าก็ค่อนข้างตกใจ จำได้ว่ามีครูผู้หญิงท่านหนึ่งจำชื่อไม่ได้ แต่ผมจำคำพูดของท่านแม่นมาก ถึงแม้จะผ่านมาแล้วกว่า ยี่สิบปี ว่า "ครูส่งเรียนมั้ยลูก" (น้ำตาจะไหลอีกแล้ว)
สุดท้ายผมต้องปฏิเสธ เพราะได้รับคำยืนยันจากแม่ ที่อยู่ไกลกันเป็นพันโล ว่า ไม่มีเงินส่งเรียนจริงๆ
Create Date : 06 ธันวาคม 2553
Last Update : 7 ธันวาคม 2553 21:14:36 น.
5 comments
Counter : 621 Pageviews.
Share
Tweet
ต่างจากผมเลยครับ ภาษาอังกฤษผมนี้ยืนตรงปากเหวมาตลอด
รออ่านตอนต่อไปครับ
โดย:
Don't try this at home.
วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:22:11:09 น.
รออ่านตอนต่อไป
โดย:
chayanit_answer
วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:22:11:20 น.
วิชา กอ แป๋มรู้จักค่ะ ยังทันๆ
ปล. เค้ายังไม่สามสิบน๊า แค่ 21 เอ๊ง 555++
โดย:
pamoopam
วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:22:19:56 น.
เข้ามาอ่าน มาชื่นชม มาปูเสื่อรอด้วยคน สนับสนุนคนไทยคุณภาพค่ะ
โดย:
ว่านแสงอาทิตย์
วันที่: 7 ธันวาคม 2553 เวลา:12:42:09 น.
วัยใกล้เคียงกันเลยค่ะที่เรียนภาษาอังกฤษตอนป5-ป6 แต่ดิฉันโชคดีนิดตรงที่ตอนอ1-ป.5 พ่อกับแม่ยังพอมีฐาแนะส่งเรียนเอกชนถึงได้เรียนมาแล้ว พอป.5 ตกอับย้ายนมาอยู่กับตายายที่ชนบท(ก็บ้านเกิดนั่นแหละ) งง..งงว่าเค้าทำมัยเพิ่งได้เรียนกัน...เออแต่คนสมัยก่อนจบม.3ก้อจะให้ไปทำงานโรงงานดิฉันก้อเกือบเหมือนกันแต่แม่ก้อกัดฟันส่งจนเรียนจบพยาบาล...น่าเสียดายที่ท่านไม่มีโอกาสได้เห็นความสำเร็จของเราเลยค่ะ
โดย:
Nurse-SPR
วันที่: 12 ธันวาคม 2553 เวลา:19:34:05 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Specialize
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Group Blog
Group ตัวอย่าง
ธันวาคม 2553
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
6 ธันวาคม 2553
ชีวิตผู้จัดการ ตอน ไม่ได้เรียนต่อ
All Blogs
บ้าน กับ รถยนต์ ซื้ออันไหนก่อนกัน
ชีวิตผู้จัดการ ตอน ขี้ซาเล้งส่งขนม
ชีวิตผู้จัดการ ตอน ไม่ได้เรียนต่อ
บ้านมอไซด์รับจ้าง ตอน ดูแบบจากที่เค้าโฆษณาไปก่อน
เส้นทางชีวิตของคนขี่มอไซด์รับจ้าง
เมื่อคนขี่มอไซด์รับจ้างคิดการใหญ่
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add Specialize's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
รออ่านตอนต่อไปครับ