ยินดีด้วยคะ ไม่ว่าคุณจะเป็นอะไร ทำอะไรมาก่อน ก็ไม่สำคัญเท่ากับ คุณประสบความสำเร็จในชีวิตได้หรอกคะ

ขอให้มีความสุขกะบ้านหลังใหม่น่ะคะ

ยินดีด้วยค่ะ..ขอให้ภาคภูมิใจกับบ้านหลังใหม่ของคุณที่เกิดจากน้ำพักน้ำแรงของเราเอง..ไม่ได้ไปเบียดเบียนใครค่าของคนไม่ได้อยู่ที่อาชีพแต่อยู่ที่การกระทำมากกว่า...........ตั้งหน้าตั้งตาสู้นะคะ

ยินดีด้วยนะคะ น่านับถือจริงๆค่ะ ขอให้มีความสุขสมหวัง กับรางวัลชีวิต ที่คุณมุ่งมั่นมาตลอดนะคะ

คนเราทุกคนมีสิทธิ์คิด ฝัน และพยายามทำให้ความฝันของตัวเองเป็นจริงได้ทั้งนั้นค่ะ

แต่ความฝัน...กับความเป็นจริง บางครั้งต้องแยกจากกันให้ได้
ลองคุยกับธนาคาร ประเมินดูคร่าวๆหรือยังคะว่า บ้านราคา 3.7 ล้าน ต้องผ่อนเดือนละเท่าไหร่ และธนาคารจะปล่อยกู้ให้เท่าไหร่

เพราะเท่าที่ซื้อบ้านราคา 1.6 ล้าน ผ่อนเดือนละ 1 หมื่น ก็รู้สึกว่าหนักอยู่นะคะ แม้ว่าจะมีเงินเดือนประจำ

ขอให้สมหวังค่ะ

เก่งจังค่ะ...ดีใจด้วยนะค่ะ...

ยินดีด้วยนะคะ เก่งจังเลย

อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆตื้นตันใจยังกับเป็นตัวเองเลย..
สู้ต่อไปนะคะ ขอเป็นหนึ่งกำลังใจ

ยินดีด้วยครับ

ยินดีด้วยนะ...30 ลิขิตฟ้า 70 ต้องฝ่าฟัน นี่แหล่ะความภูมิใจ

ยินดีด้วยนะคะ

ร่วมแสดงความยินดีด้วยค่ะ..

เพิ่งไปอ่านเส้นทางชีวิตและการศึกษาของเจ้าของ blog มา ขอชื่นชมว่าสู้ มานะ และรักดีค่ะ


อยากให้เด็กๆที่คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิดแต่ไม่เป็นโล้เป็นพาย หรือเด็กที่ไร้สาระ ไม่มีสมองทั้งหลายคิดได้อย่างเจ้าของ blog มั่งจังค่ะ

ขอบคุณทุกๆ ความเห็น และกำลังใจนะครับ

สำหรับบ้านนั้น ถึงแม้ว่าราคา 3.7 ล้าน แต่ผมก็มีอยู่ 2 แผน คือ
1) ดาวน์ 1 ล้าน กู้ 2.7 แล้วขายบ้านที่อยู่ปัจจุบัน
2) ปล่อยบ้านที่อยู่ให้เช่า แล้วใช้เงินเก็บ จ่าย ดาวน์ 5 แสน
ซึ่งถึงตอนบ้านเสร็จ จะประเมินสถานการณ์อีกครั้งครับ

ส่วนเดี๋ยวบ้านเป็นรูปเป็นร่างก็จะมาอวดกันนะครับ

ยินดีด้วยนะคะ คนคิดดี ยังไงก็ได้ดีค่ะ

เก่งมากเลยค่ะ เราอายุ 34 ปี พึ่งจะมีกะเขา แต่ไม่ได้ทำงานนะค่ะ ได้มาก็เพราะสมบัติพ่อ ไม่ค่อยภูมิใจตัวเองเลย เรียนจบมาก็ไมได้ใช้วิชา หากินเลย พอมีภาระกิจที่ใหญ่หลวงกว่าที่ต้องทำ ดูแลพ่อ สำคัญกว่าทำงานเป็นไหน ๆ ไม่มีกินก็ไม่เป็นไร ขอให้ได้ดูแลพ่อก่อน จนทุกวันนี้เลยไม่มีงานทำเลย พอเห็นของคุณแล้ว รู้สึกว่า คุณหาทุกอย่างด้วยตัวเอง เก่งจริง ๆ

นับถือค่ะ

สู้ๆๆ นะค่ะ

ยินดีด้วยนะครับ เก่งจังเลย ผมก็ 36 เหมือนกันพึงจะมีบ้านไม่กี่เดือนนี่เอง

ยินดีด้วยค่ะที่คุณเริ่มทำความฝันให้เป็นจริง
อย่างน้อยเราก็ได้เริ่มทำและลองทำดีกว่าไม่ทำอะไรเลย
แต่แผนแรกของคุณที่วางไว้บ้านมือสองสมัยเนี้ยขายยากนะคะ เพราะว่าหมู่บ้านใหม่สมัยเนี้ยถูกๆมีเยอะ
แต่ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ
แวะเข้ามาเยี่ยมชมบ้านของเราที่บล็อคได้นะคะ

ช่วยเล่าเส้นทางชีวิตให้ฟังหน่อยสิครับ

ขอชื่นชม น้อยคนนักจะทำได้ค่ะ

ชื่นชมด้วยคนค่ะ

อ่านเส้นทางชีวิตของคุณแล้ว อยากจะบอกว่าคุณเจ๋งมากกก

ดีใจด้วยครับ

เส้นทางชีวิตไม่ได้โรยด้วยดอกกุหลาบทุกคนหรอก ชีวิตคือการต่อสู้ ผมก็คล้ายๆกับคุณ แต่ผมมีแม่ มีพ่อ แต่ขี้เกียจเรียนหนังสือ เก่งคณิต ฟิสิกส์ แต่เหนืออื่นใด คือมีเพื่อนเป็นใหญ่ ม.ปลายเกือบเรียนไม่จบ เกรด 1.5 เรียนราม ก็ไม่จบ วิจัยฝุ่นกินเที่ยวงานการไม่ทำ บ้านไม่กลับ ขึ้นรถเมย์ ขอฟรีอย่างเดียว อดมื้อกินมื้อ มีเงินซื้อเหล้ากับบุหรี่ ................................วันหนึ่งกลับบ้าน เห็นแม่ร้องไห้ ผมเข้าห้องปิดประตูไม่ออกมา 2วัน2คืน จนหมดแรง ผมก้มกราบแม่กอดขาแม่ร้องไห้ ...........ผมไม่ไปกลับบางกอกอีกแล้ว ผมค้นตำราที่เคยเรียนมาอ่านแล้วก็อ่านอีก ผมสอบเรียนต่อด้านสาธารณสุขได้ ปัจจุบันรับราชการ