ถึงเวลาต้องร้าง ห่างคนรัก

จำต้องหัก จิตไว้ ไม่โหยหา

ความอาวรณ์ สื่อไว้ ในแววตา

แทนวาจา จากปาก ที่ฝากกัน

กอดกันแน่น แสนหวง โอ้ดวงจิต

สักน้อยนิด มิคิดร้าง เหินห่างขวัญ

เอ่ยวาจา ฝากย้ำ ถ้อยจำนรรจ์

ยังจำมั่น ให้หนัก ถึงรักเรา

หากหนทาง เธอเดิน เผชิญหน้า

ดูเหมือนว่า เงียบงัน มันหงอยเหงา

รักจะตาม เธอไป ดั่งคล้ายเงา

จะคอยเฝ้า เคียงใกล้ ไม่ดายเดียว

ขอให้เธอ จำไว้ ในวันนี้

รักที่มี ผูกพัน อันแน่นเหนียว

จะรวมใจ เราซึ้ง เป็นหนึ่งเดียว

คอยยึดเหนี่ยว เกี่ยวไว้ แม้ไกลกัน

ขอขอบคุณข้อมูลจากอินเตอร์เน็ต

Create Date : 19 มิถุนายน 2557
Last Update : 14 กรกฎาคม 2557 5:17:58 น.		34 comments
Counter : 1480 Pageviews.
Share Tweet