Bloggang.com : krysler : Kingdom of Heaven

Kingdom of Heaven

ช่วงนี้ใครที่ชื่นชอบการไปอบตัวที่ห้องซาวน่าคงจะประหยัดสตังค์ได้มากโข เพราะอยู่บ้านเฉยๆตอนนี้ก็กลายเป็นห้องซาวน่าที่ไม่มีทางออกไปแล้ว หรือถ้ายังไม่สะใจแนะนำให้ออกไปเปลี่ยนบรรยากาศโดยแสยะยิ้มท้าทายดวงอาทิตย์ช่วงสายๆเล่นก็จะได้มรรคได้ผลดีนักแล

อย่างกระนั้นเลย วันหยุดพิเศษแบบนี้หนีร้อนไปอยู่ในโลกเซลลูลอยด์สัก 2 ชั่วโมงก็ไม่เลว

ลืมเสียเถิดว่าเขาเคยเป็นพรายหนุ่มพูดน้อยแต่ยิงแม่นในมหากาพย์แห่งแหวน ลืมด้วยว่าเขาเป็นใครคนล่าสุดที่ลักพาตัวเฮเลนข้ามทะเลมา รวมทั้งคราวที่ตกจากฮอลิคอปเตอร์หรือล่องไปกับเรือโจรสลัด.. เพราะวันนี้ ออแลนโด้ บลูม ไม่ใช่แค่ตัวละครที่หล่อใสๆอีกต่อไป...

ออดี้ กลายเป็นหนุ่มอัศวินมาดเซอ (ที่ยังรักษาความเก็กได้ไม่เสื่อมคลาย) ในมหากาพย์เรื่องล่าสุดอย่าง คอน – เอ๊ย คิงดอม ออฟ เฮเว่น (Kingdom of Heaven) ที่ได้ผู้กำกับฝีมือชั้นบรมเซียนอย่าง ริดลี่ย์ สก๊อตมารังสรรค์ความอลังการให้เป็นความจริงบนจอเงิน

อดีตพรายเลโกลลัสกลับชาติมาเกิดเป็น เบเลี่ยน ช่างตีเหล็กที่จับพลัดจับผลูมาเป็นอัศวินผู้พิทักษ์เมืองศักดิ์สิทธิ์แห่งเยรูซาเลมในช่วงสงครามครูเสด สงครามศาสนาแห่งยุคกลาง

เล่าให้ฟังนิดว่าโดยส่วนตัวแล้ว ผมเป็นคนที่หลงใหลประวัติศาสตร์ยุโรปอย่างเข้ากระดูกดำ ยิ่งเรื่องราวของยุคกลางที่แสนจะมั่วนิ่มด้วยการโรมรันพันตูแบบไม่ลืมหูลืมตาด้วยแล้วล่ะก็ คุณเอ๋ย... มันอีรุงตุงนังจนกลายเป็นความซับซ้อนจนน่าค้นหาเชียวล่ะ

สงครามครูเสดนั้นไม่ใช่แค่สงครามศาสนาระหว่าง คริสเตียนกับมุสลิมที่มีเป้าหมายหลักอยู่ที่การแย่งชิงเมืองแห่งพันธะสัญญาเท่านั้น.... แต่ครูเสดที่กินเวลากว่าศตวรรษนั้นคือสงครามที่พลิกโฉมหน้ายุโรป – และปฏิวัติให้มันไม่เคยเป็นเหมือนเดิมอีกเลยนับจากนั้น

คิงดอม ออฟ เฮเว่น พาเราย้อนกลับไปเมื่อปี 1184 ครั้งที่ พระเจ้าบอลวินด์ที่ 4 ยังทรงครองราชย์เป็นกษัตริย์แห่งเยรูซาเลม ซึ่งถ้านับกันตรงนี้แล้วคงเป็นราวๆ ช่วงหลังของครูเสดครั้งที่ 2 ก่อนที่ฝ่ายคริสต์จะสูญเสียเยรูซาเลมไปตลอดกาล...

พระเอกของเรา เบเลี่ยนคือลูกที่เกือบถูกลืมของ ก็อดเฟย์ แห่ง อิบิลีน วีรบุรุษคนหนึ่งในสมรภูมิครูเสดครั้งก่อนๆ เบเลี่ยนพบพ่อในช่วงที่ชีวิตของเขากำลังจะหันหลังให้พระเจ้า เพราะเขาสูญเสียศรัทธา เสียคนที่รัก และเสียทุกสิ่งทุกอย่างไป... แม้จะไม่ค่อยอยากเท่าไหร่ แต่เบเลี่ยนก็ตามขบวนของพ่อที่เพิ่งเจอกันไม่นานนัก เพื่อไปยังดินแดนแห่งการอภัยบาป

ชีวิตของออดี้เรื่องนี้ออกจะอาภัพหน่อยๆ เพราะกว่าจะดั้นด้นไปถึงเยรูลาเล็มเพื่อเข้าเฝ้าบอลวินด์ที่ 4 ได้ก็เล่นเอารากเลือดอยู่พอตัวทีเดียว ที่นั่นเองที่เบเลี่ยนได้รับมอบหมายให้สานต่อหน้าที่ของพ่อเขา ในฐานะบารอนแห่งอิบิลีนคนใหม่โดยคุ้มครองขบวนของผู้แสวงบุญให้ถึงยังนครสรวงสวรรค์

มันก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้นเพราะหน้าที่อีกอย่างหนึ่งของเขาก็คือ ปกป้องนครศักดิ์สิทธิ์นี้ไว้ด้วยเช่นกันซึ่งจอมทัพของมุสลิมในเวลานั้นคือ ซาลาดิน แม่ทัพที่ว่าเก่งที่สุดติดอันดับท๊อปไฟว์ที่โลกเคยมีมาเลยทีเดียว

อันที่จริงต้นเหตุการณ์ของสงครามในคิงดอม ออฟ เฮเว่นน่าจะเป็นการอยู่ดีไม่ว่าดีของกลุ่มอัศวินคริสเตียนมากกว่า โดยเฉพาะพวก ไนท์เทมเปลอร์ (Knights Templar)

เล่าให้ฟังนิดว่า อัศวินในช่วงสงครามครูเสดหรือที่เรียกรวมๆว่า Crusaders นั้นมีอัศวินหัวหอกอยู่ 3 กลุ่มคือ Knights Templar, Knights Haspitaler และ Teutonic Knights อัศวินทั้ง 3 พวกนี้มีนัยยะให้การทำหน้าที่เชิงลึกแตกต่างกันไปนอกจากการคุ้มกันคริสชน

Knights Haspitaler ทำหน้าที่พยาบาลคนป่วยและผู้บาดเจ็บจากสงคราม (จนเกิดคำว่า Hospital ที่แปลว่าโรงพยาบาลขึ้นมา) ขณะที่ Teutonic Knights คอยเผยแพร่ศาสนาไปตามที่ต่างๆ

แต่ Knights Templar ออกจะเป็นกลุ่มอัศวินที่สำคัญที่สุดและลึกลับที่สุด (ใครที่เคยอ่าน The Da Vinci Code คงพอจะพอคุ้มหูชื่อพวกนี้มาบ้าง) และพวกเขานี่แหละเป็นผู้จุดชนวนสงครามขึ้นมาทั้งๆที่ฝ่ายผู้ปกครองเองพยายามที่รั้งสันติภาพไว้ให้นานที่สุด

เบเลี่ยนจะรับมือซาลาดินจอมทัพผู้เกียงไกรแห่งโลกมุสลิมได้หรือไม่ อันนี้คงต้องไปหาคำตอบเอาเองที่โรงภาพยนตร์แล้วล่ะครับ เพราะผมมิอาจเล่าเรื่องได้มากกว่านี้แล้ว

งานโปรดักชั่นของ KOH อยู่ในระดับที่ไม่ขี้ริ้วขี้เหร่ ทั้งความสมจริงของเมืองแห่งความศักดิ์สิทธิ์ – เยรูซาเลม – และสรมภูมิการรบทั่วๆไปในเรื่อง มือชั้นริดลี่ย์ สก๊อตแล้วไม่มีผิดหวังแน่นอน

แต่สำหรับผมแล้วออกจะเฉยๆกับฉากรบ (ที่จริงๆก็ทำได้น่าดูเหมือนกันนะ) ทั้งช่วงกลางเรื่องและท้ายเรื่อง เพราะไม่เห็นว่ามันจะมีอะไรใหม่มาให้ชวนตื่นเต้นเลยสักนิดเดียว จะว่าไปอาจเพราะผมดันไปดูไอ้สุดยอดอภิมหาฉากรบใน LOTR 2 ภาคหลังมาแล้วกระมัง.... โอ ก็พี่ท่านเล่นซะขนาดนั้นกว่าใครจะทำได้ดีกว่าคงอีกนาน

ส่วนของบทภาพยนตร์นั้นจะติก็ไม่เต็มปาก หรือจะชมก็ไม่เต็มที่นัก – KOH เน้นจับไปที่เบเลี่ยนเป็นศูนย์กลางนั่นทำให้เรื่องไม่หลุดออกนอกทะเล Mediterranean จนหายลับไป, แต่มันกลายเป็นว่าหนังมหากาพย์สงครามเรื่องนี้มีด้าน ดราม่าที่แบนเหลือเกิน ทั้งในส่วนความผูกพันพ่อ-ลูก หรือความรักเชิงชู้สาวก็ตามที

อีกทั้ง การเล่าความเป็นมา – เป็นไปของเรื่องราวสงครามศาสนาก็น้อยจนทำให้บางคนต้องสงสัยว่า มันจะรบกันไปทำไม... และบางคนที่ไม่เคยสนใจประวัติศาสตร์ยุโรปก็คงนึกอยู่บ้างว่า เมืองเยรูซาเลมนี่มันคุ้มค่าขนาดต้องมาตายเพื่อแย่งกันเชียวเหรอ

ผู้สร้างได้คะแนนจากผมไม่ดีนักในการสร้างความเชื่อให้กับ – ใครผู้ไม่ซาบซึ้งเรื่องราวของอั่งม้อมากนัก – ว่าความศรัทธาในยุคกลางนั้นมันน่าขนลุกขนาดไหน...

ยิ่งไปกว่านั้นตัวละครอย่างเบเลี่ยนและอีกหลายคนก็ดูเหมือนจะอยู่ผิดยุคผิดที่ผิดทางไปหน่อย เพราะพวกเขาดันแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเป็นพวกมนุษย์นิยมทั้งที่ในสมัยนั้นศาสนจักรครอบงำประชากรยุโรปทั่วทุกตัวตน... มันขัดกันจนตะหงิดๆยังไงก็ไม่รู้เหมือนกันน่ะครับ

ดูไปดูมาแล้วก็สะท้อนใจเหมือนกันว่า คนเรามันฆ่ากันได้เพียงเพราะเชื่อกันคนล่ะอย่างเท่านั้นน่ะเหรอ... การสังหารพวกนอกรีตที่ต่างจากตนจะได้รับสิทธิ์ให้ไปอยู่บนดินแดนแห่งพระเจ้าเช่นนั้นเหรอ ไม่มีใครรู้เหมือนกัน

เพียงแต่ ผมมองว่าทั้งเยรูซาเลม ทั้งสถานที่ ทั้งสิ่งของอื่นๆนั้นเป็นแค่สิ่งสมมุตที่ใครสักคนสร้างขึ้นมา ไม่ว่าด้วยความบริสุทธิ์ใจหรือเพียงประโยชน์ส่วนตัว – สิ่งทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้ จะทำให้เราเข้าใกล้พระเจ้าได้จริงๆเหรอ... หรือจะเป็นอย่างที่เบเลี่ยนบอกไว้ในช่วงท้ายของหนัง

อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์นี้ไม่ได้หายไปไหน.... พร้อมกับชี้ที่หัวตัวเองและลดมือมาแตะอกข้างซ้ายพร้อมยิ้มแบบเท่ๆ ให้สาวๆกรี๊ดส่งท้ายอีกหนึ่งช๊อต (โดยที่เก็กมาทั้งเรื่องแล้วนั่นแหละ)

หนังสงครามศักดิ์สิทธิ์เรื่องนี้ไม่ขี้เหร่อะไรนักและดูท่าจะดีกว่าหลายๆเรื่องที่เคยทำมาเสียด้วย บวกความชอบในประวัติศาสตร์ยุโปเป็นส่วนตัวของผมด้วยเลย.... อย่าว่ากันถ้าจะเทให้ เกือบๆ 4 ดาว (จาก 5 นะครับ) ที่ไม่ให้ 4 เพราะยังเร้าและกดดันให้เราขนลุกกับสงครามความศรัทธาได้ไม่ถึงกึ๋น

ชาวพุทธอย่างเราไม่ต้องยกทัพไปแย่งเมืองกับใครหรอก – สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ อยู่แล้วครับคุณๆ

Create Date : 16 ตุลาคม 2548

Last Update : 16 ตุลาคม 2548 2:39:57 น.

0 comments

Counter : 971 Pageviews.