|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ฉบับที่ 2
คนดี...ที่รัก
แปลก หรือเธอว่าไม่แปลก หรือเธอไม่ว่าอะไร ไม่ว่ามันจะแปลกหรือไม่แปลกสำหรับฉันก็ตาม... ก็นะ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ห่างจากเธอมาตั้งนานแต่ทุกวัน -- ทุกวัน ฉันก็ยังคิดถึงเธอ...
ทำไมกันนะ ฉันไม่ใช่คนโง่ที่ไม่รู้ตัวเองควรจะทำยังไงกับสถานการณ์ตรงหน้า... (โอเค - โอเค ฉันไม่ค่อยฉลาดอะไรนักหรอก แต่ก็ไม่ใช่คนซื่อบื้อขนาดนั้น)
ฉันต้องก้าวต่อไป
ไปเจอชีวิตใหม่ๆ เหยียบย่างไปบนถนนสายใหม่ๆ สูดหายใจอากาศใหม่ๆ ลิ้มรสอาหารใหม่ๆ สัมผัสกับบรรยากาศใหม่ ไปหัวเราะกับเรื่องตลกใหม่ๆ และบางทีฉันก็ควรจะซึ้งใจกับความรู้สึกใหม่ๆ และรักกับใครคนใหม่...
แต่ฉันจะทำยังไงได้ ในเมื่อเงาเธอยังซ้อนอยู่ในทุกหนแห่งที่ฉันไป เสียงเธอยังก้องกังวานในสายลม ในเมื่อฉันยังเผลอคิดไปว่า บางทีเราอาจจะกลายเป็น คู่พระ-นาง ที่จะมีโอกาสอีกสักครั้ง... แต่สิ่งที่ฉันสัมผัสถึง ไม่มีอะไรมากไปกว่าความว่างเปล่า...
คนดี..ที่รัก
ทำไมวันนั้นฉันไม่กอดเธอนะ... ทั้งที่มันอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะยืนอยู่ตรงหน้าฉันก็ได้ ทั้งที่ใกล้ขนาดนั้น... นั่นสิ นอกจากโง่แล้วฉันยังซื่อบื้อสุดๆจริงๆด้วย
บอกกับเธอ ทั้งที่เธออาจจะไม่ใส่ใจ วันนี้ฉันไม่อยากจะผูกพันกับใคร แม้เขาจะแกว่งใจฉันแรงขนาดไหนก็ตามแต่...
"โปรดรู้ไว้นะ ฉันรักเธอมากและฉันไม่อาจมีใคร เพื่อยิ้มและเพื่อร้องไห้ ได้เทียมเท่าเธอ"
Create Date : 11 กันยายน 2548 |
Last Update : 11 กันยายน 2548 21:31:48 น. |
|
0 comments
|
Counter : 436 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|